Χρειάζεται τόλμη για να δει κανείς κατάματα το φως!

Το φως του Χριστού σαν σωτηρία και κρίση

Μοναδική στην Κ. Διαθήκη θεραπεία τυφλού από γεννησιμιού του είναι αυτή που μας αφηγείται ο ευαγγελιστής Ιωάννης στην περικοπή 9, 1-38. Αρκετές άλλες περιπτώσεις θεραπείας τυφλών μας διασώζουν και οι υπόλοιποι ευαγγελιστές όχι τόσο γιατί η τυφλότητα ήταν ασθένεια ευρύτατα διαδεδομένη στην Παλαιστίνη και στην αρχαία Ανατολή γενικότερα ή γιατί η συμπάθεια του Ιησού προς το είδος αυτό των ασθενών ήταν μεγάλη, αλλά γιατί τα θαύματα, αυτά αποδεικνύουν τη μεσσιανικότητά του και συγχρόνως αποτελούν «σημεία» μιας νέας πραγματικότητας που φέρει στον κόσμο ο Χριστός.

Σαπρίκιος και Νικηφόρος

Άγιος Νικηφόρος, Μονή Οσίου Γρηγορίου, Αγ. Όρους

Που οδηγεί η μνησικακία.

Στην Αντιόχεια, πρωτεύουσα τότε της Ανατολής, στα πρώτα χριστιανικά χρόνια ζούσαν δυο φίλοι: ο πρεσβύτερος Σαπρίκιος και ο απλός λαϊκός Νικηφόρος. Πολύ καιρό διάρκεσε η στενή φιλία τους. Όμως ο σπορέας του κακού, ο διάβολος, έσπειρε κάποια στιγμή στις ψυχές τους κάποια εχθρότητα, που μεγαλώνοντας εξελίχθηκε σε σκληρό και αδιάλλακτο μίσος.

Όπως διαβάζουμε στους βίους των αγίων, κάποια στιγμή ο Νικηφόρος ήλθε σε αίσθηση. Συνήλθε. Κατάλαβε, τί τους συνέβαινε.

Ομιλία για την Κυριακή των Βαΐων από το Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό

Η Βαϊοφόρος, επιστύλιο τέμπλου, 12ος αι., Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, Άγιον Όρος

Περισσότερο στον άνθρωπο χρειάζεται η καλή τοποθέτηση των πραγμάτων στις δύσκολες αυτές μέρες πού βρισκόμαστε· με περισσότερη σύνεση να ανταποκριθή, γιατί, όπως ακούσαμε και στην ανάγνωση της τράπεζας «διά το πληθυνθήναι την ανομία», κατά τον λόγο του Κυρίου, «ψυγήσεται η αγάπη των πολλών».

Η αγάπη είναι απόρροια του Θεού, ο οποίος αρέσκεται να καλήται ΑΓΑΠΗ ο ίδιος· «ο Θεός αγάπη εστί». Όταν φεύγει ο Θεός, οι άνθρωποι τότε μακράν της παρουσίας Του δυστυχούν. Απόδειξη ότι σήμερα «διά το πληθυνθήναι την ανομίαν» εψύγη η αγάπη και οι άνθρωποι είναι δυστυχείς. Ποιος τους κάνει δυστυχείς; Αν έρμηνεύσωμε την ευτυχία βάσει των υλιστικών θεωριών, ότι δηλαδή αυτή βρίσκεται στην πλησμονή των υλικών αγαθών, τότε γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο δυστυχείς, αφού ουδέποτε στην παγκόσμια ιστορία υπήρχαν τόσα πολλά αγαθά, όπως στην σημερινή εποχή; Ουδέποτε στο παρελθόν ο άνθρωπος επέτυχε την συνάθροιση τόσων υλικών αγαθών όσων στις μέρες μας.

Αλλά αν κάποιος δεν θέλει τη ζωή;

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ;

Διάβασες στο Ευαγγέλιο τους λόγους του Χριστού: «Κάθε αμαρτία και βλασφημία θα συγχωρείται στους ανθρώπους· η βλασφημία κατά του Αγίου Πνέυματος δεν θα συγχωρείται σ’ αυτούς…ούτε στη εδώ ζωή ούτε στη μελλοντική» (Ματθ.12,31-32). Και ρωτάς τι σημαίνει βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος;

Είναι η βλασφημία κατά της αλήθειας και της ζωής, που προέρχονται από το Άγιο Πνεύμα του Θεου. Ο άπιστος που μισεί και διώκει την αλήθεια του Θεού, βλασφημεί κατά του Αγίου Πνεύματος.

Με σκεπτικισμό και αμφιβολία.

 Το βιωμα της προσωπικής συναντήσεως με τον Χριστό.

Τη γνωριμία του με τους πρώτους μαθητές του μας αφηγείται ο Ιωάννης στο πρώτο κεφαλαίο του Ευαγγελίου του· ειδικότερα η περικοπή που διαβάζεται την Α’ Κυριακή των Νηστειών αναφέρεται στη γνωριμία του Ναθαναήλ με τον Ιησού μέσω του Φιλίππου. Πρόκειται άλλωστε για τη μοναδική σκηνή που γνωρίζουμε από τη ζωή αυτού του μαθητή. Χαρούμενος ο Φίλιππος γιατί ανακάλυψε στο πρόσωπο του Ιησού το Μεσσία, για τον οποίο χρόνια τώρα διάβαζε στην Π. Διαθήκη, σπεύδει να μοιρασθεί τη συγκίνηση του ευρήματός του με το φίλο του.

Ανακάλυψη ή αποκάλυψη;

Διαστρέβλωση

Κανένας άλλος δεν κατηγορείται τόσο ανεξέλεγκτα και επιπόλαια, όσο ή χριστιανική πίστη. Από στόμα σε στόμα κυκλοφορούν κατηγορίες για το Χριστιανισμό, πού αποτελούν πλαστογραφία και διαστροφή. Με ελαφρά συνείδηση αποδίδουν στο Χριστιανισμό λόγια και θεωρίες τελείως αντίθετες από εκείνα που πιστεύει και διδάσκει.

Από τις συκοφαντίες κατά του Χριστιανισμού είναι και το «Πίστευε και μη έρευνα». Λένε, δηλαδή, οι εχθροί της χριστιανικής πίστης, ότι ο Χριστιανισμός υποστηρίζει το «Πίστευε και μη ερεύνα».

Κακοποίηση – Το Σύνδρομο της Στοκχόλμης

VatopaidiFriend: Το όνομα της παρακάτω ψυχολογικής κατάστασης, είναι παρμένο από ένα συγκεκριμένο γεγονός, αλλά οι ψυχολόγοι έχουν διαπιστώσει ότι παρόμοια περιστατικά, βρίσκουμε καθημερινά σε μέλη οικογενειών και τα θύματα είναι κυρίως γυναίκες . Η βία που αναφέρει το άρθρο, δεν είναι απαραιτήτως σωματική αλλά μπορεί να είναι ψυχολογική.

Το 1973, τέσσερις Σουηδοί που κρατήθηκαν ως όμηροι για έξι ημέρες σε θησαυροφυλάκιο τράπεζας, κατά τη διάρκεια της ληστείας, «δέθηκαν» συναισθηματικά με τους εγκληματίες που τους κρατούσαν, ένα φαινόμενο που ονομάστηκε Σύνδρομο της Στοκχόλμης.

Σύμφωνα με τους ψυχολόγους ο δεσμός αυτός με τους κακοποιούς ήταν ένα μέσο που ανέπτυξαν οι όμηροι προκειμένου να αντέξουν τη βία.

ΑΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΘΕΣΗ (Μ. Βασιλείου)

Ο αρχάγγελος Μιχαήλ πατάσσει τον διάβολο. Πίνακας του ιταλού ζωγράφου Rafaello Sanzio (1518). Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου.

«Έκκλινον από κακού και ποίησον αγαθόν…». «Να απομακρυνθείς από το κακό και κάνε το καλό». Αυτές είναι βασικές προτροπές, εισαγωγικές στην ευσέβεια· μας διδάσκουν με ακρίβεια να συγκρατούμε τη γλώσσα, να απέχουμε από δόλια σχέδια, να ξεφεύγουμε από το κακό. Η αποχή από το κακό δεν αρμόζει στον πνευματικά τέλειο, αλλά σε εκείνον που βρίσκεται στα πρώτα μαθήματα. Αυτός πρέπει να αποφεύγει τη κίνηση προς το κακό. Αφού απαλλαγεί από τη συνήθεια της αμαρτωλής ζωής, όπως αποφεύγει κανείς τις κακοτοπιές, τότε να αρχίσει να κάνει τα καλά.

