Ο Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης (1901-1959), μέρος 1ο

VatopaidiFriend: Δημοσιεύουμε το πολύ ενδιαφέρον κείμενο του Οσιολογιώτατου Μοναχού Μωϋσή Αγιορείτη για τον Άγιο Γεώργιο Καρσλίδη.

Στο κείμενο του π. Μωυσή ο άγιος Γεώργιος αναφέρεται ως Γέροντας, γιατί δεν είχε γίνει ακόμη η κατάταξή του στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Ο μακάριος Γέροντας Γεώργιος καταγόμενος από τον Πόντο γνώρισε από πολύ νωρίς την ορφάνια και την μοναξιά. Μετά από διώξεις και φυλακίσεις από το άθεο καθεστώς της Γεωργίας, φθάνει στην Ελλάδα, όπου ζώντας ασκητικά και με θερμή πίστη, χαριτώνεται ο ταπεινός και άξιος λειτουργός του Υψίστου με χαρίσματα διακρίσεως, διοράσεως, προοράσεως και προφητείας.

Περιοδικό Πεμπτουσία

Ο Σύλλογος Φίλων της Μονής Βατοπαιδίου σας παρουσιάζει το νέο διαδικτυακό περιοδικό «Πεμπτουσία»  www.pemptousia.com. Το ποιοτικό αυτό έντυπο που ήταν βασισμένο στο περιεκτικό τρίπτυχο «Πολιτισμός – Επιστήμες – Θρησκεία» και που επί εννέα συναπτά έτη είχε ευρεία κυκλοφορία και ανταπόκριση, τώρα πλέον επανακυκλοφορεί ανανεωμένο διαδικτυακά.

Θα τροφοδοτείται συνεχώς με νέο υλικό από καταξιωμένους αρθρογράφους και ειδήμονες στον χώρο της επιστήμης τους.Αξιοποιώντας τα εργαλεία που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία, το διαδικτυακό περιοδικό «Πεμπτουσία» θα ενημερώνεται σε καθημερινή βάση, ενώ θα προσφέρει, εκτός από τα γραπτά άρθρα και άφθονο οπτικοακουστικό υλικό (ομιλίες, μουσική, αποκλειστικές συνεντεύξεις, ταινίες, ντοκιμαντέρ αλλά και γενικότερου ενδιαφέροντος video clips).

Παράλληλα η διαδικτυακή αυτή πύλη φιλοξενεί και παρέχει συνεχή πρόσβαση σε πλούσιο περιεχόμενο, που αφορά την ιστορία, την τέχνη, την παράδοση, την ζωή και το έργο της Μονής Βατοπαιδίου.

H Πεμπτουσία μεταξύ άλλων θα δημοσιεύει 2 ειδικά αφιερώματα την εβδομάδα δηλαδή συλλογή κειμένων και οπτικοακουστικού υλικού με συγκεκριμένο θέμα. Την κύρια θέση ως μόνιμο αφιέρωμα στη Πεμπτουσία κατέχει ο μακαριστός Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός. Το κοινό επίσης θα έχει την δυνατότητα άμεσους και λεπτομερούς ενημερώσεως για την υπόθεση της λίμνης Βιστωνίδας.

Ελπίζουμε ότι η προσπάθεια αυτή με την ψηφιακή και σύντομα πολυγλωσσική προβολή της ανεκτίμητης πνευματικής και πολιτιστικής παράδοσης της Ορθοδοξίας και του Γένους μας θα μεταδώσει στον μετανεωτερικό και κατακερματισμένο σύγχρονο άνθρωπο ένα μήνυμα πίστης, ελπίδας και αγάπης και θα υπενθυμίζει την αξία του αληθινού ανθρώπου ως εικόνας του Θεού.

Σύλλογος Φίλων της Μονής Βατοπαιδίου

10 χρόνια απο την κοίμηση της Γερόντισσας Χαριθέας, Ηγουμένης Ιεράς Μονής Αγίου Ηρακλειδίου (2)

Ο Άγιος Ηρακλείδιος Επίσκοπος Ταμασού. Λεπτομέρεια, σύγχρονης φορητής εικόνας, έργο αγιογραφείου Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Αγίου Όρους

Στο μοναστήρι του Αγίου Ήρακλειδίου

Δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια υπομονής και καρτερίας χρειάστηκαν για να φτάσει το πλήρωμα του χρόνου. Το 1962 λοιπόν με την άδεια του τότε Αρχιεπισκόπου Κύπρου Μακαρίου του Γ΄ δίνεται στη Γερόντισσα και σε άλλες δύο αδελφές που έφυγαν μαζί της, την αδελφή Θεοφανώ και την αδελφή Ευπραξία, το μοναστήρι του Αγίου Ηρακλειδίου που μέχρι τότε ήταν ερειπωμένο, με σκοπό την αναστήλωση και επαναλειτουργία του ως κοινοβίου.

