Αλλά μερικές φορές κάνεις και ελεημοσύνη στους φτωχούς. Το γνωρίζω. Όμως η ενέργειά σου αυτή σου προξενεί μεγάλη βλάβη. Διότι τη χαρακτηρίζει ο εγωϊσμός ή η ματαιοδοξία, με αποτέλεσμα να μην ωφελείσαι ούτε από τις καλές σου πράξεις. Και δεν υπάρχει πιο λυπηρό από το να ναυαγείς ακόμη και μέσα στο λιμάνι.
Για να μη γίνει, λοιπόν, αυτό, μη Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ
Με το Ευαγγέλιο, αλλά και το περιεχόμενο της Υμνολογίας της σημερινής Κυριακής της Τυροφάγου, η Εκκλησία μας εισάγει στον σταυροαναστάσιμο τρόπο ζωής της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Όλα τα μέσα που μας προσφέρονται κατά την περίοδο αυτή, έχουν σκοπό να μας βοηθήσουν να γίνουμε «κοινωνοί» στα παθήματα του Κυρίου μας, να «άρωμεν τον Σταυρόν» Του -έστω και στο ελάχιστο- στον οποίο είναι «κεκρυμμένη η Ανάστασης» (ι. Χρυσόστομος). Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Οι άγιοι Πάντες αγάπησαν τον Θεάνθρωπο και μας καλούν να τους μιμηθούμε
Πρώτη Κυριακή του Ματθαίου σήμερα , αγαπητοί. Χρόνια Πολλά οι άγιες μέρες που πέρασαν. Χρόνια Πολλά και για των αγίων Πάντων, που είναι και η Κυριακή των αγίων Πάντων. Χρόνια Πολλά σε όλους μας, γιατί γιορτάζουν όλοι οι άγιοι, γιορτάζουμε και μείς που φέρουμε τα ονόματά τους.
Μετά την Πεντηκοστή, αφού ήλθε το Πνεύμα το Άγιο και φώτισε τους Αποστόλους, εκείνοι βγήκαν στα πέρατα της Οικουμένης και κήρυξαν το Ευαγγέλιο έως εσχάτου της γης. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Το έργο «Φυσιολόγος» είναι μια διδασκαλία για τη φύση και το έργο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, καθώς και για τα καθήκοντα των χριστιανών. Ο ιερός Πατέρας βλέπει να συμβολίζονται όλα αυτά στις μορφές και στις συνήθειες διαφόρων ζώων. Δίνουμε παρακάτω μερικά αποσπάσματα σε μετάφραση.
Όταν περπατάει στο δάσος κι οσφραίνεται από μακριά κυνηγό, σκεπάζει με την ουρά του τ’ αχνάρια του,… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Του Μητροπολίτη Λεμεσού, Αθανάσιου
Έτσι λοιπόν εμείς ας προσέξουμε τον εαυτόν μας να καταλάβομε ότι η εκκλησία είναι ένα νοσοκομείο που μας θεραπεύει μας κάνει να αγαπούμε τον Χριστόν και η αγάπη του Χριστού είναι μια φλόγα που ανάβει μεσ’ την καρδιά μας και να εξετάζομε τον εαυτό μας εάν βρισκόμαστε στην αγάπη του Θεού. Εάν βλέπομε μέσα μας όλες αυτές τις κακίες και τις ανιδιοτέλειες και τις πονηρίες τότε πρέπει να ανησυχούμε. Γιατί δεν είναι δυνατό ο Χριστός να είναι μέσα στην καρδιά μας και να ‘μαστε γεμάτοι ξύδι.
Πως είναι δυνατό να προσεύχεσαι και να είσαι γεμάτος χολή εναντίον του άλλου ανθρώπου. Πως είναι δυνατό να διαβάζεις το ευαγγέλιο και να μην δέχεσαι τον αδερφό σου. Πως είναι δυνατό να λες έχω τόσα χρόνια στην εκκλησία, έχω τόσα χρόνια που ‘μαι μοναχός κληρικός η οτιδήποτε και όμως το άλφα της πνευματικής ζωής που ‘ναι η αγάπη. Που ‘ναι το να υπομένεις τον αδερφό σου, να κάνεις λίγο υπομονή με το να μην το δέχεσαι σημαίνει τίποτα δεν έκαμες. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία
Του Μητροπολίτη Λεμεσού, Αθανάσιου
Επειδή είπαμε από χτες να πούμε λίγα λόγια, σήμερα έτσι λίγα θα σας πω απλώς για να μην φανώ ασυνεπείς στα χθεσινά.
Σαν συνέχεια όλων αυτών των πραγμάτων διερωτάται κανείς όλα αυτά γίνονται και όσα κάμνομε ,έτσι, τα προσκυνήματά μας, οι λαμπάδες μας, οι αγρυπνίες μας, οι προσευχές μας, οι νηστείες μας, οι ελεημοσύνες μας, όλα όσα κάμνομε στην ζωή μας ποιο σκοπό έχουν για ποιο λόγο τα κάνομε. Εδώ η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι πολύ σημαντική γιατί από αυτή την απάντηση εξαρτάται η σωστή ή η μη σωστή μας πνευματική μας ζωή.
Να σας πω ένα παράδειγμα: Ρωτώ τα παιδιά στις κατασκηνώσεις που κάμνομε τώρα , ποια είναι η πιο μεγάλη εντολή του Θεού. Ποια είναι η πιο μεγάλη εντολή του Θεού παιδιά; Και τα παιδιά όλα, όλα, λένε διάφορες εντολές. Το να μην κλέψεις, να μην λες ψέματα, να μην αδικήσεις τον άλλο άνθρωπο , να σέβεσαι τους γονείς σου, ξέρω ‘γω, να αγαπάς τον πλησίον σου αλλά κανένα παιδί δεν υποπτεύθηκε ότι καμία από αυτές τις εντολές δεν είναι η πρώτη εντoλή του Θεού. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Μωυσής διδάσκει τους Ισραηλίτες, κωδ. 602, 13ος αι. Ι.Μ.Μ.Βατοπαιδίου
Η Βίβλος μιλά μόνο για τον ηθικό νόμο. Αυτός είναι ο νόμος που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο και τον οποίο ο άνθρωπος έλαβε από το Θεό. Για κάποιον άλλο νόμο η Βίβλος δε μιλά πουθενά.
Αυτός ο ηθικός νόμος του Θεού έχει σχέση με την εξουσία του ανθρώπου σ’ αυτόν τον κόσμο. Στόχος αυτού του νόμου ήταν να κρατήσει τον άνθρωπο πάνω από τη φύση και κάτω από το Θεό, να τον κάνει ικανό να υποτάξει τη φύση και να παραμείνει υποταγμένος στο Θεό, να μην του επιτρέψει ούτε να πέσει κάτω από τη φύση, ούτε να σηκωθεί (με τη φαντασία) πάνω από το Θεό. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Γεννήθηκε ο κατά κόσμον Κοσμάς Βελίτσκο, στο χωριό Αρμπουζίνκα της Χερσώνος το 1875. Οι γονείς του ήταν αγρότες και ιδιαίτερα ευσεβείς. Άπό μικρός αγάπησε την Εκκλησία και τη μελέτη της Αγίας Γραφής.
Το 1895 επισκέφθηκε τους Αγίους Τόπους και το Άγιον Όρος. Μετά ένα έτος επισκέφθηκε πάλι το Άγιον Όρος και εισήλθε ως δόκιμος μοναχός στην ιερά μονή Αγίου Παντελεήμονος. Διήλθε άπό τα διακονήματα του προσφοράρη και του αρχοντάρη. Το 1901 εστάλη στο μετόχι της Νέας Θηβαΐδος, στην είσοδο του Αγίου Όρους, όπου έμεινε επί μία δεκαετία. Το 1902 έλαβε τη ρασοευχή και ονομάσθηκε Κωνσταντίνος. Το 1905 εκάρη μικρόσχημος μοναχός και έλαβε το όνομα Ξενοφών. Το 1913 αναχώρησε Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
VatopaidiFriend: Όπως ο ίδιος ο Γέροντας (π. Αθανάσιος Σταυροβουνιώτης, Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου Κύπρου) αναφέρει σε σχετικό κείμενό του, ευεργετήθηκε πολλές φορές στη ζωή του από την Παναγία μας. Το περιστατικό που ακολουθεί είναι ένα ολοφάνερο θαύμα:
