Τα ελληνότροπα ήθη και η δυτικότροπη κρίση

Βλέπω στην Κνωσσό και στο Ακρωτήρι Σαντορίνης κτίσματα της Β΄ χιλιετίας προ Χριστού που έχουν θαυμαστό αποχετευτικό σύστημα. Στον τόπο αυτό τον ελληνικό ευπρέπεια και οργανωτικότητα ήσαν αρετές σύμφυτες με τους εκάστοτε κατοίκους. Αντιθέτως οι δυτικοί λαοί, οι οποίοι μας παριστάνουν τους όργανωμένους και μας ειρωνεύονται σαν δήθεν ανοργάνωτους,τί έχουν να επιδείξουν;Πάτε στις Βερσαλλίες και δείτε ανάκτορα Γάλλων Βασιλέων του 17 ου αιώνος. 35 αιώνες μετά τον θαυμαστό κτηριακό πολιτισμό της Κνωσσού και της Θήρας βλέπουμε τα χρυσοποίκιλτα ανάκτορα των Λουδοβίκων να στερούνται και την παραμικρή υποδομή καθαριότητος και αποχετεύσεως.Ακόμη

Η Συγχώρεση (Ηχητικό)

Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής  Νικόλαος Χατζηνικολάου

Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος σε Ομιλία του κατά τον Εσπερινό της Συγχωρήσεως, την Κυριακή της Τυρινής. Το Θέμα της ομιλίας είναι: Οι Αρετές του Χωρητικού της Ψυχής. Ο λόγιος μητροπολίτης αναλύει τις αρετές της Συγχώρεσης, της Υποχωρητικότητας, της Παραχωρητικότητας, του Πλατυσμού της Καρδιάς, της Αναχώρησης και της θείας Περιχώρησης. Ακούστε την ομιλία:

Οι σύγχρονοι Γέροντες,Γέροντας Ιερώνυμος της Αιγίνης 1883-1966

ΑΦΙΕΡΩΣΙΣ

«Ου επλεόνασεν η αμαρτία υπερεπερίσσευσεν η χάρις»

(Ρωμ. ε’, 20)

Ζούμε σε καιρούς, που η αμαρτία, η λάσπη και η δυσωδία καλύπτουν τα πάντα γύρω μας. Όμως, η Αγία μας Εκκλησία και σε αυτή την εποχή, έχει να προβάλλει άνθη εύοσμα, που αποπνέουν το άρωμα της αγιότητος.

Έτσι, το εφετινό ημερολόγιο δεν αρκείται στο να προσφέρει θεωρητικές διδασκαλίες περί πνευματικών θεμάτων. Παρουσιάζει ενσάρκες φανερώσεις πνευματικότητος. Σκιαγραφούνται δηλαδή, σύγχρονοι Γέροντες, οι οποίοι έκαναν την πνευματικότητα, πράξη στον σύγχρονο κόσμο. Ο βίος τους, επιβεβαιώνει έμπρακτα και είναι μαρτυρία περί της αληθείας την οποία εκήρυξε ο Ιησούς Χριστός. Η ζωή τους, αποδεικνύει ότι η αγιότητα είναι κατορθωτή σε κάθε εποχή. Οι ευώδεις αρετές τους, μυρώνουν την δύσοσμη κοινωνία μας.

Ο Πόλεμος των Αισθήσεων (Ηχητικό)

ιερομόναχος Αθανάσιος Σιμωνοπετρίτης

Ο λόγιος αγιορείτης μοναχός π. Αθανάσιος Σιμωνοπετρίτης σε ομιλία του σχετικά με το ζήτημα του πολέμου εναντίον των Αισθήσεων. Στη διδασκαλία αυτή, παρουσιάζεται η σωστή χρήση των αισθήσεων, η φύλαξη των αισθήσεων από την κατάχρηση και την παράχρηση και ταυτόχρονα συνιστώνται τρόποι φύλαξής τους (προσευχή, εξομολόγηση), καθώς και οι καθημερινές προσευχές που συντελούν στον αγώνα αυτόν. Ο λόγος του π. Αθανασίου ερείδεται στη βιβλική προφητική παράδοση (Ησαΐας, Αββακούμ, Ιωήλ), στα παραδείγματα των αγίων της Εκκλησίας μας (Ανδρέας Κρήτης, Λεόντιος, Αμμά Σάρα), σε σύγχρονες αγιορείτικες μορφές (Γέρ. Ιωσήφ Ησυχαστής, Γέρ. Βασίλειος, Γέρ. Μύρωνας) και σε άλλες παραδόσεις του Αγ. Όρους (Καρυές, Ι.Μ. Διονυσίου, Ι.Μ. Χιλανδαρίου). Συναφώς αναπτύσσονται οι αρετές της αγάπης και της ταπείνωσης, καθώς και οι οδοί της εξομολόγησης και της προσευχής. Ακούστε την ομιλία:

