Το άγχος στη ζωή μας ή πως μπορεί ένας πνευματικό​ς άνθρωπος να αντιμετώπι​σει και να αξιοποίηση το άγχος ως εργαλείο πνευματική​ς προκοπής;

Κορναράκης ‘Ιωαννης (Όμότιμος Καθηγητής Ποιμαντικής Ψυχολογίας και Εξομολογητικής Πανεπιστημίου Αθηνών)

Το άγχος είναι αναμφιβόλως ένα πληθωρικό ψυχολογικό χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς του ανθρώπου της εποχής μας. Οι χαρακτηρισμοί: αγχώδης αντίδραση, αγχογόνος κατάσταση ανθρώπινης ζωής, αγχωτικός τύπος και άλλοι παρόμοιοι και σχετικοί με την έννοια του άγχους χαρακτηρισμοί, ακούγονται συχνά στην καθημερινή μας ζωή.

Στο επίπεδο της επιστημονικής ψυχολογικής έρευνας το άγχος εντοπίσθηκε ως νοσογόνο σύμπτωμα ανθρώπινης συμπεριφοράς, κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνος, στο πλαίσιο της αναπτύξεως των διαφόρων θεωριών της Ψυχολογίας του Βάθους (του ασυνειδήτου).

Αλλά το άγχος υπήρχε πάντοτε στην ανθρώπινη ψυχή, από κάποια χρονική στιγμή και εξής, ως λανθάνον αίτιο ενδεχόμενης ψυχικής διαταραχής, μικρής η μεγάλης εκτάσεως. Απλώς κατά το δεύτερο ήμισυ του 20ου αιώνος οι συνεχείς, μεγάλες και συχνά εκπληκτικές αλλαγές συνθηκών και όρων ανθρώπινης ζωής, οφειλόμενες στην ταχεία εξέλιξη των επιστημών και μάλιστα της τεχνολογίας, όπως και στη σχετική συνεργία λοιπών κοινωνικών, ιδεολογικών και πολιτισμικών παραγόντων, συνετέλεσαν στην έντονη διέγερση του ανθρώπινου ψυχισμού, με συνέπεια την εκδήλωση ψυχολογικών προβλημάτων αλλά και ψυχοπαθολογικών συμπτωμάτων με κορυφαίο, συχνά, χαρακτηριστικό το άγχος.

Καρκίνος: Ποιοι είναι οι πραγματικοί «εχθροί»;

Η ραδιενέργεια, τα κινητά τηλέφωνα, το στρες μέχρι και η καφεΐνη έχουν κατά καιρούς κατηγορηθεί ότι προκαλούν καρκίνο. Μήπως όμως είναι άλλοι οι παράγοντες που πρέπει να προσέχουμε περισσότερο;

Κάπνισμα

Πρώτο στη λίστα των ειδικών με τους πραγματικούς «εχθρούς» του καρκίνου είναι το κάπνισμα και όχι άδικα. Οι ειδικοί ισχυρίζονται ότι το τσιγάρο είναι υπεύθυνο για το 80% των περιπτώσεων του καρκίνου του πνεύμονα ενώ συμβάλλει στην αύξηση του κινδύνου για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, του παγκρέατος, των νεφρών και ορισμένες μορφές καρκίνου του στόματος. Εάν αποφασίσετε να το κόψετε τώρα, έστω και αν καπνίζετε τα τελευταία 10 χρόνια, ο κίνδυνος θανάτου από καρκίνο του πνεύμονα μειώνεται στο μισό.

Όσο γκρινιάζει κανείς, τόσο ρημάζει

– Γέροντα, πού οφείλεται η γκρίνια και πώς μπορείς να την αποφύγης;

– Στην κακομοιριά οφείλεται και με την δοξολογία την κάνει κανείς πέρα. Η γκρίνια γεννά γκρίνια και η δοξολογία γεννά δοξολογία. Όταν δεν γκρινιάζη κανείς για μια δυσκολία που τον βρίσκει , αλλά δοξάζη τον Θεό, τότε σκάζει ο διάβολος και πάει σε άλλον που γκρινιάζει , για να του τα φέρη όλα ανάποδα. Γιατί, όσο γκρινιάζει κανείς, τόσο ρημάζει.

