Το άγχος στη ζωή μας ή πως μπορεί ένας πνευματικό​ς άνθρωπος να αντιμετώπι​σει και να αξιοποίηση το άγχος ως εργαλείο πνευματική​ς προκοπής;

Κορναράκης ‘Ιωαννης (Όμότιμος Καθηγητής Ποιμαντικής Ψυχολογίας και Εξομολογητικής Πανεπιστημίου Αθηνών)

Το άγχος είναι αναμφιβόλως ένα πληθωρικό ψυχολογικό χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς του ανθρώπου της εποχής μας. Οι χαρακτηρισμοί: αγχώδης αντίδραση, αγχογόνος κατάσταση ανθρώπινης ζωής, αγχωτικός τύπος και άλλοι παρόμοιοι και σχετικοί με την έννοια του άγχους χαρακτηρισμοί, ακούγονται συχνά στην καθημερινή μας ζωή.

Στο επίπεδο της επιστημονικής ψυχολογικής έρευνας το άγχος εντοπίσθηκε ως νοσογόνο σύμπτωμα ανθρώπινης συμπεριφοράς, κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνος, στο πλαίσιο της αναπτύξεως των διαφόρων θεωριών της Ψυχολογίας του Βάθους (του ασυνειδήτου).

Αλλά το άγχος υπήρχε πάντοτε στην ανθρώπινη ψυχή, από κάποια χρονική στιγμή και εξής, ως λανθάνον αίτιο ενδεχόμενης ψυχικής διαταραχής, μικρής η μεγάλης εκτάσεως. Απλώς κατά το δεύτερο ήμισυ του 20ου αιώνος οι συνεχείς, μεγάλες και συχνά εκπληκτικές αλλαγές συνθηκών και όρων ανθρώπινης ζωής, οφειλόμενες στην ταχεία εξέλιξη των επιστημών και μάλιστα της τεχνολογίας, όπως και στη σχετική συνεργία λοιπών κοινωνικών, ιδεολογικών και πολιτισμικών παραγόντων, συνετέλεσαν στην έντονη διέγερση του ανθρώπινου ψυχισμού, με συνέπεια την εκδήλωση ψυχολογικών προβλημάτων αλλά και ψυχοπαθολογικών συμπτωμάτων με κορυφαίο, συχνά, χαρακτηριστικό το άγχος.

Χαστούκια και φωνές αρρωσταίνουν την καρδιά των παιδιών ‘

Οι γονείς που χαστουκίζουν τα παιδιά τους ή τους φωνάζουν, τα θέτουν σε αυξημένο κίνδυνο εκδηλώσεως σοβαρών προβλημάτων υγείας, όπως η καρδιοπάθεια και ο καρκίνος, προειδοποιούν επιστήμονες από το Πλύμουθ.

Οι συνέπειες αυτές είναι οι ίδιες με εκείνες που παρατηρούνται στα παιδιά που υφίστανται σωματικούς τραυματισμούς από τους γονείς τους.

Οι ειδικοί εικάζουν ότι ο καταλυτικός παράγοντας είναι το στρες που προκαλεί στα παιδιά η βίαιη συμπεριφορά των γονιών τους, είτε αυτή εκφράζεται με ουρλιαχτά και χαστούκια είτε με χτυπήματα που προκαλούν και σωματικά τραύματα.

Η σχετική μελέτη πραγματοποιήθηκε σε 700 εθελοντές, οι 250 εκ των οποίων ήσαν υγιείς, οι 150 έπασχαν από καρκίνο, καρδιοπάθεια ή άσθμα και οι λοιποί από άλλα νοσήματα.

Από το Γεροντικό ,Αββάς Αγάθωνας

Mια φορά, ο Αββάς Αγάθωνας, πήγαινε στην πόλη να δώσει το εργόχειρο του και να προμηθευτεί το λίγο ψωμάκι του, βρήκε κοντά στην αγορά ένα πτωχό γέρο ανάπηρο.

-Για την αγάπη του Θεού, Αββά, άρχισε τα παρακάλια ο γέρος μόλις είδε τον Όσιο, μη με αφήσεις και εσύ αβοήθητο τον δυστυχή, πάρε με κοντά σου.