Με τι αναπαύεται ο Θεός; (Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης)

Έκανες υπακοή, θα πάς στον παράδεισο,

Συμβουλές για το ήθος των ανθρώπων και την ενάρετη ζωή

Άγιος Αντώνιος

1. Οι άνθρωποι λέγονται λογικοί καταχρηστικὰ. Δεν είναι λογικοί εκείνοι που έμαθαν τα λόγια και τα βιβλία των αρχαίων σοφών, αλλ᾿ όσοι έχουν λογική ψυχή και μπορούν να διακρίνουν ποιο είναι το καλό και ποιο το κακό· και έτσι αποφεύγουν τα πονηρά και βλαβερά στη ψυχή, μελετούν όμως τα καλά και ψυχωφελή, και τα πράττουν με μεγάλη ευχαριστία προς το Θεό. Μόνο αυτοί πρέπει αληθινα να λέγονται λογικοί ἄνθρωποι.

2. Ο αληθινά λογικός άνθρωπος μια μόνο φροντίδα έχει, να υπακούει και να αρέσει στο Θεο των όλων. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Να σε σπλαχνισθε​ί ο Θεός, άνθρωπέ μου, και να μη σου λογαριαστε​ί ως αμαρτία τίποτε απ’ όσα μου είπες»

Υπήρξε κάποιος μοναχός στη Θηβαΐδα, με το όνομα Απολλώνιος. Αυτός φανέρωσε πάρα πολλές δυνάμεις της ενάρετης ζωής του, είχε αξιωθεί να γίνει και διάκονος. Ξεπερνώντας σε όλες τις αρετές όλους εκείνους πού κάποτε ευδοκίμησαν στο καιρό των διωγμών, ενθαρρύνοντας τούς ομολογητές του Χριστού, πολλούς τους έκανε μάρτυρες. Και αυτός επίσης, αφού συνελήφθη, τον φύλαγαν στη φυλακή, όπου πήγαιναν οι πιο φαύλοι εθνικοί και του απεύθυναν λόγια εξοργιστικά και βλασφημίες.

Ένας απ αυτούς, άνδρας, μουσικός αυλού και περιβόητος για τα ατοπήματά του, πήγε και τον έβριζε, λέγοντάς τον ανόσιο και απατεώνα, πλάνο και μισητό απ΄ όλους τούς ανθρώπους, και ότι έπρεπε να πεθάνει το ταχύτερο. Του είπε τότε ο Απολλώνιος:

Το βαθύ παράπονο

Οι αγγελόμορφοι και αρχαγγελικοί άνθρωποι χαίρονται με όλα όσα τους έρχονται, διότι ξέρουν πως «τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει» (Φιλ. γ΄ 20). Η τελειότερη μορφή προσευχής είναι η αέναος δοξολογία του Θεού. Όποιος ευχαριστεί τον Θεό συνεχώς, ομοιάζει με τους αγγέλους, οι οποίοι δορυφορούν τον Κύριο και ψάλλουν ύμνους επινίκιους προς τον Δημιουργό του σύμπαντος.
Όμως τί θλιβερό… Το παράπονο και η γκρίνια αιχμαλωτίζουν σήμερα τις ζωές μας. Όλος ο κόσμος στριμώχνεται και φωνάζει, του φταίνε όλα, θλίβεται σε όλα, δεν αναπαύεται σε τίποτα. Παραπονούμαστε με τους ανθρώπους, παραπονούμαστε με τα δυσάρεστα γεγονότα που έρχονται αιφνιδίως στη ζωή μας.

Εκκλησιαστική Ακρίβεια & Οικονομία Δ΄. Η Διάκριση

Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. π. Βασίλειος Ι. Καλλιακμάνης

Η ορθή ποιμαντική χειραγώγηση διασφαλίζεται, όταν ο πνευματικός πατέρας έχει την ικανότητα να διακρίνει τις θείες από τις δαιμονικές ενέργειες. Η διάκριση θεωρείται στη νηπτική παράδοση από τις σπουδαιότερες αρετές. Ο άγιος Κασσιανός ο Ρωμαίος διηγείται ότι, στη σκήτη της Θηβαΐδας είχαν συγκεντρωθεί πολλοί γέροντες και συζητούσαν για την τελειότητα της αρετής και πως μπορεί να φυλαχθεί ο μοναχός από τις παγίδες του πονηρού, για να προσεγγίσει τον Θεό. Ο καθένας κατέθετε τη δική του γνώμη δίδοντας την πρώτη θέση σε κάποια αρετή. Άλλοι πρόβαλαν τη νηστεία και την αγρυπνία, άλλοι την αγνότητα, την ακτημοσύνη και την καταφρόνηση των υλικών αγαθών, ενώ άλλοι την ελεημοσύνη και διάφορες άλλες αρετές. Όταν πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της νύχτας με τη συζήτηση, τελευταίος μίλησε ο Αββάς Αντώνιος. Όλες οι αρετές είναι απαραίτητες είπε, αλλά δεν επιτρέπεται να δώσουμε σε αυτές τα πρωτεία, διότι πάντα υπάρχει ο κίνδυνος της πλάνης, είτε από την υπερβολή είτε από την έλλειψη. Η διάκριση ως «οφθαλμός της ψυχής και λύχνος», «πάσας τας ενθυμήσεις και τας πράξεις του ανθρώπου διερευνώσα, διαστέλλει και διαχωρίζει παν φαύλον και απαρέσκον Θεώ πράγμα και μακράν αυτού ποιεί την πλάνην»²⁹. Χωρίς το χάρισμα της διακρίσεως καμιά αρετή δεν μπορεί να είναι ασφαλής μέχρι τέλους. Έτσι η διάκριση «πασών των αρετών γεννήτρια και φύλαξ υπάρχει». Με τη γνώμη του οσίου Αντωνίου συμφώνησαν και οι υπόλοιποι πατέρες³⁰. Η αρετή της διάκρισης πρέπει να κοσμεί ιδιαίτερα τον πνευματικό πατέρα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Όσοι παραμελούν τις αρετές, αυτοί χρησιμοποιούν μάταια την ψυχή τους

Δεν θα παραλείψω στη διήγηση αυτούς που έχουν ζήσει μέσα στην περιφρόνηση για να επαινέσω έτσι τα κατορθώματά τους και για να ασφαλίσω τους αναγνώστες. Υπήρξε στην Αλεξάνδρεια κάποια μοναχή ταπεινή στην εμφάνιση, σοβαρή στην προαίρεση, πάρα πολύ πλούσια σε υλικά αγαθά, χωρίς να δώσει ποτέ δωρεάν ούτε έναν οβολό σε ξένο, σε μοναχή, στην εκκλησία, σε φτωχό. Αυτή παρ’ όλες τις πολλές, νουθεσίες των πατέρων δεν απάλλασσε τον εαυτό της από την περιουσία της. Είχε και συγγενείς απ’ τους οποίους υιοθετεί τη θυγατέρα της αδελφής της, στην οποία μέρα-νύχτα υποσχόταν την περιουσία της, επειδή είχε χάσει τον πόθο της για τον ουρανό. Γιατί κι αυτό είναι

Γέροντας Μωυσής Αγιορείτης «Η ταπείνωση, θεμέλιο των αρετών»

Ο Γέροντας Μωυσής Αγιορείτης σε συνέντευξή του στην Πεμπτουσία μιλά για την ταπείνωση ως θεμέλιο των αρετών. Δείτε το βίντεο

Η εκδήλωση του χαρίσματος της αγάπης

Ομιλεί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης καὶ Ἀλμωπίας κ. Ἰωὴλ (Φραγκάκος)

Τα έθνη, οι ιδέες και οι αρετές

Του Κωνσταντίνου Γανωτή

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα βασίλειο πλούσιο και ευτυχισμένο. Ο βασιλιάς εφρόντιζε πολύ τους υπηκόους του και με την εξυπνάδα του τους έδειχνε πολλούς τρόπους να πλουτίσουν. Και οι υπήκοοι έτυχε να είναι έξυπνοι και γι’ αυτό γρήγορα αύξαιναν τα πλούτη τους.
Έφτιαχναν μηχανές, που δουλεύανε μόνες τους, κι αυτοί δούλευαν λίγες ώρες και ξεκούραστα. Με τα πολλά λεφτά τους πλήρωναν καλά τους γιατρούς και τους δικηγόρους κι έτσι ασφάλιζαν και την υγεία τους και τις περιουσίες τους. Και με κάθε ευκαιρία, ακόμα και χωρίς ευκαιρία, γλεντούσαν κι έτρωγαν κι έπιναν και όλο ταξίδια αναψυχής πήγαιναν.

