Σε επιστροφή του γραφείου του Υπουργείου ΕΕ της Τουρκίας στο Ορτάκιοι (Μεσοχώρι) της Κωνσταντινούπολης, στη ρωμαίικη κοινότητα αναγκάσθηκε ουσιαστικά η τουρκική κυβέρνηση για να μην προχωρήσει η Δίκη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ( ΕΔΑΔ) στο οποίο είχε αποτανθεί η ελληνική κοινότητα της Πόλης. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Σχέδιο δολοφονίας του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου αποκάλυψε η τουρκική αστυνομία και ηδη συνέλαβε ένα άτομο και αναζητούνται άλλοι δυο επίδοξοι δράστες.
Σύμφωνα με το σχέδιο των δραστών η δολοφονία του Πατριάρχη θα πραγματοποιούνταν στις 29 Μαϊου την ημέρα της 560ης επετείου της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης. Ηδη η εισαγγελία της Άγκυρας ξεκίνησε προανάκριση για την υπόθεση. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Σχετικό άρθρο: Άγιος Αθανάσιος ο Μετεωρίτης (1302-1380)
Ο άγιος Ιωάσαφ ήταν υιός τού ευσεβή ηγεμόνα της Ηπείρου και Θεσσαλίας Συμεών Ούρεση Παλαιολόγου (1359-1370), πού καταγόταν από τον βασιλικό οίκο των Νεμάνια και ανακηρύχθηκε «τσάρος τών Ελλήνων, των Σέρβων και των Αλβανών». Η μητέρα του Θωμαΐδα ήταν κόρη τού δεσπότη της Ηπείρου Ιωάννη Β΄ Ορσίνη (1323-1335) και αδελφή τού τελευταίου δεσπότη της Ηπείρου Νικηφόρου Β΄ Ορσίνη (1338-1340, 1356-1359).
Ο κατά κόσμον Ιωάννης γεννήθηκε κατά το 1349-50. Η καταγωγή της μητέρας του ήταν άπό τή βυζαντινή αυτοκρατορική οικογένεια των Παλαιολόγων…. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Σχετικό άρθρο: Όσιος Ιωάσαφ ο Μετεωρίτης (1349/50 – 1422/23)
Γεννήθηκε στη Νέα Πάτρα, τη σημερινή Ύπατη της Φθιώτιδος, από γονείς επιφανείς, περί το 1302. Νωρίς έμεινε ορφανός. Την καλή ανατροφή του με αγάπη ανέλαβε ο θειος του. Ο ζήλος του για μάθηση τον έκανε να κάθεται έξω από τα σχολεία ν’ ακούει τα μαθήματα, επειδή δεν είχε τα απαιτούμενα έξοδα για τους δασκάλους του. Βλέποντας εκείνοι «το πρόθυμον και ευπάρεδρον, εδίδασκον αυτόν και δίχα μισθού». Η ευφυΐα του τον βοήθησε να μορφωθεί εξαίρετα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
ΕΠΙ 55 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΝ…«ΚΥΝΗΓΟΥΣΑΝ» ΟΙ ΤΥΨΕΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ
Νίκου Χειλαδάκη
τουρκολόγου-δημοσιογράφου
Μία καταπληκτική ιστορία που δείχνει το μέγεθος της ορθόδοξης αγιοσύνης στο μεγαλύτερο αρχιτεκτονικό της δημιούργημα που χαρακτηρίστηκε σαν ένα από τα μεγαλύτερα θαύματά του.
Η ιστορία αναφέρεται στην κλοπή ένδεκα πολύτιμων χριστιανικών εικόνων επενδυμένες με χρυσό από τον ναό της Αγίας Σοφίας πριν από πενήντα πέντε χρόνια και η επιστροφή τους, μετά από έναν μεγάλο συνειδησιακό πόλεμο στον πραγματικό τους κάτοχο, δηλαδή στον μεγαλύτερο σύμβολο της Ορθοδοξίας που και σήμερα δεσπόζει στην Βασιλίδα των πόλεων.
Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι μία Αμερικανίδα, η Eliza Β. Chrystie, η οποία βρέθηκε ως επισκέπτρια πριν από πενήντα πέντε χρόνια και συγκεκριμένα το 1956 στον ναό της Αγίας Σοφίας. Την περίοδο εκείνη Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Κωνσταντινούπολη, ρεπορτάζ-φωτογραφίες του Νίκου Μαγγίνα
Ο άγιος νεομάρτυς Αυξέντιος καταγόταν απ’ τη Βελλά των Ιωαννίνων και γεννήθηκε από ευσεβείς γονείς.
