Το Δωδεκάορτο. 14ος αι. στεατίτης λίθος Ι.Μ. Βατοπαιδίου.
Ακούστε ένα πολύ ωραίο τραγούδι για τη σημερινή εορτή
Τραγούδι: Γιάννης Χαρούλης
Στίχοι: Άρης Αποστολόπουλος
Από το CD του Χρίστου Τσιαμούλη: «Δωδεκάορτο»
Πρωί στο Μέγα Σπήλαιο πρωτάκουσα τ’ αηδόνι
κι έτρεχε γάργαρο νερό στής Ζαχλορούς το ρέμα
κι είδα στο δρόμο του Θεού πώς σβήνουνε οι πόνοι
κι αυτής της μίζερης ζωής ξανά το μέγα ψέμα Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Η θαυματουργική γεωργιανή εικόνα της Παναγίας του Τσιλκάνι, από τον 9ο αιώνα.
+Πρωτοπρεσβύτερου Αλεξάνδρου Σμέμαν
Δ΄.
Η εκκλησιολογία είναι ένα από τα μεγάλα θέματα της εποχής μας. Το πρώτο πράγμα που θα μπορούσαμε να πούμε για την εκκλησιολογία είναι ότι σήμερα παρατηρείται μια «πόλωση». Μια πόλωση που κινείται ανάμεσα στις έννοιες της εξουσίας και της ελευθερίας. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι παλιές πραγματείες «Περί Εκκλησίας» έχουν ξεπεραστεί. Όπως γνωρίζουμε σήμερα, η έμφαση που δινόταν παλαιότερα στη δομή, στους νόμους και το θεσμό ήταν καρπός των Ομολογιακών συγκρούσεων τής Δύσης. Αυτός ο υποβιβασμός τής εκκλησιολογίας στο επίπεδο των θεσμών ή δομών απορρίπτεται σήμερα. Όμως, όπως συμβαίνει συνήθως, το ένα άκρο οδηγεί στο άλλο. Όταν οι άνθρωποι κουραστούν από τις δομές και τα ιδρύματα μεταπηδούν σ’ ένα είδος ψευδαίσθησης ελευθερίας, ξεχνώντας ότι απορρίπτοντας κάποιες δομές προετοιμάζουν άλλες. Η ελευθερία του σήμερα θα είναι οι θεσμοί του αύριο και έτσι θα συμβαίνει πάντοτε. Ίσως είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι, ενόσω ασχολούμαστε με θεσμούς και δομές και όχι με το μυστήριο της Εκκλησίας σε όλο του το βάθος, χάνουμε την ουσία των πραγμάτων. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
(+Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού)
4. Η νεανική ηλικία και η αποταγή του μακαρίου Γέροντος.
Οι κατά σάρκα αδελφοί του μας έλεγαν ότι, όταν γεννήθηκε, η μητέρα του είδε έναν άνθρωπον με φτερά, που κατέβηκε από την στέγην του σπιτιού της και ήθελε να τον πάρη. Αφού εκείνη έκλαιγε και τραβούσε και φώναζε: «Μη μου παίρνεις το παιδάκι μου». Εκείνος της είπε με καλωσύνην και πειστικότητα: «Μην επιμένεις Μαρία -γιατί έτσι λεγόταν η μητέρα του- αυτή είναι η απόφασις και έτσι πρέπει να γίνη». Της έδειξε σ’ ένα μικρό βιβλιαράκι που έβγαλε από τον κόλπον του το όνομα του μικρού και της έδωσε αντί δε αμοιβής έναν πολύτιμον και ολόφωτον σταυρόν. Σημειώνω δε ιδιαιτέρως γι’ αυτήν την ευλογημένην γυναίκα, ότι ήτο πολύ ευσεβής και απλούστατη, που συχνάκις έβλεπε πράγματα υπερφυσικά και ούτε γνώριζε από την υπερβολικήν ακεραιότητα του χαρακτήρος της ότι είναι θαύματα αυτά, αλλ’ ενόμιζε ότι έτσι βλέπουν όλοι οι χριστιανοί.
Η αποταγή του Γέροντος, που έγινε όταν έζη εμπορευόμενος εις μικροεπιχειρήσεις εις την πρωτεύουσαν και ήτο 23 ετών, συνδέεται με την μελέτην θρησκευτικών βιβλίων, και ιδίως πατερικών. Πριν όμως αρχίσει αυτήν την μελέτην, τον υπεκίνησε το εξής όνειρον. «Είδα, όπως έλεγεν, ότι περνώντας από έναν δρόμον κεντρικόν της πρωτευούσης με παρέλαβε άνθρωπος της ανακτορικής φρουράς και με πήρε δήθεν εις το παλάτι και αφού ήθελαν να με ανεβάσουν επάνω και δεν δεχόμουν, με βίαζαν λέγοντας ότι είναι απόφασις του βασιλέως και δεν γίνεται αλλέως. Αφού με ανέβασαν επάνω που δεν ήτο ανάκτορον, αλλά κάτι τι υπερφυσικόν, μου φόρεσαν μίαν ολόφωτον στολήν και μου είπαν ότι από τώρα και εις το εξής θα υπηρετής εδώ και με πήραν και προσκύνησα δήθεν τον βασιλέα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
VatopaidiFriend: Όταν όλοι έβριζαν και φώναζαν για τον Ηγούμενο της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, εκείνος προσευχόταν για αυτούς. Όταν τα κανάλια και τα αντιχριστιανικά συμφέροντα ούρλιαζαν και ωρύονταν για τον «υλικό πλούτο» της Μονής, οι συγγενείς και οι φίλοι των μοναχών, τους έστελναν τρόφιμα για να συντηρηθούν και να συντηρήσουν τα μοναστήρια και τις οικογένειες που εξαρτώνται από την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου. Όταν όλοι διαμαρτύρονταν ότι η Βιστωνίδα ανήκει στους Έλληνες, οι επιτήδιοι «τσιμπολογούσαν» τις παραλίμνιες εκτάσεις με την «ευλογία» των τοπικών αρχών, παίρνοντας έτσι «το κομάτι που τους ανήκει». Όταν όλοι έλεγαν ότι οι μοναχοί πλουτίζουν, αυτοί έτρεχαν στις φυλακές Κομοτηνής, πληρώνοντας και αποφυλακίζοντας οικογενειάρχες που δεν είχαν την δυνατότητα να πληρώσουν τα χρέη τους, έφτιαχναν τους χώρους υποδοχής και τα μπάνια των φυλακών, για να έχουν ανθρώπινες συνθήκες. Όταν οι προδότες των εθνικών και θρησκευτικών αξιών μας διαδήλωναν εναντίον των μοναστηριών, πάνω στο χώμα που είχαν εξαγοράσει τα μοναστήρια από τους Τούρκους για να είναι ελεύθεροι οι κάτοικοι τους, οι «ανάλγητοι» μοναχοί, παρηγορούσαν και βοηθούσαν υλικά και ψυχολογικά τους φτωχούς και τους φυλακισμένους.
Επειδή οι μοναχοί δεν μιλάνε και δεν τους επιτρέπεται να διαλαλούν τις αγαθοεργίες τους, το κάνουμε εμείς γιατί φτάνει πια το μίσος, η αδικία, η συκοφαντία και το ψέμα. Οι Έλληνες και οι Χριστιανοί πρέπει επιτέλους να μάθουν την αλήθεια! Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
(…For at it they who worshipped the stars, were taught by a star to adore Thee, the Sun of righteousness, and to know Thee the Orient from on high…») (The Christmas Troparion)
Archbishop Dmitri of Dallas and the South
The average person today likes to think of himself as a product of the scientific age. He often flatters himself with the thought that he is superior to his ancestors, not standing in awe of the natural world, having no fear of the unknown, and being free from superstition. He is reluctant to believe anything that cannot be proven logically or scientifically and rejects what he often refers to as “myth” in religion: man’s creation from nothing, his fall, the promise and the coming of the Savior, salvation and life in the world to come. Twentieth-century man has been described as man “come of age”, too sophisticated and knowledgeable to accept these things as literally true, and he takes this description of himself very seriously. He doubts that the Supreme Being, whoever He may be, could have any interest in or plan for man and the rest of creation. For the advocates of twentieth-centuryism, man is entirely on his own and has to work out his own destiny and the meaning of his existence. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
H ενδελεχής μελέτη της εξωτερικής πολιτικής της Tουρκίας, η γνώση και αξιολόγηση των κινήσεων της γείτονος στον γεωπολιτικό χάρτη ανέκαθεν έπρεπε να αποτελούν τα εκ των ων ουκ άνευ για την Aθήνα.
Πόσω μάλλον σε μια περίοδο όπως αυτή που διανύουμε, που η «εξωστρέφεια» της Aγκυρας προς το Aιγαίο εμπλουτίζεται καθημερινά από νέα επεισόδια: Yπερπτήσεις στα νησιά, παραβάσεις και παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου, περίεργες πλεύσεις πολεμικών σκαφών και «αθώων» φουσκωτών εξοπλισμένων με κάμερες… Mέχρι και ειδικό φωτογράφο με έφεση σε στρατόπεδα και σε διατεταγμένη τουρκική υπηρεσία μας… πρόσφερε το φετινό καλοκαίρι.
