Σύμφωνα με τα λεγόμενα του ιδίου, αναλάμβανε «ειδικές αποστολές» για τις υπηρεσίες πληροφοριών της Τουρκίας.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του ιδίου, αναλάμβανε «ειδικές αποστολές» για τις υπηρεσίες πληροφοριών της Τουρκίας.
VatopaidiFriend: Προσέξτε στην επιστολή αυτή του μακαριστού Γέροντος Ιωσήφ τη διάκρισή του, παρότι ο ίδιος μοναχός και ασκητής μοναχός, πώς συμβουλεύει να αγωνίζονται οι λαϊκοί, ούτε στην έλλειψη ούτε στην υπερβολή.
11/9/88, Μονή Βατοπαιδίου
Σεμνοπρεπεστάτη Μ., η Χάρις του Χριστού μας μετά του πνεύματός σου.
Πήρα το γράμμα σου και διάβασα το περιεχόμενο με προσοχή. Αξιέπαινα είναι όχι τα θέματα καθ’ εαυτά πού προβάλλετε όσο η καλή σας θέληση και απόφαση για ακριβεστέρα εν Χριστώ ζωή και περί τούτου πάντοτε εύχομαι ατελείωτη προκοπή.
Πάντοτε, ευλαβεστάτη, το θέμα της τροφής, ως το αναγκαιότερό μας καθήκον και στοιχείο, όλους απασχολεί και να μην πώ ότι αιχμαλωτίζει χάριν και της ιδιαιτέρας χλιδής πού χαρακτηρίζει την δική μας γενεά. Τώρα, ιδίως απότομα, να περικόψουμε ένα από τα κυριότερα είδη φαγητών δεν είναι ούτε επωφελές ούτε αξιέπαινο… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
VatopaidiFriend: Στην κατακόμβη της Αγίας Θέκλας στην Ρώμη, όπου βρέθηκε η αρχαία απεικόνιση του απ. Παύλου για την οποία είχαμε αναρτήσει δύο δημοσιεύματα (εδώ και εδώ), από τον 4ο αιώνα, υπάρχει και αντίστοιχη απεικόνιση του απ. Πέτρου, η οποία όμως δεν συζητήθηκε τόσο πολύ. Είναι εντυπωσιακό ότι και ο άγιος Πέτρος και ο άγιος Παύλος έχουν την ίδια ακριβώς όψη που έχουν μέχρι σήμερα στις εικόνες μας…
Η χριστιανική κοινότητα της Ρώμης είχε γνωρίσει προσωπικά τους αποστόλους Πέτρο και Παύλο και τους είχε ζήσει από κοντά. Είδαν τί σόι άνθρωποι ήταν. Είδαν την αγάπη τους, την καλωσύνη τους, την ειλικρίνειά τους, την αγνότητά τους. Είδαν και τους κόπους τους, τις ταλαιπωρίες τους, τα βάσανά τους και τελικά τον μαρτυρικό τους θάνατο. Πάνω σε αυτούς τους δύο αποστόλους οικοδομήθηκε η εκκλησία στην Ρώμη. Η μνήμη του παραδείγματός τους ήταν αυτό ακριβώς που ενέπνευσε τους χριστιανούς να μείνουν σταθεροί στην πίστη του Χριστού και να φθάσουν μέχρι και το μαρτύριο για αυτήν. Οι αρχαίοι Χριστιανοί μαρτυρούσαν ΕΠΕΙΔΗ μαρτυρούσαν και οι απόστολοι.
Ζητούμε συγγνώμη από τον άγιο Πέτρο που αργήσαμε τόσο να δημοσιεύσουμε και τούτη την ανακάλυψη…
Η φωτογραφία είναι από το http://www.catholicnews.com/photos/09hp0300.htm.