Όταν ήταν πολύ νέος, πήγε στην Κωνσταντινούπολη και εργαζόταν σαν γουναράς σε ένα χάνι, που λεγόταν «το χάνι, του Μεχμέτ πασά».
Αλλά ο εχθρός του καλού, ο διάβολος, που πάντοτε πολεμάει τους Χριστιανούς και ιδιαίτερα τους νέους, δεν υπέφερε να βλέπει την ψυχική καθαρότητα του Αυξεντίου. Έτσι έσπειρε στον άπειρο νέο πονηρούς λογισμούς, δηλαδή να περάσει αυτήν εδώ τη ζωή με ηδονές και διασκεδάσεις. Κατόρθωσε έτσι να τον παρασύρει μακριά από το δρόμο του Χριστού. Ο Αυξέντιος άφησε την τέχνη του και αργότερα έπιασε δουλειά σε ένα βασιλικό πλοίο. Εκεί έμεινε διασκεδάζοντας με άλλους φίλους του Μωαμεθανούς. Συκοφαντήθηκε απ’ αυτούς πως άλλαξε τη Χριστιανική πίστη και ασπάσθηκε τη δική τους. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής γεννήθηκε το 580 στην Κωνσταντινούπολη από επιφανή οικογένεια και έλαβε την ανώτερη για την εποχή του μόρφωση. Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος (610-641) τον προσέλαβε αρχικά ως αρχιγραμματέα του αλλά λίγα χρόνια αργότερα παραιτήθηκε και εκάρη μοναχός σε μονή της Χρυσούπολης απέναντι από την Κωνσταντινούπολη. Εκεί εκλέχτηκε ηγούμενος και απέκτησε πιστό μαθητή τον Αναστάσιο που τον ακολούθησε σε όλη του τη ζωή. Το 624 βρίσκεται για δύο χρόνια στη Κύζικο, ενώ το 626 φεύγει για την βόρεια Αφρική. Για αρκετό χρονικό διάστημα Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Κωνσταντινούπολη, ρεπορτάζ-φωτογραφίες του Νικολάου Μαγγίνα
Με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης και οι Συνοδικοί Αρχιερείς, αμέσως μετά την λήξη των εργασιών της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, μετέβησαν στην Μητρόπολη Χαλκηδόνος για να ευχηθούν στον εορτάζοντα Μητροπολίτη Αθανάσιο.
Ο Μητροπολίτης Χαλκηδόνος ευχαρίστησε τον Οικουμενικό Πατριάρχη για την τιμητική έλευσή του στην Επαρχία του και κατέθεσε την πιστότητα και την αφοσίωση του στον Θρόνο. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Η αγία Θεοφανώ η βασίλισσα. Μηνολόγιον Βασιλείου Β΄, φ. 249.
Σήμερα η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη της Αγίας και θαυματουργής Θεοφανούς. Ήταν σύζυγος του βασιλιά Λέοντα του επονομαζόμενου σοφού. Η Θεοφανώ, καταγόταν από επιφανή οικογένεια της Ανατολής, και κατοικούσε στην Κωνσταντινούπολη. Αναδείχθηκε βασίλισσα και παρ’ όλο τα μεγαλεία και τον πλούτο που την πλαισίωνε, Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
16η Δεκεμβρίου-Mνήμη της αοιδίμου βασιλίσσης και θαυματουργού Θεοφανούς, συζύγου γενομένης Λέοντος του σοφωτάτου βασιλέως.
Eγγύς βασιλίς Θεοφανώ Kυρίου,
Tαις αρεταίς έστηκεν εστιλβωμένη.
Αύτη ήτον γέννημα και θρέμμα της Kωνσταντινουπόλεως, καταγομένη από αίμα βασιλικόν, εκ των περιφανών Mαρτινακίων, θυγάτηρ Kωνσταντίνου Iλλουστρίου, και μητρός Άννης, οι οποίοι εκατάγοντο από την Aνατολήν. Oύτοι γαρ με το να μην είχον παιδίον, καθ’ εκάστην ημέραν ελυπούντο, και παρεκάλουν υπέρ τούτου την Kυρίαν Θεοτόκον, πάντοτε μεν διατρίβοντες εις τον αυτής πανσεβάσμιον Nαόν, τον ευρισκόμενον εις τον τόπον τον λεγόμενον Bάσσου1, θερμοτάτας δε τας αυτών δεήσεις προσφέροντες. “Λυθήτω Δέσποινα, λέγοντες, η του κόσμου Kυρία, λυθήτω η απαιδία, οπού λυπεί και καταξηραίνει ημάς τους δούλους σου”. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ομιλία του Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Τσέτση στην Αίθουσα Τελετών του Παγκυπρίου Γυμνασίου Λευκωσίας, την Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012, στο πλαίσιο εκδηλώσεως με το θέμα:
«Το σεπτόν Οικουμενικόν Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως και το Παγκύπριον Γυμνάσιον«.