Ο Αββάς Αγάθων τον έβαλε να καθίσει δίπλα του εκεί που αράδιασε τα καλάθια του για να τα πουλήσει.

-Πόσα λεπτά πήρες, Αββά; Τον ρωτούσε ο γέρος κάθε φορά που έδινε ένα καλάθι.

-Τόσα, του έλεγε ο Όσιος.

-Καλά είναι. Δεν μου αγοράζεις όμως μια μικρή πίττα, Αββά; Έτσι για να δεις καλό, που έχω από χθες βράδυ να φάγω.

-Μετά χαράς, έλεγε ο Όσιος και έκανε αμέσως την επιθυμία του.

Η ηθική αλλοτρίωση της σωτηρίας

        «Η μετάθεση της εκκλησιαστικής ευσέβειας στο επίπεδο της ατομικής ηθικής και ο χωρισμός της από την αλήθεια της Εκκλησίας έχει ως αναπόφευκτη συνέπεια και την άμβλυνση της διαφοράς ανάμεσα στην αλήθεια της σωτηρίας και στην ψευδαίσθηση της σωτηρίας: στην Εκκλησία και στην αίρεση.

Η έννοια της αίρεσης ή του σχίσματος χάνει κάθε πραγματικό περιεχόμενο, περιορίζεται σε αφηρημένες θεωρητικές διαφορετικές, που μόνο οι «ειδικοί» τις κατέχουν και τις συζητούν σε συνέδρια και διασκέψεις, ανταλλάσοντας διαξιφισμούς ομολογιακών άρθρων και διατυπώσεων χωρίς κανέναν αντίκρυσμα στη ζωή των ανθρώπων.

Όλο και περισσότερο ο πιετισμός εξομοιώνει στο επίπεδο της ατομικής-κοινωνικά χρήσιμης και αποτελεσματικής-ηθικής την πνευματικότητα και την ευσέβεια των διαφοροποιημένων εκκλησιών και ομολογιών, ανεξάρτητα και από θεμελιώδεις ακόμα δογματικές διαφορές.

Ο Άγιος Αχμέτ

 Γράφει ο π. Βασίλειος Ι. Καλλιακμάνης

α) Σε κάθε εποχή η Εκκλησία κοσμείται από αγίους. Αυτό σημαίνει ότι ο μακρόθυμος και οικτίρμων Θεός, η Παναγία και Ομοούσιος Τριάς, δεν αφήνει απαράκλητο τον κόσμο.Έτσι, προφήτες, δίκαιοι, απόστολοι, ευαγγελιστές, μάρτυρες, ιεράρχες, όσιοι, ιερομάρτυρες αλλά και νεομάρτυρες, ενεργοποιώντας τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος, καθίστανται ζωντανά μέλη του σώματος του Χριστού (βλ. Α΄ Κορ. 12,27).

β) Ανάλογα με τις κοινωνικές και ιστορικές συνθήκες φανερώνονται και οι άγιοι. Έτσι, στην περίοδο των διωγμών είχαμε τους μάρτυρες, ενώ σε περιόδους ελευθερίας της πίστεως και ακμής της παιδείας και των γραμμάτων αναδείχθηκαν λόγιοι συγγραφείς και σπουδαίοι υμνογράφοι. Οι νεομάρτυρες ανέτειλαν στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας ως αντιστασιακοί της ρωμιοσύνης και του ελληνισμού, ως πρότυπα πίστεως και υπομονής.

Κι όπως σημειώνει ο Απόστολος, από τη δοκιμασία της πίστεως γεννιέται η υπομονή, η οποία πρέπει να κρατήσει μέχρι τέλους (βλ. Ιακ. 1,4).

 

γ) Ο όσιος Νικόδημος Αγιορείτης στο Νέον Μαρτυρολόγιον αναφέρει ότι ο Θεός ευδόκησε να εμφανιστούν οι νεομάρτυρες για πέντε λόγους: Διότι συμβάλλουν στον ανακαινισμό της ορθόδοξης πίστης, καθιστούν αναπολόγητους τους αλλοπίστους την ημέρα της κρίσεως, αποτελούν δόξα και καύχημα της Ανατολικής Εκκλησίας και καταισχύνη των ετεροδόξων, είναι παραδείγματα υπομονής αλλά και πρότυπα μιμήσεως για τους χριστιανούς.