Είναι αδύνατο να πλησιάσει κανείς το αγαθό, αν προηγουμένως δεν απομακρυνθεί και δεν απαλλαγεί τελείως από το κακό. Όπως είναι αδύνατο να είναι κανείς υγιής, αν δεν απαλλαγεί από την αρρώστια· ή να έχει κανονική θερμοκρασία εκείνος που συνεχίζει ακόμη να κρυώνει· Αυτά είναι αντίθετα μεταξύ τους. Έτσι λοιπόν και εκείνος που πρόκειται να αρχίσει μία πνευματική ζωή πρέπει να απαλλαγεί από κάθε επαφή με το κακό.

(Μ. Βασιλείου, Ομιλία στον 33ο Ψαλμό)

Μετάφραση: Α. Χ.

Οσιομάρτυς Θεοφάνης (+1588)

Η ΙΜΜ Βατοπαιδίου σε χαλκογραφία (1769).

Γεννήθηκε στο χωριό Ζαπάντι, σημερινό Καλόβρυση, της Καλαμάτας του νομού Μεσσηνίας, από ευσεβείς γονείς, τον Νικόλαο και την Κύρω. Νέος καθώς βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη και μάθαινε τη ραπτική τέχνη από σκληρό αφέντη, ο κατά κόσμον Θεόδωρος, που διακρινόταν για τη σωματική του ωραιότητα παρασύρθηκε, αρνήθηκε τη χριστιανική του πίστη και ασπάσθηκε τον μουσουλμανισμό. Οι μουσουλμάνοι χάρηκαν για την αλλαξοπιστία του και τον περιποιούνταν με πολλές κολακείες και τιμές, διδάσκοντάς τον επί μία εξαετία τα τουρκικά και αραβικά στα βασιλικά ανάκτορα. Οι πολλές μελέτες του τον οδήγησαν στον Χριστό. Θυμήθηκε την πίστη που αρνήθηκε και με τύψεις και δάκρυα αποφάσισε την επιστροφή του. Προσευχόμενος στην Αγία Τριάδα ενδυναμώθηκε στην απόφαση του.

ΑΡΝΗΣΗ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

«Κράτησα τη ζωή μου / ταξιδεύοντας ανάμεσα / σε κίτρινα δέντρα». Τι θέλουν να πουν αυτοί οι στίχοι του Σεφέρη; «Κράτησα τη ζωή μου», δηλαδή δεν έζησα τη συνηθισμένη, τη δίχως νόημα, την πνευματικά άκαρπη ζωή της εποχής μου. Δεν επιδίωξα όλα εκείνα που οι γύρω μου θεωρούσαν ότι αξίζουν, ενώ δεν έχουν αξία. Κανένα φως στην κορυφή τους. Ο κόσμος βρίσκεται σε πνευματικό σκοτάδι.

Μια τέτοια εικόνα πνευματικής στάσης του ανθρώπου απέναντι στο πνευματικό σκοτάδι περιγράφουν οι αγιογράφοι της Εκκλησίας μας από τα αρχαία χρόνια, όταν ιστορούν τον άγιο ή την αγία με την παλάμη του χεριού υψωμένη, να δείχνει την άρνηση.

Θα ’ρθεί εποχή, που δεν θα συναντάς άνθρωπο. Θα κάνεις μέρες δρόμο, για να συναντήσεις άνθρωπο. Αυτήν την εποχή την προβλέπουν οι άγιοι. Ίσως είναι η τελευταία εποχή του ανθρώπου. Με χιούμορ την αναφέρει σε κάποιο κείμενο ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. «Σ’ αυτήν την εποχή», λέει, «δεν θα ήθελα να βρεθούν ούτε τα παπούτσια μου».

Μια προφητική εικόνα τέτοιας εποχής δίνει επίσης ο βιογράφος του Αισώπου καταγράφοντας αυτό το απλό περιστατικό από τη ζωή του. Ο Αίσωπος ήταν δούλος του Ξάνθου. Μια μέρα ο Ξάνθος τον έστειλε να δει στα δημόσια λουτρά, αν υπάρχουν άνθρωποι. Ο Αίσωπος πήγε και στάθηκε στην είσοδο κοιτάζοντας το πλήθος που μπαινόβγαινε στα δημόσια λουτρά. Όλοι σκόνταφταν σε μια πέτρα που υπήρχε εκεί και κανένας δεν έσκυψε να την πάρει και να την βάλει στην άκρη.