Ανταποκρινόμενος σε κάποιο ερώτημα περί του «τι εστί Πολίτικη Ρωμιοσύνη;», που του είχε τεθεί έπειτα από ένα Συνέδριο σχετικά με το «παρόν» και το «μέλλον» της Ομογένειας στην Κωνσταντινούπολη, ο φίλος Μιχαήλ Βασιλειάδης, εκδότης της ημερήσιας «Απογευματινής» (που σήμερα διάγει το 88ο έτος της ζωής της και συνεχίζει να είναι ο καθρέπτης της κοινωνικο-θρησκευτικής ζωής των Ρωμιών της Πόλης), απαντούσε ως εξής: Η Πολίτικη Ρωμιοσύνη είναι, «Για την Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ελάτε μαζί μας σε ένα ταξίδι-προσκύνημα στην Πόλη των πόλεων. Εκεί που η συρρικνωμένη Ελληνική Ομογένεια,
Τρεις νεκροί και εννέα αγνοούμενοι είναι ο μέχρι στιγμής απολογισμός του ναυαγίου φορτηγού πλοίου στα στενά του Βοσπόρου, εξαιτίας σφοδρής θαλασσοταραχής. Από τα δώδεκα μέλη του πληρώματος, έντεκα Ουκρανούς και ένα Ρώσο, διασώθηκαν τέσσερα, ενώ ένα βρέθηκε νεκρό. Οι άλλοι δύοι νεκροί είναι μέλη των συνεργείων διάσωσης, ενώ αγνοούνται επίσης δύο διασώστες. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Από την πρώτη στιγμή που η Κωνσταντινούπολη έπεσε στους Οθωμανούς και ο Μωάμεθ ο Φατίχ εισήρθε καβάλα στο άσπρο άλογό του στην Αγία Σοφία, (όπου επί αρκετή ώρα, σύμφωνα με τουρκικές πηγές, έμεινε ακίνητος να κοιτάζει με έκσταση τον Παντοκράτορα στον τρούλο ενώ η εντυπωσιακή αυτή σκηνή έχει αποθανατιστεί και σε μια τουρκική ιστορική κινηματογραφική ταινία), ο μεγάλος αυτός ναός της Ορθοδοξίας έγινε το επίκεντρο διαφόρων μύθων και θρύλων που κυκλοφορούσαν ανάμεσα στους κατακτητές, προκαλώντας ένα έντονο δέος για το μεγαλούργημα αυτό της Ορθοδοξίας που τώρα το είχαν περικυκλώσει οι τέσσερις οθωμανικοί μιναρέδες.
Τα τελευταία χρόνια όμως Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Οι νέοι Οσιομάρτυρες Οσιομάρτυς Ιάκωβος μετά των μαθητών αυτού, Ιακώβου διακόνου και Διονυσίου μοναχού. Εικόνα τέμπλου Ιεράς Μονής Αγίας Αναστασίας Φαρμακολυτρίας, Βασιλικών Θεσσαλονίκης (1836).
Καταγόταν από το χωριό Βοεβονδάδες της Καστοριάς. Φθονήθηκε για τον πλούτο του από τον αδελφό του και, μετά από τον γάμο του στη Θεσσαλία, μεταβαίνει στην Κωνσταντινούπολη, όπου εμπορεύεται πρόβατα και κρέας. Η γνωριμία του με τον άγιο Πατριάρχη Νήφωνα συνετέλεσε στο να μοιράσει την περιουσία του, ν΄ αφήσει τον κόσμο και να έλθει στο Άγιον Όρος.