Μερικές φορές

Η υπερπροστασία αφήνει ανώριμα τα παιδιά – Θεολογικό Εργαστήρι

Είναι το 3^ο σημείο που ο Γέροντας Πορφύριος μιλά για το θέμα της αγωγής των παιδιών

Ένα άλλο πάλι, που βλάπτει τα παιδιά, είναι η υπερπροστασία, δηλαδή η υπερβολική φροντίδα, η υπερβολική αγωνία κι άγχος των γονέων. Ακούστε ένα περιστατικό.

Πως μπορεί να αντιμετωπισθεί το άγχος;

Κορναράκης ‘Ιωαννης (Όμότιμος Καθηγητής Ποιμαντικής Ψυχολογίας και Εξομολογητικής Πανεπιστημίου Αθηνών)

Το άγχος είναι αναμφιβόλως ένα πληθωρικό ψυχολογικό χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς του ανθρώπου της εποχής μας. Οι χαρακτηρισμοί: αγχώδης αντίδραση, αγχογόνος κατάσταση ανθρώπινης ζωής, αγχωτικός τύπος και άλλοι παρόμοιοι και σχετικοί με την έννοια του άγχους χαρακτηρισμοί, ακούγονται συχνά στην καθημερινή μας ζωή.

Στο επίπεδο της επιστημονικής ψυχολογικής έρευνας το άγχος εντοπίσθηκε ως νοσογόνο σύμπτωμα ανθρώπινης συμπεριφοράς, κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνος, στο πλαίσιο της αναπτύξεως των διαφόρων θεωριών της Ψυχολογίας του Βάθους (του ασυνειδήτου).

Γέροντας Παϊσιος: Απλοποιήστε την ζωή σας, για να φύγει το άγχος

Από την κοσμική ευτυχία βγαίνει το κοσμικό άγχος Όσο απομακρύνονται οι άνθρωποι από την φυσική ζωή, την απλή, και προχωρούν στην πολυτέλεια, τόσο αυξάνει και το ανθρώπινο άγχος. Και όσο απομακρύνονται από τον Θεό, επόμενο είναι να μη βρίσκουν πουθενά ανάπαυση. Γι’ αυτό γυρίζουν ανήσυχοι ακόμη και γύρω από το φεγγάρι -σαν το λουρί της μηχανής γύρω από την τρελή ρόδα (1)-, γιατί ολόκληρος ο πλανήτης μας δεν χωράει την πολλή τους ανησυχία.

O φόβος

Jean Claude Larchet

Οι Πατέρες συμπεριλαμβάνουν στα πάθη το φόβο και τις συγγενείς προς αυτόν καταστάσεις, που συνιστούν μορφές ή διαβαθμίσεις του, όπως τη φοβία, το δέος, τον τρόμο και επι­πλέον το άγχος, την αγωνία, την αδημονία.

Γενικά, ο φόβος προκαλείται από τον κίνδυνο στέρησης ή πόνου/δοκιμασίας, μέσω της ιδέας ή του αισθήματος ότι θα χάσουμε ή ενδεχομένως θα χάσουμε αυτό, που επιθυμούμε ή αυτό στο οποίο είμαστε προσκολλημένοι.

Ωστόσο, ο φόβος, -που ορίζεται κατ’ αυτό τον τρόπο- είναι δυνατόν ν’ αποτελεί αρετή παρά πάθος. Σημειώνει σχε­τικά ο Κλήμης ο Αλεξανδρέας: «Ει και πάθος ο φόβος, ως βούλονταί τινες, ότι φόβος εστί πάθος, ουχ ο πας φόβος πά­θος». Πρέπει λοιπόν να διακρίνουμε δύο είδη φόβου.

