Ο Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης

Ο Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης αποτελεί σύμβολο και προστάτη του Μικρασιατικού Ελληνισμού.

Ένα μεστό κείμενο για τη δράση και το μαρτύριο του Αγ. Χρυσοστόμου εγραψε ο προσφυγικής καταγωγής μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος το οποίο και δημοσιεύουμε :

ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ

Ὅταν ἤμασταν μικρά παιδιά δέν ἀκούσαμε ποτέ παραμύθια μέ κακές μάγισσες καί φοβερούς δράκους, μέ καλές νεράϊδες καί γενναῖα πριγκιπόπουλα. Οἱ ἠρωΐδες μάνες μας, βουτηγμένες στό δάκρυ καί στόν πόνο τῆς προσφυγιᾶς, μᾶς διηγοῦνταν ἱστορίες καί περιπέτειες τραγικές.

Το ευαγγέλιο του Χριστού είναι πάντοτε παρόν μέσα στην ανθρωπότητα

Κυριακή πριν τα Φώτα (Μάρκ. 1. 5-8)

 

Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα από την αρχή του κατά Μάρκον ευαγγελίου μας παρουσιάζει τη ζωή και τη φωνή «του βοώντος εν τη ερήμω»· Ιωάννη του Βαπτιστή. Η φωνή αυτή προαγγέλλει τον Μεσσία και το ευαγγέλιο του και γι’ αυτό η εμφάνιση αυτής της μορφής συνιστά, κατά τον ευαγγελιστή, την «αρχήν του ευαγγελίου Ιησού Χριστού, υιόν Θεού». Η δραστηριότητα και το κήρυγμα του Ιωάννη δηλώνουν ότι έφθασε η εποχή του   Μεσσία και το «Ευαγγέλιο» θ’ απλωθεί σαν χαρμόσυνο μήνυμα ανάμενα στους ανθρώπους· μπροστά σε μια τέτοια θεία δωρεά δεν υπάρχει άλλη πιο συνετή στάση εκ μέρους των ανθρώπων από τη μετάνοια. Μετάνοια όχι για να έλθει η βασιλεία του Θεού όπως δίδασκαν παλαιότερα οι προφήτες, άλλα γιατί ήδη έρχεται στο πρόσωπο του Χριστού.

Τί είναι όμως το ευαγγέλιο και τί σημαίνει για μας σήμερα; Στους ανθρώπους που στέναζαν κάτω από την τυραννία του κακού. κάτω από το βάρος της δουλείας σαν κοινωνικού και  πνευματικού φαινομένου, αλλά και κάτω από το ζυγό του Μωσαϊκού Νόμου παρέχεται η ευχάριστη αγγελία ότι το κακό που με διάφορες μορφές τους καταδυναστεύει χάνει τη δύναμή του, καταστρέφεται στο σταυρό και την ανάσταση του Χριστού και μια νέα δυνατότητα ζωής προσφέρεται στους ανθρώπους μέσα στην Εκκλησία. Αρκεί βεβαίως οι άνθρωποι να μετανοήσουν, να επιστρέψουν δηλ. από τον κακό εαυτό τους και τις αμαρτωλές εκδηλώσεις τους στο Θεό και να δεχθούν με ταπείνωση και συντριβή τη δωρεά του.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, «Σεισμός γης»

Το μυστήριο της αγάπης του θεου.

Τα Χριστούγεννα δίδουν σε όλους μας τη μοναδική ευκαιρία να αναβαπτίσουμε την ύπαρξή μας στο μυστήριο της αγάπης του Θεού, χωρίς το οποίο δεν μπορεί να φωτισθεί και προσεγγισθεί το μυστήριο του ανθρώπου.

Αν παραμερίσουμε τον Ορθολογισμό και σκεπτικισμό μας, την υπερηφάνεια και αυτάρκεια του ανθρώπου που νομίζει ότι όλα τα εξηγεί και κατορθώνει, την αγωνιώδη μέριμνα του βίου, τη ρουτίνα πολλών καθημερινών μάταιων πράξεων και επιδιώξεων που κατατρώγουν τη ζωή μας, τα πάθη και τις αδυναμίες μας, και προσέλθουμε στο σπήλαιο της Βηθλεέμ με ταπείνωση και απλότητα, θα αποκαλυφθεί και σ’ εμάς το μεγάλο και μοναδικό μυστήριο που συντελείται εκεί.

Δεν μπορεί κανείς να προσεγγίσει το μυστήριο αυτό αν δε μετανοήσει, δηλαδή αν δεν αλλάξει νου, αν δεν παύσει να βλέπει τα πράγματα από τη στενή και φτωχή προοπτική του αρρωστημένου από τον εγωισμό ανθρώπου, για να τα δει μέσα στην αιώνια και άπειρη προοπτική του Θεού.

«Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς». Είναι «σωτήρας» η Παναγία;

Ρωτάτε για ποιό λόγο ολόκληρη η Ορθόδοξη και η καθολική Εκκλησία αποκαλούν τη Θεοτόκο «σωτήρα» λέγοντας «Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς», ενώ ένας είναι ο Σωτήρας ο Ιησούς Χριστός, ο Βασιλιάς και Κύριος. Τέτοιου είδους ερώτημα θέτεις και περιμένεις απάντηση. Είναι εύκολο να θέτεις αδιανόητα ερωτήματα και να περιμένεις αναπαυτικά να σου απαντήσουν, έτσι δεν είναι; Αυτό το πονηρό ερώτημα, δεν είναι δικό σου ούτε προέρχεται από σένα αλλά από εκείνους που αμέσως μετά τον πόλεμο γύριζαν στη Μάτσβα και πωλούσαν αμερικανική εξυπνάδα στους Ματσβάνους.

«Η πιο έξυπνη πονηρία του διαβόλου είναι να μας πείθει ότι δεν υπάρχει»!

Κυριακή Ε’ Ματθαίου

Ο ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗΣ

Κεντρικός στόχος της ευαγγελικής περικοπής που διαβάζεται την Ε’ Κυριακή Ματθαίου είναι η ανάδειξη της μεσσιανικής δυνάμεως του Ιησού. Με τη δράση του Ιησού μέσα στο κόσμο, με τη σταύρωση και την ανάστασή του και στη  συνέχεια με την ίδρυση της Εκκλησίας καταργείται το έργο των δαιμόνων, ελευθερώνεται ο άνθρωπος από την κυριαρχία του και αρχίζει μια νέα εποχή για την ανθρωπότητα.

Οι εκλεκτοί και χαρισματικοί νέοι… από την «πόλη των ψαράδων»!

Κύριο θέμα του αυριανού ευαγγελικού Αναγνώσματος είναι η κλήση των πρώτων αλιέων μαθητών από τον Ιησού Χριστό. Δυστυχώς έχουμε μια απλοϊκή γνώση και αντίληψη για την κλήση της ομάδας των Δώδεκα. Χρειάζεται, νομίζουμε, μια προσεκτικότερη και σοβαρότερη προσέγγιση του θέματος αυτού. Για να οδηγηθούμε, όμως, στην προσέγγιση μιας ολοκληρωμένης εικόνας της κλήσεως αυτής, ανάγκη είναι να έχουμε μια σφαιρικότερη γνώση καταφεύγοντας κυρίως στα κείμενα των τριών πρώτων Ευαγγελιστών, Ματθαίου, Μάρκου και Λουκά και να συμπληρωθεί το υλικό αυτό με τις πληροφορίες που μας δίνει και ο τέταρτος Ευαγγελιστής, ο Ιωάννης.

Το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης. Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος και ο… Πάπας

Είναι πραγματικά γνώρισμα της δημοκρατίας , το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης σε μια ευνομούμενη κοινωνία. Όμως δυστυχώς είναι το μόνο που δεν βλέπουμε στον κόλπο της ιεράς συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου να συμβαίνει. Να το πω φίμωση, να το πω λογοκρισία , δεν ξέρω πως να το χαρακτηρίσω.

Ειλικρινά λίγο με ενδιαφέρει αν θα έρθει ή όχι ο πάπας στην Κύπρο ως εθνοσωτήρας για να μας ‘λύσει’ το εθνικό μας πρόβλημα . Δεν θα ασχοληθώ και πολύ με αυτό.

Χρειάζεται τόλμη για να δει κανείς κατάματα το φως!

Το φως του Χριστού σαν σωτηρία και κρίση

Μοναδική στην Κ. Διαθήκη θεραπεία τυφλού από γεννησιμιού του είναι αυτή που μας αφηγείται ο ευαγγελιστής Ιωάννης στην περικοπή 9, 1-38. Αρκετές άλλες περιπτώσεις θεραπείας τυφλών μας διασώζουν και οι υπόλοιποι ευαγγελιστές όχι τόσο γιατί η τυφλότητα ήταν ασθένεια ευρύτατα διαδεδομένη στην Παλαιστίνη και στην αρχαία Ανατολή γενικότερα ή γιατί η συμπάθεια του Ιησού προς το είδος αυτό των ασθενών ήταν μεγάλη, αλλά γιατί τα θαύματα, αυτά αποδεικνύουν τη μεσσιανικότητά του και συγχρόνως αποτελούν «σημεία» μιας νέας πραγματικότητας που φέρει στον κόσμο ο Χριστός.