Κείρεται μοναχός στη μονή Δοχειαρίου και μετά τριετία αποσύρεται στη σκήτη του Τιμίου Προδρόμου της μονής Ιβήρων, της οποίας το Κυριακό ανακαινίζει. Μετά από μεγάλη άσκηση αξιώθηκε ουρανίων αποκαλύψεων, προφητικού χαρίσματος και πολλά θαύματα τέλεσε ή προσευχή του. Απέκτησε έξι καλούς μαθητές «και κοινός διδάσκαλος της αρετής εγνωρίζετο εις όλον το Άγιον Όρος». Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ρεπορτάζ-φωτογραφίες του Νικολάου Μαγγίνα
Ανακοίνωση με την οποία συγχαίρει τους αποφοίτους του για την επιτυχία τους και γνωστοποιεί τον προγραμματισμό των επετειακών εκδηλώσεων για τα 119 του χρόνια, εξέδωσε το Ζωγράφειο Λύκειο. Όπως είναι γνωστό, το Ζωγράφειο Σχολείο είναι ένα από τα λίγα εναπομείναντα ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα με συνεχή και αδιάλειπτη λειτουργία από τον 19ο αιώνα στην Κωνσταντινούπολη, στη συνοικία Πέραν. Το σχολείο πήρε το όνομά του από τον μεγάλο ευεργέτη Χρηστάκη Ζωγράφο, ο οποίος Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Η ζωή της Εκκλησίας είναι μαρτυρία Ιησού Χριστού. Πάει να πει πως η Εκκλησία πάντα διώκεται, γιατί η μαρτυρία ολοκληρώνεται στο μαρτύριο. Ομιλούμε για την Ορθόδοξη Εκκλησία, που είναι Εκκλησία εθνική· χωρίς να χωρίζεται και να διασπάται σε πολλές Εκκλησίες, είναι σε κάθε χώρα η Εκκλησία του λαού. Αυτό συμβαίνει περισσότερο στον Ελληνικό χώρο, όπου η εκκλησιαστική ομοιογένεια των Ελλήνων είναι σχεδόν απόλυτη όλοι οι Έλληνες είναι ορθόδοξοι χριστιανοί. Έτσι, η Εκκλησία που διώκεται, είναι αναγκασμένη να σηκώνει δυό σταυρούς, ένα δικό της κι ένα του Έθνους. Στα χρόνια της τουρκικής αιχμαλωσίας, και κάθε υποδούλωσης κι αιχμαλωσίας του Ελληνικού λαού, η Εκκλησία ομολογεί και κηρύττει δυο αναστάσεις, την ανάσταση του Ιησού Χριστού και την ανάσταση της πατρίδας. Τα ενώνει λοιπόν και τα δυο σε ένα και κάνει την πίστη πατρίδα και την πατρίδα πίστη, κι ο διωγμός της κι ο αγώνας της γίνεται υπέρ πίστεως και πατρίδος. Τα τεκμήρια του διωγμού και του αγώνα αυτού, τα ιερότερα και τα πιο αντιπροσωπευτικά θύματα, τα λογικά και αμώμητα σφάγια στο βωμό της πίστης και της πατρίδας είναι οι Νεομάρτυρες της Εκκλησίας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 20 Σεπτεμβρίου 1804
Ο άγιος καταγόταν από το Ηράκλειο της Κρήτης και το κοσμικό του όνομα ήταν Ιωάννης. Είχε άλλα τέσσερα αδέλφια, οι δε γονείς του τον είχαν αναθρέψει με επιμέλεια και είχε μάθει τα ιερά γράμματα .