1) Το πρώτο είδος φόβου, που ο Θεός ενέβαλε στον άν­θρωπο κατά τη δημιουργία του, -συνεπώς ανήκει στην αν­θρώπινη φύση-, έχει διπλή μορφή.

Ουσία κατά του στρες… ξαναφυτρώνει τρίχες σε φαλακρούς ποντικούς

Τυχαία ανακάλυψη: χημική ουσία κατά του στρες ξαναφυτρώνει τις τρίχες σε φαλακρούς ποντικούς!

Αμερικανοί ερευνητές που μελετούσαν τις συνέπειες του στρες στο έντερο, έκαναν μια εντελώς τυχαία ανακάλυψη, που μπορεί να αποδειχτεί σημαντική για τους ανθρώπους, στους οποίους, πάντως, δεν έχει ακόμα δοκιμαστεί. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν μια χημική ουσία που κάνει τα μαλλιά του κεφαλιού και γενικώς τις τρίχες να ξαναφυτρώνουν, τουλάχιστον στα ποντίκια που ήσαν πειραματόζωα.

Πλήρωμα και περιτομή

Κλέφτες του χρόνου

Πώς θα πάει το νέο έτος, που πριν από λίγο ανέτειλε; Όπως… το πάμε εμείς! Ο χρόνος είναι ένα άλογο, που πηγαίνει όπου το οδηγεί ο καβαλάρης. Δεν είναι αυτόνομος ο χρόνος. Μόνος του δεν περνάει. Τύχη δεν υπάρχει. Στην ανύπαρκτη θεά Τύχη πιστεύουν μόνο όσοι αρχίζουν τη νέα χρονιά παίζοντας χαρτοπαίγνιο.

Ο χρόνος είναι χρήμα. Οι αρχαίοι έλεγαν: «Χρόνου φείδου». Και ο απόστολος Παύλος λέγει: «Βλέπετε πως περιπατείτε, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, ότι αι ημέραι πονηραί εισίν». Κι όπως το χρήμα λέγεται έτσι, διότι το χρησιμοποιούμε, έτσι και ο χρόνος είναι κάτι που χρησιμοποιείται. Χρήμα και χρόνος, δύο αγαθά, που αρχίζουν από ΧΡ, και που τότε αξιοποιούνται όταν τα προσφέρουμε σε κάποια άλλη λέξη που αρχίζει κι αυτή από ΧΡ· όταν τα προσφέρουμε στο Χριστό. Χρήμα και χρόνος δοσμένα στο Χριστό. Η καλύτερη επένδυση του χρόνου και του χρήματος είναι ο Χριστός.

Ένας χρόνος έφυγε. Ή μάλλον, ένα χρόνο ολόκληρο μας τον έκλεψαν. Υπάρχουν κλέφτες, που ληστεύουν τράπεζες. Υπάρχουν ιερόσυλοι, που κλέβουν εκκλησίες, ιερές εικόνες και ιερά αντικείμενα, Αλλ’ υπάρχουν και κλέφτες, που κλέβουν το χρόνο μας. Για τέτοιους ιερόσυλους, που κλέβουν ό,τι πολύτιμο έχουμε, το χρόνο μας, το ενδιαφέρον μας, την προσοχή μας, το μυαλό μας, την καρδιά μας, μιλάει ο απόστολος Παύλος στο Αποστολικό ανάγνωσμα της εορτής της Περιτομής. Εφιστώντας την προσοχή μας λέγει ο μεγάλος Απόστολος: «Βλέπετε μη τις υμάς έσται ο συλαγωγών δια της φιλοσοφίας και κενής άπατης, κατά την παράδοσιν των ανθρώ­πων, κατά τα στοιχεία του κόσμου, και ου κατά Χριστόν» (Κολασ. 2, 8). Στα λόγια αυτά κάνει λόγο για απατεώνες, που μας κλέψανε το χρόνο της μέχρι τώρα ζωής μας, με απατηλά συνθήματα, με γαργαλιστικά θεάματα και ακούσματα, με ψευτοθρησκευτικά πράγματα. Συγχρόνως μας παρουσιάζει και τον τρόπο να αξιοποιήσουμε το νέο χρόνο, και γενικά «τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής ημών».

«Ευτυχώς που υπάρχω εγώ!»

Πόσες φορές δεν έχουμε δει και ακούσει γονείς να λένε για τα παιδιά τους λόγια του είδους: «Όλο βλακείες κάθεται και βλέπει στην τηλεόραση!», «Μια εκπομπή της προκοπής το ‘χει σε κακό να παρακολουθήσει!», «Μουσική είναι αυτές οι βλακείες που ακούς;», «Πολύ ωραίες είναι οι αηδίες που φοράς και σήμερα…». Λόγια που προφανώς απευθύνονται στα παιδιά τους και, τακτικότατα, συνοδεύονται από άλλα λόγια: «Εγώ στην ηλικία σου [ετούτο και το άλλο]», «Εμείς στην εποχή μας [το παρατούτο και το παρ’ άλλο]» — ενίοτε συμπληρωμένα και με το βάζο τα κερασάκια του είδους: «Αλλά δεν φταις εσύ, η μάνα σου [ή ο πατέρας σου] φταίει, που σ’ αφήνει και παίρνει συνέχεια το μέρος σου»,

Ενημέρωση

Μητροπολίτου Προικοννήσου Ιωσήφ

Γεμίσαμε φαρμακεία, Κύριε!

Κάθε τετράγωνο, κάθε γωνιά κι από ένα!

Νουθεσίες γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου για την μελαγχολία, τη θλίψη, το άγχος και τη στενοχώρια

Το σπουδαίο είναι να μπούμε στην Εκκλησία. Να ενωθούμε με τους συνανθρώπους μας, με τις χαρές και τις λύπες όλων. Να τους νιώθουμε δικούς μας, να προσευχόμαστε για όλους, να πονάμε για την σωτηρία τους, να ξεχνάμε τους εαυτούς μας. Να κάνομε το παν γι’ αυτούς, όπως ο Χριστός για μας. Μέσα στην Εκκλησία γινόμαστε ένα με κάθε δυστυχισμένο και πονεμένο κι αμαρτωλό. Κανείς δεν πρέπει να θέλει να σωθεί μόνος του, χωρίς να σωθούν και οι άλλοι. Είναι λάθος να προσεύχεται κανείς για τον εαυτό του, για να σωθεί ο ίδιος. Τους άλλους πρέπει να αγαπάμε και να προσευχόμαστε να μη χαθεί κανείς. να μπουν όλοι στην Εκκλησία. Αυτό έχει αξία. Και μ’ αυτή την επιθυμία πρέπει να φύγει κανείς απ’ τον κόσμο, για να πάει στο μοναστήρι ή στην έρημο.

Μέσα στην Εκκλησία, που έχει τα μυστήρια που σώζουν, δεν υπάρχει απελπισία. Μπορεί να είμαστε πολύ αμαρτωλοί. Εξομολογούμαστε, όμως, μας διαβάζει ο παπάς κι έτσι συγχωρούμαστε και προχωρούμε προς την αθανασία, χωρίς καθόλου άγχος, χωρίς καθόλου φόβο.

Όποιος ζει τον Χριστό, γίνεται ένα μαζί Του, με την Εκκλησία Του. Ζει μια τρέλα! Η ζωή αυτή είναι διαφορετική απ’ τη ζωή των ανθρώπων. Είναι χαρά, είναι φως, είναι αγαλλίαση, είναι ανάταση. Αυτή είναι η ζωή της Εκκλησίας, η ζωή του Ευαγγελίου, η Βασιλεία του Θεού. «Η Βασιλεία του Θεού εντός ημών εστίν» (Λουκ. 17,21). Έρχεται μέσα μας ο Χριστός κι εμείς είμαστε μέσα Του. Και συμβαίνει όπως μ’ ένα κομμάτι σίδηρο που τοποθετημένος μες στη φωτιά γίνεται φωτιά και φως. έξω απ’ τη φωτιά, πάλι σίδηρος σκοτεινός, σκοτάδι.

Η στενοχώρια αφοπλίζει τον άνθρωπο

– Γέροντα, συχνά μου πονάει το στομάχι και δυσκολεύομαι να ανταποκριθώ στα πνευματικά μου καθήκοντα.

– Εσύ κάθεσαι και συζητάς με τους λογισμούς σου, τα βλέπεις όλα μαύρα και βασανίζεσαι χωρίς λόγο ∙ έτσι τσακίζεσαι ψυχικά και σωματικά. Έπειτα από ένα τέτοιο τσάκισμα πονάει και το στομάχι, και πού να βρεθή μετά κουράγιο για πνευματικά; Μπορεί να πάρης κάτι και να σου περάση το στομάχι, αλλά, αν δεν λείψη η στενοχώρια, πάλι θα πονέση. Μη δέχεσαι τους λογισμούς που σε απογοητεύουν, για να μην αχρηστέψης τα δώρα που σου έχει δώση ο Θεός. Όσο θα τοποθετήσαι σωστά, τόσο θα γαληνεύης και θα ηρεμής, και τόσο η υγεία σου θα καλυτερεύη και δε θα έχης ανάγκη από φάρμακα.

Ο μακάριος Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης συμβουλεύει πως αντιμετωπίζετε η Κατάθλιψη

VatopaidiFriend: Διαβάσαμε στο facebook AΣΚΗΤΕΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ – ASKITES AGIOY OROYS το παρόν πολύ ενδιαφέρον και σας το μεταφέρουμε.

Όλες σχεδόν οι αρρώστιες προέρχονται από έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό και αυτό δημιουργεί άγχος. Το άγχος το δημιουργεί η κατάργηση του θρησκευτικού αισθήματος. Αν δεν έχετε έρωτα για τον Χριστό, αν δεν ασχολείσθε με άγια πράγματα, σίγουρα θα γεμίσετε με μελαγχολία και κακό.

Ένα πράγμα που μπορεί να βοηθήσει τον καταθλιπτικό είναι και η εργασία, το ενδιαφέρον για τη ζωή. Ο κήπος, τα φυτά, τα λουλούδια, τα δέντρα, η εξοχή, ο περίπατος στην ύπαιθρο, η πορεία, όλ’ αυτά βγάζουν τον άνθρωπο απ’ την αδράνεια και του δημιουργούν άλλα ενδιαφέροντα. Επιδρούν σαν φάρμακα. Η ασχολία με την τέχνη, τη μουσική κ.λπ. κάνει πολύ καλό. Σ’ εκείνο, όμως, που δίδω τη μεγαλύτερη σημασία είναι το ενδιαφέρον για την Εκκλησία, για τη μελέτη της Αγίας Γραφής, για τις ακολουθίες. Μελετώντας τα λόγια του Θεού, θεραπεύεται κανείς χωρίς να το καταλάβει.

Η αλήθεια στη «βαβέλ» της ενημέρωσης.

Η Ενημέρωση «βλάπτει σοβαρά την υγεία» αποφάνθηκε πριν μερικά χρόνια η Βρετανική Ιατρική Ένωση, επειδή με τον όγκο της βίας και του κακού (διαφθορά, έγκλημα, μίση, ψεύ­δος κ.ο.κ.) που εκπέμπεται μονότονα από ΜΜΕ και Τύπο, δημιουργούνται ψυχολογικές διαταραχές, άγχος και αγχώδους προελεύσεως ασθένειες.

