Οι σύγχρονοι Γέροντες,Γέροντας Ιερώνυμος της Αιγίνης 1883-1966

ΑΦΙΕΡΩΣΙΣ

«Ου επλεόνασεν η αμαρτία υπερεπερίσσευσεν η χάρις»

(Ρωμ. ε’, 20)

Ζούμε σε καιρούς, που η αμαρτία, η λάσπη και η δυσωδία καλύπτουν τα πάντα γύρω μας. Όμως, η Αγία μας Εκκλησία και σε αυτή την εποχή, έχει να προβάλλει άνθη εύοσμα, που αποπνέουν το άρωμα της αγιότητος.

Έτσι, το εφετινό ημερολόγιο δεν αρκείται στο να προσφέρει θεωρητικές διδασκαλίες περί πνευματικών θεμάτων. Παρουσιάζει ενσάρκες φανερώσεις πνευματικότητος. Σκιαγραφούνται δηλαδή, σύγχρονοι Γέροντες, οι οποίοι έκαναν την πνευματικότητα, πράξη στον σύγχρονο κόσμο. Ο βίος τους, επιβεβαιώνει έμπρακτα και είναι μαρτυρία περί της αληθείας την οποία εκήρυξε ο Ιησούς Χριστός. Η ζωή τους, αποδεικνύει ότι η αγιότητα είναι κατορθωτή σε κάθε εποχή. Οι ευώδεις αρετές τους, μυρώνουν την δύσοσμη κοινωνία μας.

Οι σύγχρονοι Γέροντες, Αθανάσιος Χαμακιώτης ο ελεήμων Γέροντας

ΑΦΙΕΡΩΣΙΣ

 

«Ου επλεόνασεν η αμαρτία υπερεπερίσσευσεν η χάρις»

(Ρωμ. ε’, 20)

Ζούμε σε καιρούς, που η αμαρτία, η λάσπη και η δυσωδία καλύπτουν τα πάντα γύρω μας. Όμως, η Αγία μας Εκκλησία και σε αυτή την εποχή, έχει να προβάλλει άνθη εύοσμα, που αποπνέουν το άρωμα της αγιότητος.

Έτσι, το εφετινό ημερολόγιο δεν αρκείται στο να προσφέρει θεωρητικές διδασκαλίες περί πνευματικών θεμάτων. Παρουσιάζει ενσάρκες φανερώσεις πνευματικότητος. Σκιαγραφούνται δηλαδή, σύγχρονοι Γέροντες, οι οποίοι έκαναν την πνευματικότητα, πράξη στον σύγχρονο κόσμο. Ο βίος τους, επιβεβαιώνει έμπρακτα και είναι μαρτυρία περί της αληθείας την οποία εκήρυξε ο Ιησούς Χριστός. Η ζωή τους, αποδεικνύει ότι η αγιότητα είναι κατορθωτή σε κάθε εποχή. Οι ευώδεις αρετές τους, μυρώνουν την δύσοσμη κοινωνία μας.

Η Ιερά Μητρόπολις Αργολίδος εύχεται στον Ιερό Κλήρο, στις Ιερές Μονές, στα Ιερά Ησυχαστήρια και σε όλους τους ευσεβείς Χριστιανούς, με τις πρεσβείες και με το παράδειγμα των συγχρόνων Γερόντων, οι οποίοι βιογραφούνται στο ανά χείρας ημερολόγιο, να αγωνιζώμεθα πνευματικά κατά το νέον έτος 2013, έχοντας κατά νούν και μαρτυρώντας με τη ζωή μας, πως «ου επλεόνασεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις» (Ρωμ. ε΄, 20).

Δεν αρκεί να είμαστε θαυμαστές των Γερόντων

Είναι πολλοί εκείνοι που εναγωνίως αναζητούν κάποιον σύγχρονο Γέροντα για να του αναθέσουν τη λύση των προβλημάτων τους. Θέλουν να συναντήσουν ένα νέο Γέροντα Παΐσιο, που θα έχει γενική και απέραντη αγάπη, άνωθεν σοφία, αγιότητα βίου και θεοπειθή προσευχή, με την οποία θα κάνει θαύματα. Τηλεφωνούν σε γνωστούς τους κληρικούς, για να πληροφορηθούν σχετικά και στεναχωρούνται που δεν είχαν την τύχη να γνωρίσουν το Γέροντα Παΐσιο όσο ζούσε.
Οι απαντήσεις που συνήθως παίρνουν είναι ότι

