Τύπος και Ουσία (Λουκ. 13, 10-17)

Ἡ θεραπεία τῆς συγκυπτούσης

Νικάνωρ Καραγιάννης (Αρχιμανδρίτης)

Μία ξεκάθαρη και σαφέστατη καταδίκη της θρησκευτικής τυπολατρίας αποτελεί η σημερινή ευαγγελική περικοπή. Ο ευαγγελιστής Λουκάς μας λέει ότι ο Χριστός θεραπεύει την ημέρα του Σαββάτου και αυτό γίνεται αφορμή να συγκρουστεί με τον Ιουδαϊσμό της εποχής του, που είχε μετατρέψει τις εντoλέs του Δεκαλόγου και του Νόμου σε ένα στείρο σύστημα υποχρεώσεων και περιορισμών. Ο παραλογισμός στις αντιδράσεις του θρησκευτικού κατεστημένου τραγικός. Ο αρχισυνάγωγoς αγανακτεί, γιατί το θαύμα του Χριστού καταργεί την αργία του Σαββάτου, η οποία προέρχεται από τον Θεό. Το μήνυμα, επομένως, της σημερινής περικoπής μας αγγίζει και μας αφορά όλoυς, αφού συχνά, ίσως και ασυναίσθητα, προτάσσουμε κάποιους θpησκευτικoύς και τελετουργικoύs τύπους xωρίς αντίκρισμα καρδιάς και ζωής. Οι θεραπείες του Χριστού την ημέρα του Σαββάτου φανερώνουν το πνεύμα της αγάπηs και της ελευθερίας, που πρέπει να υπάρχει πάντοτε στην τήρηση των εντολών του Θεού. Αν και η ουσία υπερβαίνει τον τύπο, παρόλ’ αυτά ο τύπος χρειάζεται στο βαθμό και στο μέτρο που περιφρουρεί και εκφράζει την ουσία.

“Συγκλονιστικές εμπειρίες στο Κοσμοδρόμιο της Ρωσίας” (VIDEO) Όλη η εκδήλωση και των υλικό των Ρώσων Αστροναυτών (Шокирующий опыт в России в Байконуре)

Μέσα σε ασφυκτικά γεμάτες αίθουσες και κλίμα συγκίνησης και θαυμασμού πραγματοποιήθηκαν οι εκδηλώσεις με θέμα: «Συγκλονιστικές εμπειρίες στο Κοσμοδρόμιο της Ρωσίας» που διοργανώθηκαν από τον Τομέα Επιστημόνων του Συλλόγου Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως «Ο Μέγας Βασίλειος» το Σάββατο 24/11/12 στη Θεσσαλονίκη και την Κυριακή 25/11/2012, στην Αθήνα.

 

Ομιλητές ήταν: 1. Ο Πνευματικός πατέρας των αστροναυτών του Κοσμοδρομίου του Μπαϊκονούρ Αρχιμανδρίτης π. Ιώβ Τάλατς και

2. Ο Ρώσσος Κοσμοναύτης, Στρατηγός Βαλερί Κόρζουν, που συνοδευόταν από την Καθηγήτρια της Ελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας δρ. Ναταλία Νικολάου, η οποία συνεισέφερε τα μέγιστα με την διερμηνεία και τις επεξηγήσεις που έκανε στο κοινό.

 

 

Εορτή του Αγίου Παταπίου στο Λουτράκι

Η Ιερά Μονή Αγίου Παταπίου Λουτρακίου αποτελεί το γυναικείο μοναστήρι που είναι αφιερωμένο στον Άγιο Πατάπιο και βρίσκεται στα Γεράνεια Όρη σε ύψος 650 μέτρων, κοντά στην πόλη του Λουτρακίου. Ιδρύθηκε το 1952 όταν ο πατέρας Νεκτάριος (κοσμικό όνομα Κυριάκος) Μαρμαρινός ίδρυσε στην περιοχή του σπηλαίου που βρέθηκε ο Άγιος γυναικείο μοναστήρι, όπου μεταφέρθηκε το σκήνωμα του.

