Το σεξ πριν από τον γάμο

 

Κάποιος είχε στείλει στην εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος την εξής επιστολή, στην οποία κατόπιν απάντησε ο άγιος γέροντας π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος:

 

Κύριε διευθυντά,

γνωστός φιλοσοφών θεολόγος, καθηγητής Ανωτάτης Σχολής, περιοδεύων κατ’ αυτός εν Κύπρω ηκούσθη εις δημόσιον συζήτησιν να λέγη και τα ακόλουθα:

«Ο γάμος δεν είναι μυστήριο, με την έννοιαν του αν κάνουμε έρωτα πέντε λεπτά πριν το γάμο είναι αμαρτία, ενώ αν κάνουμε έρωτα πέντε λεπτά αργότερα είμαστε εντάξει. Αστεία πράγματα!».

Το «αστεία πράγματα» το επανέλαβε με στόμφο τρεις φορές. Και συμπλήρωσεν:

«Ο γάμος είναι μυστήριο με την έννοια όχι του ότι έρχεται να νομιμοποιήσει τις σχέσεις δύο ανθρώπων, αλλά κατά το ότι δύο άνθρωποι γίνονται δεκτοί σαν συζευγμένοι μέσα στην κοινότητα της Εκκλησίας». Επειδή οι απόψεις αυτές εσκανδάλισαν πολλούς, παρακαλώ θερμώς τον «Ο. Τ.» να αναλάβη την ευθύνην να μας διαφωτίση περί του θέματος αυτού.

Με την εν Κυρίω αγάπη

Κύπριος θεολόγος

ΣΗΜ. «Ορθόδοξου Τύπου.»: Την παρούσαν επιστολήν εθέσαμεν υπ’ όψιν του Αρχιμ. π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου και τον παρεκαλέσαμεν να υποβληθή εις τον κόπον να απαντήση εις τον επιστολογράφον μας. Ούτος μας έστειλε την κατωτέρω δημοσιευομένων απάντησιν η οποία τοποθετεί τα πράγματα εις την αρμόζουσαν θέσιν και δια την οποίαν τον ευχαριστούμεν.

Η απάντηση:

Η Κάθοδος του Χριστού στον Άδη (2)

Ο Επιτάφιος της Μονής Βατοπαιδίου (δώρο του αυτοκράτορα Ιωάννη ΣΤ' Καντακουζηνού, 1347-1354)

Αγίου Επιφανίου, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίας της Κύπρου

ΛΟΓΟΣ

στο Άγιο και Μεγάλο Σαββάτο

Που αναφέρεται

Στη Θεόσωμη Ταφή του Κυρίου και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού
και στον Ιωσήφ από την Αριμαθαία, και στην κάθοδο του Κυρίου στον Άδη, που έγινε κατά παράδοξο τρόπο μετά το σωτήριο πάθος.
15. Ας κατεβούμε μαζί με τον Χριστό, ας συγχορέψουμε, ας σπεύσουμε, ας κάνουμε γρήγορα, βλέποντας τη συμφιλίωση του Θεού με τους ανθρώπους, την απελευθέρωση των καταδίκων που κάνει ο αγαθός Κύριος. Γιατί πορεύεται Αυτός που από τη φύση Του είναι φιλάνθρωπος, να αποφυλακίσει τους πανάρχαιους δεσμώτες, με ανδρεία και πολλή δύναμη , αυτούς που βρίσκονται στους τάφους, που κατάπιε τυραννικά ο πικρός και ανήμερος τύραννος, αφού τους υπέταξε και ως ληστής τους άρπαξε από την αγκαλιά του Θεού.

Η Κάθοδος του Χριστού στον Άδη (1)

Αγίου Επιφανίου, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίας της Κύπρου

ΛΟΓΟΣ

στο Άγιο και Μεγάλο Σαββάτο

Που αναφέρεται

Στη Θεόσωμη Ταφή του Κυρίου και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού
και στον Ιωσήφ από την Αριμαθαία, και στην κάθοδο του Κυρίου στον Άδη, που έγινε κατά παράδοξο τρόπο μετά το σωτήριο πάθος.

***

1. Τι είναι αυτό που συμβαίνει σήμερα; Μεγάλη σιωπή είναι απλωμένη στη γη. Μεγάλη σιωπή και ηρεμία. Μεγάλη σιωπή γιατί κοιμάται ο Βασιλιάς. Η γη φοβήθηκε και ησύχασε, επειδή ο Θεός με το σώμα κοιμήθηκε. Ο Θεός με το σώμα πέθανε, και τρόμαξε ο Άδης. Ο Θεός για λίγο κοιμήθηκε, και ανέστησε αυτούς που βρίσκονταν στον Άδη. Πού είναι τώρα οι προ ολίγου ταραχές και οι φωνές και οι παράνομοι θόρυβοι κατά του Χριστού; Πού είναι οι όχλοι και οι εξεγέρσεις και οι στρατιωτικές φρουρές και τα όπλα και οι λόγχες; Πού είναι οι βασιλιάδες και οι ιερείς και οι δικαστές οι καταδικασμένοι; Πού είναι οι αναμμένες δάδες και τα μαχαίρια και οι άτακτες κραυγές; Πού είναι οι όχλοι που εφρύαξαν και η άσεμνη κουστωδία; Εξαφανίστηκαν πραγματικά, γιατί στ’ αλήθεια πραγματικά οι όχλοι έκαναν σχέδια ανόητα και μάταια. Σκόνταψαν πάνω στον ακρογωνιαίο λίθο, τον Χριστό και συντρίφτηκαν οι ίδιοι. Χτύπησαν με μανία τη στέρεη Πέτρα, αλλά διαλύθηκαν σε αφρούς, όπως τα κύματα που κτυπούν στο βράχο. Χτύπησαν πάνω στο ανίκητο αμόνι και οι ίδιοι κομματιάστηκαν. Ανύψωσαν στο ξύλο του Σταυρού την πέτρα και αυτή κύλησε και τους θανάτωσε. Όπως οι Φιλισταίοι τον δυνατό Σαμψών, έδεσαν και αυτοί τον Ήλιο Χριστό, αυτός όμως έσπασε τις πανάρχαιες αλυσίδες και εξόντωσε τους αλλοφύλους και παράνομους. Έδυσε ο Θεός, ο Ήλιος της δικαιοσύνης Χριστός, στη γη και πλάκωσε με πηχτό σκοτάδι τους Ιουδαίους.

Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αυστρίας Μιχαήλ «Παρακαλούμε η Χάρις του Θεού να μην μας εγκαταλείψει το 2011»

του Σπύρου Μπαζίνα, πηγή: Romfea.gr

Βιέννη – Λαμπρός ήταν και φέτος ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς την Βιέννη.

Ο εορτασμός ξεκίνησε την παραμονή με τον Μ. Εσπερινό στον Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Τριάδας (το μνημείο του μεγαλείου του Ελληνισμού).

Χoροστάτησε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Αυστρίας και Ουγγαρίας κκ. Μιχαήλ και έλαβαν μέρος οι εξ Ελλάδος Πατέρες Ιουστίνος, Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης, Χρυσόστομος, Αδελφός της Κουτλουμουσιανής Σκήτης στις Καρυές του Αγίου Όρους και Επιφάνιος, Αρχιδιάκονος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, καθώς και ο Πατήρ Ιωάννης, Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Αυστρίας και Ουγγαρίας.

Αρχιμ. Επιφάνιος Ι. Θεοδωρόπουλος (27.12.1930 – 10.11.1989) (5)

(Ένας σύγχρονος Άγιος)

Συνέχεια από (4)

Ο π. Επιφάνιος με επεσκέπτετο τακτικά στον «Ευαγγελισμό», την δε τελευταία ημέρα προ της αναχωρήσεως μου έδωσε ένα κλειστό φάκελο, τονίζοντας μου, ότι πρόκειται για δωρεά και όχι για δάνειο και προσέθεσε: Όταν συν Θεώ γυρίσετε από την Αμερική και έχετε την ευχέρεια τα δίδετε κατά την κρίση σας σε όσους έχουν ανάγκη.

Όταν άνοιξα τον φάκελο διαπίστωσα με έκπληξη ,ότι περιείχε μια επιταγή με μεγάλο ποσό σε δολάρια που κάλυπτε σχεδόν τα 2/3 της όλης δαπάνης. Το μεγαλείο της αγάπης του μακαριστού Γέροντα υπογραμμίζει το γεγονός, ότι ουδέποτε εγένετο και απλή έστω νύξη μεταξύ μας για τα πράγματι μεγάλα έξοδα που απαιτούντο για την εγχείρηση αυτή στις Η.Π.Α. Η πλήρης αγάπης χειρονομία του αύτη ήταν αποκλειστικώς από δική του πρωτοβουλία.

Και βεβαίως όταν με θαυμαστό τρόπο απεφεύχθη η εγχείρηση και αποκατεστάθη η κανονική λειτουργία της καρδίας μου, με αξίωσε ο Θεός να διαθέσω εις το πολλαπλάσιο το ποσό που μου έδωσε ο Γέροντας, αλλά το μεγαλείο της αγάπης του έθεσε ανεξίτηλη την σφραγίδα της στην ευγνωμονούσα καρδία μου, μιας αγάπης που την ένοιωθε κάθε ένας που πλησίαζε και συνδέετο με τον μακαριστό π. Επιφάνιο.

Αρχιμ. Επιφάνιος Ι. Θεοδωρόπουλος (27.12.1930 – 10.11.1989) (4)

(Ένας σύγχρονος Άγιος)

Συνέχεια από (3)

6. Οσιακό τέλος.

Η ασθένεια ήταν ισόβιος σύντροφος του π. Επιφανίου, συνυφαίνετο με την ίδια την ύπαρξή του, γι’ αυτό και συνήθιζε να λέει: «από τας απείρους ευεργεσίας του Θεού εις την ζωήν μου, τρεις διακρίνονται διά την σπουδαιότητα των. Η πρώτη είναι ότι εγεννήθην Ορθόδοξος, η δευτέρα, ότι ηξιώθην να Τον υπηρετήσω και η τρίτη είναι η ασθένειά μου».

Αντιμετώπισε ο π. Επιφάνιος την ασθένειά του, σε αντίθεση με τον τρόπο που ημείς οι συνήθεις πιστοί την αντιμετωπίζουμε, ως θείο δώρο.

Έχοντας και εις το σημείο αυτό υπόδειγμα τον μέγα Απόστολο των Εθνών Παύλο, πίστευε απόλυτα πόσο ευεργετικές για τη ζωή των πιστών είναι οι ασθένειες και οι δοκιμασίες, πόσο ωφελούν, ωριμάζουν και συμβάλλουν στην πνευματική τελείωση του πιστού, όταν βεβαίως αντιμετωπίζονται ορθά και σύμφωνα με την διδασκαλία του Χριστού.

Όπως χαρακτηριστικώς αναφέρεται στην πιο κρίσιμη φάση, της ασθενείας του, όταν πλησίαζε προς το τέλος ο βίος του και τον ρώτησαν: Τί γίνεσθε Γέροντα; απήντησε: γίνομαι (δηλαδή ωριμάζω).

Αρχιμ. Επιφάνιος Ι. Θεοδωρόπουλος (27.12.1930 – 10.11.1989) (3)

(Ένας σύγχρονος Άγιος)

Συνέχεια από (2)

5.«Επί τα ίχνη της άκρας ταπεινώσεως τον Αρχιποίμενος Χριστού».

Η πιο εντυπωσιακή ίσως δοκιμασία στη ζωή του π. Επιφανίου προήλθε εντελώς απροσδόκητα από την τελεσίδικη και αμετάκλητη απόφαση του να διακονήσει μέχρι τέλους της ζωής του, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ως απλούς πρεσβύτερος.

Για να κατανοηθεί σε βάθος η δοκιμασία αυτή του μακαριστού Γέροντα, καθώς και η αποκαλυφθείσα δι’ αυτής άκρα ταπεινοσύνη του, η οποία με την πάροδο του χρόνου θα συμβάλει ολονέν και περισσότερο στην ορθή κατανόηση και άσκηση της ποιμαντικής διακονίας επιβάλλεται η δι’ ολίγων έστω έκθεση των σχετικών με αυτήν απόψεών του.

Αρχιμ. Επιφάνιος Ι. Θεοδωρόπουλος (27.12.1930 – 10.11.1989) (2)

(Ένας σύγχρονος Άγιος)

Συνέχεια από (1)

3.«Μνημονευτέον Θεού μάλλον ή αναπνευστέον».

Ο π. Επιφάνιος ήταν μια προφητική και πατερική παρουσία στην εποχή μας που είχε σαν αποστολή να διακρατήσει ζώσα τη συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας ότι πρέπει να αποβλέπει και να μιμείται τον της πίστεως Αρχηγόν και τελειωτήν Ιησούν, για να γίνει κοινωνός της Βασιλείας του Θεού.

Μια αποστολή που η εκπλήρωση της είχε σαν απαραίτητη προϋπόθεση τη συνεχή εν προσευχή επικοινωνία με την πηγή της Θείας Χάριτος, την Αγία Τριάδα για τη μέθεξη των υπερφυών χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος, και την επίτευξη της καλής εν Χριστώ αλλοιώσεως.

Ιστορία της Εκκλησίας της Κύπρου (2)

Οι Απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας, ιδρυτές της Εκκλησίας της Κύπρου.

Συνέχεια από (1)

Αλλά τούς Φράγκους διαδέχτηκαν οι αλλόθρησκοι Τούρκοι. Αυτοί στην αρχή και για να εξουδετερώσουν τα υπολείμματα των Φράγκων, που βρίσκονταν στην Κύπρο, αλλά και για να επιτύχουν μία ειρηνική κατοχή της νήσου, επανέδωσαν στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου όλα τα προνόμια, πού είχε προηγουμένως, τις Επισκοπές, τα Μοναστήρια και αρκετή από την περιουσία, που άρπαξαν οι εκπρόσωποι της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, αναγνωρίζοντας μάλιστα και τον εκάστοτε Αρχιεπίσκοπο όχι μόνο ως αρχηγό της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Κύπρου, αλλά και ως εθνικό αρχηγό των Κυπρίων. Ο κυπριακός λαός με την τουρκική κατοχή απαλλάχτηκε μεν από τη θρησκευτική καταπίεση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, αλλά οδηγήθηκε σε μια σκληρότερη δουλεία. Ζούσε σε μια συνεχή ανασφάλεια. Η ζωή του και η περιουσία του βρίσκονταν στη διάθεση και στον ετσιθελισμό του Τούρκου κατακτητή. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας αρκετοί, για να σώσουν τη ζωή τους, αναγκάσθηκαν να εξισλαμισθούν και πολλοί να εκπατρισθούν.

Ιστορία της Εκκλησίας της Κύπρου (1)

Οι Απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας, ιδρυτές της Εκκλησίας της Κύπρου.

Όπως μας αναφέρουν οι «Πράξεις Αποστόλων», οι Κύπριοι ήταν από τούς πρώτους που δέχτηκαν το Χριστιανισμό και που δίδαξαν αυτόν έξω από την Ιερουσαλήμ. «Ήσαν δε τινές εξ αυτών άνδρες Κύπριοι…». Σ’ αυτούς συγκαταλέγονται και ο Απόστολος Βαρνάβας και ο ανεψιός του Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης – Μάρκος. Το 45 μ.Χ. ο Παύλος, ο Βαρνάβας και ο Μάρκος δίδαξαν το Χριστιανισμό και στην Κύπρο. Αποβιβάσθηκαν στη Σαλαμίνα και διέσχισαν τη νήσο μέχρι την Πάφο, κηρύττοντας τη νέα Θρησκεία. Άξιο παρατήρησης είναι ότι στην Πάφο έγινε Χριστιανός ο πρώτος επίσημος Ρωμαίος, ο Ανθύπατος Σέργιος Παύλος. Το 50 μ.Χ. ο Βαρνάβας επέστρεψε στην Κύπρο με τον ανεψιό του Μάρκο και έχοντας ως έδρα του τη Σαλαμίνα παρακολουθούσε την εξάπλωση του Χριστιανισμού σ’ όλες σχεδόν τις πόλεις και τις κοινότητες της Κύπρου. Ο Βαρνάβας, ο οποίος θεωρείται και ο πρώτος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, λιθοβολήθηκε από τούς Εβραίους και πέθανε το 57 μ.Χ. ολίγο έξω από τη Σαλαμίνα, όπου σώζεται ο τάφος του. ΄Ετσι έγινε ένας από τούς πρώτους μάρτυρες του Χριστού. Κατά τη διάρκεια της παραμονής των Αποστόλων Παύλου, Βαρνάβα και Μάρκου στην Κύπρο χειροτονήθηκαν ο φίλος του Χριστού Λάζαρος, ο οποίος μετά το διωγμό που κήρυξαν οι Ιουδαίοι κατά των Χριστιανών ήλθε στην Κύπρο ως Επίσκοπος Κιτίου, και ο Ηρακλείδιος ως eπίσκοπος Ταμασού. Αυτοί και οι Επίσκοποι Νεαπόλεως Τυχικός, Κουρίου Φιλάγριος και Φιλωνίδης, Ταμασού Μνάσων και Ρόδων, Σόλων Αυξίβιος και Κυρηνείας Θεόδοτος, καθώς και οι Τίμων, Αρίστων, Αριστοκλειανός, Επαφράς και Νικάνωρ συνέβαλαν στη διάδοση και εδραίωση του Χριστιανισμού στην Κύπρο. Μερικοί από αυτούς, όπως και οι Αθανάσιος, Δημητριανός, Δίδυμος, Διομήδης, Κόνων, Λούκιος, Νεμέσιος, Ποτάμιος και άλλοι πολλοί, ομολόγησαν το Χριστό θαρραλέα κατά τη διάρκεια των διωγμών και υπέστησαν μαρτυρικό θάνατο.

Ο Άγιος Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας (31 Ιουλίου). Απόσπασμα από Ομιλία του Αγίου Επιφανίου.

Ο Άγιος Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας. Χαρακτικό του 1630.

Θ. Όταν βράδιασε, λέει, ήλθε ένας πλούσιος άνθρωπος που το όνομά του ήταν Ιωσήφ. Αυτός τόλμησε και παρουσιάστηκε μπροστά στον Πιλάτο, και του ζήτησε το σώμα του Ιησού. Παρουσιάστηκε ένας θνητός μπροστά σε έναν θνητό ζητώντας να λάβει τον Θεό. Ζήτα τον Θεό των θνητών. Ο πηλός μπροστά στον πηλό, ζητά να λάβει τον πλάστη των όλων. Το χορτάρι, ζήτα από το χορτάρι την ουράνια φωτιά. Η τιποτένια σταγόνα, παίρνει από την τιποτένια σταγόνα τον απύθμενο ωκεανό. Ποιος είδε, ποιος ποτέ άκουσε αυτό το απίστευτο; Ένας άνθρωπος να χαρίζει σε άλλον άνθρωπο τον δημιουργό των ανθρώπων. Ένας άνομος άρχοντας σ’ έναν άνθρωπο του νόμου υπόσχεται να χαρίσει τον νομοθέτη. Ένας άκριτος κριτής τον Κριτή των κριτών επιτρέπει να τον θάψουν ως κατάδικο.

Η εις Άδου Κάθοδος, Αγίου Επιφανίου Κύπρου

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΟΣΟΜΟΝ ΤΑΦΗΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝ ΤΩ ΑΔΗ ΚΑΤΑΒΑΣΙΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΑΡΑΔΟΞΩΣ ΓΕΝΟΜΕΝΗΝ

(…) Γιατί απέραντη σιωπή βασιλεύει σήμερα στη γη; μεγάλη σιωπή και πολλή ηρεμία. Μεγάλη σιωπή, γιατί ο βασιλεύς κοιμάται. Η γη φοβήθηκε και ησύχασε, γιατί ο Θεός με το σώμα κοιμήθηκε. Ο Θεός με το σώμα πέθανε και ο Άδης ετρόμαξε. Ο Θεός για λίγο κοιμήθηκε και αυτούς που κοιμόνταν αιώνες, από τον Άδη ανέστησε (…).

Σήμερα σώζονται και αυτοί που ζουν επάνω στη γη και αυτοί που αιώνες τώρα βρίσκονται κάτω από τη γη. Σήμερα σώζεται όλος ο κόσμος, ορατός και αόρατος. Σήμερα είναι διπλή η παρουσία του Δεσπότου Χριστού. Διπλή ευσπλαχνία. Διπλή κατάβασις μαζί και συγκατάβασις. Διπλή φιλανθρωπία. Διπλή επίσκεψις στους ανθρώπους. Από τον ουρανό στη γη και από τη γη στα κατοχθόνια κατεβαίνει ο Χριστός. Οι πύλες του Άδου ανοίγονται. Χαρήτε όλοι εσείς που κοιμάσθε από τους πανάρχαιους αιώνες. (…).

Χτες εζήσαμε στην υποταγή Του, σήμερα την κυριαρχία Του. Χθες φανερώθηκαν τα σημάδια της ανθρώπινής Του φύσεώς και σήμερα της θεϊκής. Χθες τον ερράπιζαν και σήμερα με την αστραπή της θεότητος σχίζει το σκοτεινό κατηκητήριο του Άδου. Χθες τον έδεναν και σήμερα δένει Αυτός τον τύραννο διάβολο με άλυτα δεσμά (…).Εκείνος που χθες, μέσα στην άπειρη συγκατάβασί Του, δεν εκαλούσε να τον βοηθήσουν οι λεγεώνες των Αγγέλων, λέγοντας στον Πέτρο, ότι είναι στο χέρι μου να παρατάξω τώρα αμέσως περισσότερες από δώδεκα λεγεώνες Αγγέλων, σήμερα κατέρχεται με τον θάνατο Τον κατά του Άδου και του θανάτου, του τυράννου, όπως ταιριάζει σε Θεό και Κυρίαρχο, επί κεφαλής των αθανάτων και ασωμάτων στρατευμάτων και των αοράτων ταγμάτων, όχι με δώδεκα μόνο λεγεώνες, αλλά με μύριες μυριάδες και χίλιες χιλιάδες Αγγέλων, Αρχαγγέλων, Εξουσιών, θρόνων, Εξαπτερύγων, Πολυομμάτων, τα οποία, ως βασιλέα και Κύριο τους, προπέμπουν, δορυφορούν και τιμούν τον Χριστό (…).

Ο Άγιος Απόστολος Βαρθολομαίος (11 Ιουνίου)

Ο απόστολος Βαρθολομαίος (που σημαίνει «γιος του Θολομαίου») ονομαζόταν Ναθαναήλ. «Την άλλην ημέραν ήθελε ο Ιησούς να μεταβή εις την Γαλιλαίαν και βρίσκει τον Φίλιππον και τού λέγει, «Ακολούθησέ με». Κατήγετο δε ο Φίλιππος από την Βηθσαϊδά, από την πόλιν του Ανδρέα και του Πέτρου. Ο Φίλιππος ευρίσκει τον Ναθαναήλ και τού λέγει, «Ευρήκαμε εκείνον, διά τον οποίον έγραψε ο Μωϋσής εις τον νόμον και οι Προφήται, τον Ιησούν, τον υιόν του Ιωσήφ από την Ναζαρέτ». Και ο Ναθαναήλ τού είπε, «Είναι δυνατόν από την Ναζαρέτ να προέλθη κανένα καλό;». Λέγει εις αυτόν ο Φίλιππος, «Έλα να ιδής». Είδε ο Ιησούς τον Ναθαναήλ να έρχεται προς αυτόν και είπε, «Να ένας αληθινός Ισραηλίτης, εις τον οποίον δεν υπάρχει δόλος». Ο Ναθαναήλ τού είπε, «Από πού με γνωρίζεις;». Και ο Ιησούς τού απεκρίθη, «Πριν σε φωνάξη ο Φίλιππος σε είδα να είσαι κάτω από τη συκιά». Ο Ναθαναήλ τού λέγει, «Ραββί, σύ είσαι ο Υιός του Θεού, συ είσαι ο βασιλεύς του Ισραήλ». Ο Ιησούς τού απεκρίθη, «Επειδή σού είπα ότι σε είδα κάτω από τη συκιά, πιστεύεις; Θα ιδής μεγαλύτερα πράγματα από αυτά». Και προσέθεσε, «Αλήθεια, αλήθεια, σάς λέγω, από τώρα θα βλέπετε τον ουρανόν ανοιγμένον και τους αγγέλους του Θεού να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν προς τον Υιόν του ανθρώπου.» (Κατά Ιωάννην α΄ 43-51)

Όπως μαρτυρεί η εκκλησιαστική παράδοση, ο Βαρθολομαίος κήρυξε στην Αρμενία και στο σημερινό Αζερμπαϊτζάν (που τότε ήταν γνωστό ως Αλβανία), όπου συνελήφθη από τους ειδωλολάτρες και θανατώθηκε με σταυρικό θάνατο στην πόλη Ουρβανούπολη κατά διαταγή του βασιλιά Αστυάγη (Sanadrouk). Αυτά αναφέρονται σε πολλές αρχαίες πηγές (εκκλησιαστικός ιστορικός Ευσέβιος, κείμενα που αποδίδονται στους αγίους Ιππόλυτο Ρώμης, Δωρόθεο Τύρου και Επιφάνιο, το «Μαρτύριο του Αγίου και Ενδόξου Αποστόλου Βαρθολομαίου», Σωκράτης Σχολαστικός, o πατέρας της αρμενικής ιστοριογραφίας Μωϋσής της Χορέν κ.ά.). Το λείψανό του κλείστηκε σε λίθινη σαρκοφάγο, ρίχτηκε στην θάλασσα και εκβράστηκε στο νησί Λιπάρι, βόρεια της Σικελίας. Εκεί επιτέλεσε πάρα πολλά θαύματα.  Το θαυμαστό αυτό γεγονός το εορτάζουμε στις 25 Αυγούστου. Η δέ μνήμη του μαρτυρίου του αγίου Βαρθολομαίου είναι στις 11 Ιουνίου.

VatopaidiFriend

Σημείωση: Το απόσπασμα από το ευαγγέλιο είναι από το synaxari.com.

Διάλογος μεταξύ γέροντα και αθέου

Ένα πρωινό συζητά ο Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος με δυο-τρεις επισκέπτες στο σπίτι του. Ο ένας είναι ιδεολόγος άθεος και κομμουνιστής. Σε μια στιγμή έρχεται κάποιος απ’ έξω και τους πληροφορεί ότι η Αθήνα έχει γεμίσει από φωτογραφίες του Μαο Τσε Τουγκ με την επιγραφή: «Δόξα στον μεγάλο Μάο». Ήταν η ημέρα κατά την οποία είχε πεθάνει ο Κινέζος δικτάτορας.

Γέροντας:

Έτσι είναι, παιδάκι μου. Δεν υπάρχουν άθεοι. Ειδωλολάτρες υπάρχουν, οι οποίοι βγάζουν τον Χριστό από τον θρόνο Του και στη θέση Του τοποθετούν τα είδωλά τους. Εμείς λέμε: «Δόξα τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι». Αυτοί λένε: «Δόξα στον μεγάλο Μάο». Διαλέγεις και παίρνεις.

Άθεος:

Και σεις, παππούλη, το παίρνετε το ναρκωτικό σας. Μόνο που εσείς το λέτε Χριστό, ο άλλος το λέει Αλλάχ, ο τρίτος Βούδα κ.ο.κ.