Τελέσθηκε το εννεαήμερο μνημόσυνο για τον Γέροντα Ιωσήφ.

VatopaidiFriend: Σήμερα στη Μονή Βατοπαιδίου μετά τον Εσπερινό τελέσθηκε το εννεαήμερο μνημόσυνο για τον Γέροντα Ιωσήφ μέσα σε κατανυκτική ατμόσφαιρα. Κάποιοι αγαπητοί φίλοι που παραβρέθηκαν…

PRAYER. PRIVATE AND IN CHURCH.

St Catherine of Alexandria at prayer. Painting by Tiziano Vecellio (1567-8).

In order to answer to frequently asked questions about Prayer, it is necessary to clarify the meaning of Prayer and its place in our life. Prayer is communication with God. As an example, we could use “Our Father”, the Prayer given to us by the Lord, where we can see clearly that we address the Lord. Also, for our topic we have to define the place of Man in the universe. The entire Creation, Universe and Man are related to the created reality in comparison with the uncreated God. Creation, participating in divine energies becomes existence out of non-existence [1].

Η Ματαιοδοξία των Σύγχρονων Ανθρώπων

Ο σύγχρονος άνθρωπος της πόλης, ο λεγόμενος μικροαστός ή μεγαλοαστός, ανάλογα με το κοινωνικοοικονομικό του status, διακατέχεται ως επί το πολύ από μία νοοτροπία ακόρεστης πλεονεξίας, άμετρης φιλοδοξίας, απληστίας… Αυτά, βέβαια, δεν είναι παρά εκφάνσεις της πηγής του Κακού, που, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι άλλη από αυτό που συνήθως αποκαλείται ως αλαζονεία, υπεροψία ή εγωκεντρισμός. Δεν υποστηρίζω, βέβαια, ότι η νοοτροπία αυτή είναι χαρακτηριστική μόνο του σύγχρονου ανθρώπου των πόλεων. Τουναντίον, η ανθρώπινη αλαζονεία χαρακτηρίζει τους ανθρώπους κάθε τόπου και εποχής – άλλοτε σε μεγαλύτερο και άλλοτε σε μικρότερο βαθμό – αλλά η μελέτη του φαινομένου αυτού εκφεύγει του ενδιαφέροντος του παρόντος άρθρου. Εν προκειμένω, δεν σκοπεύω να ασχοληθώ με την ανθρώπινη αλαζονεία αλλά με κάτι άλλο το οποίο αποτελεί μία εκ των αμεσότερων συνεπειών αυτής. Σκοπεύω να ασχοληθώ με την Ματαιοδοξία των ανθρώπων…

Προσπαθώντας να προσδιορίσω το εννοιολογικό περιεχόμενο του όρου αυτού, θα έλεγα ότι Ματαιοδοξία είναι αναζήτηση της δόξας επί ζητημάτων τα οποία στερούνται πραγματικής σημασίας. Ματαιοδοξία είναι η αναζήτηση ανώφελων και άσκοπων πραγμάτων, η ίδια η υπερηφάνεια για ασήμαντα πράγματα. Αντικείμενο της ματαιοδοξίας είναι το «Εγώ», το οποίο χρησιμοποιώντας τον αυτάρεσκο ναρκισσισμό και την υπερβολική εκτίμηση των ικανοτήτων του ατόμου από αυτό το ίδιο, αποβλέπει στη δημιουργία εντυπώσεων στο κοινωνικό περιβάλλον και, μέσω των εντυπώσεων αυτών, στη συνεχή ικανοποίηση του αισθήματος της αυταρέσκειας.

Ομιλία του Γέροντα Ιωσήφ περί αποφυγής της αποθαρρύνσεως (αρχείο ήχου)

Πατήστε εδώ για να ακούσετε: Ομιλία περί αποφυγής της αποθαρρύνσεως

Το χαμόγελο του Γέροντος Ιωσήφ (βίντεο)

VatopaidiFriend: Μας έστειλε ένας φίλος της Μονής Βατοπαιδίου, DeFreJus, αυτό το υπέροχο βίντεο που ετοίμασε σαν ελάχιστο φόρο τιμής στον Γέροντα Ιωσήφ. Τον ευχαριστούμε πολύ.

(Στο κάτω δεξί μερός του παραθύρου, έχει τέσσερα βέλη που δείχνουν αντίθετες κατευθύνσεις. Πατώντας τα, μπορείτε να μεγαλώσετε την οθόνη. Επανέρχεται με Esc.)

(At the right hand bottom of the window of the video, by clicking on the arrows, you can go into fullscreen.)

Πηγή: http://DeFreJus.blogspot.com

Papoulakis, Saint Joachim of Vatopaidi (8)

Continued from (7)

by the Blessed Elder Joseph οf Vatopaidi

Being clairvoyant, the Elder knew what happened, and when the boy returned, Papoulakis repeated exactly the same words Abbot Agapios had used to «press» him: «Eat Dimitris. All day long grinding grain; in the evening we eat the bread.’ » The boy shook with fear, because Papoulakis always admonished him to fast on Wednesdays and Fridays. In addition, as Dimitris was leaving after having delivered the letter, Dimitrios Paxinos, a resident of Lefki, gave him twelve pears for the Elder and four for himself. The boy was holding the pears in a kerchief, and before he said anything, Papoulakis opened the cloth, took twelve pears on his own, and left the four for the boy. He did this without saying a word, simultaneously correcting him for his violation of the fast.

АФОНСКИЕ БЕСЕДЫ СТАРЦА ИОСИФА ВАТОПЕДСКОГО. ПУТЬ ПОКАЯНИЯ (Russian, Ρώσικα)

Крещение – доказательство исповедания веры христиан, подлинных послушников Бога, настоящих граждан Царства Небесного, членов Тела Христова и, соответственно, наследников жизни вечной.

Ватопедский старец Иосиф (1921-2009)

1. Что такое крещение и для чего мы крестимся?

Божественное Крещение по православному (и только) вероучению есть возвращение в первоначальное наше устроение по образу и подобию Творца нашего и, следовательно, воссоздание нашей личности.

Господь наш на этом именно настаивает, говоря в Своем откровении: «Кто будет веровать и крестится, спасен будет» (Мк. 16:16). Крещение – это восстановление нашего первого состояния, а, следовательно, насущная необходимость для того, чтобы вернуть нашему естеству утраченное богоподобие. Крещение есть отвержение и упразднение прародительского греха и тех его последствий, которые были вызваны в нашем естестве наказанием и осуждением.

Η προφητεία του Αγίου Νήφωνος για την μέλλουσα κρίση (Μέρος 4ο)

Η μεγάλη μέρα της οργής Του. Πίνακας του Άγγλου ζωγράφου John Martin (1853).

Συνέχεια από (3)

Καθώς προχωρούσαν αργά οι Δυνάμεις, έψαλλαν:

– «Ύιρώσω σε, ό Θεός μου, ό βασιλεύς μου, και ευλογήσω το όνομα σου εις τον αιώνα και είς τον αιώνα του αιώνος»84.

Και οί Εξουσίες άντιφωνικά έλεγαν:

ΗΞΕΡΕΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ;

Η τελική κρίση. Λεπτομέρεια από την γνωστή τοιχογραφία του Μικελάντζελο στην Καπέλλα Σιξτίνα.

 ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ

 Ο Θάνατος είναι ένα ßέßαιο γεγονός στη ζωή µας, αλλά η Αγία Γραφή µιλάει για αιώνιο θάνατο.

Αυτά που θα διαßάσεις ίσως να έχουν αντίκτυπο σε σένα…..

Πολύ ενδιαφέρον, διάßασε το µέχρι το τέλος…..

Γράφει στην Αγία Γραφή (προς Γαλάτας 6:7):

 ‘Μὴ πλανᾶσθε ο Θεὸς οὐ µυκτηρίζεται· ὃ γὰρ ἐὰν σπείρῃ ἄνθρωπος, τοῦτο καὶ θερίσει’

 Υπάρχουν άνδρες και γυναίκες που κορόϊδεψαν (µυκτήρισαν) τον Κύριο :

 John Lennon (Τραγουδιστής):

 Λίγα χρόνια πριν, στη συνέντευξη που έδωσε σε ένα Αµερικανικό Περιοδικό, είπε:

 ‘Ο Χριστιανισµός θα τελειώσει, θα εξαφανιστεί. Είναι πέραν αµφισßήτησης και γιαυτό είµαι ßέßαιος.

Ο Ιησούς ήταν εντάξει, αλλά τα θέµατα του ήταν τόσο απλά, σήµερα εµείς είµαστε διασηµότεροι απ’ Αυτόν.’ (1966).

Και μετά…

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ

του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης

Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης αναφέρει στην Επιστολή του προς το φίλο του Αρμόνιο ένα μύθο, ο όποιος δείχνει τους ανθρώπους εκείνους που ψεύδονται με τη βιοτή τους, φορούν ψεύτικο προσωπείο, αλλά αυτό τελικά τους αποδεικνύει γελοίους και τους καθιστά καταγέλαστους, διότι, την ώρα που προβάλλουν οι πειρασμοί, καταστρέφουν το προσωπείο της σωφροσύνης ή της πραότητας ή οποιασδήποτε άλλης αρετής και αποδεικνύονται αυτοί που είναι, γυμνοί και τετραχηλισμένοι.