«Όταν ήλθαμεν την πρώτην φοράν να το δούμεν, γράφει η μακαριστή Γερόντισσα, με έπιασε δέος. Παλαιόν, ερειπωμένον ακατοίκητον…χωρίς εξώπορτα, χωρίς νερό, χωρίς δρόμο, χωρίς φώς… χωρίς κουζίνα και όσα χρειάζονται να ζήσουν οι άνθρωποι. Τα ενθυμούμαι και θαυμάζω το θάρρος που οπωσδήποτε το αναπτέρωνε ο πόθος και η βοήθεια του αγίου Ηρακλειδίου… Εχρειάσθη αρκετός καιρός να απαλλαγούμε από διάφορα ερπετά… που σφετερίζοντο μαζί. μας και αυγά και ψωμιά και όσπρια… Εχρειάσθησαν πολλές ημέρες να καθαρίσωμεν την αυλήν από τα αγκάθια και την εκκλησίαν από τις αράχνες και τες λίγδες των λαδιών… Δουλειά καθημερινή και κόποι μεγάλοι…».

10 χρόνια απο την κοίμηση της Γερόντισσας Χαριθέας, Ηγουμένης Ιεράς Μονής Αγίου Ηρακλειδίου (1)

Η μακαριστή Γερόντισσα Χαριθέα, κατά κόσμο Ελένη Χατζηχάρου, γεννήθηκε το 1915 στο χωριό Αθηένου και ήταν το δεύτερο από τα πέντε παιδιά της οικογένειας της. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο και στη συνέχεια βοηθούσε στις διάφορες γεωργικές εργασίες την οικογένεια της η οποία διακρινόταν για την κοινωνική και οικονομική της κατάσταση.

Ο πόθος της για το μοναχικό βίο

Από πολύ νεαρή ηλικία η καρδιά της φλεγόταν από τον πόθο να αφιερώσει τη ζωή της στο Χριστό ακολουθώντας το μοναχικό βίο, πράγμα πολύ ασυνήθιστο για τα κυπριακά δεδομένα, αφού μέχρι τότε δε λειτουργούσε ούτε ένα γυναικείο κοινόβιο στην Κύπρο.

Ήταν οι Άγιοι Ιωάννης ο Χρυσόστομος και Επιφάνιος Κύπρου εχθροί;

VatopaidiFriend: Ετοιμάζοντας το απόσπασμα από το σύγγραμμα του Αγίου Επιφανίου (+ 403) με τον τίτλο «Φυσιολόγος» επικοινωνήσαμε με κάποιο φίλο και συνεργάτη του Ιστολογίου μας από το «κλεινό άστυ» Θεολόγο στο επάγγελμα και του είπαμε το γεγονός που πολλοί από μας πιστεύουν ότι οι σχέσεις των δύο αγίων δεν ήταν και τόσο αγαστές. Μας ανέφερε στο τηλέφωνο ότι αυτό είναι μια ιστορική ανακρίβεια που βλέπουμε να υπάρχει και σε πολλές θρησκευτικές ιστοσελίδες για τη σχέση του Αγίου με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Και ότι θα μας έστελνε με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ένα άρθρο που απαντάει σε αυτό το θέμα. Εμείς με τη σειρά μας το μεταφέρουμε και σε σας.

Ο Άγιος Επιφάνιος Κύπρου. Ιερός Ναός Αρχαγγέλου Μιοχαήλ, Πεδουλάς Κύπρος

Παραθέτουμε τα όσα γράφει ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Νίκος Νικολαΐδης σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό Πεμπτουσία, τεύχος 12, σελ.119.

Ο Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης (1901-1959), μέρος 2ο

Ο Όσιος ως λειτουργός το 1936.