Περί γερόντων, γεροντισμο​ύ και της διαχρονική​ς εκκλησιολο​γικής πλάνης

Του θεολόγου – φιλολόγου Κώστα Νούση

Όταν ξεκίνησε το εκκλησιαστικό ζήτημα στη Λάρισα, με βρήκε στα φοιτητικά μου χρόνια, εποχή φυσικής ανωριμότητος, χωρίς αυτό να υποδηλοί τη μεταγενέστερη θεαματική βελτίωση της τότε κατάστασης, αλλά τουλάχιστον να εξυπονοεί μια στοιχειώδη και άκρως σχετική, χρονικής τουλάχιστον εκπόρευσης, μετεξέλιξη ωρίμανσης και νηφάλιας τοποθέτησης σε θέματα, όπως αυτό που θα προσεγγίσουμε στο παρόν κείμενο. Θυμάμαι, λοιπόν, πως

Το πρώτο -μετά την κοίμησή του- θαύμα του Γέροντος Σωφρονίου

Ο Γέροντας Σωφρόνιος. Φωτογραφία από το περιοδικό «Πεμπτουσία» της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου (τεύχος 15 Αύγουστος-Νοέμβριος 2004).

Μία γυναίκα από τη Θεσσαλονίκη πήρε το παιδί της εις την Αγγλία διότι

«Ανάλεκτα» Πεμπτουσίας, τεύχος 2: Μακάριοι ενάρετοι Γέροντες

Εκοιμήθη ο πρώην δικαίος της Σκήτης Τιμίου Προδρόμου-Αγ.Όρους π.Πετρώνιος. Τι έχουν πει για αυτόν.

Εκοιμήθη σήμερα 22 Φεβρουαρίου στις 16.00 ο πρώην δικαίος της Σκήτης Τιμίου Προδρόμου Αγ.Όρους π.Πετρώνιος Τανάσε.

Ο π.Πετρώνιος γεννήθηκε το 1914 στην κοινότητα Φαρκάσα του νομού Νεάμτς.Ο πόθος του από νέος ακόμα να γίνει μοναχός οδήγησε τα βήματά του στη Μονή Νεαμτς όπου και έγινε μοναχός.Έπειτα πήγε στην Μονή Αντίμ του Βουκουρεστίου ενώ σπούδασε και στη Θεολογική Σχολή του Βουκουρεστίου.

Το 1978 πήγε στο Άγιον Όρος.Ο π.Πετρώνιος πήγε εκεί με τη δεύτερη γενιά μοναχών,σταλμένοι από το Πατριαρχείο Ρουμανίας με σκοπό την πνευματική αναγέννηση της σκήτης του Τιμίου Προδρόμου.

Από το 1984 ήταν και πνευματικός αλλά και βιβλιοθηκάριος της μονής.

π. Αντριάν Φαγκατσεάνου – Ο γέροντας με τις επτά ζωές!

…Επτά φορές πέρασε ο π.Αντριαν Φαγκατσεάνου (Βιογραφικά στοιχεία εδώ) κοντά από το θάνατο.Την μια απ’αυτές τον θεωρούσαν ήδη νεκρό.Ήταν πέντε ετων,όταν εφευγαν πρόσφυγες από την Μπουκοβίνα.Ανέβασμενος σε μιά καρότσα μαζί με τους γονείς του και με ότι μπόρεσαν να περισώσουν από το βιός τους,έπαιζε. χωρίς να καταλαβαίνει την κρισιμότητα της στιγμής.Κάποια στιγμή το ποδοβολητό των αλόγων του τράβηξε την προσοχή και χωρίς να το καταλάβει έσκυψε και ξαφνικά βρέθηκε κάτω από τις ρόδες:«Χωρίς να το καταλάβω οι ρόδες πέρασαν πάνω από την κοιλιά μου»διηγείται ο π.Αντριάν.

Διάκριση λογισμών και πνευματικές καταστάσεις

1. Είπε γέρων: «Σήμερα κοιτάζουμε να αγιάσουμε με λίγο κόπο».