Προσευχή, η αναγκαιότερη από όλες τις αρετές

Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης

Δεν υπάρχει άλλη αρετή υψηλότερη και αναγκαιότε­ρη από την ιερή Προσευχή. Και είναι υψηλότερη απ’ όλες τις αρετές, διότι ενώ εκείνες, π.χ. το να νηστεύουμε, ν’ αγρυπνούμε, να κοιμόμαστε χάμω, να δινόμαστε στην άσκητική ζωή, να παρθενεύουμε, να κάνουμε ελεημοσύ­νες, και όλα τ’ άλλα καλά έργα που αποτελούν τη χρυσή γενιά, τον έναρμόνιο χορό και την ούρανόπλεχτη σειρά των θεοειδών αρετών, παρόλον οτι είναι θεϊκά γνωρί­σματα, αναφαίρετο κτήμα και αθάνατο στόλισμα της κάθε ψυχής, ωστόσο δεν ενώνουν τον άνθρωπο με το Θεό. Όλ’ αυτά τον προετοιμάζουν και τον προωθούν γι’ αυτή την ένωση, μα δεν τον ενώνουν με το Θεό. Αυτό το κατορθώνει μονάχα η ιερή Προσευχή μόνο αυτή ενώνει τον άνθρωπο με το Θεό, και το Θεό με τον άνθρωπο, κά­νοντας τους δύο ένα πνεύμα· γιατί με την προσευχή γί­νεται μια ένωση άμεση κ’ ένα σφιχτό δέσιμο του Κτί­στου με τα λογικά κτίσματα. Αυτό βροντοφωνάζει και ο μέγας εκείνος διδάσκαλος και πολύπειρος εργάτης της ιεράς προσευχής, ο μεγάλος ποιμήν και ιεράρχης της Θεσσαλονίκης και όλης της Εκκλησίας του Χριστού, ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: «Η επικοινωνία που αποκτούμε διά των αρετών, κάνει τους ενάρετους ικανούς, λόγω της ομοιότητος, και τους προετοιμάζει να υποδε­χτούν το Θεό, άλλα δεν τους ενώνει μαζί Του· η δύναμη της προσευχής όμως είν’ εκείνη που ίερουργεί και τελεσιουργεί την ανάταση του άνθρωπου προς τον Θεό και την ένωση μ’ Εκείνον, γιατί είναι ο σύνδεσμος των λο­γικών κτισμάτων με τον Κτίστη τους» (Λόγος περί Προσευχής, κεφ. α’). Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Δ΄ Κυριακή των Νηστειών – Ιωάννου της Κλίμακος

Ο Άγιος Ιωάννης της Kλίμακος. Τοιχογραφία από το παρεκκλήσι της Αγίας Ζώνης στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου.

Ο άγιος Ιωάννης γεννήθηκε στην Παλαιστίνη γύρω στα 523. Μόνασε από νεαρή ηλικία (16 ετών). Παρακολούθησε ανώτερο κύκλο μορφώσεως. Στην ζωή της ερήμου Σινά αξιοποίησε την σοφία του και ανέβηκε σε υψηλές κορυφές αγιότητας. Είχε και το χάρισμα της θαυματουργίας. Σε μεγάλη ηλικία έγινε ηγούμενος της μονής του Σινά.

Συνέγραψε τριάντα λόγους περί αρετής, όπου ο καθένας λόγος περιλαμβάνει και μια αρετή, ξεκινώντας από τις πιο πρακτικές και ανεβαίνοντας σαν σκαλοπάτια κατέληξε στις θεωρητικά υψηλές.

Ολοκληρωμένοι ή μισοί χριστιανοί;

Κυριακή ΙΓ’ Λουκά     (Λουκά 18, 18-27)

Είναι συμπαθής η περίπτωση του Ιουδαίου άρχοντα που έχοντας τηρήσει από τη νεότητά του όλες τις εντολές του Μωσαϊκού Νόμου ρωτάει τον Ιησού, τί του μένει ακόμη να κάνει για να εξασφαλίσει την αιωνιότητα. Και ο Ιησούς, γνωρίζοντας πολύ καλά τί κρατά συνήθως τον άνθρωπο γερά δεμένο στη γη, του απαντά: « Ένα σου λείπει ακόμη, πούλησε την περιουσία σου και δώσε τα χρήματα στους φτωχούς· έτσι θα έχεις θησαυρούς στον ουρανό, κι έλα να με ακολουθήσεις στο δύσκολο δρόμο του σταυρού».