«Ήταν η 9η Φεβρουαρίου 1960, και ο αείμνηστος Γέροντας μου Γερμανός μου έδωσε εντολή να οδηγήσω το τρακτέρ της μονής από το μετόχι μας του αγίου Μοδέστου στο μετόχι της αγίας Βαρβάρας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Καταδικάσθηκαν σε θάνατο στις 15 Αυγούστου 1714, την ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, κατά την οποία εόρταζε και ή σύζυγος του Μαρίκα! Τότε ο Κωνσταντίνος είχε ηλικία 60 ετών. Τους έβγαλαν άπό την φυλακή όλους ξυπόλυτους, αλυσοδεμένους και με ένα υποκάμισο επάνω τους. Τους οδήγησαν στον τόπο της εκτελέσεως, κοντά στο μεγάλο σαράι του σουλτάνου, μέσα άπό τους δρόμους της Πόλεως, ωσάν να ήσαν κακούργοι. Μπροστά επήγαινε ο μικρότερος γυιός του Ματθαίος, ηλικίας 12 ετών, και τελευταίος ο πρώην Ηγεμών. Στον τόπο της εκτελέσεως παρευρίσκοντο τα τάγματα των γενιτσάρων, παρατεταγμένα, ο ίδιος ο Σουλτάνος, ο Βεζύρης του και οι πρέσβεις των μεγάλων Ευρωπαϊκών Κρατών, προσκαλεσμένοι εκεί, για να ιδούν το μακάβριο θέαμα! Το φοβερό δράμα, είπαν μερικοί αυτόπτες μάρτυρες, δεν διήρκεσε περισσότερο άπό ένα τέταρτο της ώρας. Ο δήμιος τους έβαλε να γονατίσουν όλοι, σε μια μικρή απόσταση ο ένας άπό τον άλλον. Τους έβγαλε τους σκούφους τους και τους επέτρεψε να κάνουν μία σύντομη προσευχή, πριν την εκτέλεσί τους. Ο γραμματεύς Φλωρεντίν διατηρεί τα έξης γενναία λόγια του Μπρινκοβεάνου: «Παιδιά μου, να έχετε θάρρος.
Η ιστορία των Ρουμάνων φθάνει στο αποκορύφωμα της κατά το τέλος του 17ου αιώνος και τις πρώτες δεκαετίες του επομένου με την ισχυρή προσωπικότητα του ηγεμόνος της Ρουμανικής χώρας (Ουγγροβλαχίας), του Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου. Η ηγεμονία του άρχισε στις 29 Οκτωβρίου 1688 και έκλεισε κατά τρόπο τραγικό στις 15 Αυγούστου του έτους 1714. Στην περίοδο αυτή συνέβησαν πολλές σπουδαίες οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και πολιτιστικές αλλαγές.
Ο Γέροντας Παϊσιος. Φωτογραφία παρμένη από τον βατοπαιδινό μοναχό Νήφωνα.
Έρριξες φάρμακο για τις κάμπιες;
– Έρριξα, Γέροντα.
– Τόσες καλόγριες ούτε μια κάμπια δεν μπορείτε να σκοτώσετε! Στην Κατοχή, όταν είχε πέσει ακρίδα, είχαν βγάλει εδώ στην Χαλκιδική την Αγία Ζώνη από την Μονή Βατοπεδίου και η ακρίδα έπεφτε σύννεφα-σύννεφα στην θάλασσα. Στην Ήπειρο, θυμάμαι, ηταν σαν το χιόνι. Κάναμε όλοι προσωπική εργασία· με τα σεντόνια την μαζεύαμε και μετά την πετούσαμε. Ήταν και η πείνα…, μην τα ρωτάς! Τα σιτάρια είχαν ξαναδώσει, αλλά είχαν σακατευθή.
Οι ακρίδες, οι πόλεμοι, η ανομβρία, οι αρρώστιες είναι μάστιγα. Όχι ότι ο Θεός θέλει να παιδαγωγήση έτσι τον άνθρωπο, αλλά είναι συνέπεια της απομακρύνσεως του ανθρώπου από τον Θεό. Όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί ξεφεύγει ο άνθρωπος από τον Θεό. Έρχεται η οργή του Θεού, για να θυμηθή ο άνθρωπος τον Θεό και να ζητήση βοήθεια. Δεν είναι ότι ο Θεός τα κανονίζει έτσι και βγάζει μια διαταγή να έρθη κάποια συμφορά στον άνθρωπο, αλλά ο Θεός βλέπει μέχρι πού θα φθάση η κακία των ανθρώπων και ότι δεν θα αλλάξουν, και γι’ αυτό επιτρέπει να συμβή μια συμφορά, για να συνετισθούν. Όχι ότι τα κανόνισε έτσι ο Θεός. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο) 