Η αιωνιότητα είναι φρικιαστική δίχως Θεάνθρωπο

Η αιωνιότητα είναι φρικιαστική δίχως Θεάνθρωπο, γιατί και ο άνθρωπος είναι φοβερός δίχως τον Θεάνθρωπο.

Καθετί το ανθρώπινο, μονάχα στον Θεάνθρωπο έχει την τελική και λογική του ερμηνεία.

Δίχως τον θαυμαστό Κύριο Ιησού Χριστό, όλα τα ανθρώπινα μεταβάλλονται αναπόφευκτα σε χάος, σε φρίκη, σε θάνατο, σε κόλαση:

η φρόνηση σε αφροσύνη, η αίσθηση σε απόγνωση, η επιθυμία σε αυτοδιάσπαση μέσα από την αυτοθέωση η την αυτοεξουθένωση.

Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς

Μάζεμα-διατήρηση ελιών και λαδιού

Πότε να μαζεύουμε τις ελιές.

Για την καλή ποιότητα του λαδιού έχει μεγάλη σημασία ή εποχή πού θα μαζέψουμε τις ελιές. Γενικά οι πολύ ώριμες δίνουνε κατώτερο λάδι και όσες είναι από κάμπο ή από θέσεις χαμηλές και προαηλιακές χοντρό και πολύ χρωματισμένο. Γι’ αυτό τις ελιές του κάμπου πρέπει πάντα να τις μαζεύουμε λίγο αγουρωπές για να επιτυχαίνουμε λάδι λεπτότερο και καλύτερο στην ποιότητα.

Κι αντίθετα, όσες ελιές καλλιεργούνται ψηλά σε πλαγιές απ’ ασβεστόπετρες δίνουνε λάδι πιο λεπτό και πιο ανοιχτό στο χρώμα. Τις ελιές αυτές πρέπει να τις μαζεύουμε όταν μαυρίσουν καλά και πριν αρχίσουνε να ζαρώνουν γιατί τότε έχουνε το περισσότερο και το καλύτερο λάδι κι αν τις αφήσουμε να ωριμάσουν πολύ καλά έχουμε λάδι κατώτερο. Έχουμε ακόμα συμφέρον να μαζεύουμε τις ελιές από τούς χαμηλούς κλώνους με το χέρι και μονάχα από τούς πολύ ψηλούς, πού δε φτάνομε, να ρίχνουμε τις ελιές χτυπώντας τα κλωνιά ανάλαφρα μα καλάμι. Έτσι δε θα έχουμε μεγάλες ζημίες γιατί δε θα τσακίζουμε τα κλωνιά πού θα δώσουν καρπό τον ερχόμενο χρόνο.

Πώς ακούμε τα συναισθήματα των παιδιών;

Πολλές φορές τα συναισθήματα των παιδιών μάς κάνουν να αισθανόμαστε άβολα και δεν ξέρουμε πώς να τα χειριστούμε, είτε πρόκειται για αρνητικά όπως είναι ο θυμός, ο φόβος, η ζήλεια, η στενοχώρια, είτε πρόκειται για θετικά όπως είναι η χαρά, ο θαυμασμός ή η ικανοποίηση.

Αυτό συμβαίνει καθώς οι ενήλικες δεν έχουν μάθει να εμπιστεύονται τα συναισθήματα  των παιδιών και πιθανόν φοβούνται μήπως τα παιδιά τους πληγωθούν αν τα βιώσουν.

 

Συνήθως όταν ερχόμαστε σε επαφή με το παιδί που είναι μπροστά μας, ερχόμαστε και σε επαφή με το παιδί που βρίσκεται μέσα μας, χωρίς απαραίτητα να το συνειδητοποιούμε.