Η τροφή του κόσμου

«Εγώ ειμί»

Οι ακροατές του Χριστού ομολόγησαν πως ποτέ άνθρωπος δεν μίλησε όπως ο Κύριος και αυτό συμβαίνει διότι ο Χριστός είναι ο ίδιος ο Θεός που με τη διδαχή Του αποκαλύπτει στους ανθρώπους το μυστήριο της Θεότητάς Του. Στην σημερινή, λοιπόν, ομιλία και στην επόμενη, θα προσπαθήσουμε, να δούμε περιληπτικά τι κηρύσσει ο Χριστός για τον εαυτό Του.

Πρέπει εξ αρχής να πούμε ότι ο Κύριος μιλούσε ως εξουσίαν έχων και όχι όπως οι γραμματείς.

Τηλεόραση, Ένας επικίνδυνος εισβολέας στα σπίτια μας

Ο υπερβολικά πολύς χρόνος πού αφιερώνουν τα παιδιά και οι έφηβοι καθημερινά στην τηλεόραση δημιουγεΐ πνευματική οκνηρία καί σωματική νοθρότητα.

Τα τηλεοπτικά προγράμματα συνήθως κάκιστης – ποιότητας, κάνουν κακή αγωγή. Ο τακτικός τηλεθεατής βομβαδίζεται αδιάκοπα από βία, πού προβάλλεται ως μόνη λύση για την αντιμετώπιση του κακού. Βομβαρδίζεται με όντα (λυκανθρώπους, βρυκόλακες κ.τ.λ.) και «πραγματικούς» εχθρούς (ληστές, δολοφόνους, ψυχοπαθείς κ.α.). Προβάλλεται η εξουσία, η διαφθορά και η χλιδή και βέβαια, περισσή βλακεία, αισχρολογία και κοροϊδία. Ακόμη προβάλλονται σκηνές με την ιδέα του υπερανθρώπου, με ομοφυλοφιλικά θέματα και υπονοούμενα.

Η γενεαλογία του Κυρίου

Ο Αναπεσών. Τοιχογραφία στο ναό του Πρωτάτου.

Στις ακολουθίες περί την εορτή των Χριστουγέννων αναγιγνώσκεται επανειλημμένως η περικοπή της γενεαλογίας του Κυρίου από το κατά Ματθαίον ευαγγέλιο. Στον ακροατή και πολύ περισσότερο στον αναγνώστη της περικοπής αυτής γεννώνται ορισμένα εύλογα ερωτήματα:

(α) Γιατί ο ευαγγελιστής Ματθαίος αρχίζει το βιβλίο του με τη γενεαλογία του Κυρίου;

(β) Γιατί γενεαλογείται ο Ιωσήφ, ο οποίος δεν υπήρξε στην πραγματικότητα πατέρας του Κυρίου, ενώ δεν γενεαλογείται η μητέρα του, η οποία τον συνέλαβε ασπόρως;

Ορθόδοξος Ναός στη Σαουδική Αραβία;

Άκουσα για μια προσπάθεια που γίνεται προκειμένου να ανεγερθούν μερικά Τεμένη (Τζαμιά) στην Ελλάδα. Όπως πάντα, οι επιτήδειοι σπεύδουν να υπερασπισθούν τα δικαιώματα των «συνανθρώπων» τους, ειδικά, όταν αυτά θίγουν την ηθική τάξη ή το Ορθόδοξο φρόνημα.

Ως πρώην μουσουλμάνος, θα ήθελα να αναφέρω μερικές από τις πολλές αξιοσημείωτες αλήθειες γύρω από την μουσουλμανική πλάνη, που παρουσιάζεται ως θρησκεία, η οποία ζητεί να έχει τα δικά της Τεμένη, εντός των οποίων θα λατρεύεται ο θεός των μουσουλμάνων, που αποκαλείται Αλλάχ.

Ας κοιτάξουμε το θέμα «Ισλάμ» σφαιρικά. Όλοι γνωρίζουμε πώς, μια από τις διδαχές της Παλαιάς Διαθήκης ήταν και το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού». Αυτό επειδή οι λαοί τότε ήσαν πολύ άγριοι και ήσαν ικανοί να εξολοθρεύσουν ολόκληρο σόϊ προκειμένου να εκδικηθούν μια εχθρική πράξη πού έπραξε κάποιο μέλος τους.

Από την άλλη πλευρά έχουμε εκατοντάδες προφητείες πού φθάνουν περίπου τις πεντακόσιες, περί του ερχομού του Μεσσία, περί της σύλληψής Του από την Παρθένο Μαρία, τη γέννησή Του, το όνομα πού θα έπαιρνε, τα θαύματα πού θα εκτελούσε, το κήρυγμά Του περί μετανοίας, την προδοσία Του από τους μαθητές Του, το ακριβές ποσό πού θα ήταν το τίμημα της προδοσίας Του, ακόμη και η γη πού θα αγοραζόταν με εκείνο το ποσό, περί της σταύρωσής Του και την πόση του όξους πάνω στο σταυρό, το κέντημα της πλευράς Του με την λόγχη και το ότι θα εξερχόταν αίμα και υδωρ από την πληγή εκείνη, περί της ανάστασής Του μετά τρεις ήμερες κ.λπ…. και το ότι μετά από αυτόν πολλοί ψευδοπροφήτες θα εμφανισθούν ως μεσσίες.

Οι προφητείες εκπληρώνονται, ο Χριστός μιλάει για συγχώρηση, μετάνοια, αγάπη, ακόμα και προς τους εχθρούς μας και εμφανίζεται ξαφνικά κάποιος δήθεν προφήτης, εξακόσια χρόνια μετά τη Γέννηση του Χριστού, για να μας διδάξει και πάλι το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού»!!! Αυτό και μόνο ακυρώνει τη γνησιότητα των λεγομένων του Μωάμεθ.

Το αλατάκι…

Ένας αμερικανός συγγραφέας, προσπαθώντας να εξηγήσει σε τί οφείλεται η φοβερή κρίση που περνάει ο θεσμός της οικογένειας -ιδιαίτερα στην Αμερική- είπε την έξης: «εξυπνάδα»: «Όλα είναι αποτέλεσμα της συνωμοσίας πού έκανε τον άνδρα και την γυναίκα δέσμιους της χριστιανικής εφεύρεσης, πού λέγεται γάμος»!

Τρομάζει κανείς με το ξετσίπωτο άναποδογύρισμα της πραγματικότητας, πού κάνει ο δήθεν «πνευματικός» αυτός άνθρωπος!

Άλλά, ας μην αφήνουμε τον αμερικάνο να λέει τις εξυπνάδες του. Και ας τον ερωτήσουμε:

– Ώστε, για την κρίση της οικογένειας, πού παρατηρείται σήμερα, φταίει το ότι με τον γάμο δημιουργούνται οικογένειες; Ώστε λύση του προβλήματος και της κρίσης, είναι να πάψουμε να έχουμε οικογένειες; Είναι λογική αυτή; Είναι σοβαρότητα;

Λόγος εις την Μεταμόρφωσιν του Σωτήρος

Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας

Η μεγάλη γιορτή της Μεταμορφώσεως του Κυρίου μας δίνει την αφορμή να θυμηθούμε τα λόγια του Κυ­ρίου μας Ιησού Χριστού:

«Ου πιστεύεις ότι εγώ εν τω πατρί και ο πατήρ εν εμοί εστι; τα ρήματα α εγώ λαλώ υμίν, απ’ εμαυτού ου λα­λώ. ο δε πατήρ ο εν εμοί μένων αυτός ποιεί τα έργα. Πι­στεύετέ μοι ότι εγώ εν τω πατρί και ο πατήρ εν εμοί. ει δε μη, διά τα έργα αυτά πιστεύετέ μοι» (Ιωάν. 14, 10-11).

Πως οι Πατέρες είδαν την Αγία Γραφή (2)

Εσμαλτωμένη εικόνα - εγκόλπιο από την Ι. Μονή Σεμοκμέδι (Γεωργία, 10ος αι.). Μουσείο Τέχνης της Γεωργίας, Τιφλίδα.

(συνέχεια από 1)

Επισκόπου Αθανασίου Γιέβτιτς

Εμείς οι ορθόδοξοι την ακούμε την Άγια Γραφή μέσα στη Λειτουργία και την καταλαβαίνουμε ως Σώμα. Όλα τα γεγονότα ή τα μυστήρια που τελούνται, οι μυσταγωγίες οι εκκλησιαστικές μας εξηγούν τι λένε τα λόγια στη Γραφή. Έτσι μπορεί κι ένας απλός χριστιανός να καταλάβει τη Γραφή. Το λέγει και ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος ότι η Βίβλος είναι ένα ποτάμι που μπορεί να το περάσει ένα αρνάκι και μπορεί να βυθισθεί σ’ αυτό ένας ελέφαντας. Για να δείξουμε σαφέστερα, πως έτσι είδαν οι Πατέρες την Αγία Γραφή, θα αναφέρουμε μόνο ένα χωρίο του αγίου Μαξίμου. Είναι το γνωστό χωρίο από το «Κεφάλαια Θεολογικά» ή όπως τα λένε ορισμένοι βυζαντινολόγοι τα «Γνωστικά Κεφάλαια», περί Θεολογίας εκατοντάς πρώτη, 66.

ΠΩΣ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΙΔΑΝ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ (1)

Ο Απόστολος Παύλος υπαγορεύει στο αυτί του Αγίου Ιωάννη του Χρυσόστομου. Εικόνα από το Αγιογραφείο της ΙΜΜ Βατοπαιδίου.

Επισκόπου Αθανασίου Γιέβτιτς

Διαβάζοντας τον Μίλτον, μεγάλο άγγλο ποιητή του ΙΖ’ αι., στο μεγάλο ποίημα του «Ο χαμένος Παράδεισος» («Paradise lost»), όπου βασικά ερμηνεύει όλη την Αγία Γραφή περιγράφοντας σε ποίημα την μοίρα του ανθρώπου, πως έχασε τον Παράδεισο κτλ., αλλά και στο δεύτερο του έργο «Ο ξανακερδισμένος Παράδεισος» (Paradise regained), έβγαλα το συμπέρασμα ότι ο Μίλτον βλέπει την Βίβλο ως ένα άγιο, ιερό, δηλαδή ως ένα απλώς θρησκευτικό βιβλίο.

Κατ’ αρχήν ο Μίλτον, ως προτεστάντης θεολόγος και μάλιστα Καλβινιστής, ασχολείται κυρίως με την Παλαιά Διαθήκη. Αλλά και όταν ασχολείται με όλη την Βίβλο, δεν την βλέπει όπως την είδαν και την ερμήνευσαν οι Εκκλησιαστικοί Πατέρες. Σ’ αυτό το κείμενο βλέπει κυρίως την δόξα του θεού, τον δοξασμό και τη μεγαλοπρέπεια της παντοδυναμίας του Θεού. Γι’ αυτό στέκεται τόσο στη δημιουργία, στα κτίσματα, δηλαδή στην πράξη της δημιουργίας και στα δημιουργήματα. Στον Μίλτον ο Θεός είναι κατ’ εξοχήν ο Δημιουργός. Γι’ αυτό και τον Υιόν του Θεού Τον βλέπει ως το μεγαλύτερο και το πιο τέλειο κτίσμα του Θεού. Ως εκείνο που φανερώνει από μέσα του την τελειότητα της δόξης και της δημιουργικής δυνάμεως του Θεού Δημιουργού, την εξουσία και παντοδυναμία του Θεού.

Η Ορθόδοξη απάντηση στη σύγχυση της «Νέας Εποχής»

Κωνσταντίνου Παπαχριστοδούλου, Πρόεδρος του Δ.Σ. της Π.Ε.Γ.

Από το περιοδικό «Διάλογος», Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2007, τ. 49.

Το μεγαλύτερο «επίτευγμα» της «Νέας Εποχής» είναι η σπορά της σύγχυσης στο σύγχρονο άνθρωπο. Έτσι, συνεχίζοντας το έργο της, η «Νέα Εποχή» προσπαθεί να μας πείσει ότι α) η ενασχόληση με τεχνικές αυτοεξέλιξης, β) η πίστη στο «κάρμα» και τη «μετενσάρκωση», γ) η εγκατάλειψη των παραδοσιακών θρησκειών, ως ξεπερασμένων, και δ) η αποθέωση του Αποκρυφισμού και του Παγανισμού, μπορούν να οδηγήσουν τον άνθρωπο στη φώτιση και τη σωτηρία του. Πρόκειται ασφαλώς γι’ αυτό που πολύ εύστοχα ονόμαζε ο μακαριστός π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, ως «ευαγγέλιο του όφεως». Τί είχε υποσχεθεί ο «όφις» στον άνθρωπο; Οτι μπορεί να γίνει θεός, χωρίς Θεό. Μόνος του, με τις δικές του δυνάμεις. Μόλις όμως αποκόπηκε από το Θεό, αυτό που κέρδισε ήταν ο θάνατος.