2. Είπε πάλι: «Όσο περισσότερο κοπιάζεις, τόσο περισσότερη χάριν και χαρά απολαμβάνεις. Και συνέχισε. Μπορούσε να πληρώσει την καρδιά μας ο Θεός με τόση μακαριότητα και αγάπη και θείον έρωτα, ώστε να πέσουμε κάτω, μην αντέχοντας αυτήν. Αλλά τότε θα εγκαταλείψουμε τα μοναστήρια και θα κλεινόμασταν στα σπήλαια. Οι κοσμικοί θα εγκατέλειπαν τις υποθέσεις τους και τις φροντίδες τις οικογένειας και τα παιδία τους. Για αυτό ο Θεός που είναι αγάπη, δεν μας πληροί με τέτοια αγάπη και θεία μακαριότητα».

Η αρετή της μετανοίας και πως αποκτάται (Γέρων Νεκτάριος Μουλατσιώτης)

Ομιλία Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη σε μοναχούς και λαϊκούς στην Ιερά Μονή Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ του Σαρώφ, Τρικόρφου Φωκίδος. Η ομιλία αυτή πραγματοποιήθηκε στις 27/5/2009.

Μια συγκλονιστική εμπειρία: Δαιμονική επίθεση κατά του Γέροντος Αμβροσίου

Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης

Το Φεβρουάριο του του 2004 επισκέφτηκα το γέροντα στο σπίτι της μονής που βρίσκεται στην Αθήνα, με καλωσόρισε η γερόντισσα, ρώτησα τι κάνει ο γέροντας πως είναι; Αλλά η γερόντισσα μου είπε ότι ο γέροντας δεν είναι καλά..εκείνη τη στιγμή άκουσα το γέροντα να πονάει..προχώρησα στο δωμάτιο του τον είδα ξαπλωμένο στο κρεβατάκι του σκεπασμένο με μια χοντρή μάλλινη κουβέρτα, πήρα την ευχή του και τον ρώτησα:

Οι αποστολικοί Πατέρες και ο πονηρός Άρειος (με φωτογραφικό υλικό)

Ο αναστάς Χριστός, πάνω στο όρος του Παραδείσου, παραδίδει το νέο νόμο της χάριτος στους αποστόλους Πέτρο και Παύλο. Λεπτομέρεια από ανάγλυφη μαρμάρινη σαρκοφάγο του 4ου αιώνα από την Ρώμη. Δίπλα απεικονίζεται ο Απόστολος Πέτρος καθώς οδηγείται στο μαρτύριο (δεν φαίνεται εδώ - βλ. http://www.rome101.com/Christian/Magician/pages/Vat31487_0000.htm).

Από το αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής προ της Πεντηκοστής (των Αγίων Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου) – βλ. παρακάτω μετά το τέλος του σχολίου – καταλαβαίνει κανείς πολλά για το πώς ήταν οι άγιοι απόστολοι οι θεμελιωτές της Εκκλησίας μας και πώς είναι όλοι οι αληθινοί ποιμένες της Εκκλησίας από τότε έως και σήμερα (οι λίγοι που είναι).

Η ζωή των αποστόλων ήταν όλο τρέξιμο και σκέτη ταλαιπωρία. Η πίστη των πρώτων χριστιανών και των γενεών που τους διαδέχθηκαν, ήταν θεμελιωμένη, και έμεινε τελείως ακλόνητη παρά τους απηνείς αλλεπάλληλους διωγμούς, κυρίως στην συλλογική μνήμη της εκπληκτικής καλωσύνης και ακεραιότητας και εντιμότητας και σωφροσύνης και αγωνιστικότητας και φιλοπονίας και αυτοθυσίας (που έφτασε μέχρι και τον μαρτυρικό θάνατο για τα γεγονότα του Ευαγγελίου, για τα οποία έδωσαν μαρτυρία ότι τα είδαν και τα έζησαν) των αγίων αποστόλων Παύλου και Πέτρου, Ιακώβου του Αδελφοθέου, Ιακώβου του Ζεβεδαίου, Ιακώβου του Αλφαίου, Ιωάννη του Θεολόγου, Ανδρέα, Φιλίππου του εκ των δώδεκα, Θωμά, Ιούδα Θαδδαίου ή Λεββαίου, Μάρκου, Ματθαίου, Σίμωνα του Κανανίτη ή Ζηλωτή, Ματθία, Ναθαναήλ Βαρθολομαίου, Λουκά, Βαρνάβα, Φιλίππου του εκ των επτά διακόνων, και όλων των συνεργατών τους, η οποία ανάμνηση ήταν η ίδια παντού όπου αυτοί πέρασαν (Παλαιστίνη, Καισάρεια, Έφεσος, Μίλητος, Αντιόχεια, Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Φίλιπποι, Ρώμη, Αίγυπτος, Οσροηνή κλπ κλπ).

