Πρωτεπιστάτης Μάξιμος: »Πολλοί βρίσκουν ζεστασιά στο Άγιον Όρος» (Βίντεο)

Σήμερα που δοκιμάζεται η πατρίδα είναι αλήθεια πάρα πολλοί άνθρωποι που ταλαιπωρηθήκαν στον βίο τους βρήκαν καταφύγιο και ζεστασιά στο Άγιο όρος υπογραμμίζει ο Γέρων Μάξιμος Ιβηρίτης Πρωτοεπιστάτης του Αγίου Όρους ο μοναχός της Ιεράς μονής Αγίου Παύλου, Νικόδημος, στον ΑχελώοTV και τον Μάκη Μάκκα.

«Πάρα πολλοί άνθρωποι που ταλαιπωρηθήκαν στον βίο τους βρήκαν καταφύγιο και ζεστασιά στο Άγιο όρος.  Σήμερα που δοκιμάζεται η πατρίδα, είναι αλήθεια πάρα πολλοί άνθρωποι προστρέχουν στο Άγιο όρος και οι πατέρες με την αγάπη που τους διακρίνει, προσπαθούμε να προσφέρουμε οτιδήποτε στον συνάνθρωπο μας. Σε δύσκολες καταστάσεις και σε πολέμους ακόμη και τα γυναικόπαιδα αφήσαν να εισέλθουν στο Άγιο όρος και να βρουν καταφύγιο σε ορεινές περιοχές»

Δείτε την συνέχεια:

Προσευχή για την ώρα των θλίψεων

Πού αλλού να καταφύγουμε, Θεέ μας, κατά τον καιρό των θλίψεων και των αναγκών μας, παρά σε Σένα, τον Πατέρα τον φιλόστοργο, την αστείρευτη πηγή της αγάπης. Σε Σένα τον φιλάνθρωπο Σωτήρα, που θυσιάσθηκες πάνω στο Σταυρό για τη δική μας σωτηρία. Σε Σένα, το Παράκλητο Πνεύμα, που με μυρίους πανσόφους τρόπους επιτελείς το έργο της παρηγοριάς και της σωτηρίας μας.

Αυτοί με μαστίγωναν, αυτοί με βασάνιζαν, αυτοί…με…με…

Μινιατούρα. Κωδ. 602. Ι.Μ.Μ.Βατοπαιδίου

Ευλόγησε τους εχθρούς μου, Κύριε! Ακόμη κι εγώ τους ευλογώ και δεν τους καταριέμαι.

Οι εχθροί με έχουν οδηγήσει στην αγκάλη Σου περισσότερο απ’ ό,τι οι φίλοι μου. Οι φίλοι μου με έχουν προσδέσει στη γη, ενώ οι εχθροί με έχουν λύσει από τη γη και έχουν συντρίψει όλες τις φιλοδοξίες μου στον κόσμο.

Οι εχθροί με έχουν αποξενώσει από τις εγκόσμιες πραγματικότητες και με έκαναν ξένο από τη ζωή του κόσμου.

Η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου της Εικοσιφοινίσσης

Ιστορικό

To Παγγαίο όρος φιλοξενεί εδώ και και 16 αιώνες το αρχαιότερο μοναστηριακό κτίσμα της μακεδόνικης γης, την Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου της Εικοσιφοινίσσης, η οποία, διοικητικά, ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Δράμας.

Κατά την παράδοση, ο επίσκοπος Φιλίππων Σώζων, που έλαβε μέρος στην Δ’ Οικουμενική Σύνοδο, το 451μ.Χ., ίδρυσε ναό και μοναστικό οικισμό στη θέση Βίγλα, 50 μέτρα ανατολικά της σημερινής Μονής.

Το 518 μ.Χ. (η κατά μία άλλη εκδοχή στα τέλη του 8ου αι.), φτάνει στο Παγγαίο από τα Ιεροσόλυμα ο πρώτος κτήτορας της Μονής, ο Άγιος Γερμανός, ο οποίος και ξεκινά την ανοικοδόμηση του Μοναστηριού στη σημερινή του θέση. Κατά τον 11ο αιώνα κτίσθηκε εκ νέου το «Καθολικό» της Μονής και το Μοναστήρι ανακηρύχθηκε Σταυροπηγιακό.

