Περί των κεκοιμημένων (Ανάλεκτα)

Περί των κεκοιμημένων (Ανάλεκτα)

Εξόδιος Ακολουθία (Κηδεία) αρχιμ. Θεοφίλου Μπουγιουλέκα πρώην Βατοπαιδινού Μοναχού και Καθηγουμένου Ιεράς Μονής Παναχράντου Αττικής (video & πλούσιο φωτογραφικό υλικό)

Απονομή Οφφικίου του Οικουμενικού Θρόνου

Εκοιμήθη ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγίας Παναχράντου της Ιεράς Μητροπόλεως

To oσιακό τέλος και η ταφή της Οσίας Μακρίνας.(Αγίου Γρηγορίου Νύσσης)

(Απόσπασμα από τον λόγο -Εις τον βίον της Οσίας Μακρίνας)

…Οδεύοντας ο συγγραφέας Γρηγόριος Νύσσης στην αφήγηση του τέλους της ζωής της Μακρίνας, μας πληροφορεί πως είδε κάποιο όνειρο που του δημιούργησε φοβερές ανησυχίες για το μέλλον: του φάνηκε πως κρατούσε στα χέρια του λείψανα μαρτύρων κι έβγαινε απ’ αυτά λάμψη σαν από καθαρό καθρέφτη που βρίσκεται απέναντι στον ήλιο, ώστε να θαμπώνουν τα μάτια του απ’ την ακτινοβολία της λάμψεως. Και συνέβη να δει την ίδια νύχτα τρεις φορές αυτό το όνειρο, χωρίς να μπορεί να εξηγήσει καθαρά τι υπονοούσε. Αισθανόταν κάποια λύπη στην ψυχή του και περίμενε να κρίνει το όνειρο από την εξέλιξη των γεγονότων. Όταν πλησίασε σ’ εκείνη την ερημιά που κατοικούσε η Μακρίνα, ζώντας αγγελική και ουράνια ζωή, ρώτησε, κατ’ αρχήν, για τον αδελφό του τον Πέτρο έναν από τους συνασκητές του, εάν ήταν εκεί. Εκείνος του απάντησε πως εδώ και τέσσερις ημέρες είχε φύγει για να έρθει σ’ αυτόν. Κατάλαβε τι συνέβη, είχε πάει από άλλο δρόμο να τον συναντήσει.

Η Κάθοδος του Χριστού στον Άδη (1)

Αγίου Επιφανίου, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίας της Κύπρου

ΛΟΓΟΣ

στο Άγιο και Μεγάλο Σαββάτο

Που αναφέρεται

Στη Θεόσωμη Ταφή του Κυρίου και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού
και στον Ιωσήφ από την Αριμαθαία, και στην κάθοδο του Κυρίου στον Άδη, που έγινε κατά παράδοξο τρόπο μετά το σωτήριο πάθος.

***

1. Τι είναι αυτό που συμβαίνει σήμερα; Μεγάλη σιωπή είναι απλωμένη στη γη. Μεγάλη σιωπή και ηρεμία. Μεγάλη σιωπή γιατί κοιμάται ο Βασιλιάς. Η γη φοβήθηκε και ησύχασε, επειδή ο Θεός με το σώμα κοιμήθηκε. Ο Θεός με το σώμα πέθανε, και τρόμαξε ο Άδης. Ο Θεός για λίγο κοιμήθηκε, και ανέστησε αυτούς που βρίσκονταν στον Άδη. Πού είναι τώρα οι προ ολίγου ταραχές και οι φωνές και οι παράνομοι θόρυβοι κατά του Χριστού; Πού είναι οι όχλοι και οι εξεγέρσεις και οι στρατιωτικές φρουρές και τα όπλα και οι λόγχες; Πού είναι οι βασιλιάδες και οι ιερείς και οι δικαστές οι καταδικασμένοι; Πού είναι οι αναμμένες δάδες και τα μαχαίρια και οι άτακτες κραυγές; Πού είναι οι όχλοι που εφρύαξαν και η άσεμνη κουστωδία; Εξαφανίστηκαν πραγματικά, γιατί στ’ αλήθεια πραγματικά οι όχλοι έκαναν σχέδια ανόητα και μάταια. Σκόνταψαν πάνω στον ακρογωνιαίο λίθο, τον Χριστό και συντρίφτηκαν οι ίδιοι. Χτύπησαν με μανία τη στέρεη Πέτρα, αλλά διαλύθηκαν σε αφρούς, όπως τα κύματα που κτυπούν στο βράχο. Χτύπησαν πάνω στο ανίκητο αμόνι και οι ίδιοι κομματιάστηκαν. Ανύψωσαν στο ξύλο του Σταυρού την πέτρα και αυτή κύλησε και τους θανάτωσε. Όπως οι Φιλισταίοι τον δυνατό Σαμψών, έδεσαν και αυτοί τον Ήλιο Χριστό, αυτός όμως έσπασε τις πανάρχαιες αλυσίδες και εξόντωσε τους αλλοφύλους και παράνομους. Έδυσε ο Θεός, ο Ήλιος της δικαιοσύνης Χριστός, στη γη και πλάκωσε με πηχτό σκοτάδι τους Ιουδαίους.