Πως έγινε η μεταφορά του σκηνώματος του αγίου Παταπίου σε σπήλαιο στο όρος Γεράνεια

Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 από τους Οθωμανούς, ο Αγγελής Νοταράς (συγγενής των Παλαιολόγων και ανεψιός της Αγίας Υπομονής) μετέφερε το λείψανο του αγίου Παταπίου στο όρος Γεράνια στο Λουτράκι (κοντά στην Αθήνα) και το έκρυψε το λείψανο σε ένα σπήλαιο ώστε να το προστατεύσει από τους Οθωμανούς.

Το σπήλαιο αυτό έγινε ασκητήριο μοναχών από τον 11ο αιώνα μ.Χ., αλλά αργότερα ερήμωσε.

Αυτογεμιζόμενο μπουκάλι συλλέγει νερό από τον αέρα

Στη φύση στράφηκε η νεοσύστατη αμερικανική εταιρεία «NBD Nano» στην προσπάθειά της να φέρει νερό στις άνυδρες περιοχές.

 

Δεν είναι η μοναδική ιστορία «βιομίμησης», αφού τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες εταιρείες αναζητούν στη φύση τις λύσεις που θα μπορούσαν να βελτιώσουν την καθημερινότητά μας, αναπτύσσοντας συσκευές και γκάντζετς εμπνευσμένα από το περιβάλλον.

 

Στην περίπτωση της NBD Nano, οι τέσσερις ιδρυτές της, που μόλις αποφοίτησαν από το πανεπιστήμιο, μιμήθηκαν ένα σκαθάρι που επιβιώνει στις αντίξοες συνθήκες της ερήμου Ναμίμπ για να δημιουργήσουν ένα αυτογεμιζόμενο μπουκάλι νερού, το οποίο αποθηκεύει μέχρι και τρία λίτρα την ώρα.

Η Φλόγα του Μαραθωνίου για πρώτη φορά στην Κύπρο

Σήμερα το μεσημέρι, αφίχθηκε για πρώτη φορά στην Κύπρο η Φλόγα του Μαραθωνίου από την πατρίδα που τη γέννησε.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Nicosia Marathon, τη Φλόγα συνόδευσαν από την Ελλάδα ο αντιδήμαρχος Μαραθώνα, Χρίστος Στάμος, και ο ειδικός γραμματέας του Σ.Ε.Γ.Α.Σ, Θανάσης Βογιατζής.

Σε σύντομη τελετή που πραγματοποιήθηκε στο αεροδρόμιο της Λάρνακας, οι συνοδοί της Φλόγας εξέφρασαν τη χαρά τους που η ιερή Φλόγα βρίσκεται στην Κύπρο στα πλαίσια του 3ου Quantum Nicosia Marathon.

Με τη σειρά τους, η Σούλα Κολλακίδου, εκ μέρους του Δήμου Λευκωσίας, ο Δαμιανός Χατζηδαμιανού, εκ μέρους της ΚΟΕ, και ο Πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του Μαραθωνίου Λευκωσίας Γιώργος Κίλλας δήλωσαν ιδιαίτερα συγκινημένοι για την άφιξη της φλόγας και ευχαρίστησαν τόσο το Δήμο Μαραθώνα όσο και το Σ.Ε.Γ.Α.Σ που ανταποκρίθηκαν θετικά στο σχετικό αίτημα.

Η εικόνα των Χριστουγέννων στο φως της ορθόδοξης ερμηνείας

Χριστός επί γης, Υψωθήτε!

Την εικόνα της Γεννήσεως την βλέπουν εκείνοι που δεν είναι μπασμένοι στο πνεύμα της ορθοδόξου λατρείας φορτωμένη με περιττές λεπτομέρειες. Η σύνθεσή της τους φαίνεται κάπως παιδαριώδης, άταχτη, περισσότερο απλοϊκή παρά σοβαρή1. Εν τούτοις, αυτή η αφέλεια κι αυτή η απλοϊκότητα είναι κάτι πολύ βαθύ, κάτι που μας κάνει να θυμηθούμε τα λόγια του Κυρίου: «Αμήν λέγω υμίν, ος εάν μη δέξηται την βασιλείαν του Θεού ως παιδίον, ου μη εισέλθη εις αυτήν». Η εικόνα της Γεννήσεως, βασιζόμενη πάνω στην Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοση, μας αποκαλύπτει το δογματικό περιεχόμενο και την όλη έννοια της Εορτής. Με τα χρώματα και τον πλούτο των λεπτομερειών κι ακριβώς με την απλοϊκότητά της, είναι η πιο χαρωπή από τις εικόνες των μεγάλων δεσποτικών εορτών.