Επομένως, το ζήτημα «Ενημέρωση» είναι άλλο ένα μεγάλο πρόβλημα λανθασμένων προτεραιοτήτων του ανθρώπου και σαν τέτοιο το βλέπει και η Εκκλησία.

Η ακατάλληλη διατροφή μπορεί να πυροδοτήσει την κατάθλιψη

Οι γυναίκες που πάσχουν από κατάθλιψη και άγχος θα πρέπει ίσως να επανεξετάσουν τη διατροφή τους και να αφαιρέσουν από αυτή τα επεξεργασμένα τρόφιμα, σύμφωνα με αυστραλιανή μελέτη.

Οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Μελβούρνης διαπίστωσαν ότι οι διαταραχές της διάθεσης ήταν πιο συχνές σε γυναίκες, ηλικίας 20 με 93 ετών, οι οποίες σε διάστημα δέκα ετών, τρέφονταν κυρίως με επεξεργασμένα και υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά τρόφιμα.

«Δεν υπάρχει κάποια μαγική δίαιτα», αναφέρει σε ηλεκτρονικό μήνυμά της που απέστειλε στο Ρόιτερς η δρ Φελίτσε Τζάκα και προσθέτει ότι μία δίαιτα που

Ιερά Μονή Εισοδίων της Θεοτόκου στο Μαρκόπουλο, μια όαση στον Ωρωπό

Ιερά Μονή Εισοδίων της Θεοτόκου στο Μαρκόπουλο Ωρωποού

Στις μέρες μας, τα μοναστήρια αποτελούν την πιο δροσερή όαση αναψυχής για τον σύγχρονο άνθρωπο. Είναι ο τόπος όπου ανακαλύπτουν οι άνθρωποι τον εαυτό τους και την πραγματική ζωή. Μια ζωή κοινοβιακή, όπου ζει ο ένας βοηθώντας και στηρίζοντας τον άλλο, και όλα έχουν μέσα στην απλότητα τους ένα βαθύτερο νόημα.

Στο μοναστήρι δεν κάνεις εγωϊστικά ό,τι σου γούσταρει και επιθυμείς, άλλά εκούσια υποτάσσεις το προσωπικό σου θέλημα κι ακολουθείς το κοινοβιακό πρόγραμμα του μοναστηρίου. Υπάρχουν συγκεκριμένες ώρες προσευχής, εκκλησιασμού, φαγητού, εργασίας, ξεκούρασης, μελέτης, ανάπαυσης.

Προσωπική αναγέννηση (1)

Κάθε καινούρια μέρα, με την ανατολή του ήλιου πάνω σε δικαίους και αδίκους, με κάνει να σκέπτομαι πολύ επίμονα το θέμα της προσωπικής αναγεννήσεως του χριστιανού, που η σπουδαιότητα του στηρίζεται ακριβώς πάνω σε τούτο το σημείο: πως η καλή ή κακή αντιμετώπιση του μπορεί να μας χαρίσει την αιώνια ζωή ή την αιώνια κόλαση. Και είναι, αλήθεια, πολύ κωμικό και τραγικό μαζί, το γεγονός, πως πάντοτε σχεδόν κάνουμε σαν τα μικρά παιδιά – οι περισσότεροι: τους δίνεις μια χρυσή λίρα ή ένα πεντόλιρο, και το περιφρονούν, εμπρός σ’ ένα μικρό νόμισμα, με το οποίο θ’ αγοράσουν απ’ το γειτονικό περίπτερο ένα μικρής διάρκειας και αμφιβόλου ποιότητος γλύκισμα.

Αγχωτικός γεννιέσαι ή γίνεσαι;

Της Μαρίας Λασηθιωτάκη

Κάποιοι άνθρωποι παίρνουν φωτιά με το τίποτα,γίνονται λεκτικά επιθετικοί, κρίνουν και λογοκρίνουν τους πάντες και τα πάντα, λες και έχουν κάνει συμφωνία με την ηθικότητα και την περιφρούρηση της κοινωνικής τάξης και του δικαίου. Είναι οι οξύθυμοι..