Τα βότανα στην Χριστουγεννιάτικη παράδοση

Τα βότανα με πολλούς τρόπους είναι συνυφασμένα με την χριστουγεννιάτικη παράδοση. Μερικά απ’ αυτά μάλιστα τα γνωρίζουμε από την ίδια την ιστορία της γέννησης του Χριστού όπως αυτή αναφέρεται στην βίβλο.

Τα σμύρνα και το λιβάνι δηλαδή, που προσφέρθηκαν από τους μάγους στο Θείο βρέφος.

 

Άλλα βότανα που συνδέονται συμβολικά με τα Χριστούγεννα είναι το φασκόμηλο σαν σύμβολο αθανασίας και οικιακής ευτυχίας, η λεβάντα σαν σύμβολο αγνότητας και αρετής, το σκουλόχορτο (μαρμαράκι) σαν σύμβολο καλής υγείας, το απήγανο για την χάρη αλλά και για τον ξορκισμό του κακού, το θυμάρι για την γενναιότητα.

Επίσης η βαλσαμίνη που λέγεται και φύλλο της βίβλου είναι συνδεμένη με τα Χριστούγεννα. Όμως το πιο γνωστό σε μας φυτό που συνδέεται με τα Χριστούγεννα είναι το δεντρολίβανο.

Ας γνωρίσουμε καλύτερα λοιπόν τα πιο γνωστά βότανα των Χριστουγέννων.

H Oρθόδοξη Κοινότητα του Αγίου Νικολάου στην Δυτική Παπούα.

Το Πατριαρχείο Μόσχας, δια της Μητροπόλεως Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας, δραστηροποιείται ιεραποστολικά και στην Δυτική Παπούα.Υπεύθυνος του εκεί Ιεραποστολικού κλιμακίου είναι ο π.Χρυσόστομος Gasperz,που τοποθετήθηκε εκεί πρίν λίγους μήνες.

Θέρμανση με αντλίες θερμότητας: λειτουργία, πλεονεκτήματα και κόστος

Οι αντλίες θερμότητας αποτελούν μια λύση θέρμανσηςοικιακής και βιομηχανικής κλίμακας που προσελκύει ολοένα και περισσότερο ενδιαφέρον τα τελευταία χρόνια.

—Τι  είναι η αντλία θερμότητας

Η αντλία θερμότητας είναι η συσκευή που αντλεί θερμική ενέργεια από μια θερμή δεξαμενή(αναφέρεται ως πηγή) που βρίσκεται σε χαμηλή θερμοκρασία προς μια καταβόθρα (συνήθως αέρας ή νερό) που βρίσκεται σε υψηλότερη θερμοκρασία είτε (α) με την χρήση μηχανικού έργου είτε (β) με την βοήθεια μιας θερμής δεξαμενής πολύ υψηλής θερμοκρασίας.

Η αρχή λειτουργίας της αντλίας θερμότητας πρωτοεφαρμόστηκε ως επί το πλείστον στα συνήθη ψυγεία και καταψύκτες, τα κλιματιστικά και εν συνεχεία σε συσκευές παραγωγής ζεστού νερού χρήσης. Πολλές φορές ταυτίζεται ο όρος Αντλία Θερμότητας με το κλιματιστικό.

Όσο και ν΄ αναζητάς ανάπαυση και παρηγοριά σ’ αυτόν τον πρόσκαιρο κόσμο δεν θα την βρης…

του Αγίου Δημητρίου Ροστώφ

Όσο και ν΄ αναζητάς ανάπαυσι και παρηγοριά σ’ αυτόν τον πρόσκαιρο κόσμο δεν θα την βρης. Την ειρήνη και την παρηγοριά μπορεί να τη δώση στην ψυχή μόνον ο Κύριος, με τη χάρι Του. Όπως ο ίδιος είπε: «Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνη την εμήν δίδωμι υμίν· ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, εγώ δίδωμι υμίν» (Ιω. 14. 27).

Σκέψου, πού και σε ποιά γήινη απόλαυσι θα βρης την ειρήνη και την ανάπαυσι; Πού θα βρης την εσωτερική γαλήνη και τη μόνιμη χαρά; Μήπως στη δόξα; Αλλά σήμερα είσαι τιμημένος και αύριο ατιμασμένος. «Πάσα δόξα ανθρώπου ως άνθος χόρτου· εξηράνθη ο χόρτος, και το άνθος εξέπεσε» (Ησ. 40. 6-7). Αλλά μήπως στον πλούτο; Όχι μόνο ειρήνη και ανάπαυσι δεν σου χαρίζει, αλλ’ αντίθετα πολλή μέριμνα και ανησυχία και ανασφάλεια, μέρα και νύχτα. Οι άνθρωποι σε φθονούν και σε αντιπαθούν, κι εσύ πάλι δεν είσαι ποτέ ικανοποιημένος με όσα έχεις. Θέλεις ν’ αποκτάς όλο και περισσότερα, ξεχνώντας πως τίποτε απ’ τον πλούτο σου δεν θα σου μείνη.

Λέει ο πλούσιος: «”Εύρον ανάπαυσιν και νυν φάγομαι εκ των αγαθών μου”, και ουκ οίδε τίς καιρός παρελεύσεται και καταλείψει αυτά ετέροις και αποθανείται» (Σοφ. Σειρ. 11. 19). «Καθώς εξήλθεν από γαστρός μητρός αυτού γυμνός, επιστρέψει του πορευθήναι ως ήκει, και ουδέν ου λήψεται εν μόχθω αυτού, ίνα πορευθή εν χειρί αυτού… ώσπερ γαρ παρεγένετο, ούτω και απελεύσεται, και τις η περισσεία αυτού, ή μοχθεί εις άνεμον;» (Εκκλ. 5. 14-15). Μην ξεχνάς ακόμη πως ο πλούτος γίνεται αφορμή για πολλές αμαρτίες και θανάσιμες πτώσεις, όπως διαπιστώνει και ο απόστολος: «Οι βουλόμενοι πλουτείν εμπίπτουσιν εις πειρασμόν και παγίδα και επιθυμίας πολλάς ανοήτους και βλαβεράς, αίτινες βυθίζουσι τους ανθρώπους εις όλεθρον και απώλειαν» (Α’ Τιμ. 6. 9).

God often isolates those whom He chooses.

 

«Alison was witness to incidents which indicated how Eugene was «going crazy» and trying to «break the bonds» without really knowing how to do so. She recalls the night when Eugene and John’s argument about God came to a head. John, Eugene, Alison, and a few others had gone to the top of Mount Baldy, another local meeting place of the group of friends.

Everyone became drunk with wine, except Alison. «John was crying and ranting about how he had to give up women for God.» Alison recall, «and Eugene became totally disgusted with the whole scene.»

Then something unexpected happened. Eugene stood up and began shouting at John. «There is no God!» he bellowed. «Your God is a fable! If there was a God, He wouldn’t torment his followers. You believe that God is having fun sticking pins in people. Such a God does not exist!»

In his drunken rage, Eugene proceeded to pour win over John’s head, saying, «I’m John the Baptist!» Then, raising a fist to heaven from the top of the mountain, he cursed God and dared Him to damn him to hell. «See! Nothing happened,» he cried, looking at the distraught Alison with wild eyes.

Αγιότης μαρτυρουμένη

  Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός

Η πρόσφατη αθρόα κατάταξη νέων Αγίων στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξου Εκκλησίας τόσο στο κλίμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όσο και στην Εκκλησία της Ρωσίας, προκάλεσε τις επόμενες σκέψεις πάνω σε μια ουσιώδη πτυχή της διαδικασίας της «αναγνωρίσεως» Αγίων στην ορθόδοξη παράδοση.

1. Η ορθοδοξοπατερική παράδοση αποδίδει τον χαρακτηρισμό του Αγίου στα πρόσωπα εκείνα, τα οποία έχουν φθάσει στη θ έ ω σ η και συνιστούν τους μάρτυρές της μέσα στην Ιστορία. Κατά τον άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, τιμούμε τους Αγίους «ως ενωθέντας Θεώ κατά προαίρεσιν και τούτον δεξαμένους ένοικον και τη τούτου μεθέξει γεγονότας χάριτι, όπερ αυτός έστι φύσει». Άγιοι είναι «οι έμψυχοι ναοί του Θεού, τα έμψυχα του Θεού σκηνώματα», διότι «διά του νου τοις σώμασιν αυτών ενώκησεν ο Θεός».

Πως πρέπει να μελετάμε την Αγία Γραφή

Σε όλο τον κόσμο μελετούν την Αγία Γραφή άλλοι με δέος άλλοι ερευνητικά .

Όμως υπάρχει ο τρόπος να μελετούμε σωστά την Αγία Γραφή για να κατανοούμε το περιεχόμενό της.

Βήματα μελέτης της Αγίας Γραφής

 

Πρώτο βήμα: Κάνω μια προσευχή

 

Προσεύχομαι ο Κύριος να ανοίξει τον νου και την καρδιά μου,  να καταλάβω τον Λόγο του, για να έχει ωφέλεια ο Λόγος του Θεού στην ζωή μου.

Π.χ. «Κύριε Ιησού Χριστέ, άνοιξε μου τον νου και την καρδιά  να μπορώ  να προσέχω τον Λόγο σου και να τον καταλαβαίνω.»

Βλέπε Λουκάς κδ΄ 45, Πράξεις ιστ΄ 14

Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις για μικρούς και μεγάλους στο Μουσείο της Ακρόπολης

Έντονα εορταστικό και χριστουγεννιάτικο είναι το πρόγραμμα του Μουσείου Ακρόπολης, που ξεκινά το ερχόμενο Σαββατοκύριακο.

Παιδικά εργαστήρια, οικογενειακά αρχαιολογικά παιχνίδια, τρισδιάστατες προβολές, μουσικές εκδηλώσεις και χριστουγεννιάτικα κεράσματα είναι μερικές από τις εκπλήξεις που περιμένουν τους επισκέπτες του τη φετινή εορταστική περίοδο.

 

Παιδικό εργαστήριο «Η Ειρεσιώνη και τα Κάλαντα»

 

Το Μουσείο προσκαλεί τους μικρούς του φίλους να στολίσουν την Ειρεσιώνη, ένα κλαδί ελιάς, όπως έκαναν στην αρχαιότητα. Έτσι θα γνωρίσουν από πού προέρχεται το αγαπημένο τους έθιμο. Επίσης θα τραγουδήσουν κάλαντα ηλικίας σχεδόν 3.000 ετών. (Ημέρες προγράμματος: Κυριακή 23 Δεκεμβρίου & Κυριακή 30 Δεκεμβρίου. Ώρες προγράμματος: 11:00-11:45 π.μ., 2:00-2:45 μ.μ., 3:00-3:45 μ.μ.).

Ορθόδοξος Μοναχισμός (Μέρος 8ο), η προσφορά του μοναχισμού στην εποχή μας

Η Προσφορά του μοναχισμού στην εποχή μας.

Ομιλεί η Καθηγουμένη της Ιεράς Μονής Χρυσοπηγής Χανίων Μοναχή Θεοξένη και ακολουθεί  ο Γέροντας Μωϋσής Αγιορείτης, Ιερού Κελλίου Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου Αγίου Όρους.

Παρακολουθήστε το τελευταίο μέρος του Μοναστικού Συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στην Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης Λευκάδας.

Ο μικρός πρίγκιπας (κινούμενα σχέδια) (μέρος 5)

Γρίπη: θεραπεία και προφύλαξη

  Άγγελος Πεφάνης

Αντι-ιική θεραπεία και χημειοπροφύλαξη μπορούν να συνεισφέρουν στην αντιμετώπιση της γρίπης, σε συγκεκριμένες κατηγορίες ασθενών.

1. Θεραπεία εποχικής γρίπης

Σύμφωνα με τις πρόσφατες (Απρίλιος 2009) κατευθυντήριες οδηγίες της Infectious Diseases Society of America (IDSA), έναρξη θεραπείας, εντός 48ώρου από την έναρξη των συμπτωμάτων, συνιστάται σε ενήλικες και παιδιά που πληρούν τα παρακάτω κριτήρια: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Φωτορεπορτάζ: Στο μαγικό χριστουγεννιάτικο πάρκο του Ζαππείου

Καρουζέλ, τρενάκι, παιχνίδια, υπαίθρια αγορά με γλυκά, στολίδια κ.ά. είδη, το σπιτάκι του Αϊ-Βασίλη αλλά και δραστηριότητες για τα παιδιά στο μαγικό Χριστουγεννιάτικο πάρκο του Ζαππείου, μέχρι τις 7 Ιανουαρίου του 2013.

Το φωτορεπορτάζ είναι της Αγγελικής Παναγιώτου από το Fos/Photos. 

Κιρσοί κάτω άκρων,η συχνότερη περιφερική αγγειοπάθεια στον άνθρωπο

Οι κιρσοί των κάτω άκρων είναι η συχνότερη περιφερική αγγειοπάθεια στον άνθρωπο, όπου παρατηρείται παθολογική αύξηση του μήκους και της διαμέτρου των φλεβών. Άλλες παθολογικές αλλοιώσεις είναι η πάχυνση και η μείωση της ελαστικότητας του τοιχώματος τους, σε συνδυασμό με ατροφία η ρίκνωση των βαλβίδων. Όλα αυτά έχουν σαν συνέπεια να λιμνάζει το αίμα στην περιφέρεια με κίνδυνο τον σχηματισμό θρόμβων. Ανάλογα με την αιτιολογία τους οι κιρσοί ταξινομούνται σε ιδιοπαθείς (αγνώστου αιτιολογίας), πρωτοπαθείς και δευτεροπαθείς.

Πιθανά αίτια των πρωτοπαθών είναι η κληρονομικότητα, η φυλή (συχνά στους λευκούς, σπανιότερα στους νέγρους ή ασιάτες), η διατροφή, η παχυσαρκία, η ηλικία, και το επάγγελμα (ορθοστασία). Οι δευτεροπαθείς κιρσοί σχηματίζονται μετά από βλάβη του εν τω βάθει φλεβικού συστήματος με κύρια αίτια τη φλεφοθρόμβωση, την κύηση, και τα αρτηριοφλεβώδη συρίγγια.

Η κλινική εικόνα του ασθενή περιλαμβάνει συμπτώματα όπως πόνο ή αίσθημα βάρους στις κνήμες, κόπωση στα κάτω άκρα, οίδημα, και αλλαγή χρώματος του δέρματος. Είναι προφανές ότι τα συμπτώματα γίνονται εντονότερα μετά από ορθοστασία ή επαφή σε θερμό περιβάλλον.

Στον Ι. Αρχοντάκη ο χρυσός σταυρός του Αγ. Ισιδώρου (video)

Tον χρυσό σταυρό του Αγίου Ισιδώρου, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης της τοπικής εκκλησίας στην Π.Υ. Χίου για τη θέληση και την αυταπάρνηση που έδειξε στην καταστροφική πυρκαγιά του Αυγούστου, απένειμε στον διοικητή της Π.Υ. Χίου Ιακ. Αρχοντάκη ο Μητροπολίτης Χίου Μάρκος, ανήμερα του εορτασμού των προστατών του Πυροσβεστικού Σώματος.

Ο τελευταίος πλέκοντας το εγκώμιο των στελεχών της Υπηρεσίας τόνισε ότι αν οι πυροσβέστες δεν έπεφταν με αυτοθυσία στο πύρινο μέτωπο τότε τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα για όλους.

Κάλεσε μάλιστα τα στελέχη της Πυροσβεστικής να επαγρυπνούν ανά πάσα ώρα και στιγμή και να προστατεύουν την ανθρώπινη παρουσία από αντίστοιχες καταστάσεις.

Νηστίσιμη συνταγή: Λαυράκι κρασάτο

της Γιώτας Παμπάλου

Από τα αγαπημένα μαγειρέματα της κας. Σοφίας ήταν πάντα κουζινομαγειρέματα με ψάρια.

Ένα υγιεινό φαγητό και αγαπητό.

Στην νηστεία των Χριστουγέννων επιτρεπτό. Σας το προτείνουμε  για τις Κυριακές με όλη την οικογένεια αλλά και για ένα φιλικό γεύμα .

Ο μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος : Περιμένοντας τα Χριστούγεννα.