Η εικονογραφική παράδοση της Ορθοδοξίας φυλάει μ’ ακρίβεια τον καθιερωμένο τύπο της Γεννήσεως, που είναι ο πιο πλούσιος κι ο πιο πλήρης σε περιεχόμενο. Είναι δε ο ακόλουθος: Στην μέση, μπροστά από κάτι βουνά το σπήλαιο όπου είναι αναπεσμένος ο Κύριός μας στην φάτνη, ανάμεσα σε δύο ζώα· πλάϊ, η Παρθένος αναπεσμενη κι αυτή σ’ ένα στρωσίδι· στο πάνω μέρος, οι Άγγελοι κι ο Αστήρ· από τη μια μεριά του σπηλαίου, οι Ποιμένες, από την άλλην oι Μάγοι, που έρχονται να προσκυνήσουν τον Χριστό. Κάτω, στις δύο άκρες, από εδώ δύο γυναίκες πλένουν το Παιδίον και από εκεί ο Ιωσήφ καθισμένος απέναντι σ’ έναν γέροντα όρθιο που κρατάει ένα ραβδί.

Ως προς το περιγραφικό της στοιχείο, η εικόνα αντιστοιχει στο κοντάκιον:

Συμμορίες Ανηλίκων: Φαινόμενο της Εποχής ή στοιχείο της Κοινωνικής Πραγματικότητας

Η εμφάνιση ομάδων που εμπλέκονται σε παραβατικές συμπεριφορές είναι ένα φαινόμενο που λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις και στην ελληνική πραγματικότητα. Τα τελευταία χρόνια, ολοένα και συχνότερα γίνεται λόγος για τη δράση οργανωμένων ομάδων νέων που εμπλέκονται σε βανδαλισμούς, σε ληστείες ή ακόμα και στη διάπραξη πιο βίαιων αδικημάτων.

 

Στην Ελλάδα, βέβαια οι συμμορίες δεν υιοθετούν συστηματική βία όπως συμβαίνει στις συμμορίες άλλων χωρών (π.χ. Αγγλία, Γερμανία, Η.Π.Α.).

 

Τα στοιχεία που καθιστούν επικίνδυνη την επικράτηση τέτοιων φαινομένων δεν είναι μόνο ότι λόγω του αριθμού των μελών τους μπορούν να προκαλέσουν μεγαλύτερες βλάβες, αλλά και το γεγονός ότι τα μέλη τους μπορεί να υιοθετήσουν βίαιες συμπεριφορές κατά την έναρξη μιας σύγκρουσης.

Η Γη τη νύχτα μέσα από εικόνες της NASA

Ένα εκπληκτικό βίντεο με νυχτερινές εικόνες της Γης από το Διάστημα έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. Οι εικόνες ελήφθησαν από το δορυφόρο Suomi με το νέο, τεράστιας υψηλής ανάλυσης αισθητήρα υπέρυθρων που διαθέτει.

 

 

 

Βασιλικός πολτός: γιατί και πώς ωφελεί την υγεία μας;

Πολλά λέγονται και γράφονται για την ευεργετική επίδραση του βασιλικού πολτού στην υγεία. Και πράγματι, το θαυματουργό αυτό μείγμα φαίνεται πως ωφελεί ιδιαίτερα τους καταπονημένους-και όχι μόνο οργανισμούς. Δείτε γιατί.