Ιερόν ιδ. Παρεκκλήσιον Αγίου Θεράποντος στις Ερυθρές (Κριεκούκι) – με φωτογραφικό υλικό

VatopaidiFriend: Μερικές πολύ ωραίες σκέψεις για τα παιδιά, την Ελλάδα, την παράδοση, την Εκκλησία και τους εχθρούς της, τον πολιτισμό, την Πίστη, την ανθρωπιά και τον εορταζόμενο άγιο Θεράποντα…

Το νεοαναγειρόμενο παρεκκλήσι μας, αφιερωμένο στον Άγιο Θεράπων. Βρίσκεται στις Ερυθρές Αττικής στην οδό Αγίου Κων/νου 18.

Αποτελεί ένα πραγματικό στολίδι για την γειτονιά μας. Σε πολύ κοντινή απόσταση από την οδό Ανεξαρτησίας, βρίσκεται το Αο 12θέσιο Δημοτικό Σχολείο της πόλεώς μας. Οι χαρούμενες παιδικές φωνές των μικρών μαθητών, «γεμίζουν» την γειτονιά μας…. (-Τα μικρά παιδιά, είναι άγγελοι!!.. Έλεγε η γερόντισσα Γαβριηλία Και οι άγγελοι, μόνο τον Θεό κυκλώνουν και Τον δοξολογούνε.)

Και ο Άγιος Θεράπων, είναι και προστάτης των παιδιών. Αλήθεια, πόσο ανάγκη έχουμε από έναν προστάτη-Άγιο; Βλέποντας λοιπόν μια εκκλησία, ένα εικονοστάσι, μια εικόνα.. αυτόματα «ξυπνάει» μέσα μας ένα αίσθημα σεβασμού και τιμής. Σεβασμός για αυτό που βλέπουμε, και τιμή γι αυτό που είμαστε. (Και δεν είμαστε τυχαίοι). Ο Έλληνας, παράγει πολιτισμό.

Μοναχός Θεόκτιστος: Ο Άγιος Ερημίτης του 20ου αιώνα

Πάτμος: Το Ιερό Νησί της Θείας Αποκαλύψεως. Χίλια επτακόσια ογδόντα χρόνια μετά το Κοσμοϊστορικό αυτό Γεγονός, το 1875, φτάνει στον Αγιασμένο αυτό Τόπο ένας άγνωστος προσκυνητής, για τον οποίο κανένας δεν γνώριζε τίποτα μέχρι τότε, που έμελλε όμως να παραμείνει εκεί για πάντα και να προσθέσει το όνομά του μέσα στην Αθάνατη Ιστορία της Αγίας μας Εκκλησίας, ως ένας από τους Αγίους Ερημίτες Της, ως ο Ερημίτης της Πάτμου Θεόκτιστος.

Ιστορίες από το Γεροντικό για τη νηστεία

Η Νηστεία, έλεγεν ο Αββάς Υπερέχιος, είναι χαλινάρι που συγκρατεί τις κατώτερες ορμές. Όποιος την περιφρονεί, μοιάζει με αχαλίνωτο άλογο.

Ο Αββάς Ιωάννης ο Κολοβός, συμβουλεύοντας τούς νεωτέρους αδελφούς ν’ αγαπήσουν την νηστεία, τούς έλεγε συχνά:

Ο καλός στρατηγός, που επιχειρεί να καταλάβη μια πόλι εχθρική, γερά οχυρωμένη, κάνει αποκλεισμό στις τροφές και στο νερό. Μ’ αυτόν τον τρόπο ατονεί η αντίστασις του εχθρού και τέλος παραδίδεται. Κατι παρόμοιο συμβαίνει με τις σαρκικές ορμές, που ανελέητα πολεμούν τον άνθρωπο στην νεότητά του. Η ευλογημένη νηστεία καταβάλλει τα πάθη και τούς δαίμονας και τελικά τ’ απομακρύνη από τον αγωνιστή.