Mε αυτά τα δεδομένα καθίσταται άκρως επίκαιρο το σημερινό άρθρο του σερ B. Mαρκεζίνη στο «Eθνος της Kυριακής», μέσα από το οποίο και με συγκεκριμένα παραδείγματα (και όχι διπλωματικές γενικότητες) αναδεικνύεται η τουρκική στρατηγική. Στρατηγική την οποία έρχεται να υπηρετήσει μια μελετημένη, συντονισμένη και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, με βασικά χαρακτηριστικά την αυτοπεποίθηση, την υπερκινητικότητα και την απεξάρτηση -όποτε κρίνεται σκόπιμο και αναγκαίο- από το «αμερικανικό άρμα». Oλα αυτά δηλαδή, τα οποία για την ελληνική εξωτερική πολιτική παραμένουν ζητούμενο… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Κύριε Ιησού Χριστέ, Σύ είσαι ο Υιός του Θεού και έγινες άνθρωπος διά να σώσεις τον κόσμο. Γνωρίζουμε, ότι έζησες και Σύ σαν παιδί και έδειχνες τελείς υπακοή και αγάπη στην Παναγία μητέρα Σου και στον άγιο Ιωσήφ, τον προστάτη Σου. Σε παρακαλούμε λοιπόν να βοηθήσεις κι εμάς, διά ν’ ακολουθήσουμε το δικό Σου παράδειγμα. Φώτισέ μας να ζήσουμε σαν κι’ Εσένα μέσα στην οικογένειά μας. Βοήθησέ μας να δείχνουμε σεβασμό στους μεγαλυτέρους μας και αγάπη σε όλους, διά να έχουμε πάντοτε την αγάπη Σου και την προστασία Σου. Αμήν.
Πηγή: +Δημ. Γ. Παναγιωτόπουλου, Προσευχαί των Παιδιών
Ο άγιος Αντώνιος, ο οποίος είχε πει ότι «Θα έλθει καιρός που οι άνθρωποι θα γίνουν μανιακοί και όταν δουν κάποιον λογικό, θα ξεσηκωθούν εναντίον του λέγοντας: Εσύ είσαι μανιακός», επειδή δεν είναι όμοιος με αυτούς».
Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για τους νέους ή με τους νέους, αγνοώντας την σύγχρονη πραγματικότητα. Ούτε είναι δυνατό να αγγίξουμε τον προβληματισμό ή να ακούσουμε τον αδάμαστο κοχλασμό της αγωνίας τους, δίχως να ακτινογραφήσουμε τον χώρο, που προωθεί και μεθοδεύει κινήσεις και ενέργειες τόσο διαλυτικές και τόσο διασπαστικές της προσωπικότητός τους.Ας μη ξεχνάμε, εξάλλου, πως οι νέοι είναι παιδιά της εποχής μας. Είναι πιστά αντίγραφα του δικού μας κόσμου, που σέρνεται εφιαλτικά μέσα σε υλιστικούς μονόδρομους. Σε πνυκτικά αδιέξοδα, που δημιουργούν ψυχονευρωτικές τρικυμίες- σωματικές φθορές στην σφριγηλή νεανική ύπαρξη. Για να την σύρουν σ’ έναν ξέφρενο χορό ποικίλης ασυδοσίας.
Ο οποίος στραγγίζει την ικμάδα του σώματος θολώνει την διαύγεια του μυαλού ραγίζει τα νεύρα αντοχής αποδυναμώνει κάθε αντιστασιακή πνοή και ευτελίζει το ανθρώπινο πρόσωπο. Το αποτέλεσμα ζυγίζεται δραματικά στην ανήσυχη καθημερινότητα. Οι αξίες περνούν στο περιθώριο της ζωής, με κατάληξη η ζωή και ο άνθρωπος να χάνουν την αξία τους. Η ελευθερία, που αποτελεί την ένθεη σπίθα μέσα στο αδύναμο ανθρώπινο πρόσωπο, δεν έχει πια την ανάλογη ποιοτική βαρύτητα. Εφθαρμένη προσφέρεται στο ποικίλο παζάρι των διαπροσωπικών σχέσεων και αποκτά περιεχόμενο δίχως αντίκρυσμα. Ενώ ταυτόχρονα ένας ασύντακτος παραλογισμός πνίγει το ύφος και το ήθος του νέου, για να του σπρώξει μέσα στον ταλαιπωρημένο κοινωνικό λαβύρινθο, στον οποίο κρυφοζεί ο περίεργος, ατίθασος και σκοτεινός Μινώταυρος της ασυδοσίας και του μαρτυρικού θανάτου. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Με την εκλογή νέου Διοικητικού Συμβουλίου ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της 7ης Γενικής Συνέλευσης της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής ΄Ενωσης Ελληνισμού που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα από 29 Ιουλίου έως 2 Αυγούστου 2009.
Το νέο Δ.Σ. της ΠΑ.Δ.Ε.Ε. απαρτίζουν: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Η μεγάλη γιορτή της Μεταμορφώσεως του Κυρίου μας δίνει την αφορμή να θυμηθούμε τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού:
«Ου πιστεύεις ότι εγώ εν τω πατρί και ο πατήρ εν εμοί εστι; τα ρήματα α εγώ λαλώ υμίν, απ’ εμαυτού ου λαλώ. ο δε πατήρ ο εν εμοί μένων αυτός ποιεί τα έργα. Πιστεύετέ μοι ότι εγώ εν τω πατρί και ο πατήρ εν εμοί. ει δε μη, διά τα έργα αυτά πιστεύετέ μοι» (Ιωάν. 14, 10-11). Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο) 