Ο Βασιλικός πολτός, αποτελείται κατά το 67% σε νερό, 15.5 % σε πρωτεΐνη, 12.5 % σε σάκχαρα και 4% σε λιπίδια και μεταλλικά άλατα. Η πρωτεΐνη, παρέχει όλα τα απαραίτητα αμινοξέα σε επαρκείς αναλογίες. Τα σάκχαρα αποτελούνται κυρίως από φρουκτόζη και γλυκόζη σε σχετικά σταθερή αναλογία, όμοια με του μελιού. Η αναλογία λιπιδίων, είναι ένα σπουδαίο και πολύ ενδιαφέρον χαρακτηριστικό του βασιλικού πολτού. Τα λιπίδια αποτελούνται κυρίως από λιπαρά οξέα σε ασυνήθιστη και σπάνια δομή, κυριότερο το υδροξυτρανσδεκενοικό οξύ που έχει αντιβακτηριδιακές και μυκητοκτόνες ιδιότητες.

Περί της αγωγής των παιδιών

Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβήτου

Η αγιότητα των γονέων είναι η καλύτερη εν Κυρίω αγωγή

Να βλέπομε τον Θεό στο πρόσωπο των παιδιών και να δώσομε την αγάπη του Θεού στα παιδιά. Να μάθουν και τα παιδιά να προσεύχονται. Για να προσεύχονται τα παιδιά, πρέπει να έχουν αίμα προσευχομένων γονέων. Εδώ πέφτουν έξω μερικοί και λένε: «Εφόσον οι γονείς προσεύχονται, είναι ευσεβείς, μελετούν την Αγία Γραφή και τα παιδιά τα ανάθρεψαν ‘’εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου’’, επόμενο είναι να γίνουν καλά παιδιά». Ορίστε, όμως, που βλέπομε αντίθετα αποτελέσματα λόγω της καταπιέσεως.

Δεν είναι αρκετό να είναι οι γονείς ευσεβείς. Πρέπει να μην καταπιέζουν τα παιδιά, για να τα κάνουν καλά με τη βία. Είναι δυνατό να διώξομε τα παιδιά απ’ τον Χριστό, όταν ακολουθούμε τα της θρησκείας με εγωισμό. Τα παιδιά δεν θέλουν καταπίεση. Μην τα εξαναγκάζετε να σας ακολουθήσουν στην εκκλησία. Μπορείτε να πείτε: «Όποιος θέλει, μπορεί να έλθει τώρα μαζί μου ή αργότερα». Αφήστε να μιλήσει στις ψυχές τους ο Θεός. Η αιτία που μερικών ευσεβών γονέων τα παιδιά, όταν μεγαλώσουν, γίνονται ατίθασα κι αφήνουν και την Εκκλησία κι όλα και τρέχουν αλλού να ικανοποιηθούν είναι αυτή η καταπίεση που τους ασκούν οι «καλοί» γονείς. Οι τάχα «ευσεβείς» γονείς, που είχαν τη φροντίδα να κάνουν τα παιδιά τους «καλούς χριστιανούς», μ’ αυτή την αγάπη τους, την ανθρώπινη, τα καταπίεσαν κι έγινε το αντίθετο.

Χταποδόπιτα

Μια πραγματικά σπάνια πίτα που φτιάχνεται στην Κεφαλονιά και την αγαπούν όλοι πάρα πολύ.

(Συνταγή Κεφαλλονιάς)

Υλικά για 1 ταψί

 

1 πακέτο χωριάτικο φύλλο

1 χταπόδι γύρω στο 1 κιλό καλά καθαρισμένο

1 φλιτζ. του καφέ ξύδι

2 σκελίδες σκόρδο

1 φλιτζ. τσαγιού μαϊντανό

22 ντομάτες ξεφλουδισμένες και ξεσποριασμένες

Επίτιμο μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ ο Προκαθημένος της Πολωνικής Εκκλησίας.

Με κάθε επισημότητα έγινε την Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012, η Υποδοχή του Προκαθημένου της Πολωνικής Εκκλησίας, Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Βαρσοβίας και πάσης Πολωνίας κ. Σάββα, ως Επιτίμου Μέλους του Φιλολογικού Συλλόγου ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ.