Όσιος Μακάριος ο Αιγύπτιος – 19 Ιανουαρίου

Πρωτ. π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα

Ο όσιος Μακάριος ο Αιγύπτιος έζησε τον 4ο αιώνα μ. Χ. Πέρασε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στην έρημο με εγκράτεια και προσευχή. Τα ασκητικά του παλαίσματα είναι όντως θαυμαστά και η διδασκαλία του είναι καρπός εμπειρίας. Δηλαδή, τα όσα διδάσκει είναι αληθινή θεολογία, είναι ρήματα ζωοποιά και σωτηριώδη, τα οποία εξέρχονται από καρδιά που είναι ναός του Αγίου Πνεύματος και γι’ αυτό γλυκαίνουν τον νου και την καρδιά και δημιουργούν έμπνευση και διάθεση για προσευχή.

Όσο επεδίωκε την σιωπή και την ησυχία τόσο η φήμη τον κατεδίωκε και γι’ αυτό έτρεχαν στην έρημο πάρα πολλοί άνθρωποι για να ακούσουν την σοφή διδασκαλία του και να τραφούν πνευματικά. Αυτός τότε, όταν καταλάβαινε ότι συγκεντρωνόταν έξω από το κελλί του πλήθος ανθρώπων, έφευγε μέσα από υπόγεια σήραγγα, που ένα μέρος της έσκαψε ο ίδιος με τα χέρια του, σε μια σπηλιά, όπου συνέχιζε να προσεύχεται στην αγαπημένη του ησυχία. Αυτό το έκανε από αγάπη για τους ανθρώπους και όχι από περιφρόνηση και αδιαφορία γι’ αυτούς, αφού τους αγαπούσε αληθινά, αλλά αισθανόταν ότι τους ωφελούσε περισσότερο με την προσευχή του παρά με τον λόγο του.

Αποφθέγματα του Αγίου Αντωνίου (από το Γεροντικό)

Η συνάντηση του αγίου Αντωνίου με το άγιο Παύλο το Θηβαίο

Ο ίδιος είπε: «Κανείς δεν μπορεί να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών, χωρίς να δοκιμάσει πειρασμούς (=δοκιμασίες). Βγάλε από τη μέση τους πειρασμούς και τότε κανείς δεν θα υπάρχει που να σώζεται.»

Είπε ο αββάς Αντώνιος: «Είδα όλες τις παγίδες του εχθρού (δηλαδή του διαβόλου) απλωμένες πάνω στη γη. Και στέναξα και είπα: Ποιος άραγε θα τις προσπεράσει χωρίς να τον πιάσουν; Και άκουσα φωνή να μου λέει: Η ταπεινοφροσύνη.»

Είπε πάλι: «Είναι μερικοί που έλιωσαν τα σώματά τους με την άσκηση, επειδή όμως τους έλειπε η διάκριση, βρέθηκαν μακριά από τον Θεό».

Ανέκδοτες σύντομες επιστολές του Γέροντα Εφραίμ της Αμερικής (5)

Για να δείτε την προηγούμενη επιστολή πατήστε εδώ

 

Ο Όσιος Γεώργιος ο Χοζεβίτης (με 2 φωτογραφίες) – 8 Ιανουαρίου

Η Μονή του Αγίου Γεωργίου του Χοζεβίτου στην έρημο μεταξύ Ιεροσολύμων και Ιεριχώ.

Πολύ γνωστό το όνομα του στον χριστιανικό κόσμο. Γνωστό και το μοναστήρι στην Παλαιστίνη που ασκήτεψε.

Βρίσκεται σε μια ερημική και άγρια χαράδρα κι είναι κοντά στην αρχαία Ρωμαϊκή οδό, που οδηγεί από τα Ιεροσόλυμα στην Ιεριχώ.

Στην Αγία Γραφή η τοποθεσία αυτή λέγεται χείμαρρος Χορράθ κι είναι συνδεδεμένη με πολλά ιστορικά γεγονότα.

Σ’ αυτό το μέρος είναι η σπηλιά στην όποια είχε κάποτε κρυβεί ο προφήτης Ηλίας (910 π.Χ.) για να γλιτώσει από την καταδίωξη του ασεβέστατου βασιλιά Αχαάβ και της ειδωλολάτριδας συζύγου του της Ιεζάβελ.

Ανέκδοτες σύντομες επιστολές του Γέροντα Εφραίμ της Αμερικής

Για να δείτε την προηγούμενη επιστολή πατήστε εδώ

 

Ανέκδοτες σύντομες επιστολές του Γέροντα Εφραίμ της Αμερικής (Επιστολή 3)

Για να δείτε την προηγούμενη επιστολή πατήστε εδώ.

 

Ανέκδοτες σύντομες επιστολές του Γέροντα Εφραίμ της Αμερικής (Επιστολή 2)

Για να δείτε την προηγούμενη επιστολή πατήστε εδώ.

Πατήρ Ευσέβιος Βίττης

Ένας άνθρωπος απλός, ξεχωριστός, ταπεινός, με πολλές γνώσεις και πνευματικά χαρίσματα, πατερικά βιώματα και θεϊκή φώτιση, πολυγραφότατος, δάσκαλος που αφιέρωσε τη ζωή του για τη σωτηρία της ψυχής των συνανθρώπων του. 

Έτσι χαρακτηρίζουν οι μαθητές του τον ιερομόναχο πατέρα Ευσέβιο Βίττη, ο οποίος εκοιμήθη σε ηλικία 82 ετών, στο ησυχαστήριό του στη θέση Φαιά Πέτρα Σιδηροκάστρου, όπου προσευχόταν τα τελευταία χρόνια.

Ο άγιος Στυλιανός ο Παφλαγών (26 Νοεμβρίου) – Μια ένδειξη του τί είναι ο μοναχισμός

Ο άγιος Στυλιανός. Ζωγραφική με χώμα. Έργο του Πέρη Ιερεμιάδη.

Επιλεγμένος εκ κοιλίας μητρός υπό του Θεού, ο όσιος Στυλιανός απηλλάγη από τη ματαιότητα του κόσμου τούτου, μοίρασε τα υπάρχοντά του στους φτωχούς και ασπάσθηκε τον μοναχικό βίο. Διέπρεψε για την ανδρεία του στους ασκητικούς αγώνες και μετά από μερικά χρόνια κοινοβιακής ζωής αναχώρησε για να διαγάγει την ησυχαστική πολιτεία σε μια σπηλιά. Εκεί λάβαινε την τροφή του από το χέρι ενός αγγέλου και σύντομα ανέλαβε να μεσιτεύει λυσιτελώς στον Θεό για την ανακούφιση των ασθενών και ιδιαιτέρως για τη θεραπεία των παιδικών ασθενειών και των στείρων γυναικών. Στις περιπτώσεις αυτές η μεσιτεία του οσίου έχει αποτελέσματα και στις ημέρες μας, για όσους τον επικαλούνται με πίστη.

Κείμενο-Εικόνα: “Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας”, υπό ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου, εκδ. Ίνδικτος (τόμος τρίτος – Νοέμβριος, σ. 287-288)

Τι είναι εγκράτεια;

α’. Μερικοί αδελφοί της Σκήτης, ήθελαν να ρωτήσουν για πνευματικά θέματα κάποιον Γέροντα, και είπαν να επισκεφθούν τον αββά Αντώνιο. Μπαίνοντας στο πλοίο για να πάνε σ’ εκείνον, βρήκαν κ’ έναν άλλο γέροντα που πήγαινε στον ίδιο προορισμό, και τον οποίο δεν γνώριζαν οι αδελφοί. Κ’ εκεί που καθότανε στο πλοίο, ταξιδεύοντας, μιλούσαν μεταξύ τους για διάφορα θέματα από τους λόγους των άγιων Πατέρων και από την Αγία Γραφή, αλλά ο λόγος τους περνούσε συχνά και από τα εργόχειρα τους. Ωστόσο, ο γέροντας που συνταξίδευε μαζί τους σιωπούσε και δεν έλεγε τίποτε.

Όταν το πλοίο έφτασε στην όχθη και πλεύρισε να κατέβουν οι αδελφοί, βρέθηκε να πηγαίνει και ο σιωπηλός γέροντας προς τον άγιο Αντώνιο. Κι’όταν έφτασαν κοντά του, λέγει στους μοναχούς ο αββάς Αντώνιος:

– Είχατε καλή συντροφιά, ταξιδεύοντας με τούτον τον γέροντα.

Και γυρνώντας μετά προς τον γέροντα, του λέει:

– Βρήκες καλούς αδελφούς για συντροφιά σου, αββά. Τότε του λέει ο σιωπηλός γέροντας:

– Είναι μεν καλοί, άγιε Γέροντα, αλλά η αυλή τους δεν έχει πόρτα. Όποιος θέλει, μπορεί να μπει στο στάλο τους και να λύσει τον όνο τους και να τον πάρει…

Αυτό το είπε ο γέροντας, διότι ό,τι τους ερχόταν στο στόμα το έλεγαν δίχως να σκεφτούν.