Φυσικά, όλοι οι υπόλοιποι γύρω τους είναι έτοιμοι να τους πετάξουν τον λίθο του αναθέματος, να τους στείλουν στο πυρ το εξώτερον ως κακούς και απορριπτέους, να προκαλέσουν δηλαδή ό,τι ακριβώς φοβούνται οι οξύθυμοι: νέο πόνο και ανακύκλωση μιας βιωμένης στο παρελθόν συναισθηματικής και κοινωνικής απόρριψης.

Το πνευματικό μέλλον του κόσμου

Ο κόσμος αλλάζει, δεν μας απομένει πια καμία αμφιβολία. Αλλάζουν οι αντιλήψεις για τη ζωή κι αυτός ο  ίδιος, ο τρόπος της ζωής. Δεν ξέρουμε ακόμη αν κάποτε θα φτάσουμε σε μια μορφή κάπως σταθερή του βίου, με χαρακτηριστικά σαφή, ύστερα από αυτή την κοσμοχαλασιά που περνούμε. Το βέβαιο είναι πως σήμερα, όλα αλλοιώνονται, ρέουν, είναι ασαφή και συχνά απροσδιόριστα.

Από την κοσμική ευτυχία βγαίνει το κοσμικό άγχος.

Όσο απομακρύνονται οι άνθρωποι από την φυσική ζωή, και προχωρούν στην πολυτέλεια, τόσο αυξάνει και το ανθρώπινο άγχος. Και όσο απομακρύνονται από τον Θεό, επόμενο είναι να μην βρίσκουν πουθενά ανάπαυση. Για αυτό γυρίζουν ανήσυχοι ακόμη και γύρω από το φεγγάρι – σαν το λουρί της μηχανής γύρω από την τρελλή ρόδα – , γιατί ολόκληρος ο πλανήτης μας δεν χωράει την πολλή τους ανησυχία.

Από την κοσμική καλοπέραση, από την κοσμική ευτυχία, βγαίνει το κοσμικό άγχος. Η εξωτερική μόρφωση με το άγχος οδηγεί καθημερινώς εκατοντάδες ανθρώπων (ακόμη και μικρά παιδιά με άγχος) στις ψυχαναλύσεις και στους ψυχιάτρους και κτίζει συνεχώς ψυχιατρεία και μετεκπαιδεύει ψυχιάτρους, ενώ πολλοί ψυχίατροι ούτε Θεό πιστεύουν ούτε ψυχή παραδέχονται. Επομένως, πως είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι να βοηθήσουν ψυχές, αφού και οι ίδιοι είναι γεμάτοι από άγχος; Πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος να παρηγορήση αληθινά, αν δεν πιστέψη στον Θεό και στην αληθινή ζωή, την μετά θάνατον, την αιώνια; όταν συλλάβη ο άνθρωπος το βαθύτερο νόημα της ζωής της αληθινής, τότε φεύγει όλο το άγχος του και έρχεται η θεία παρηγοριά, και θεραπεύεται.

«Να εμπιστευτούν οι γονείς τα παιδιά τους στο Θεό»

Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή» – ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ΄

Ο Θεός έδωσε στους Πρωτοπλάστους ,στον Αδάμ και την Εύα , την μεγάλη ευλογία να γίνωνται συνδημιουργοί Του. Στην συνέχεια οι γονείς , οι παππούδες κ.λ.π. είναι και αυτοί συνδημιουργοί με τον Θεό, γιατί δίνουν το σώμα. Ο Θεός είναι κατά κάποιον τρόπο υποχρεωμένος να νοιαστή για τα παιδιά. Όταν βαπτισθή το παιδάκι , ο Θεός διαθέτει και έναν Άγγελο ,για να το προστατεύη, οπότε το παιδί προστατεύεται από τον Θεό, από τον Φύλακα Άγγελο και από τους γονείς. Ο Φύλακας Άγγελος είναι συνέχεια κοντά του και το βοηθάει. Όσο μεγαλώνει το παιδί, τόσο οι γονείς απαλλάσσονται από τις ευθύνες.