Παρουσία του εκπροσώπου του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, Μητροπολίτου Μαραθώνος κ. Μελίτωνος, του Πρέσβεως της Πολωνικής Δημοκρατίας στην Αθήνα Maciej Krych, του Αρχιδιακόνου του Μητροπολίτου π. Παύλου Tokajuk, των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του ιστορικού Συλλόγου, Καθηγητών Πανεπιστημίου, κληρικών, λαϊκών, αλλά και φοιτητών, ο Μητροπολίτης, αφού ξεναγήθηκε στους χώρους του Συλλόγου, με επικεφαλής τον Γεν. Γραμματέα του, καθηγητή της Θετικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Παναγιώτη Σίσκο, εισήλθε στην Μεγάλη Αίθουσα Τελετών όπου τον υποδέχθηκε με εισαγωγική ομιλία ο καθηγητής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Αθανάσιος Αγγελόπουλος αναπτύσσοντας δια λόγου και εικόνος στιγμιότυπα της ζωής, δράσεως και διδαχής του Μακαριωτάτου κ. Σάββα.

Ο καθηγητής και πρόεδρος του Ιδρύματος Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού – Καριπείου Μελάθρου Θεσσαλονίκης, μεταξύ άλλων, ανέφερε στην ομιλία του: «…Όλο το συγγραφικό Του έργο, πολύ εις όγκο, και καρποφόρο, κατά το περιεχόμενο, όλη η Διδαχή Του, εδράζεται στην Διδαχή του Απ. Παύλου. Ενσυνείδητα, ως εκ τούτου, συνδέεται και εξοικιώνεται με την ελληνική γλώσσα, ιστορία και ζωή, με την Ελληνική Γραμματεία, την θύραθεν και την χριστιανική.

Η αλληλεγγύη κι εμείς

Στην κοινωνία μας έχει επικρατήσει μία αντίληψη που θέλει τον άνθρωπο να κοιτά τη δουλειά του, χωρίς να παρεμβαίνει στις ανάγκες του πλησίον του και όταν το κάνει να το κάνει με την τήρηση των αναγκαίων αποστάσεων, ώστε να μην εμπλακεί συναισθηματικά.

Είμαστε ευγενείς, διακριτικοί, αλλά ταυτόχρονα απομακρυσμένοι, και ίσως αδιάφοροι.

Το θέμα της «αλληλεγγύης» προς το συνάνθρωπο είναι ένα πραγματικά ενδιαφέρον πρόβλημα, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης όπως αυτές που ζούμε σήμερα.

Σχετικά με την ετυμολογική προέλευση της λέξης δεν υπάρχει ομοφωνία. Κάποιοι την ετυμολογούν από το «αλλήλων + εγγύς» δηλαδή ο ένας κοντά στον άλλο, ενώ κάποιοι από το «αλλήλων + εγγύη» δηλαδή αναλαμβάνω κοινές υποχρεώσεις μαζί με άλλον.

Το βέβαιο πάντως είναι ότι η αλληλεγγύη έχει να κάνει με τη σχέση μας με το συνάνθρωπο και τον τρόπο με τον οποίο τη διαχειριζόμαστε στη ζωή μας.

Μία πολύ καλή αφετηρία για να δούμε αυτή τη σχέση είναι να ερευνήσουμε το τι σημαίνει ο άνθρωπος για μας.

«Οι ανύπαρκτοι»

Οι άνθρωποι με την ζωή τους διαγράφουν μία πορεία. Άλλοι την φτάνουν μέχρι το τέλος επιτυχώς. Άλλοι μένουν στη μέση, για διάφορους λόγους.

Πολλοί κουράζονται, αγωνίζονται, προχωρούν. Κάτι πετυχαίνουν. Κάπου φτάνουν.

Τα θυσιάζουν όλα, εκτός από τη δόξα που κρατούν για τον εαυτό τους. Πασχίζουν να ακουστεί το όνομά τους, ως ανταμοιβή των κόπων τους. Να πάρουν κάποια περίοπτη θέση, να αναγνωριστούν από τους άλλους ζώντες, είτε μετά θάνατον. Και αυτή ακριβώς είναι η αρρώστια και η καταδίκη τους.

Αυτοί που σταματούν στη σοφία τους είναι ανόητοι και ολιγαρκείς. Αυτοί που ηδονίζονται με την καλλιέπειά τους, προδίδουν την ποίηση. Αυτοί που ενθουσιάζονται με τα χαρίσματά τους και τα διαφημίζουν, είναι ρηχοί νερόλακκοι που ταλαιπωρούν τους αφελείς.

Μόνο ο Άνθρωπος, μόνο ο Άγιος μπορεί να τα υπερβεί όλα αυτά και να χαθεί μέσα στην απεραντοσύνη της Ανυπαρξίας του.

Μέσα στην Χάρη της Τριάδος. Μέσα στην ανέσπερη Ημέρα…

Ο άγιος δεν συγκινείτε από τα χαρίσματά του. Επειδή είναι ο ίδιος αληθινός, είναι αλλοιωμένος, είναι χαριτωμένος, τα σώζει με το να τα περιφρονεί, με το να δίδει χωρίς ιδιοτέλεια και πάθος, προβάλλοντας τον Δωρεοδότη και όχι το εγώ του.

Ο άγιος καταδικάζει τα είδωλα της αγιότητας, τον εγωισμό και την σεμνοτυφία, ως δαιμονισμό. Διότι όταν λατρεύεις είδωλα ή το χειρότερο γίνεσαι αυτοείδωλο, βασανίζεις και βασανίζεσαι. Ζεις μέσα στις ψυχρολουσίες του φόβου και της ψευδαίσθησης, μέσα στην αβεβαιότητα της δήθεν βεβαιότητάς σου.

Ο άγιος, ο τολμηρός, ο ερωτευμένος με τον Έναν, τα δίδει όλα χωρίς να κρατά τίποτα, και κρατά τα πάντα προσφέροντάς τα όλα σ’ Αυτόν.

Θαύματα Αγίου Νικηφόρου του Λεπρού

Ο πατήρ Ευμένιος έλεγε ότι, κάποιο βράδυ, αφού ετοίμασε τον πατέρα Νικηφόρο και τον έβαλε να κοιμηθή, πήγε κι αυτός στο κελλάκι του να αναπαυθή. Δεν τον έπαιρνε, όμως, ο ύπνος. Είχε μια έντονη ανησυχία, μήπως κάτι δεν έκανε καλά, μήπως δεν έκλεισε καλά τη σόμπα. Αυτά και άλλα πολλά περνούσαν άπ’ τον λογισμό του. Σηκώνεται, λοιπόν, και πηγαίνει στο κελλάκι του Παππούλη.

Για να μη τον ενοχλήση, αν τον είχε πάρει ο ύπνος, θεώρησε καλό να μη κτυπήση την πόρτα, ούτε να πή το “Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός, ελέησον ημάς” και να περιμένη την απάντηση από μέσα του “Αμήν”, όπως γίνεται μεταξύ μοναχών. Ανοίγει σιγά-σιγά την πόρτα και, τι να δή; Βλέπει τον πατέρα Νικηφόρο να αιωρήται ως ένα μέτρο από το έδαφος με τα χέρια υψωμένα και να προσεύχεται.

Το πρόσωπό του έλαμπε υπέρ τον ήλιο. Μόλις αντίκρυσε αυτό το όντως φοβερό θέαμα ο πατήρ Ευμένιος, χωρίς να μιλήση καθόλου έκλεισε πολύ προσεκτικά την πόρτα και έτρεξε στο κελλάκι του. Εκεί έπεσε με το πρόσωπο στο έδαφος και άρχισε να κλαίη με στεναγμούς, μήπως στενοχώρησε τον Παππούλη του που δεν κτύπησε την πόρτα και τον είδε σε αυτή την θαυμαστή στάση.

Αλλά έκλαιγε και από χαρά, διότι είδε ιδίοις όμμασι πόσο μεγάλος και ενάρετος ήτο ο πνευματικός του Πατέρας, ο πατήρ Νικηφόρος. Το πρωί, που πήγε ως συνήθως για να τον διακονήση, του έβαλε εδαφιαία μετάνοια και του ζήτησε να τον συγχωρήση για το παράπτωμά του. Εκείνος, με ένα ελαφρό μειδίαμα, τον συγχώρησε αμέσως και του είπε να μην φανερώση σε κανένα ο,τι είδε, όσο ο ίδιος θα ζούσε ακόμη.

