Ο Σταυρός ως μέσον αγιασμού και μεταμόρφωσης του κόσμου

+ π. Δημητρίου Στανιλοάε

Διά του σταυρού ο Χριστός άγιασε το σώμα του – κρίκο σύνδεσης με τον κόσμο. Απέκρουσε τους πειρασμούς που του έστελνε ο κόσμος, να γευθεί δηλαδή τις ηδονές, ικανοποιώντας υπέρμετρα τις ανάγκες του ή αποφεύγοντας τον πόνο και το θάνατο. Αν, κατά τον ίδιο τρόπο, απωθήσουμε τους πειρασμούς της αμαρτίας και υπομείνουμε καρτερικά τις οδύνες του θανάτου, η αγιότητα μπορεί να απλωθεί από το σώμα Του σε όλα τα σώματα και σε όλο τον κόσμο.

Η ορθόδοξη Εκκλησία δεν λέει πως διά του σταυρού ο Χριστός εξήλθε της δημιουργίας, αλλά πως την αποκατέστησε σε παράδεισο· παράδεισο αρετής γι’ αυτούς που, από αγάπη σε Κείνον, αποδέχονται το σταυρό Του. Συνεπώς ο σταυρός είναι η δύναμη του Χριστού, που, αν την προσλάβουμε, μπορεί να οδηγήσει τον κόσμο στον παράδεισο. Γι’ αυτό το σκοπό ο Χριστός μένει μαζί μας έως της συντέλειας των αιώνων. Χωρίς αμφιβολία, ο πλήρης παράδεισος θα πραγματωθεί μόνο μετά την παγκόσμια ανάσταση.

Περί της Αγίας και Φωτοειδούς Μεταμορφώσεως του Θεού και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού

Αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου

Δέστε και πάλι έχουμε εορτή πνευματική και πανήγυρη. Έλαμψε πάλι σε μας σήμερα το αΐδιο φως που γεννάται αϊδίως από φως άκτιστο. Πάλι ευδόκησε να μας αυγάσει, να μας λούσει μέσα και έξω από μας με το απαύγασμα της δόξας του Θεού Πατρός και με τον χαρακτήρα της υποστάσεως του, τον ενανθρωπήσαντα Θεό Λόγο, που είναι η ακτινοβολία της δόξας και το αποτύπωμα και η σφραγίδα της ένδοξης φύσεως και ουσίας του Θεού Πατρός (Εβρ. α’ 3). Πάλι μας επισκέφθηκε φιλάνθρωπα η φωτολαμπίδα του άκτιστου φωτός, που δεν έχει τέλος και η εικόνα της αγαθότητας του Θεού, ο Θεός Λόγος.

Χρίστου Τσιαμούλη: «Η Μεταμόρφωση (Φύλλα ψυχής ορθάνοιχτα)»

Δείτε και ακούστε ένα πολύ ωραίο τραγούδι για την Μεταμόρφωση (Φύλλα ψυχής ορθάνοιχτα) του Χρίστου Τσιαμούλη από το CD «Δωδεκάορτο». Συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής 8-11-2006. Τραγούδι: Γιάννης Χαρούλης  Στίχοι: Άρης Αποστολόπουλος

Πρωί στό Μέγα Σπήλαιο πρωτάκουσα τ’ αηδόνι

κι έτρεχε γάργαρο νερό στής Ζαχλορούς τό ρέμα

κι είδα στό δρόμο τού Θεού πώς σβήνουνε οι πόνοι

κι αυτής τής μίζερης ζωής ξανά τό μέγα ψέμα

Γέροντος Σωφρονίου: «Λόγος εις την Μεταμόρφωσιν του Κυρίου»

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΑΒΩΡΙΟΥ ΦΩΤΟΣ

Και ούτω (με το Βάπτισμα και το Χρίσμα) κατέστημεν σκήνωμα του Θεού του Υψίστου, τα δε σώματα ημών ναός του Αγίου Πνεύματος.