Νέα Λάμψη γνώρισε η Μονή το έτος 1472, όταν σ΄ αυτή αποσύρθηκε ο παραιτηθείς από το Θρόνο του πατριάρχης Άγιος Διονύσιος ο Α΄, ο οποίος και κατονομάζεται ως ο δεύτερος κτήτορας του Μοναστηρίου. Στην εποχή του η Μονή απέκτησε μεγάλη ακμή και αίγλη, και ώς προς τον θμό των μοναχών και ως προς τις κτηριακές εγκατασεις.

Ανάμεσα στις πολλές περιπέτειες, που γνώρισε κατά την ιστορική διαδρομή της η Μονή, ξεχωρίζει η σφαγή των 172

Ιερά Μονή Ρουσάνου, Μετέωρα

Η Ιερά Μονή Ρουσάνου έχει φιλόθεη και δραστήρια αδελφότητα με πλούσια λατρευτική ζωή και ιεραποστολική δράση.

Η Μονή Ρουσάνου οφείλει, πιθανότατα, την επωνυμία της στον πρώτο οικιστή του βράχου (ιδ΄/ιε΄ αι.). Την τωρινή οικοδομική μορφή της πήρε στα μέσα του ιζ΄ αιώνα. Μεταξύ των ετών 1527 και 1529 οι Γιαννιώτες αδελφοί ιερομόναχοι Ιωάσαφ και Μάξιμος ανέβηκαν στον στύλο του Ρουσάνου, οπότε ανακαίνισαν και ανέκτισαν το ερειπωμένο από την φθορά του χρόνου παλαιό καθολικό της Μονής (της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος). Η ωραία τοιχογράφησή του, κρητικής τεχνοτροπίας, έγινε στα 1560, επί ηγουμένου της Μονής Αρσενίου. Στην Μονή Ρουσάνου τιμάται με ιδιαίτερη ευλάβεια και πανηγυρίζεται με μεγάλη λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια η μνήμη της Μεγάλομάρτυρος Βαρβάρας (4 Δεκ.).

ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΚΑΤΑΦΥΓΩ; (Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου)

Ο Προφητάναξ Δαβίδ. Εικόνα της Ιερά Μονής του Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα (εκεί είναι ο γέροντας Εφραίμ ο Φιλοθεϊτης).

Ποια βοήθεια θα βρω όταν ταλαιπωρούμαι ή ποια παρηγοριά; Σε ποιον θα καταφύγω όταν στενοχωρούμαι; Την απάντηση, σου την δίνει ο Δαβίδ, ο μεγάλος θεραπευτής, που ακόμη και πονηρά πνεύματα ξόρκιζε με το Πνεύμα που είχε μέσα του. Ζητάς από μένα να μάθεις σε ποιον θα καταφύγεις και δεν το γνωρίζεις συ ο ίδιος; Ποιος είναι εκείνος που δυναμώνει τα αδύνατα χέρια, που θεραπεύει τα γόνατα που έχουν παραλύσει και οδηγεί μέσα από τη φωτιά και σώζει μέσα από το νερό; Δεν σου χρειάζεται, λέει, στρατός, ούτε όπλα, ούτε τοξότες, ούτε ιππείς, ούτε σύμβουλοι, ούτε φίλοι, ούτε εξωτερική ενίσχυση. Έχεις στη διάθεσή σου τη συμμαχία που έχω και εγώ και καθένας που την θέλει. Πρέπει μόνο να την θελήσεις και να τρέξεις προς αυτήν με ορμή. Κοντά σου βρίσκεται η παρηγοριά, στο στόμα και στην καρδιά σου. «Θυμήθηκα τον Θεό», λέει, «και ευφράνθηκα» (Ψαλμός ΟΣΤ΄ 3). Υπάρχει κάτι πιο εύκολο από την μνήμη; Θυμήσου και συ τον Θεό, για να ευφρανθείς.

(Λόγος ΙΖ΄, Προς τους πολιτευομένους Νανζιανζού…)