Εκοιμήθη ο Στυλιανός Παπαδόπουλος

Εκοιμήθη ο ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Στυλιανός Παπαδόπουλος.  Η εξόδιος Ακολουθία θα ψαλεί στις 3 στον Ιερό Ναό της Καπνικαρέας.  Ο Στυλιανός Γ. Παπαδόπουλος γεννήθηκε στις Αρχαίες Κλεωνές της Κορινθίας το 1933 και σπούδασε θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, πατρολογία και βυζαντινολογία στην Sorbonne (Παρίσι), βυζαντινή θεολογία και φιλολογία και ιστορία της φιλοσοφίας στο Μόναχο. Εξέδωσε πολλές μελέτες-μονογραφίες για την Σχολαστική θεολογία στο Βυζάντιο, για τους μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας Μ. Αθανάσιο, Μ. Βασίλειο, Γρηγόριο Θεολόγο, Ιωάννη Χρυσόστομο και Κύριλλο Αλεξανδρείας. Στη Θεολογική Σχολή Αθηνών έγινε αριστούχος διδάκτορας (1967), υφηγητής και καθηγητής (1972) της έδρας της Πατρολογίας και της Πατερικής Θεολογίας, ενώ δίδαξε και σε άλλα ανώτατα και ανώτερα ιδρύματα. Εξέδωσε ίδιας δομής σύστημα πατρολογίας (2 τόμοι), δημοσίευσε μελέτες για σύγχρονα θεολογικοφιλοσοφικά θέματα (όπως θεολογία και γλώσσα), έγραψε αφηγηματικές βιογραφίες, οργάνωσε επιστημονικά συνέδρια (και εκτός Ελλάδας), έλαβε μέρος σε διεθνή συνέδρια, αντιπροσώπευσε το Πατριαρχείο της Αλεξάνδρειας σε διορθόδοξα, διεκκλησιαστικά και διαχριστιανικά συνέδρια και διαλόγους, κλήθηκε για διαλέξεις σε πανεπιστημιακές θεολογικές σχολές στην Ιταλία, Ρωσία, Αγγλία, Τσεχία, Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Λίβανο, Σλοβακία, Αίγυπτο και Πολωνία. Ως ομότιμος καθηγητής συνέχιζε να διακονεί την πατερική θεολογία και την σχετική έρευνα.  Υπήρξε συνεργάτης του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας από την ίδρυσή του. Μερικά από τα έργα του: Πατρολογία, Ο Πληγωμένος Αετός Γρηγόριος ο Θεολόγος, Ο Μακαριστός Ιάκωβος Τσαλίκης, Θεολογία και Γλώσσα, Απόστολος Παύλος και Κόρινθος, Ο Παύλος των Εθνών, Η Ζωή Ενός Μεγάλου Μέγας Βασίλειος, Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος κ.ά.

Η ταφή του μακαριστού καθηγητού θα γίνει στη Μονή Δοχειαρείου στο Άγιο Όρος.

Κατερίνα Χουζούρη

Ακολουθεί ένα απόσπασμα από το βιβλίου του Στυλιανού Παπαδόπουλου, Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, τ.2, έκδοση Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήνα 1999

Σχετικά με την καύση ή ταφή των νεκρών

του Μητρ. Κυρηνείας κ. Παύλου

Τί έχει υποχρέωση να γνωρίζει ο κάθε ορθόδοξος χριστιανός;

«Η Εκκλησία καταδικάζει την καύση των νεκρών και τη θεωρεί ως αντίθετη προς τη δογματική της διδασκαλία και ως πράξη αποκρουστική, η οποία προσβάλλει βάναυσα τους κεκοιμημένους».

1) Η ταφή του νεκρού ως θεία εντολή, «γη ει και εις γην απελεύση» (Γεν. 3, 19), είναι πράξη τιμής και σεβασμού προς το ανθρώπινο σώμα και ταυτόχρονα σύμβολο ελπίδας και αναστάσεως. Στην Παλαιά Διαθήκη ο πατριάρχης Ιακώβ ζήτησε από τον υιό του Ιωσήφ όταν πεθάνει να τον θάψει και μάλιστα στον τάφο των πατέρων του (Γεν. 47, 30).

Ο Γέρων Αρτέμιος ο Νεοσκητιώτης

Άλλος αστήρ παμφαέστατος εις τον χορόν των αγίων πατέρων και πάσης αγαθής μνείας άξιος είναι ο μακάριος γέρων Αρτέμιος, εκ της καλύβης των Αγίων Αρχαγγέλων πεπροικισμένος μετά νηπτικής αθωότητος και συνεχιστής της ακριβούς πατερικής παραδόσεως. Μαζί με την αυστηρότητα του βίου του είχε και πολλήν υπομονήν, ιδίως εις τον ένα εκ των δύο του υποτακτικών, ο όποιος ημέλει των μοναχικών του καθηκόντων και τον εστενοχώρει με τα θελήματά του και τας απροσεξίας του. Πολλά εξετίμα ο αείμνηστος την εγκράτειαν και μετήρχετο αυτήν μέχρι του βαθύτατου του γήρατος και εξετέλει μετά ακριβείας τα κοπιαστικώτερα του καθήκοντα, παρ΄ όλην την εγκατάλειψιν των σωματικών του δυνάμεων. Ως ενεθυμούντο οι πατέρες, ηγρύπνει και προσηύχετο κατά μόνας πολλά, και πάντοτε ενήστευε έως της εννάτης. Όταν μετέβαινεν εις το όρος διά ξύλα και επέστρεφεν αργά, κατάκοπος από την δίψαν και τον ιδρώτα, δεν ελάμβανε τίποτε διά να ανακουφισθή, ούτε άλλην παρηγορίαν εδέχετο πριν αναγνώση όλον τον τύπον της ακολουθίας του, κατά το διά βίου καθημερινόν του πρόγραμμα.

Το υπερευλογημένο Σάββατο

Χρυσοκέντητος Επιτάφιος αφιέρωμα του αυτοκράτορα Ιωάννου Καντακουζηνού. Ι.Μ.Μ.Βατοπαιδίου.

Στην ακολουθία του Επιταφίου, όπου ψάλλεται ο όρθρος του Μεγάλου Σαββάτου, ακούσαμε το εξής υπόμνημα: «τω αγίω και Μεγάλω Σαββάτω την θεόσωμον ταφήν του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, και την εις Άδου κάθοδον εορτάζομεν, δι’ ων της φθοράς το ημέτερον γένος ανακληθέν, προς αιωνίαν ζωήν μεταβέβηκε». Τούτο το Σάββατο που ονομάζεται Μεγάλο, είναι το «υπερευλογημένον Σάββατον, εν ω Χρίστος αφυπνώσας, αναστήσεται τριήμερος». Και, όπως λέγει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, «όπως η Μεγάλη Εβδομάδα είναι η καφαλή των υπόλοιπων εβδομάδων, έτσι και αυτής κεφαλή είναι το Μ. Σάββατο.