Εδιηγειτο, ακόμη, ο πατήρ Ευμένιος ότι, κάποιο βράδυ, πολλά χρόνια μετά την κοίμηση του πατρός Νικηφόρου, επειδή είχε πολλά κουνούπια και άλλα έντομα το κελλί του, θεώρησε καλό να κλείση τις πόρτες και το παράθυρο και να αδειάση ένα ολόκληρο μεγάλο μπουκάλι ισχυρό εντομοκτόνο μέσα εκεί˙ και μετά έπεσε να κοιμηθή. Δεν θα ξυπνούσε όμως ποτέ, εάν δεν εμφανιζόταν ο πατήρ Νικηφόρος να τον ξυπνήση, να τον πιάση από το χέρι και να τον βγάλη έξω από το κελλί.

Όσιος Πατάπιος

Εορτάζει στις 8 Δεκεμβρίου εκάστου έτους.

Φθαρτὸν λελοιπὼς Πατάπιε γῆς πὰτον,

Πατεῖς, ὅπου πατοῦσι πραέων πόδες.

Ὀγδοάτῃ Πατάπιε χλόης πέδον ἀμφεπάτησας.

Ο Όσιος Πατάπιος γεννήθηκε στην Αίγυπτο και από μικρό παιδί είχε «πνεῦμα ἀγάπης καὶ σωφρονισμοῦ» (Β’ προς Τιμόθεον, α’ 7). Δηλαδή, πνεύμα αγάπης και πνεύμα που σωφρονίζει, ώστε φρόνιμα και συνετά να κυβερνά τον εαυτό του, αποφεύγοντας κάθε ηθική παρεκτροπή, διατηρώντας την αγνότητα, αλλά συγχρόνως παραδειγμάτιζε και τους συνανθρώπους του. Και αυτό το απέδειξε ακόμα περισσότερο, όταν μεγάλωσε.

Αφού διαμοίρασε την κληρονομιά του στους φτωχούς, αποσύρθηκε στην έρημο. Εκεί γέμιζε το χρόνο του με προσευχή, μελέτη και αγαθοεργίες. Σε κάθε κουρασμένο οδοιπόρο που περνούσε από το κελί του, πρόσφερε ανάπαυση και φιλοξενία. Αλλά εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία του παρείχε με διάκριση και πνευματικές οδηγίες και συμβουλές, χρήσιμες για τη σωτηρία της ψυχής του.

Λέσβος: Η καταστροφή και το θαύμα της κυρίας Γιαννούλας

Συγκλονίζει η ιστορία της κ. Γιαννούλας από το Αμπελικό της Λέσβου η οποία σώθηκε από τη θεομηνία του περασμένου Σαββάτου στη Λέσβο από βέβαιο θάνατο.

Γράμμα από την φυλακή

Άγιος Βαλέριος Γκαφένκου (Ρουμάνος Ομολογητής)

Γράμμα του Ρουμάνου Ομολογητού Βαλέριου Γκαφένκου από την φυλακή

29 Ιανουαρίου 1946

Η ζωή είναι διαφορετική από όπως τη φαντάζονται οι άνθρωποι. Και ο ίδιος ο άνθρωπος είναι διαφορετικός από ο,τι φαντάζεται αυτός ότι είναι. Η αλήθεια είναι όντως διαφορετική από το πως την θεωρεί συνήθως ο ανθρώπινος νους.

Θέλω να είμαι ειλικρινής και ανοιχτός μέχρι τα βάθη της ψυχής μου. Με το πρώτο βήμα που έκανα στη φυλακή αναρωτιόμουνα γιατί είχα φυλακιστεί.

Στο κοινωνικό επίπεδο πάντα με θεωρούσαν πολύ καλό, ένα παράδειγμα ηθικής αγωγής. Αν βρισκόμουν σε σύγκρουση με κάποιον, θα ήταν μόνο για την αλήθεια.