VatopaidiFriend: Δημοσιεύουμε το πολύ ενδιαφέρον κείμενο του Οσιολογιώτατου Μοναχού Μωϋσή Αγιορείτη για τον Άγιο Γεώργιο Καρσλίδη. Στο κείμενο του π. Μωυσή ο άγιος Γεώργιος αναφέρεται ως Γέροντας, γιατί δεν είχε γίνει ακόμη η κατάταξή του στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Συνέχεια από (1)

Η κοίμησή του

Προείδε και προείπε επακριβώς το μακάριο τέλος του. Προετοιμα­σμένος από καιρό το ανέμενε με περισσότερη προσευχή δίνοντας τις τελευταίες συμβουλές στ΄ αγαπητά πνευματικά του τέκνα. Τρεις μέρες πριν τον θάνατο του τελέσθηκε το μυστήριο του ιερού ευχελαίου. Μετάλαβε των αχράντων μυστηρίων. Συγχώρεσε, ευλόγησε κι ευχήθηκε όλους. Κοιμήθηκε στις 4 Νεομβρίου 1959. Οι τελευταίες λέξεις που ακούσθηκαν από τα χείλη του ήταν: «Της ευσπλαγχνίας την πύλην άνοιξον, ευλογημένη Θεοτόκε».

Γέρων Δανιήλ Κατουνακιώτης (1846-1929): 80 χρόνια από την οσιακή κοίμησή του [με πλούσιο φωτογραφικό υλικό] (μέρος 2ο)

 

«...επιστρέφοντες εις την Καλύβην των ο μέν γέρων Δανιήλ μετά του Αθανασίου εισερχόμενοι εις το ταπεινόν Εργαστήριον ως ελεγον οί αρχαίοι, κατεγίνοντο εις την ζωγραφικήν, γράφοντες μικρός τινας εικόνας κατά παραγγελίαν. Κατά την έργασίαν αυτήν ήρέσκοντο να γίνεται άνάγνωσις, ίνα μή άργολογώσι. Διά τούτο ο εις έζωγράφιζεν, ο άλλος δε άνεγίνωσκεν από Πατερικού τινός βιβλίου...». Περιγραφή Αλεξάνδρου Μωραϊτίδη. (Στην φωτογραφία ο Αναπεσών, εργο της αδελφότητας των Δανιηλαίων).

 

Ο σοφός και διακριτικός αγιορείτης Γέροντας

Αποκαλυπτικές μαρτυρίες για τον Γέροντα Δανιήλ από τον Αλέξανδρο Μωραϊτίδη

Γράφει για την πρώτη τους γνωριμία: «Εκεί πρωτοείδα τον γέρο-Δανιήλ, συστάσεων δεν είχον ανάγκην… ώστε ο Γέρων Δανιήλ μόλις ήκουσε το όνομα μου έδειξεν ειλικρινή χαράν, ωσάν να έβλεπεν αρχαίον τινά μαθητή ν του, και δεν ήξευρε, καθώς λέγει ο λόγος, πώς να με περιποιηθή οικειότερον, όσον το δυνατόν. Σμυρναίος, διαβασμένος, ασκητικώτατος, με την οσιακήν του ωχρόλαμπρον αίγλην της μορφής του, με την μιξοπόλιον γενειάδα του, με την υπόξανθον κόμην του και τους γλαυκούς πως οφθαλμούς του•λόγιος και ομιλητικώτατος. Κοινοβιάσας κατ’ αρχάς εις μεγάλας μονάς, αλλά ολιγοστά έτη προ της γνωριμίας μας αποσυρθείς εις Κατουνάκια προς μείζονα ησυχίαν, έν η όντως παράγεται το γλυκύτατον της ασκήσεως μέλι, ού την ηδύτητα γνωρίζουσι μόνον όσοι το εγεύθησαν… Εκεί κατά πρώτον εξετίμησα την χάριν, την διάκρισιν, αλλά και την ταπείνωσιν του Γέροντος Δανιήλ, όστις, σημειωθείτω, έχει διέλθει όλην την σειρά των γραμμάτων των άγιων Πατέρων, αλλά και την σειράν των συγγραμμάτων των λεγομένων Νηπτικών, ών η ανάγνωσις βαθύτερον τον ελκύει, αρεσκόμενον εις τάς αλληγορίας και τάς λοιπός καλλονάς των λόγων των τοιούτων Πατέρων, π.χ. Ιωάννου της Κλίμακος και Συμεών του Νέου του Θεολόγου. Ο Γέρων Δανιήλ, ως αντελήφθην αμέσως, μελετηρότατος και ομιλητικώτατος, διακριτικώτατος δε εις το άκρον, όπου αν εκοινοβίασεν εν Άθωνι απέκτησε ταχέως την αγάπην και συμπάθειαν των αδελφών, ου η γνώμη επί των πνευματικών ζητημάτων βαρύνει πολύ, πάρα πολύ».

Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος, Μετεώρων

Η Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος. Εξωτερική άποψη.

Η Μονή της Αγίας Τριάδος αναφέρεται ήδη σε πρόσταγμα του έτους 1362 του Ελληνοσέρβου ηγεμόνα Τρικάλων Συμεών Ούρεση Παλαιολόγου. Ο σημερινός κυρίως ναός του καθολικού της ανεγέρθηκε, στην αρχική οικοδομική του μορφή, το έτος 1475/76. Η τοιχογράφησή του, το έτος 1741, συνεχίζει την παράδοση της καλής μεταβυζαντινής ζωγραφικής. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το παρεκκλήσι του Τιμίου Προδρόμου, μικρός κυκλικός ναός με θόλο, κατάγραφος με καλής τέχνης τοιχογραφίες του 1682.

Ιερά Μονή Ρουσάνου, Μετέωρα

Η Ιερά Μονή Ρουσάνου έχει φιλόθεη και δραστήρια αδελφότητα με πλούσια λατρευτική ζωή και ιεραποστολική δράση.

Η Μονή Ρουσάνου οφείλει, πιθανότατα, την επωνυμία της στον πρώτο οικιστή του βράχου (ιδ΄/ιε΄ αι.). Την τωρινή οικοδομική μορφή της πήρε στα μέσα του ιζ΄ αιώνα. Μεταξύ των ετών 1527 και 1529 οι Γιαννιώτες αδελφοί ιερομόναχοι Ιωάσαφ και Μάξιμος ανέβηκαν στον στύλο του Ρουσάνου, οπότε ανακαίνισαν και ανέκτισαν το ερειπωμένο από την φθορά του χρόνου παλαιό καθολικό της Μονής (της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος). Η ωραία τοιχογράφησή του, κρητικής τεχνοτροπίας, έγινε στα 1560, επί ηγουμένου της Μονής Αρσενίου. Στην Μονή Ρουσάνου τιμάται με ιδιαίτερη ευλάβεια και πανηγυρίζεται με μεγάλη λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια η μνήμη της Μεγάλομάρτυρος Βαρβάρας (4 Δεκ.).

Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Αναπαυσά, Μετέωρα

Οι ιερές μονές Ρουσάνου και Αγίου Νικολάου Αναπαυσά.

Η Μονή του Αγίου Νικολάου Αναπαυσά οφείλει την ονομασία της, πιθανότατα, σε κάποιον παλαιό κτίτορά της, πού θα πρέπει να τοποθετηθεί χρονικά στον ιδ΄ αιώνα, μαζί με τις απαρχές της μοναστικής ζωής πάνω στον βράχο αυτόν.

Ιερά Μονή Βαρλαάμ, Μετέωρα

Η Ιερά Μονή Βαρλαάμ ορθώνεται επιβλητική στους βράχους των Μετεώρων από τον 14ο αιώνα

Η Μονή Βαρλαάμ ιδρύθηκε στα μέσα του ιδ΄ αιώνα από τον σύγχρονο του οσίου Αθανασίου του Μετεωρίτη ασκητή Βαρλαάμ. Το μεγαλόπρεπο σημερινό καθολικό, πού τιμάται στην μνήμη τω ν Αγών Πάντων, έκτισαν στα 1541/42 οι Γιαννιώτες αδελφοί ιερομόναχοι Θεοφάνης (†1544) και Νεκτάριος (†1550) οι Αψαράδες. Το καθολικό τοιχογραφήθηκε το 1548 από τον σπουδαίο Θηβαίο ζωγράφο Φράγκο Κατελάνο, όπως μαρτυρούν η τεχνοτροπία, η εκτέλεση και το καλλιτεχνικό στυλ των παραστάσεων.

Ιερά Μονή Αγίου Στεφάνου, Μετέωρα

Η Ιερά Μονή Αγίου Στεφάνου λειτουργεί από το 1961 ως γυναικείο μοναστήρι.