Και ιδού, παρά ταύτα, είμεθα πτωχοί των πνεύματι. Εντός των ορίων της γης υπάρχει ακόρεστος πείνα και άσβεστος δίψα Θεογνωσίας, διότι ο αγών ημών είναι να φθάσωμεν τον Άφθαστον, να ίδωμεν τον Αόρατον, να γνωρίσωμεν τον επέκεινα πάσης γνώσεως. Η ορμή αύτη αυξάνει ακαταπαύστως εις έκαστον άνθρωπον, όταν το Φως της Θεότητος ευδοκήση να καταυγάση αυτόν, έστω και δια τινος αμυδράς προσεγγίσεως Αυτού, διότι τότε εις τους νοερούς ημών οφθαλμούς αποκαλύπτεται εν ποία αβύσσω διαμένομεν. Η όρασις αύτη καταπλήττει όλον τον άνθρωπον, και τότε η ψυχή αυτού δεν γνωρίζει ανάπαυσιν και δεν δύναται να εύρη αυτήν, μέχρις ότου ελευθερωθή πλήρως από του περικρατούντος αυτήν σκότους, μέχρις ότου το Φως τούτο πληθυνθή εν τη ψυχή και ενωθή μετ’ αυτής τοσούτον ώστε Φως και ψυχή να γίνουν έν, προκαταγγέλον την θέωσιν ημών εν τη Θεία δόξη.

Ο Άθως και το Θαβώρ

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Από αιώνες, κάθε χρόνο, την παραμονή της Μεταμορφώσεως, αρκετοί μοναχοί αναχωρούν από την Μεγίστη Λαύρα με ζώα φορτωμένα με τρόφιμα, σκεπάσματα και λειτουργικά σκεύη και ανεβαίνουν προς την «’Αγίαν κορυφήν» του Άθωνας, σε ύψος 2,033 μέτρων, επάνω από τα σύννεφα, όπου βρίσκεται ένα μικρό παρεκκλήσι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Εκεί, την άλλη μέρα το βράδυ, θα κάνουν την ολονύχτιον αγρυπνίαν με τρόπο παρόμοιο προς όλα τα μοναστήρια του Αγίου Όρους. Ανεβαίνοντας σιγά-σιγά, όπως τότε, οι Απόστολοι ανέβαιναν με τον Ίησοϋν «εις όρος υψηλόν» (Ματθ. 17, 1), ψάλλουν τους προεόρτιους ύμνους στο ρυθμό των κωδωνίσκων των μουλαριών: «Δεύτε συνανέλθωμεν τω Ιησού αναβαίνοντι εις το όρος το άγιον…». Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Ο Πύρινος Άγιος, Ηλίας ο Θεσβίτης (του Φώτη Κόντογλου)

…Oι Iουδαίοι περιμένανε να ξανάρθει στον κόσμο, για τούτο θαρρούσανε πως ο άγιος Iωάννης ο Πρόδρομος ήτανε ο Hλίας. Kαι τότε που ρώτησε ο Xριστός τους μαθητές του «Ποιος, λένε, πως είμαι, οι άνθρωποι;», του απαντήσανε πως λέγανε πως ήτανε ο Hλίας ή κάποιος άλλος από τους προφήτες. O προφήτης Mαλαχίας, που έζησε πολύ υστερώτερα από τον Hλία, λέγει: «Tάδε λέγει Kύριος Παντοκράτωρ. Iδού εγώ αποστελώ υμίν Hλίαν τον Θεσβίτην, πριν ή ελθείν την ημέραν Kυρίου την μεγάλην και επιφανή», και πολλοί το εξηγήσανε πως ο Hλίας θάρθη πάλι στον κόσμο πριν από τη Δευτέρα Παρουσία και θα μαρτυρήσει. Σε όλα μοιάζει μ’ αυτόν ο Πρόδρομος, γι’ αυτό οι απόστολοι κ’ οι άλλοι Eβραίοι υποπτευόντανε μήπως ήτανε ο Hλίας ξαναγεννημένος. Ύστερα από τη Mεταμόρφωση, σαν κατεβήκανε από το βουνό οι τρεις μαθητάδες με τον Xριστό, τον ρωτήσανε: «Oι γραμματείς λένε πως ο Hλίας πρέπει νάρθει πρώτα. Eσύ τι λες;» Kι’ ο Xριστός τούς αποκρίθηκε: «O Hλίας έρχεται πρώτα και θα τ’ αποκαταστήσει όλα· αλλά σας λέγω πως ο Hλίας ήρθε κιόλας, και δεν τον γνωρίσανε, αλλά του κάνανε όσα θελήσανε· τα ίδια μέλλεται να πάθει και ο γυιος του ανθρώπου απ’ αυτούς». Tότε καταλάβανε οι μαθητές πως για τον Iωάννη τον Bαπτιστή τούς είπε (Mατθ. ιστ΄, 10). Pωτήσανε οι μαθητές τον Xριστό για τον Hλία, επειδή τον είχανε δει πριν από λίγο, απάνω στο Θαβώρ, να φανερώνεται μαζί με τον Mωυσή, την ώρα που μεταμορφώθηκε ο Xριστός, και να μιλά μαζί του, με όλο που είχε ζήσει σ’ αυτόν τον κόσμο πριν από 800 χρόνια. Aλλά και κατά τη Σταύρωση, σαν φώναξε ο Xριστός «Hλί ηλί, λαμά σαβαχθανί», κάποιοι από τους Eβραίους που στεκόντανε κοντά στο σταυρό λέγανε πως θα φώναζε τον Hλία να τον βοηθήσει: «Tινές δε των εκεί εστώτων ακούσαντες έλεγον ότι Hλίαν φωνεί ούτος» (Mατθ. κζ΄, 46). Παντού πλανιέται ο ίσκιος του.