Μετά από πολλή ανησυχία και πολύ πόνο,

Πλούσιοι και φτωχοί: Αδέλφια και όχι Εχθροί!

Οι άνθρωποι έχουν χάσει την αίσθηση της λογικής. Άνθρωποι δεν έχουν να φάνε, δεν έχουν σπίτι, δεν έχουν θέρμανση και άλλοι μανιωδώς καταναλώνουν προϊόντα για να ικανοποιήσουν την ματαιοδοξία τους.

Πλούσιοι και φτωχοί γίνονται εχθροί και όχι αδελφοί. Κάποιος θα βοηθήσει κάποιον άλλο μόνο από λύπηση, ή για να τον ξεφορτωθεί και όχι από αγάπη. Οι φτωχοί βλέπουν τους πλούσιους σαν τους μισητούς δυνάστες τους και οι πλούσιοι τους φτωχούς σας σαν ενοχλητικούς υπανθρώπους που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν.

Και δυστυχώς τα πράγματα στις ημέρες μας παίρνουν μεγαλύτερες και σοβαρότερες διαστάσεις.

Το κοσμικό φρόνημα,

100 χρόνια από το Μακεδονικό αγώνα ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος

Του Βασίλη Γ. Χατζηθεοδωρίδη

αναδημοσίευση απο τον πρωϊνό τύπο

Δεν μπορεί να οριστεί χώρος και χρόνος ικανός να εξαντλήσει την παρουσίαση της τεράστιας εθνικής και θρησκευτικής προσφοράς του Χρυσοστόμου. Ο Άγιος αυτός δεν μπορεί να περιοριστεί σε σελίδες και σε τόμους χαρτιού, όπως ο ποταμός σ’ ένα ποτήρι νερού.

Παρόλα αυτά, για τις ασφυκτικές ανάγκες της περίστασης, θα επιχειρηθεί μια άκρως περιορισμένη αναφορά στη συμβολή του στο Μακεδονικό Αγώνα στην περιοχή μας.

Ας θυμηθούμε μόνο, για να μεταφερθούμε στην ατμόσφαιρα της εποχής, πως ο Μακεδονικός Αγώνας που αρχίζει περίπου από το καλοκαίρι του 1883 με το κίνημα

Η καρδιά σας να είναι απλή, όχι διπλή και ανειλικρινής, αγαθή κι όχι πονηρή και ιδιοτελής

Απλά, απαλά θα κάνετε το καθετί. Δεν θα κάνετε τίποτε με σκοπιμότητα. Να μη
λέτε, “θα το κάνω έτσι, για να έλθει αυτό το αποτέλεσμα”, αλλά θα το κάνετε έτσι
απαλά, χωρίς να το ξέρετε. Δηλαδή Προσεύχεσθε απλά και δεν σκέφτεσθε τι θα
χαρίσει ο Θεός μές στην ψυχή σας. Δεν κάνετε υπολογισμούς. Ξέρετε, βέβαια,

More – ταινία κινουμένων σχεδίων (video)

Υποψήφια το 1998 για βραβείο όσκαρ κινουμένων σχεδίων
μικρού μήκους. Από πολλούς ειδικούς, θεωρείται ότι είναι η καλύτερη στο είδος
της. Αφηγείται την ιστορία ενός μοναχικού εφευρέτη, του οποίου η ζωή είναι
άχρωμη και φωτίζεται μόνο από τα όνειρα του και την ανέμελη
ευδαιμονία των νιάτων του. Την ημέρα, έχει παγιδευτεί σε
μια απάνθρωπη δουλειά σ έναν λυπημένο κόσμο. Αλλά τη νύχτα, ξεφεύγει μακριά με
μια εφεύρεση που οραματίστηκε. Όταν η εφεύρεση του ολοκληρωθεί, θα αλλάξει τον
τρόπο που οι άνθρωποι βλέπουν τον κόσμο. Αλλά θα διαπιστώσει ότι η επιτυχία έχει
υψηλό τίμημα.

βραβεία