Η Μονή του Αγίου Στεφάνου, την οποία παλαιά παράδοση συνδέει με τον γυναικείο μοναχισμό, λειτουργεί από το 1961 ως γυναικείο μοναστήρι με πολυμελή και δραστήρια αδελφότητα, η οποία, παράλληλα με το πλούσιο και υψηλής στάθμης πνευματικό και πολυσχιδές φιλανθρωπικό της έργο, έχει να επιδείξει και αξιοθαύμαστο ανακαινιστικό και οικοδομικό έργο, με απόλυτο σεβασμό πάντοτε προς τους παραδοσιακούς αρχικούς αρχιτεκτονικούς ρυθμούς των κτισμάτων της. Βέβαιοι κτίτορές της αναφέρονται ο αρχιμανδρίτης όσιος Αντώνιος, γύρω στο πρώτο μισό του ιε΄ αιώνα, και ο ιερομόναχος από την Σκλάταινα (σημερινό Ρίζωμα Τρικάλων), ιερομόναχος όσιος Φιλόθεος, γύρω στα μέσα του ιζ΄ αιώνα.

Ιερά Μονή Μεγάλου Μετεώρου, Μετέωρα

Η Ιερά Μονή Μεγάλου Μετεώρου, που η ίδρυσή της αποτελεί αφετηρία του οργανωμένου μετεωρικού μοναχισμού.

Η Μονή του Μεγάλου Μετεώρου ή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος ιδρύθηκε λίγο πριν από τα μέσα του ιδ΄ αιώνα από τον όσιο Αθανάσιο τον Μετεωρίτη, ο οποίος και υπήρξε ο πρώτος κτίτορας της Μονής και οργανωτής συστηματικού μοναστικού κοινοβίου. Γι΄ αυτό η ίδρυση του μοναστηριού αυτού αποτελεί σταθμό ή μάλλον αφετηρία του οργανωμένου μετεωρίτικου μοναχισμού.

Ο όσιος Αθανάσιος (Ανδρόνικος το κοσμικό του όνομα) γεννήθηκε περί το 1302 στην μεσαιωνική πόλη των Νέων Πατρών, την σημερινή Υπάτη, όπου, προς τιμήν του, η Μονή του Μεγάλου Μετεώρου ανήγειρε ως μετόχι της, στο πατρικό του οικόπεδο, μεγαλοπρεπή μοναστηριακό φερώνυμο ναό.

«Συ τον καλόν οίνον τετήρηκας έως άρτι…» Από την νηπτική διδασκαλία του Γέροντα Αιμιλιανού (1)

VatopaidiFriend: Με την ευκαιρία της ονομαστικής εορτής και τη συμπλήρωση 75 χρόνων από την γέννηση του σεβαστού Γέροντα Αιμιλιανού, Προηγουμένου της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους, o οποίος κατά τις ανεξιχνίαστες βουλές της θείας Πρόνοιας δοκιμάζεται με το πρόβλημα υγείας που έχει τα τελευταία χρόνια «ως χρυσός εν χωνευτηρίω», δημοσιεύουμε δύο άρθρα που αναφέρονται σ’ αυτόν.  Το  παρόν  από τον Ηγούμενο της εν λόγω Μονής Γέροντα Ελισσαίο και το άλλο που ακολουθεί από τον ιερομόναχο Σεραπίωνα Σιμωνοπετρίτη, Οικονόμο του Ιερού Κοινοβίου του Ευαγγελισμού στην Ορμύλια Χαλκιδικής.

Μέσα εις τον κόσμον -μας έλεγε κάποτε ο Γέροντας Αιμιλιανός- στην δική μας την εποχήν υπάρχουν πάρα πολλοί άγιοι. Είναι η ζωή τέτοια, που τους βάζει μέσα σε μια πορεία σκανδάλων, δηλαδή πειρασμών και θλίψεων, και αυτοί οι άνθρωποι δείχνουν μίαν τρομεράν υπακοήν και υπομονήν. Και αυτό το πράγμα τους αγιάζει. Επίσης, θέλοντας να ζήσουν μίαν ζωήν πνευματικήν, ξεκινάνε από τον φωτισμόν του μοναχισμού. Δηλα­δή τα βιβλία τους και η προσευχή τους είναι κατά μίμησιν των μοναχών, κάνουν ακολουθίες, κάνουν κομποσχοίνι, και μάλιστα χωρίς να έχουν την ακηδίαν που πολλές φορές παραλύει την ζωήν των μοναχών.