Οσίου Μάρκου του Ασκητού: Τα 200 κεφάλαια για τον Πνευματικό νόμο – (μέρος 5ο/5)

144. Σαν να είναι πάνω σε ζυγαριά είναι άστατη η σκέψη του φιλήδονου. Άλλοτε κλαίει και θρηνεί για τις αμαρτίες του, άλλοτε πολεμά και αντιλέγει κατά του πλησίον επιδιώκοντας τις ηδονές.
145. Εκείνος που όλα τα ελέγχει και κατέχει ό,τι καλό εύρει, στη συνέχεια θα αποφύγει και κάθε πονηρό.
146. Ο άνθρωπος που μακροθυμεί, έχει πολλή φρόνηση. Όμοιος με αυτόν είναι όποιος τεντώνει το αυτί του για να ακούει λόγους πνευματικής σοφίας.
147. Χωρίς μνήμη Θεού, αληθινή γνώση δεν υπάρχει. Η πνευματική γνώση χωρίς τη μνήμη του Θεού είναι νόθος.

Οσίου Μάρκου του Ασκητού: Τα 200 κεφάλαια για τον Πνευματικό νόμο – (μέρος 4ο/5)

87. Ο Θεός κρίνει και ζυγίζει κάθε διαλογισμό μας. Μπορεί το ίδιο πράγμα να το σκεφτεί κανείς ή απλά ή με εμπάθεια.
88. Εκείνος που εκτελεί κάποια εντολή, ας περιμένει τον πειρασμό που επισύρει. Γιατί η αγάπη προς τον Χριστό με τα αντίθετα δοκιμάζεται.
89. Μην καταφρονήσεις ποτέ και αμελήσεις τους λογισμούς σου. Γιατί ο Θεός γνωρίζει χωρίς λάθος κάθε λογισμό.
90. Όταν έχεις λογισμό που σε προτρέπει να ζητήσεις ανθρώπινη δόξα, να ξέρεις καλά, ότι σου προετοιμάζει αισχύνη.

Το πρώτο σκαλοπάτι πατά στη γη, και το τελευταίο, αν υπάρχει, ακουμπά στον ουρανό

 Ταπείνωση: Οδός σωτηρίας και απάθειας.

Τα στάδια της ταπεινώσεως.

Η ταπείνωση είναι μία σκάλα με εκατομμύρια σκαλοπάτια. Το πρώτο σκαλοπάτι πατά στη γη, και το τελευταίο, αν υπάρχει, ακουμπά στον ουρανό. Το πρώτο είναι η στοιχειώδης ταπείνωση, και το τελευταίο είναι η «τελεία» ταπείνωση, που είχε η Παναγία.

Η στοιχειώδης ταπείνωση περιλαμβάνει: την πίστη στον Τριαδικό Θεό, στη διδασκαλία της Γραφής και της Εκκλησίας. Να πιστεύεις δηλαδή σ’ όσα λέει το «πιστεύω» κι όχι όπως εσύ νομίζεις.

Εξωτερικά φαίνεστε ευσεβείς… αλλά εσωτερικά είστε γεμάτοι υποκρισία και ανομία…!

Aπέναντι στο Θεό πρέπει να έχεις καρδιά τέκνου, απέναντι στον πλησίον καρδιά μάνας και απέναντι στον εαυτό σου καρδιά δικαστή

Όλες οι αρετές χωρίζονται σε δύο τάξεις: Στις πνευματικές και αόρατες, εκείνες δηλαδή που βιώνονται και καλλιεργούνται από τον άνθρωπο εσωτερικά, και στις εξωτερικές και ορατές, εκείνες που εκδηλώνονται και φαίνονται.

Προσπάθησε να τους κάνεις φίλους σου!

ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

Η επαφή και η συνομιλία με τους άλλους επηρεάζει πολύ τον άνθρωπο. Η γνωριμία και η συνομιλία μ’ ένα σοφό άνθρωπο σου μεταφέρει γνώση, μ’ ένα ποιητή υψηλές σκέψεις και αισθήματα, μ’ ένα ταξιδιώτη μαθαίνεις πολλά πράγματα για άλλες χώρες, για τον χαρακτήρα και τις συνήθειες ξένων ανθρώπων. Και είναι φυσικό η επαφή κι η συνομιλία με τους αγίους να σου μεταδίδει αγιότητα. Όπως λέει και ο Ψαλμωδός, «μετά οσίου όσιος έση, και μετά ανδρός αθώου αθώος έση, και μετά εκλεκτού εκλεκτός έση» (Ψαλμ. ιζ’ 26-27).