Βλ. και εδώ: Κυριακή προ της Πεντηκοστής (ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ)
VatopaidiFriend: Το «Σοφία Σειράχ» (ή επί το πληρέστερον «Σοφία Ιησού, υιού Σειράχ») είναι ένα εξαιρετικά ωραίο και διδακτικό βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, που έχει πολλές συμβουλές και για την καθημερινή ζωή και πολλές απαντήσεις. Διαβάστε το και θα αρχίσετε να καταλαβαίνετε πολλά πράγματα…
1 Παιδί μου, εάν προσέρχεσαι να υπηρετήσης τον Κυριον, ετοίμασε τον εαυτόν σου δια διαφόρους δοκιμασίας. 2 Να έχης ευθείαν και ειλικρινή την καρδίαν σου. Όπλισε τον εαυτόν σου με υπομονήν και θάρρος και να μη παρασυρθής μακράν από τον Κύριον εις περίοδον δυσκολιών. 3 Μένε προσκολλημένος στον Θεόν, μη απομακρυνθής από αυτόν, δια να δοξασθής και μεγαλυνθής κατόπιν. 4 Καθε πειρασμόν και δύσκολον περίστασιν, που θα ξεσπάση επάνω σου, δέξου τα με υπομονήν. Εις δε τας μεταπτώσεις και εναλλαγάς των θλίψεών σου δείξε μακροθυμίαν· 5 διότι, όπως με την φωτιάν καθαρίζεται και γίνεται λαμπρότερος ο χρυσός, έτσι και οι άνθρωποι γίνονται δεκτοί ενώπιον του Κυρίου δια μέσου της καμίνου των θλίψεων. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ιωάννη Κορναράκη, Ομότιμου Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών
Το διαζύγιο, ως γεγονός διαρρήξεως μιας, πρωταρχικής σημασίας για την υπαρξιακή καταξίωση του ανθρώπου, συζυγικής διαπροσωπικής σχέσεως, πλήττει την ενότητα του ανθρωπίνου προσώπου, σε μια σειρά αλυσιδωτών σχέσεων ατόμων εμπλεκομένων, ούτως ή άλλως, συγγενικώς με τους αρχικούς συντελεστές της διαρρήξεως αυτής!
*
Στο μυστήριο του γάμου πραγματώνεται μυστηριακώς ο σκοπός της θείας οικονομίας, που άφορα στην ενότητα του ανθρωπίνου προσώπου, στην αρχική προπτωτική του εικόνα. Το ανδρόγυνο, στο γάμο, εξεικονίζει την τέλεια από την άποψη του εν λόγω σκοπού, ανθρώπινη διαπροσωπική ενότητα στη μονάδα δύο προσώπων! Με το μυστήριο του γάμου ο άνθρωπος επιστρέφει στην οντολογική πληρότητα της αρχικής του εικόνας, εφόσον, με το μυστήριο αυτό, ο άνθρωπος υποστασιάζεται πλέον ως «μονάς» («και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν») στη δυάδα των συζυγικών προσώπων γίνεται «ανδρό-γυνος»! Οι σύζυγοι ενώνονται, στο μυστήριο του γάμου εις ανδρόγυνο! Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
του Γεώργιου Γιαννιού
Θεολόγου
Είναι μερικοί προορισμοί οι οποίοι μένουν στην καρδιά του ανθρώπου γη πάντα. Προορισμοί διαφορετικοί, «εναλλακτικοί», όπως θα τους χαρακτήριζε κανείς. Ένας τέτοιος «εναλλακτικός» προορισμός ήτανε και ο δικός μου. Και δεν ήτανε άλλος από το Άγιον Όρος.
Το Περιβόλι της Παναγίας, όπου αισθάνεσαι την παρουσία της Θεοτόκου από τη στιγμή που θα ξεκινήσεις από την Ουρανούπολη και μια γαλήνη διακατέχει την ύπαρξη σου. Και τότε, έρχονται στο νου σου τα λόγια του Σολωμού:
Δεν ακούεται ουτ’ένα κύμα
εις την έρμη ακρογιαλιά,
λες και η θάλασσα κοιμάται
μες στης γης την αγκαλιά. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Θ. Όταν βράδιασε, λέει, ήλθε ένας πλούσιος άνθρωπος που το όνομά του ήταν Ιωσήφ. Αυτός τόλμησε και παρουσιάστηκε μπροστά στον Πιλάτο, και του ζήτησε το σώμα του Ιησού. Παρουσιάστηκε ένας θνητός μπροστά σε έναν θνητό ζητώντας να λάβει τον Θεό. Ζήτα τον Θεό των θνητών. Ο πηλός μπροστά στον πηλό, ζητά να λάβει τον πλάστη των όλων. Το χορτάρι, ζήτα από το χορτάρι την ουράνια φωτιά. Η τιποτένια σταγόνα, παίρνει από την τιποτένια σταγόνα τον απύθμενο ωκεανό. Ποιος είδε, ποιος ποτέ άκουσε αυτό το απίστευτο; Ένας άνθρωπος να χαρίζει σε άλλον άνθρωπο τον δημιουργό των ανθρώπων. Ένας άνομος άρχοντας σ’ έναν άνθρωπο του νόμου υπόσχεται να χαρίσει τον νομοθέτη. Ένας άκριτος κριτής τον Κριτή των κριτών επιτρέπει να τον θάψουν ως κατάδικο. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Oύτος ο μακάριος ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Θεοφίλου του εικονομάχου, εν έτει ωκθ΄ [829], εκατάγετο δε από γονείς ευγενείς και λαμπρούς κατά την ζωήν. Πατρίκιοι γαρ ήτον αυτοί και Oρθόδοξοι, Bασίλειος και Eυδοκία ονομαζόμενοι, οίτινες εκατάγοντο από την Kαππαδοκίαν, ήτοι από την Kαραμανίαν. Όθεν επειδή αυτοί καλώς ανέθρεψαν και επαίδευσαν τον υιόν τους τούτον Eυδόκιμον, διά τούτο και ο βασιλεύς Θεόφιλος ετίμησεν αυτόν με το αξίωμα του Kανδιδάτου, και εδιώρισεν αυτόν να ήναι στρατοπεδάρχης, πρώτον μεν, εις την χώραν των Kαππαδοκών, έπειτα δε, εις όλην την γην των Pωμαίων. Ήτον γαρ ο Άγιος μία ζυγαρία της δικαιοσύνης, και ένας κανών, οπού εφύλαττε κάθε ισότητα. Kαι έκαμνε μεν καθ’ εκάστην ημέραν πολλάς ελεημοσύνας εις Eκκλησίας, εβοήθει δε εις χήρας και ορφανά, και απλώς ειπείν, κάθε είδος αρετής εμεταχειρίζετο ο αοίδιμος. Kυριευθείς δε από σωματικήν ασθένειαν, παρέδωκε την ψυχήν του εις χείρας Θεού. Oι δε δούλοι αυτού φυλάττοντες την παραγγελίαν οπού τοις έδωκεν, έθαψαν αυτόν μαζί με τα ρούχα και υποδήματά του. Oύτος ο αοίδιμος εδοξάσθη παρά Θεού με πολλά θαύματα, τα οποία τώρα δεν ημπορούμεν να αναφέρωμεν. H δε του λειψάνου αυτού μετακομιδή εις την Kωνσταντινούπολιν, έγινε κατά την έκτην του παρόντος Iουλίου. H δε κοίμησις αυτού έγινε κατά την παρούσαν τριακοστήν πρώτην του αυτού. (Tον κατά πλάτος Bίον του Aγίου τούτου όρα εις το Nέον Eκλόγιον. O δε ελληνικός Bίος τούτου σώζεται εν τη Λαύρα, εν τη των Iβήρων, και εν άλλαις, ου η αρχή· «Eυδοκίμου του φερωνύμως κατά Θεόν ευδοκιμήσαντος», συνεγράφη δε υπό του Mεταφραστού.) Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »