Κύκκου και Τηλλυρίας κ.κ. Νικηφόρου
Ο Ορθόδοξος κυπριακός μοναχισμός, που άρχισε να αναπτύσσεται ήδη από τον 4ο μ.Χ. αιώνα με την εγκατάσταση στην Κύπρο του περίφημου αναχωρητή Ιλαρίωνα του Μεγάλου και με το γνωστό ζήλο υπέρ του μοναχικού βίου του Αγίου Επιφανίου, συνεχίζει μια αδιάκοπη πορεία ζωής 16 αιώνων, εμφανίζοντας, αναλόγως των συνθηκών, των καιρών και των ιστορικών εξελίξεων, εποχές μείζονος ή ελάσσονος ακμής, αλλά, είτε ακμάζων, είτε προς καιρόν δοκιμαζόμενος, πρόσφερε υπέροχες υπηρεσίες, τόσο στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου και στην Ορθοδοξία ευρύτερα, όσο και προς τον κυπριακό ελληνισμό και το έθνος γενικότερα.
Κατά τη διάρκεια της μακράς πορείας Ζωής του ανέδειξε ο κυπριακός μοναχισμός άνδρες αγίους και σοφούς, που στάθηκαν για τους ανθρώπους πολύτιμοι χειραγωγοί στον ανηφορικό δρόμο της θεώσεως, ανέδειξε ακόμη οσίους και ασκητές, που υπήρξαν ακαταμάχητοι υπέρμαχοι της χριστιανικης αλήθειας. Οι άγιοι Αρακλείδιος, Επιφάνιος, Σπυρίδων, Θεοσέβιος, Δημητριανός, Ιωάννης ο Ελεήμων, Σωζόμενος, Αυξίβιος, Ιωάννης ο Λαμπαδιστής, Φίλων, Αναστάσιος, Ευφημιανός, Αλιόφωτος, Αλέξανδρος, Ησαΐας, Νείλος, Νεόφυτος ο Έγκλειστος και πλειάδα άλλη αγίων, οσίων και ασκητών είναι ονόματα, που λάμπρυναν το εκκλησιαστικό στερέωμα της Κύπρου και δόξασαν την Ορθοδοξία. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »