Γέροντος Ιωσήφ: «Ύμνος στην Αγία Τριάδα»

Δείτε και ακούστε έναν υπέροχο «Ύμνο στην Αγία Τριάδα», ποίημα του μακαρίου Γέροντος Ιωσήφ του Βατοπαιδινού. Ευχαριστούμε την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου και τον τηλεοπτικό σταθμό 4Ε για την παραχώρηση του βίντεο.

Αν θέλετε μπορείτε να διαβάσετε και τους στίχους:

ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ

(εγράφη εν Οκτωβρίω 2003)

Ένας ύμνος στην Τριάδα στον Χριστό μας ειδικά,
πού ανέχεται και σώζει την ζωή μας πρακτικά.
Τ  όνομά του είν  αγάπη και το ένδυμά του φώς
καί στο θείον πρόσταγμά του κλίνει γή και ουρανός.

Η Πανήγυρις των Βατοπαιδινών Αγίων

Χθες Τετάρτη 22 και σήμερα 23 Ιουλίου γιορτάστηκε στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου η σύναξη Πάντων των Βατοπαιδινών Αγίων.

Χθες το βράδυ στις 8:00 μ.μ. άρχισε η πανηγυρική αγρυπνία η οποία τελείωσε στις 3:30 π.μ., που παρακολούθησαν εκατοντάδες πιστοί. Στην συνέχεια μετά από τρίωρη διακοπή άρχισε στις 6:30 το πρωί η αρχιερατική Θεία Λειτουργία με προεξάρχοντα τον σεβασμιώτατο μητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως κ.κ. Ιερεμία, ενώ συμμετείχε και ο ηγούμενος της Μονής Καρακάλλου Γέροντας Φιλόθεος και η χορωδία των πατέρων της Μονής Καρακάλλου έψαλλε στο δεξιό χορό.

Η αγρυπνία και η Θεία Λειτουργία τελέσθηκαν με ιδιαίτερη λαμπρότητα κατά το βυζαντινό τυπικό.

Correction Not Condemnation of a bad Person

The Elder Porfyrios proved himself an anatomist and healer of both the human soul and human spiritual relations.He said to me in relation to this «Our aim is not to condemn evil, but to correct it.With condemnation, a man can be lost, with understanding and help he will be saved.We must treat the sinner with love and we must respect his freedom.When a member of the family knocks a vase off the table and breaks it we usually get angry. If that crucial moment, in a movement of spiritual upliftment, we show understanding and we excuse the damage, we win both our soul and that of our brother’s.That is all our spiritual life: an uplifting movement, from the annoyance that comes from egotism to the understanding that comes from love.»

Constantine Yiannitsiotis-«With Elder Porfyrios»

ΣΤΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΑ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

Ο Γέροντας Εφραίμ ψάλλει τον Ακάθιστο Ύμνο μπροστά στην εικόνα της Βηματάρισσας πίσω από την Αγία Τράπεζα του Καθολικού της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου.

 

Του όρους συ βασίλισσα και της αιτίας μάνα

κλίμακα που ένωσες τη γη, μαζί με τα επουράνια.

Στο θρόνο σου που κάθεσαι φτεροκοπούν αγγέλοι

και σ΄ έφεραν και θρόνιασες εδώ, στο Βατοπαίδι.

Του βασιλέα έσωσες το τέκνο μες το πλοίο

και μας εις το διηνεκές, μας έριξες σωσίβιο.

Από το χέρι πιάστηκαν μαζί και χόρευαν οι αγγέλοι

και όποιος παρθένα μου σε δει, να γονατίσει θέλει.

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ ΠΡΑΚΤΙΚΟΣ ΟΡΟΣ ΥΠΑΚΟΗΣ

(Επιστολή + Γέροντα Ιωσήφ)

Νέα Σκήτη 8.3.84

Στον πεφιλημένον μου υιόν και την ποθεινοτάτην μου κορούλα εύχομαι πάντοτε πατρικώς.

Πήρα το γράμμα σας και χαίρω για το ακούραστον σας ενδιαφέρον για τον κύριον μας στόχον, λυπούμαι δε όταν βλέπω τόσην συστολήν. Θα ήταν καλύτερα να λυπόσαστε εμένα τον δυστυχή που η πενία και η ανικανότης μου περισσεύουν…

Ας αρχίσομεν και πάλιν έστω και αυτών των πενιχρών και ο Κύριος μας Ιησούς, η αυτοσοφία, όπου παρέχει «ευχήν τοις ευχομένοις» και διδάσκει ανθρώποις γνώσιν θα παράσχει στις αγνές και αθώες σας ψυχές κατά την θεοφιλή σας πρόθεσιν και «υπέρεκπερισσου» κατά τον Παύλον. Η ερώτησις επιβάλλεται καθηκόντως, όπως και η Εκκλησία πρεσβεύει, λεγούσης της Γραφής «επερώτησον τον πατέρα σου και αναγγελεί σοι τους πρεσβυτέρους σου και ερούσι σοι».

Η Ορθοδοξία στην Υποσαχαρική Αφρική (με φωτογραφικό υλικό)

VatopaidiFriend: Η Ορθοδοξία στην Υποσαχαρική Αφρική (χώρες κάτω από την έρημο της Σαχάρας) έχει ζωή λίγο περισσότερο από 70 χρόνια. Το κατατοπιστικό και εξαιρετικό κείμενο που ακολουθεί, κατόπιν παρακλήσεώς μας, μάς το έστειλε ο αιδεσιμολογιώτατος πρωτοπρεσβύτερος Θεότιμος Τσάλα από το Κογκό που μένει στην Ελλάδα, εφημέριος στον ιερό ναό του Αποστόλου Θωμά στην Κυψέλη Αθηνών, που περιγράφει την πορεία των Αφρικανών αδελφών μας για την αναζήτηση και εύρεση της Αλήθειας. Το δημοσιεύουμε ολόκληρο αν και μεγάλο. Πληροφορούμε τους αναγνώστες της ιστοσελίδας μας ότι θα ακολουθήσουν και άλλα κείμενα που θα σχετίζονται με την ορθόδοξη ιεραποστολή. Ευχαριστούμε τον π. Θεότιμο και για το πρωτότυπο φωτογραφικό υλικό.

O Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρος Β΄ με τον π. Θεότιμο Τσάλα.

Από την ειδωλολατρία στην Ορθοδοξία – Η προσέγγιση του Θείου στη Μαύρη Ήπειρο

του πρωτοπρεσβυτέρου Θεοτίμου Τσάλα, δρ. θεολογίας

Αγιοτόκος η Αφρικανική Νιτρία και η Θηβαΐδα

Η Νιτρία και η Θηβαΐδα, ο Νείλος ποταμός ως γη της Μαύρης Ηπείρου, γη όπου γεννήθηκε ο Περιούσιος λαός του Θεού, γη όπου προσέφυγε η Αγία Οικογένεια με τον Ιησού, γη του μέλλοντος αιώνος. Από την πτώση των πρωτοπλάστων έως την ενσάρκωση του Θεού Λόγου η Θεία Πρόνοια εγγυάται πάντα για την αποκατάσταση της κατ΄ εικόνα και του προς καθ΄ ομοίωσιν. Οι θεμελιωτές της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, οι δώδεκα Απόστολοι έσπειραν το Ευαγγέλιο σε όλες τις κατευθύνσεις της Οικουμένης ώστε μέσω των Πατέρων να σκορπιστεί σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Ένας των σπόρων άνηκε αποκλειστικώς στον Ευαγγελιστή Μάρκο, ο οποίος πρωτοπότισε με το αίμα του τη Μαύρη Ήπειρο και διακρίθηκε γενόμενος ιδρυτής της Αλεξανδρινής Εκκλησίας και φωτιστής της Αφρικής. Δεν ήταν, δέ, τυχαία η εμφάνιση των πρώτων τύπων και τρόπων ζωής με μοναστικό βίο των πρώτων αναχωρητών πατέρων, μαρτύρων και ισαποστόλων της μεταποστολικής περιόδου.
Γνωστοί κι άγνωστοι, επώνυμοι κι ανώνυμοι πατέρες εγκατέλειπαν τα πάντα και τους πάντες για να εγκαινιάσουν έναν νέο τρόπο ζωής (Νιτρία, Θηβαΐδα, άλλες περιοχές της Αιγύπτου και Νείλου ποταμού), σχηματίζοντας «ΛΑΥΡΕΣ» των λαυρών. Η γη όπου προσέφυγαν οι Πατριάρχες Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ, και η Αγία Οικογένεια με τον Ιησού έγινε αγιοτόκος, γη του μέλλοντος αιώνος, όπως θα διαπιστώσουμε στη συνέχεια. Αξίζει εδώ να σημειωθούν οι μεγάλες φυσιογνωμίες του μοναστικού βίου στην Αφρική, ονόματα αναχωρητών και ασκητών, όπως…

Σύγχρονος πνευματικός λόγος από τον γέροντα Ιωσήφ τον Βατοπαιδινό (Μέρος 2)

Συνέχεια από (1)

– Δεν σας φοβίζουν δηλαδή αυτοί οι εξωτερικοί παράγοντες, φορτηγά, μηχανές κ.λπ.;

– Τούτα, κοιτάξτε, είναι τα μέσα τα οποία υπάρχουν πάντοτε στη ζωή του άνθρωπου. Ο άνθρωπος μετά την πτώση του ζούσε με πρωτόγονα μέσα· μεταχειρίστηκε την εξυπηρέτηση των ζώων. Και τότε με τα ζώα και τα πρόχειρα μέσα της χειρωνακτικής εργασίας κατόρθωσε να επιβιώσει. Όταν όμως ο άνθρωπος άρχισε να αυξάνει τις δραστηριότητες του και εισήλθε στη γνωσιολογία, άρχισε να επιζητεί βελτιωμένη την κοινωνική του ζωή, άρχισε να επινοεί και τρόπους, εργαλεία και εξαρτήματα για να τον συντηρούν. Ε, μέχρι σ΄ ένα σημείο αυτάρκειας καλά είναι. Εάν όμως και σ΄ αυτά γίνεται παράχρηση, τότε αυτά γίνονται βλαβερά. Τώρα βέβαια εδώ στον Άθωνα, προσπαθούμε να μην επιζητούμε κάτι παραπάνω από τους όρους της χρείας. Γίνεται όμως στην σύγχρονη εποχή να επανέλθουμε να εξυπηρετούμεθα με τα ζώα; Πρώτα πρώτα η σύγχρονη γενεά δεν μπορεί να το κάνει.

MENTAL IMAGERY IN EASTERN ORTHODOX PRIVATE DEVOTION (Part 3)

Continued from (2)

In the context of forbidding attitude of the Eastern Fathers toward mental images, it seems necessary to briefly mention elaborate and very imaginative Orthodox iconography.[5] Icons in the Orthodox Tradition are used for prayer, meditation, and contemplation. Yet, even during prayer before icons, which obviously present visual imagery, the use of mental imagery, according to the Orthodox Tradition, is to be avoided. St. Ignatii (Bryanchaninov) writes:

The holy icons are accepted by the Holy Church for the purpose of arousing pious memories and feelings, but not at all for arousing imagination. Standing before an icon of the Savior, stand as if before the Lord Jesus Christ himself, Who is invisibly everywhere present and by His icon is in that place, where the icon is; standing before an icon of the Mother of God, stand as if before the Most-Holy Virgin Herself; but keep your mind without images: there is a great difference between being in the presence of the Lord or standing before the Lord and imagining the Lord. (Works 2004, 1:76)

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ Η ΧΑΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ (3)

Συνέχεια από (2)

+ π. Δημητρίου Στανιλοάε

8. Θα ήθελα να τελειώσω αυτές τις σκέψεις δίνοντας σας μερικές πληροφορίες γύρω από τους τύπους της μοναχικής ζωής στη Ρουμανία.

Ανέφερα προηγουμένως ότι οι μοναχοί γενικά δεν απεχθάνονται τους ανθρώπους, αλλά τους αγαπούν, τους βοηθούν να κερδίσουν τη σωτηρία, να ξεπεράσουν την τυφλή προσκόλληση στον κόσμο, να δουν και αυτοί, μέσω του κόσμου, τον Θεό. Θα μπορούσα να πω ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο ο μοναχισμός προσφέρει στους ανθρώπους μια υπηρεσία. Υπ’ αυτήν την έννοια θα μπορούσα να πω ότι ο μοναχισμός της Ρουμανίας είναι ένας μοναχισμός διακονίας. Νομίζω ότι υπάρχουν τρεις μορφές αυτής της διακονίας. Αλλά οι μορφές αυτές έχουν πάντα σαν κοινή βάση την προσευχή, τη θεωρία του Θεού διά μέσου του κόσμου.