«Κάποτε ήταν στην Αλεξάνδρεια ένας ταχυδακτυλουργός. Αυτός λοιπόν είχε εξασκήσει, έναν πίθηκο να εκτελεί με αρκετή δεξιοτεχνία διάφορα χορευτικά «νούμερα». Του φόρεσε μάλιστα και μάσκα με προσωπείο

Η αμαρτία φέρνει τις συμφορές

Ο Γέροντας Παϊσιος. Φωτογραφία παρμένη από τον βατοπαιδινό μοναχό Νήφωνα.

 Έρριξες φάρμακο για τις κάμπιες;

– Έρριξα, Γέροντα.

– Τόσες καλόγριες ούτε μια κάμπια δεν μπορείτε να σκοτώσετε! Στην Κατοχή, όταν είχε πέσει ακρίδα, είχαν βγάλει εδώ στην Χαλκιδική την Αγία Ζώνη από την Μονή Βατοπεδίου και η ακρίδα έπεφτε σύννεφα-σύννεφα στην θάλασσα. Στην Ήπειρο, θυμάμαι, ηταν σαν το χιόνι. Κάναμε όλοι προσωπική εργασία· με τα σεντόνια την μαζεύαμε και μετά την πετούσαμε. Ήταν και η πείνα…, μην τα ρωτάς! Τα σιτάρια είχαν ξαναδώσει, αλλά είχαν σακατευθή.

Οι ακρίδες, οι πόλεμοι, η ανομβρία, οι αρρώστιες είναι μάστιγα. Όχι ότι ο Θεός θέλει να παιδαγωγήση έτσι τον άνθρωπο, αλλά είναι συνέπεια της απομακρύνσεως του ανθρώπου από τον Θεό. Όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί ξεφεύγει ο άνθρωπος από τον Θεό. Έρχεται η οργή του Θεού, για να θυμηθή ο άνθρωπος τον Θεό και να ζητήση βοήθεια. Δεν είναι ότι ο Θεός τα κανονίζει έτσι και βγάζει μια διαταγή να έρθη κάποια συμφορά στον άνθρωπο, αλλά ο Θεός βλέπει μέχρι πού θα φθάση η κακία των ανθρώπων και ότι δεν θα αλλάξουν, και γι’ αυτό επιτρέπει να συμβή μια συμφορά, για να συνετισθούν. Όχι ότι τα κανόνισε έτσι ο Θεός.

Everghetinos – Tema 8 (1) (Ρουμανικά, Romanian)

Despre cei care mor și iarăși se întorc [în trup]; cum că aceasta se întâmplă din dumnezeiască iconomie. De multe ori, cei păcătoși se cutremură văzând chinurile iadului și pe diavoli, atunci când încă mai răsuflă. Și astfel se despart de trup

1. A Sfântului Grigorie Dialogul

Întrebare a lui Petru: Cum se tâlcuiește lucrul acesta care se întâmplă cu mulţi, că sunt răpiţi din trup, ca într-o amăgire, și, după ce rămân pentru puţin timp neînsufleţiţi, se întorc iarăși [la viaţă]?

Răspunsul lui Grigorie: Lucrul acesta, Petre, dacă e bine priceput, nu este amăgire, ci e spre învăţătură de minte. Căci îl rânduiește milostivirea lui Dumnezeu, prin iconomie, ca un preamare dar al milei Lui; [și e dat] multora pentru ca, ieșind din trup și întorcându-se din nou în acesta, să vadă chinurile iadului, despre care au auzit mai înainte, dar nu credeau; și așa să se teamă.

Un monah, pe nume Petru, s-a alipit de un Bătrân, numit Evvasa, și vieţuia într-un loc împădurit și pustiu. Acela i-a povestit că înainte de a veni să șadă în pustie s-a îmbolnăvit și a murit. Îndată, însă, s-a reîntors în trup, zicând că a văzut chinurile iadului și întinderi nesfârșite cuprinse de foc. Încredinţa că i-a zărit și pe unii dintre stăpânitorii lumii acesteia, spânzuraţi în văpaie. Pe când era dus și el spre a fi aruncat acolo, un înger strălucitor s-a arătat pe neașteptate, precum spunea, și a oprit să fie aruncat în foc. Acesta i-a zis: «Du-te și vezi cum vei trăi după acestea, luând aminte la tine însuţi».

De cum a auzit glasul, mădularele au prins încetul cu încetul a i se încălzi, s-a trezit din somnul morţii veșnice și a povestit toate câte i s-au întâmplat.