Το άγχος για την τελειότητα

VatopaidiFriend: Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αξία της γυναίκας πάντα ήταν και πάντα θα είναι η δυνατότητα  που έχει  να δίνει αγάπη στους άλλους. Αυτό είναι που την κάνει και όμορφη (χωρίς κομμωτήριο) και ποθητή (χωρίς γυμναστήριο). Αυτή είναι παράδοση που δεν πρέπει να αλλάξει ποτέ. Ο Θεός την γυναίκα διάλεξε να γεννάει – και ακόμα και αν εκείνη δεν έχει δικά της παιδιά, έχει το χάρισμα από τον Θεό να αγαπάει όλα τα παιδιά του κόσμου. Τί πιο τέλειο από αυτό;

Μαρία Λασσιθιωτάκη – Ψυχολόγος

Το άγχος για την τελειότητα αντιμετωπίζει κυρίως η συγχρονη γυναίκα,ώστε να είναι πάντα πολύ καλή σε όλα.

1.όμορφη και περιποιημένη(κομμωτηριο,πεντικιούρ,μακιγιαζ,ρούχα κλπ

2.ικανή επαγγελματίας πετυχημένη στη δουλειά της

3.ερωτεύσιμη και γοητευτική ,δηλαδή πρέπει να είναι και γυναίκα

Ο δεκάλογος ενός παιδιού

Συντάκτης: Ναντίνα Κούλη (Δημιουργική απασχόληση παιδιών προσχολικής ηλικίας )

Αγαπημενοι μου γονεις,

Αν και το δικο μου αντικειμενο είναι να κατανοω και να εξυπηρετω ολες τις αναγκες των παιδιών ,μετα από πολυετη πειρα και αγάπη για αυτόν τον χώρο κατεληξα στο συμπερασμα ότι αγάπη πολλη και κατανοηση χρειαζονται και απο γονεις που καποτε ηταν και αυτοι μικρα παιδια…..Έτσι αποφασισα να υπενθυμισω καποια πραγματα με πολύ αγάπη και να τους μεταφερω τον κοσμο μεσα από τις λεξεις και τα ματια ενός παιδιου…

Σχολική ζωή: παιδιά υπό πίεση (τι γίνεται στο παιδί στη διάρκεια του σχολικού έτους)

Μαρία Λασσιθιωτάκη
ψυχολόγος

Με την ευκαιρία της νέας σχολικής χρονιάς, ας δούμε τί γίνεται στο παιδί, στη διάρκεια του σχολικού έτους:

Η τέλεια εικόνα μιας ισορροπημένης παιδικής ηλικίας, δείχνει ένα παιδί να ασχολείται όσο προβλέπει το εκπαιδευτικό σύστημα με το σχολείο του, κάνει τις εργασίες του στο σπίτι και παίζει με όλη του τη ψυχή στον υπόλοιπο χρόνο της ημέρας και τα σαβατοκύριακα. Ομως, για πολλά από τα παιδιά της εποχής μας είναι μύθος, ένα άπιαστο όνειρο, που το βλέπουν από το παράθυρο τους γραφείου τους, στο απέναντι πάρκο με άλλα παιδιά, καθώς μελετούν μια από τις δυο γλώσσες που διδάσκονται επιπλέον ή την ώρα που μελετούν ένα μουσικό όργανο.

Τα περισσότερα παιδιά σήμερα εμπλέκονται σε μια ποικιλία δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένων και του υποχρεωτικού αθλητισμού, που κλέβουν όλο τον ελεύθερο χρόνο τους , αν όχι και λίγο από τον ύπνο τους.