«Φυσιολόγος»

του Αγίου Επιφανίου Αρχιεπισκόπου Κύπρου

Το έργο «Φυσιολόγος» είναι μια διδασκαλία για τη φύση και το έργο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, καθώς και για τα καθήκοντα των χριστιανών. Ο ιερός Πατέρας βλέπει να συμβολίζονται όλα αυτά στις μορφές και στις συνήθειες διαφόρων ζώων. Δίνουμε παρακάτω μερικά αποσπάσματα σε μετάφραση.

Το Λιοντάρι

Όταν περπατάει στο δάσος κι οσφραίνεται από μακριά κυνηγό, σκεπάζει με την ουρά του τ’ αχνάρια του,…

Όσιος Κούξα της Οδησσού (+1964)

Γεννήθηκε ο κατά κόσμον Κοσμάς Βελίτσκο, στο χωριό Αρμπουζίνκα της Χερσώνος το 1875. Οι γονείς του ήταν αγρότες και ιδιαίτερα ευσεβείς. Άπό μικρός αγάπησε την Εκκλησία και τη μελέτη της Αγίας Γραφής.

Το 1895 επισκέφθηκε τους Αγίους Τόπους και το Άγιον Όρος. Μετά ένα έτος επισκέφθηκε πάλι το Άγιον Όρος και εισήλθε ως δόκιμος μοναχός στην ιερά μονή Αγίου Παντελεήμονος. Διήλθε άπό τα διακονήματα του προσφοράρη και του αρχοντάρη. Το 1901 εστάλη στο μετόχι της Νέας Θηβαΐδος, στην είσοδο του Αγίου Όρους, όπου έμεινε επί μία δεκαετία. Το 1902 έλαβε τη ρασοευχή και ονομάσθηκε Κωνσταντίνος. Το 1905 εκάρη μικρόσχημος μοναχός και έλαβε το όνομα Ξενοφών. Το 1913 αναχώρησε

4 Σέρβοι Νεομάρτυρες

4 Αυγούστου 1991

Μία ανεπανάληπτη εμπειρία – φωτογραφίες από την κοίμηση του Γ. Ιωσήφ

VatopaidiFriend: Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον αναγνώστη της ιστοσελίδας μας κ. Κώστα Στυλιανού, ο οποίος παρευρέθηκε στην κηδεία του μακαρίου Γέροντος Ιωσήφ του Βατοπαιδινού και μας έστειλε φωτογραφίες για δημοσίευση. Από ότι μας είπε ο ίδιος ήταν μία ανεπανάληπτη, αξέχαστη εμπειρία η συμμετοχή του στην Εξόδιο Ακολουθία και ταφή ενός σύγχρονου οσίου Αγιορείτου Ασκητού.

Αν κάποιος άλλος από τους αναγνώστες της ιστοσελίδας παρευρέθηκε στην κηδεία του μακαρίου Γέροντος Ιωσήφ μπορεί να μας στείλει φωτογραφίες ή και κείμενο για δημοσίευση.

Όσιος Λεόντιος ο Μυροβλύτης (1520-1605)

Ο Άγιος Λεόντιος ο Μυροβλήτης. Τοιχογραφία απο την Ι.Μ. Κουτλουμουσίου

Γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1520. Από μικρός «καταλείψας πατέρα και μητέρα, συγγενείς και φίλους, ευθύς είς ασκητικούς αγώνας εαυτόν έδωκε και νέος κατά πολλά την ηλικίαν γέροντος γνώσιν απέκτησεν».

Το 1537 ήλθε στη μονή Διονυσίου, όπου ασκήθηκε υπεράνθρωπα επί συνεχή 68 έτη, δίχως ποτέ να εξέλθει από αυτή. Αγωνίσθηκε σ’ ένα μικρό σπήλαιο-κελλί, παρά το «δοχειό» της μονής. Ήταν πλουτισμένος ο χαριτωμένος όσιος με διορατικό και προορατικό χάρισμα. «Πλήρης γενόμενος ο άγιος και απ΄ αυτά τα θεία χαρίσματα προέβλεπε σαφέστατα τους διαλογισμούς και τας πράξεις των προς αυτόν ερχομένων. Εκείνοι δε μανθάνοντες παρά του οσίου τα κρύφια της καρδίας των επρόκοπταν εις την άσκησιν και πολλοί απ΄ αυτούς εσώθησαν».