 

Καθώς πλησιάζουν τα Χριστούγεννα ένα ερώτημα πεισματικά βασανίζει το λογικό μας.

Άραγε τα φετινά Χριστούγεννα θα είναι μια ανιαρή επανάληψη ή ανάπλαση ζωής; 
Ο χριστιανικός κόσμος προσδοκά την ημέρα αυτή με λαχτάρα και ελπίζει στα θεία δώρα του τεχθέντος Θεανθρώπου. Διαποτισμένος από την Εκκλησιαστική θεολογική σκέψη πιστεύει τα Χριστούγεννα ως ημέρα ψυχοσωματικής ανακαινίσεως, ως ημέρα ελπίδος και ευλογίας.

Και έτσι είναι.

Η ενανθρώπηση του ανάρχου και πανυπερτέλιου Θεού σημαίνει για τον κόσμο την ώρα της αναγεννήσεως. «Η αλήθεια ήλθεν, η σκιά παρέδραμε και Θεός ανθρώποις εκ Παρθένου πεφανέρωται».
Το σκότος της αγνωσίας, η απόγνωση της κακίας, η απάτη της αμαρτίας διαλύονται με την ανατολή του Ηλίου της Δικαιοσύνης. Όλα αλλάζουν. Η ιστορία ανοίγει ένα καινούργιο κεφάλαιο.
Η κτίση ξαναβρίσκει τη χαρά του Παραδείσου. Ο ουρανός αγκαλιάζει τη γη. Οι καρδιές γαληνεύουν. Η ανθρωπότητα, κουρασμένη από την περιπλάνηση συναντάται με τη Θεότητα και επανακτά την πρώτη, την Παραδεισιακή χαρά και ευφροσύνη.  

Ο πόνος του Μακρυγιάννη

Αν οι ιστορικές μνήμες στεφανώσουν με την αθανασία πέντε-δέκα νεοέλληνες, ανάμεσά τους ασφαλώς θα συγκαταλέγεται κι ο στρατηγός Μακρυγιάννης (1797 – 1867).

Πρόκειται για μια απ’ τις αγνότερες και ηρωικότερες μορφές του ελληνικού θαύματος του 1821. Μια ακέραιη, ανιδιοτελής, πολύπλευρη προσωπικότητα, πέρα ως πέρα ελληνική και ορθόδοξη, θετικά αξιολογημένη από κορυφαίους νεοέλληνες ιστορικούς και λογοτέχνες. Ένας απ’ αυτούς, ο αλησμόνητος Γ. Θεοτοκάς, με δυνατές πινελιές, με επιτυχία και πληρότητα μας δίνει τον χαρακτηρισμό του Μακρυγιάννη: «… Είναι ο ελεύθερος πολίτης μιας πατρίδας, που την ονειρεύεται δίκαιη και ευνομούμενη, ελεύθερος και συνάμα κοινωνικός, με συνείδηση των δικαιωμάτων του και των δικαιωμάτων του λαού του… Μαζί μ’ όλα αυτά καλλιτέχνης από γεννησιμού του… ένας γεννημένος αρχηγός, ένας από τους πρώτους ανθρώπους του έθνους του, από τους εμψυχωτές και οδηγητές της Επανάστασης, από τους ιδρυτές του νεοελληνικού Κράτους. Είναι πολεμικός αρχηγός σημαντικός και πολιτικός υπολογίσιμος… ένα μυαλό από τη φύση του ανήσυχο, ζωηρό και οξύ, που δουλεύτηκε γερά από μια εξαιρετική πείρα ζωής και από μια πολύχρονη επαφή με ανθρώπους σοφούς και σπουδαίους, με τους οποίους ο Στρατηγός συζητούσε σαν ίσος προς ίσους».

Η μεγάλη αυτή και πολυεδρική μορφή παρουσιάζεται ανάγλυφη μέσα από το έργο που μας άφησε, τα περίφημα Απομνημονεύματά του, όπου αφηγείται τις άμεσες εμπειρίες του από τα πολεμικά γεγονότα της επαναστάσεως του 1821 και από την πολιτική ιστορία των μετέπειτα χρόνων.