Ο Ιωάννης είχε ένα θείο γιατρό ο οποίος φεύγοντας για την Κωνσταντινούπολη τον πήρε κοντά . Μολονότι ο Ιωάννης έμεινε από μικρός μαζί του για δέκα χρόνια ούτε ιατρική τον έμαθε ο θείος ούτε ενδιαφερόταν καν για τον ανιψιό του . Γι’ αυτό ο Ιωάννης αναγκάστηκε να φύγει από το σπίτι του θείου του και προσελήφθη ως υπάλληλος σ’ ένα έμπορο, Χιώτη στην καταγωγή, ο οποίος απασχολούσε ήδη και κάποιο άλλο υπάλληλο. Κάποτε ο έμπορος αναγκάστηκε να λείψει από το κατάστημά του πηγαίνοντας στην ιδιαίτερή του πατρίδα τη Χίο. Όταν επέστρεψε ,οι δύο υπάλληλοι απέδωσαν λογαριασμό στο αφεντικό τους για το χρονικό διάστημα που απουσίαζε. Ο έμπορος θεώρησε ότι τα χρήματα που είχαν εισπραχθεί δεν ανταποκρίνονταν στην αξία των εμπορευμάτων που είχαν πουληθεί και ότι έλειπαν τριάντα γρόσια , μολονότι δεν είχαν κάνει απογραφή των εμπορευμάτων πριν φύγει. Οι υποψίες και οι απειλές του εμπόρου στρέφονταν κατά του Ιωάννη . Απελπισμένος ο Ιωάννης ζήτησε βοήθεια από τον θείο του, ο οποίος όμως δεν τον δέχθηκε. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Νίκου Χειλαδάκη
Δημοσιογράφου- Συγγραφέα-Τουρκολόγου
Στις 30 Ιανουαρίου του 1923 υπογράφτηκε η συνθήκη της ανταλλαγής των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, (Türk – Yunan Mübadelesine İlişkin Sözleşme ve Protokol Anlaşması). Σύμφωνα με την συνθήκη αυτή, όλοι οι Ρωμηοί χριστιανοί της Μικράς Ασίας και της ανατολικής Θράκης πλην της Κωνσταντινούπολης και των νήσων Ίμβρου και Τενέδου, θα έπρεπε να φύγουν για την Ελλάδα ενώ από την άλλη πλευρά οι μουσουλμάνοι της Ελλάδας πλην της δυτικής Θράκης, θα έπρεπε να πάνε στην Τουρκία. Έτσι ένα θλιβερό καραβάνι της προσφυγιάς ξεκινούσε από τα πατροπαράδοτα χώματα της Μικράς Ασίας στον δρόμο της εξορίας. Στην Μικρά Ασία δεν θα ακούγονταν πια ο ήχος της καμπάνας που θα καλούσε το ελληνορθόδοξο ποίμνιο για την Θεία Λειτουργία, ένας ήχος που ηχούσε αδιάκοπα επί δυο σχεδόν χιλιετίες.
Έφυγαν όμως όλοι οι Ρωμηοί; Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Οικουμενική Ομοσπονδία Κωνσταντινουπολιτών
Ημερίδα στην 57η Επέτειο των Σεπτεμβριανών (6-7/9/1955) με θέμα:
«Αδήριτη η Ανάγκη της Αποκατάστασης και Δικαίωσης
του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης»
Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2012, ώρα έναρξης 10.30 π.μ.
Πνευματικό Κέντρο Κωνσταντινουπολιτών
Δημητρίου Σούστου 46 – Αμπελόκηποι
Πρόγραμμα Ομιλιών Ημερίδας: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο άγιος Αλέξανδρος ήταν, όπως λέγουν, «αποστολικοίς χαρίσμασι λαμπρυνόμενος». Σαν πρεσβύτερος ακόμα, διακρινόταν για τη μεγάλη του ευσέβεια, την αρετή και την αγαθότητα του. Στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας, ο τότε Πατριάρχης τον εξέλεξε αντιπρόσωπο του. Και όταν στη Σύνοδο αυτή καταδικάστηκε ο Άρειος, ο Αλέξανδρος, αν και γέροντας 70 χρονών, δέχθηκε να περιοδεύσει στη Θράκη, Μακεδονία, Θεσσαλία και στην υπόλοιπη Ελλάδα, για να διδάξει και να γνωστοποιήσει τα ορθά δόγματα των αποφάσεων της Συνόδου της Νικαίας. Αλλά ενώ βρισκόταν στην περιοδεία αυτή, ο πατριάρχης Μητροφάνης απεβίωσε. Όρισε όμως διάδοχο του τον Αλέξανδρο, διότι, παρά το γήρας του, είχε τα κατάλληλα εφόδια για τη διακυβέρνηση της αρχιεπισκοπής της πρωτεύουσας. Πράγματι, σαν Πατριάρχης ο Αλέξανδρος ανταποκρίθηκε σωστά στις δύσκολες περιστάσεις των καιρών. Τότε ο Άρειος είχε εξαπατήσει το βασιλιά Κωνσταντίνο ότι δήθεν πιστεύει ορθά. Και ο βασιλιάς διέταξε τον Αλέξανδρο να αφήσει τον Άρειο να μετέχει της Θείας Κοινωνίας. Ο Αλέξανδρος, λυπημένος, προσευχήθηκε στο Θεό και ζήτησε τη βοήθεια Του. Η δέηση του Ιεράρχη εισακούσθηκε. Και το πρωί που ο Άρειος με πομπή θα πήγαινε στην εκκλησία, βρέθηκε το σώμα του σχισμένο και σκωληκόβρωτο! Ο Άγιος Αλέξανδρος απεβίωσε ειρηνικά το 340 μ.Χ.
Πηγή: Synaxaristis
ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο) 