Η Αγία Γραφή στην Ορθοδοξία (Α)

1. Η Ορθόδοξη ευσέβεια είναι βαθύτατα ποτισμένη από την Αγία Γραφή. Οι Πατέρες της Εκκλησίας ζούσαν διά της Αγίας Γραφής, σκέπτονταν και μιλούσαν διά της Αγίας Γραφής. Είχαν ταυτίσει την ύπαρξή τους με το λόγο του Θεού. Ό,τι λέμε σήμερα θεολογική ερμηνεία της Βίβλου -δηλαδή η φιλολογική, ιστορική και γραμματική εξήγηση- δεν ήταν στην εποχή των Πατέρων παρά κάτι το ολότελα δευτερεύον. Εκείνο που τους ενδιέφερε πρωτίστως ήταν ο πνευματικός χυμός της θείας αποκαλύψεως. Αν μαθητεύσουμε παρά τους πόδας των Αγίων Πατέρων, θα εννοήσουμε αμέσως ότι δεν πρόκειται περί διδασκάλων που μπορούμε να τους χωρίσουμε σε σχολές. Όλες οι  σχολές, η ιστορική και η αλληγορική, η Αντιοχειανή και η Αλεξανδρινή, η των Αθηνών και η της Ιερουσαλήμ-οδηγούσαν πάντα από το λόγο της Γραφής στο ζων Πρόσωπο του Λόγου. Η πιο προφανής αλήθεια που απορρέει από τα πατερικά κείμενα είναι ότι οι λέξεις της Αγίας Γραφής ήταν για τους Πατέρες, πέρα από την άπειρη αξία που έχουν χαθεί καθαυτές, δρόμοι ανοιχτοί προς το Χριστό· Αυτός είναι η πηγή του φωτός. Μες απ’ όλες τις μορφές της εκκλησιαστικής ζωής, ο ίδιος ο Χριστός υπομνηματίζει αδιάκοπα τη διδασκαλία του στις χριστιανικές γενεές και την καθίστα αιωνίως ζώσα και αποτελεσματική.

Μεταμόρφωση στον Άθω το 2008

Δείτε τον εορτασμό της Μεταμόρφωσης στο εκκλησάκι στην κορυφή του Άθω.

Anthony Bloom μητροπολίτης Σουρόζ: «Κυριακή μετά την Μεταμόρφωση»

Κυριακὴ μετὰ τὴ Μεταμόρφωση

Ὑπάρχουν στιγμὲς τῆς πνευματικῆς, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ τῆς πιὸ συνηθισμένης καθημερινῆς ζωῆς τόσο ὡραῖες, τόσο ὑπέροχες ποὺ νὰ μᾶς κάνουν νὰ θέλουμε τὸ χρόνο, τὴ ζωή, τὴν αἰωνιότητα νὰ σταματήσουν ἐκεῖ ὥστε τίποτα ἄλλο νὰ μὴν ξανασυμβεῖ ποτέ. Αὐτὸ εἶχαν νιώσει οἱ Ἀπόστολοι ποὺ ὁ Χριστὸς εἶχε πάρει μαζί Του πάνω στὸ ὄρος τῆς Μεταμόρφωσης, αὐτὸ ἤθελε νὰ ἐκφράσει ὁ Πέτρος ὅταν ἔλεγε: «Κύριε, εἶναι καλὸ νὰ εἴμαστε ἐδῶ, ἂς κτίσουμε τρεῖς σκηνές, μία γιὰ Σένα, μία γιὰ τὸ Μωυσῆ καὶ μία γιὰ τὸν Ἠλία κι ἂς μείνουμε ἐδῶ μέσα στὶς ἀκτίνες τοῦ ἄυλου αὐτοῦ, θεϊκοῦ φωτός, τυλιγμένοι μέσα σ’ αὐτὴ τὴν ὑπέροχη εἰρήνη».

Η Μεταμόρφωση (ηχητικό)

Ακούστε τον π. Ανδρέα Κονάνο να μιλάει για την Μεταμόρφωση του Κυρίου μας.

Όταν ένα φαγητό είναι νόστιμο, θέλουμε να το ξαναγευτούμε!

Απόδοση του Πάσχα

Η Ανάσταση συνεχίζεται! Αυτό δείχνει και η γιορτή της Αποδόσεως του Πάσχα. Τα ιδία γράμματα της νύχτας της Αναστάσεως, ακούγονται και κατά την Απόδοση του Πάσχα. Τελείται μια μέρα πριν απ’ τη γιορτή της Αναλήψεως.

Κάθε μεγάλη γιορτή στην Ορθόδοξη λατρεία έχει την «απόδοσή» της. Κάθε γιορτή είναι ζωντανό γεγονός, που επαναλαμβάνεται στη ζωή της Εκκλησίας, στη ζωή του πιστού.

Ο άγιος Σεραφείμ του όρους Δομπού (6 Μαϊου)

Γεννημένος σε ένα μικρό χωριό της Βοιωτίας, το 1527, ο πατήρ ημών Σεραφείμ έδειξε από την πιο τρυφερή ηλικία θαυμαστή κλίση προς τον ασκητικό βίο. Υπό την καθοδήγηση του ιερέα του χωρίου επιδόθηκε με ζήλο και φιλοπονία στην μελέτη των Γραφών και των Βίων των αγίων, τους οποίους αποφάσισε σύντομα να μιμηθεί ακολουθώντας την μοναχική βιοτή σε εγκαταλελειμμένο μονύδριο στα περίχωρα, αφιερωμένο στον προφήτη Ηλία. Εγκαταβίωσε εκεί για έξι περίπου μήνες σε σπήλαιο, ασκούμενος. Ενοχλημένος, όμως, από τις συχνές επισκέψεις των γονέων του, χρειάστηκε να μεταβεί στήν Μονή της Μεταμορφώσεως, στο Σαγμάτιον όρος, μεταξύ Θηβών και Εύβοιας. Επιδόθηκε με γενναιότητα στους πιο σκληρούς αγώνες και πρωτίστως στήν αγόγγυστη υπακοή απέναντι σε όλους τους αδελφούς. Διαπιστώνοντας τις γρήγορες προόδους του, ο ηγούμενος τον ενέδυσε το μοναχικό Σχήμα και παρά τις αντιρρήσεις λόγω της ταπεινοφροσύνης του, τον χειροτόνησε διάκονο και εν συνεχεία πρεσβύτερο. Αναλογιζόμενος την ευθύνη που είχε αναλάβει έναντι της αγίας Εκκλησίας, ο Σεραφείμ διπλασίασε τις νηστείες, τις προσευχές και τις αγρυπνίες του, για να καταστεί άξιος του ονόματος του και να ζήσει αληθινά ως άγγελος επί της γης.

Πέμπτη της Διακαινησίμου και ο κρυφός εορτασμός του Πάσχα στην Τραπεζούντα

Πέμπτη του Πάσχα κι ο παπα – Λευτέρης πρωΐ-πρωΐ φόρτωνε το ζώο του κι ετοιμαζόταν να κατεβεί στην Τραπεζούντα. Την ίδια ώρα ακούστηκαν οι πρώτοι χτύποι της καμπάνας. Ο συνεφημέριός του ο παπα – Γαβριήλ φαίνεται πώς είχε αϋπνίες. Χθες ήταν η σειρά του να λειτουργήσει. Μετά πήρε τα βουνά και τα λαγκάδια να μαζέψει ξύλα. Και σήμερα νάτον ξημερώματα, έτοιμος να κάνει τον πραματευτή. Κανονικά όφειλε να πάει στην εκκλησιά. Τέτοια μέρα, ακόμη Πασχαλιά, πού ξανακούστηκε να λείπει απ’ τη Λειτουργία! Ας όψονται, όμως, τα τόσα στόματα πού περιμένουν στο σπίτι. Κάποιος έπρεπε να νοιαστεί για το καθημερινό τους.

Οκτώ του έδωσε ο Θεός κι άλλα τρία ο

Γέροντα Εφραίμ Βατοπαιδινού: «Η αξία του ανθρωπίνου σώματος στην διδασκαλία του αγίου Γρηγορίου Παλαμά»

VatopaidiFriend: Δημοσιεύουμε ένα άρθρο από το νέο βιβλίο του γέροντα Εφραίμ «Αθωνικός Λόγος» που θεωρούμε ότι είναι επίκαιρο, αφού αυτή η εβδομάδα των Νηστειών είναι αφιερωμένη στον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά.

Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς (1296-1359) ακολουθώντας την παράδοση των ησυχαστών Πατέρων και θεωρώντας ότι η συγγραφή δημιουργεί μέριμνες και περισπασμούς δεν συνέγραψε συστηματικά, αλλά επιδόθηκε εκ των περιστάσεων στην συγγραφή, για να υπερασπισθεί την ορθόδοξη πίστη και ζωή.

Το θέμα της αξίας του ανθρωπίνου σώματος ανέκυψε με την κατηγορία που διετύπωσε ο Βαρλαάμ εναντίον των αγιορειτών μοναχών ότι

Το ζωογόνο νερό το έχει ρουφήξει η στεγνή άμμος..!

ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ  

Μια μορφή συνάντησης με το Θεό  είναι η συνάντηση «εν αληθεία». Μια συνάντηση είναι αληθινή, μόνον εφόσον τα συναντώμενα πρόσωπα είναι αληθινά. Με αυτή την άποψη, εμείς, συνεχώς νοθεύουμε αυτή τη συνάντηση. Όχι μόνο στον εαυτό μας αλλά και στην εικόνα που έχουμε για το Θεό, μας είναι δύσκολο να είμαστε αληθινοί. Μέσα στη μέρα αλλάζουμε συνεχώς το κοινωνικό μας πρόσωπο έτσι, που να καταντά αγνώριστο στους άλλους, αλλά και στον ίδιο μας τον εαυτό.  

Το ζωογόνο νερό το έχει ρουφήξει η στεγνή άμμος…!

ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ  

Μια μορφή συνάντησης με το Θεό  είναι η συνάντηση «εν αληθεία». Μια συνάντηση είναι αληθινή, μόνον εφόσον τα συναντώμενα πρόσωπα είναι αληθινά. Με αυτή την άποψη, εμείς, συνεχώς νοθεύουμε αυτή τη συνάντηση. Όχι μόνο στον εαυτό μας αλλά και στην εικόνα που έχουμε για το Θεό, μας είναι δύσκολο να είμαστε αληθινοί. Μέσα στη μέρα αλλάζουμε συνεχώς το κοινωνικό μας πρόσωπο έτσι, που να καταντά αγνώριστο στους άλλους, αλλά και στον ίδιο μας τον εαυτό.  

Ξέρει από που ήρθε και που πηγαίνει!

Ο γενικός χαρακτήρας της πρακτικής ζωής, σημαδεύεται, πάνω απ’ όλα, από τέσσερις ιδιότητες: μετάνοια, εγρήγορση, διάκριση και φρούρηση της καρδίας. Ας κοιτάξουμε σύντομα την κάθε μια από αυτές.

«Η αρχή της σωτηρίας είναι το να καταδικάσουμε τον εαυτό μας». Η μετάνοια ορίζει το σημείο εκκίνησης του ταξιδιού μας. Ο ελληνικός όρος μετάνοια, δηλώνει αρχικά «αλλαγή του νου». Αν κατανοηθεί σωστά, η μετάνοια δεν είναι αρνητική αλλά θετική. Σημαίνει, όχι οίκτο για τον εαυτό μας ή τύψεις συνειδήσεως, αλλά μεταστροφή, την επαναφορά του κέντρου όλης της ζωής μας στην Τριάδα.

Χριστιανισμός και οικονομική κρίση

του Σπύρου Μπαζίνα

Στο τεύχος του Δεκεμβρίου, το Αμερικανικό μηνιαίο περιοδικό “The Atlantic” δημοσιεύει άρθρο της Hanna Rosin (συγγραφέα του βιβλίου «God’s Harvard: A Christian College on a Mission to Save America») με τίτλο «Ο Χριστιανισμός προκάλεσε την οικονομική κρίση;» Στην συνοπτική περίληψη του άρθρου αναφέρονται χαρακτηριστικά τα εξής: «Οι κύριες θρησκευτικές κοινότητες της Αμερικής συνήθιζαν να διδάσκουν τους πιστούς ότι θα αμειφτούν στην μετά θάνατο ζωή. Αλλά κατά την διάρκεια της τελευταίας γενιάς διαδόθηκε μια διαφορετική γραμμή της Χριστιανικής πίστης, μια γραμμή που

Άνθρωπος, δημιουργία και Δημιουργός

του μακαριστού αιδεσιμολογιωτάτου π. Δημητρίου Στανιλοάε

 Ο Υιός του Θεού έγινε άνθρωπος, επειδή ο άνθρωπος αποτελεί τον συνδετικό κρίκο μεταξύ ολόκληρης της δημιουργίας και του Θεού. Στον άνθρωπο θα συγκεντρωθούν τα πάντα. Ο άνθρωπος έχει από την αρχή μία οντολογική σχέση με την υπόλοιπη κτίση και μία δίψα να τελειοποιήσει αυτήν τη σχέση. Σε αυτόν υπάρχει η ικανότητα να ενωθεί με όλα και έτσι να τα οδηγήσει όλα στον Θεό ενωμένα με τον εαυτό του. Εδώ έγκειται το μεγαλείο του ανθρώπου ως «ιερέως» από ολόκληρη και για ολόκληρη την κτίση ενώπιον του Θεού.

Ιερα Μονή Ξενοφώντος – The Holy Monastery of Xenophontos

Ιερά Μονή Ξενοφώντος. Πανοραμική άποψη. Holy Monastery of Xenophontos. A panorama view.

Ιδρύθηκε περί τα τέλη του 10ου αι. από τον όσιο Ξενοφώντα, ο οποίος φαίνεται ότι είχε την υποστήριξη του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου. Κατά τα τέλη του 18ου αι. διευρύνθηκε ο περίβολος και τριπλασιάσθηκε ο εντός των τειχών χώρος της Μονής. Το παλαιό Καθολικό τιμάται στον άγιο Γεώργιο (όπως και το νέο) και κτίσθηκε γύρω στο έτος 1000. Ο κυρίως ναός τοιχογραφήθηκε από τον Αντώνιο το 1544, η λιτή από κάποιο Θεοφάνη το 1564 και ο εξωνάρθηκας το 1637. Το παρεκκλήσι του Αγίου Δημητρίου είναι κτίσμα του 14ου αι. με τοιχογραφίες της ίδιας περιόδου. Οι τοιχογραφίες της Τράπεζας είναι έργο του 1496. Το νέο Καθολικό κτίσθηκε κατά τα έτη 1817-1837 και θεωρείται ως το μεγαλύτερο αγιορείτικο Καθολικό. Στα πολλά κειμήλια της Μονής ξεχωρίζουν οι δύο μεγάλες ψηφιδωτές εικόνες των αγίων Γεωργίου και Δημητρίου και το ανάγλυφο σε στεατίτη εικονίδιο της Μεταμορφώσεως. Στην Ξενοφώντος υπάγεται και η Σκήτη του Ευαγγελισμού, η λεγόμενη και «Ξενοφωντινή».

Το μήνυμα της ημέρας

VatopaidiFriend: Όλοι οι συνεργάτες του ιστολογίου τρέφουμε μία απέραντη εκτίμηση και ευλάβεια στο Άγιο Όρος. Νομίζουμε ότι και οι αναγνώστες έχουν την ίδιες με εμάς αντιλήψεις για το Άγιο Όρος.

Ευχόμαστε όλοι οι Έλληνες και οι απανταχού ορθόδοξοι να αγαπούν, να τιμούν και να προστατεύουν το Άγιο Όρος.

Ακούστε ένα υπέροχο τραγούδι από το CD του καταξιωμένου Έλληνα συνθέτη Χρίστου Τσιαμούλη, «Άθως ο εμός» (διαβάστε και τους στίχους).

Ο σταυρός στην κορυφή του Άθω

Καράβι και ταξιδεύει τ’ Αγιονόρος

Στα μοναστήρια έχει φυλαγμένες ακριβές ομορφιές

και στα θεμέλια πολλούς ιδρώτες

δεν τίθενται στις προθήκες

δεν λέγονται εύκολα.

Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος, Μετεώρων

Η Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος. Εξωτερική άποψη.

Η Μονή της Αγίας Τριάδος αναφέρεται ήδη σε πρόσταγμα του έτους 1362 του Ελληνοσέρβου ηγεμόνα Τρικάλων Συμεών Ούρεση Παλαιολόγου. Ο σημερινός κυρίως ναός του καθολικού της ανεγέρθηκε, στην αρχική οικοδομική του μορφή, το έτος 1475/76. Η τοιχογράφησή του, το έτος 1741, συνεχίζει την παράδοση της καλής μεταβυζαντινής ζωγραφικής. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το παρεκκλήσι του Τιμίου Προδρόμου, μικρός κυκλικός ναός με θόλο, κατάγραφος με καλής τέχνης τοιχογραφίες του 1682.

Ιερά Μονή Ρουσάνου, Μετέωρα

Η Ιερά Μονή Ρουσάνου έχει φιλόθεη και δραστήρια αδελφότητα με πλούσια λατρευτική ζωή και ιεραποστολική δράση.

Η Μονή Ρουσάνου οφείλει, πιθανότατα, την επωνυμία της στον πρώτο οικιστή του βράχου (ιδ΄/ιε΄ αι.). Την τωρινή οικοδομική μορφή της πήρε στα μέσα του ιζ΄ αιώνα. Μεταξύ των ετών 1527 και 1529 οι Γιαννιώτες αδελφοί ιερομόναχοι Ιωάσαφ και Μάξιμος ανέβηκαν στον στύλο του Ρουσάνου, οπότε ανακαίνισαν και ανέκτισαν το ερειπωμένο από την φθορά του χρόνου παλαιό καθολικό της Μονής (της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος). Η ωραία τοιχογράφησή του, κρητικής τεχνοτροπίας, έγινε στα 1560, επί ηγουμένου της Μονής Αρσενίου. Στην Μονή Ρουσάνου τιμάται με ιδιαίτερη ευλάβεια και πανηγυρίζεται με μεγάλη λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια η μνήμη της Μεγάλομάρτυρος Βαρβάρας (4 Δεκ.).

Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Αναπαυσά, Μετέωρα

Οι ιερές μονές Ρουσάνου και Αγίου Νικολάου Αναπαυσά.

Η Μονή του Αγίου Νικολάου Αναπαυσά οφείλει την ονομασία της, πιθανότατα, σε κάποιον παλαιό κτίτορά της, πού θα πρέπει να τοποθετηθεί χρονικά στον ιδ΄ αιώνα, μαζί με τις απαρχές της μοναστικής ζωής πάνω στον βράχο αυτόν.

Ιερά Μονή Βαρλαάμ, Μετέωρα

Η Ιερά Μονή Βαρλαάμ ορθώνεται επιβλητική στους βράχους των Μετεώρων από τον 14ο αιώνα

Η Μονή Βαρλαάμ ιδρύθηκε στα μέσα του ιδ΄ αιώνα από τον σύγχρονο του οσίου Αθανασίου του Μετεωρίτη ασκητή Βαρλαάμ. Το μεγαλόπρεπο σημερινό καθολικό, πού τιμάται στην μνήμη τω ν Αγών Πάντων, έκτισαν στα 1541/42 οι Γιαννιώτες αδελφοί ιερομόναχοι Θεοφάνης (†1544) και Νεκτάριος (†1550) οι Αψαράδες. Το καθολικό τοιχογραφήθηκε το 1548 από τον σπουδαίο Θηβαίο ζωγράφο Φράγκο Κατελάνο, όπως μαρτυρούν η τεχνοτροπία, η εκτέλεση και το καλλιτεχνικό στυλ των παραστάσεων.