Πνευματικός Αγώνας (Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως)

Η Πλατυτέρα των Ουρανών. Τοιχογραφία από το παρεκκλησάκι των Αγίων Αρχαγγέλων στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου. (ερασιτεχνική φωτογραφία)

Σκοπός της ζωής μας είναι να γίνουμε τέλειοι και άγιοι. Να αναδειχθούμε παιδιά του Θεού και κληρονόμοι της βασιλείας των ουρανών. Ας προσέξουμε μήπως, για χάρη της παρούσας ζωής, στερηθούμε τη μέλλουσα, μήπως, από τις βιοτικές φροντίδες και μέριμνες, αμελήσουμε το σκοπό της ζωής μας.

Η νηστεία, η αγρυπνία και η προσευχή από μόνες τους δεν φέρνουν τους επιθυμητούς καρπούς, γιατί αυτές δεν είναι ο σκοπός της ζωής μας, αποτελούν τα μέσα για να πετύχουμε το σκοπό.

Στολίστε τις λαμπάδες σας με αρετές. Αγωνιστείτε ν’ αποβάλετε τα πάθη της ψυχής. Καθαρίστε την καρδιά σας από κάθε ρύπο και διατηρήστε την αγνή, για να έρθει και να κατοικήσει μέσα σας ο Κύριος, για να σάς πλημμυρίσει το Άγιο Πνεύμα με τις θείες δωρεές.

Από τη Δημιουργία στο Δημιουργό

Η Αγία Βάτος στην Ι. Μ. Αγ. Αικατερίνης - Σινά

Θεωρώντας τα πράγματα που έχει φτιάξει ο Θεός, ο άνθρωπος της προσευχής φέρεται στη θεώρηση του ίδιου του Θεού. Καμιά θεώρηση κανενός είδους δεν είναι δυνατή δίχως νήψη ή επαγρύπνηση. Δεν μπορώ να μελετήσω ούτε τη φύση ούτε το Θεό δίχως να μάθω να είμαι παρών εκεί που είμαι, συγκεντρωμένος σ’ αυτήν εδώ τη στιγμή, σ’ αυτήν εδώ τη θέση. Σταμάτησε, κοίταξε κι’ άκουσε. Αυτό είναι το πρώτο ξεκίνημα για τη θεώρηση. Η θεώρηση της φύσης αρχίζει όταν ανοίγω τα μάτια μου στην κυριολεξία και πνευματικά, κι αρχίζω να παρατηρώ τον κόσμο γύρω μου -να παρατηρώ τον πραγματικό κόσμο, δηλαδή τον κόσμο του Θεού.

Από τη ζωή του Αγίου Σάββα

Ένας Γέροντας από τη Βηθανία, που τον έλεγαν Άνθιμο και που με τη σκληρή ασκητική ζωή που έκανε, είχε καταστολίσει μ’ αρετές τη ζωή του, έκτισε κάποιο κελί αντίκρυ από τη σκήτη του αγίου Σάββα, πέραν  από την ποταμιά και προς το ανατολικό της μέρος, κι’ έμεινε εκεί τριάντα χρόνια. Στα τελευταία του όμως αρρώστησε και ήτανε κατάκοιτος.

Όταν λοιπόν τον είδε ο μακάριος Σάββας να βασανίζεται έτσι από την αρρώστια κι’ από τα γηρατειά, του είπε, να θελήσει να τον μεταφέρουνε σ’ ένα από τα κελιά του Μοναστηρίου του, για να μπορούν, έτσι, να τον περιποιούνται οι αδελφοί καλύτερα και ευκολότερα.

Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού: «Άσκηση, η μητέρα του αγιασμού» (7)

Η σπηλιά του αγίου Αθανασίου Αθωνίτου, αεροφωτογραφία

Η πρακτική –  Νόμοι και τρόποι του πνευματικού πολέμου κατά τους Πατέρες

Έχοντας υπόψη την πνευματική εμπειρία των Πατέρων μας επιχειρούμε να σημειώσουμε σύντομα και περιληπτικά τα είδη των μελών και των μέσων τα οποία χρησιμοποιούνται κατά την μάχη και την πάλη της νόμιμης άθλησης.

Ακούστε την συνέχεια…