Από τα απομνημονεύματα του στρατηγού Μακρυγιάννη

1821

Αφάνισαν όλως διόλου τα μοναστήρια και οι καϊμένοι οι καλογέροι, οπού αφανίστηκαν εις τον αγώνα, πεθαίνουν της πείνας μέσα τους δρόμους, οπού αυτά τα μοναστήρια ήταν τα πρώτα προπύργια της απανάστασής μας. Ότι εκεί ήταν και οι τζεμπιχανέδες μας κι᾿ όλα τ᾿ αναγκαία του πολέμου ότ᾿ ήταν παράμερον και μυστήριον από τους Τούρκους. Και θυσιάσαν οι καϊμένοι οι καλογέροι και σκοτώθηκαν οι περισσότεροι εις τον αγώνα. Και οι Μπαυαρέζοι παντήχαιναν ότ᾿ είναι οι Καπουτζίνοι της Ευρώπης, δεν ήξεραν ότ᾿ είναι σεμνοί κι᾿ αγαθοί άνθρωποι και με τα έργα των χεριών τους απόχτησαν αυτά, αγωνίζοντας και δουλεύοντας τόσους αιώνες και ζούσαν μαζί τους τόσοι φτωχοί κ᾿ έτρωγαν ψωμί.

ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ (Φωτογραφικό οδοιπορικό μέρος 2)

Συνέχεια από (1)

joseph61

Μαζί με τους επίσημους προσκεκλημένους στη Μονή. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ (Φωτογραφικό οδοιπορικό μέρος 1)

Πορεία αγάπης, προσφοράς και θυσίας.

joseph21

VatopaidiFriend: Θελήσαμε σήμερα να παρουσιάσουμε κάποιες άλλες πτυχές από τη ζωή του μακαρίου Γέροντα μας, έτσι όπως τις καταγράψαμε φωτογραφικά, στη διάρκεια των πολλών χρόνων της γνωριμίας και συναναστροφής μας. Στιγμές καθημερινές, στους κήπους, στο ψάρεμα, στη βάρκα, στις δραστηριότητες της Μονής Βατοπαιδίου και παλιότερα της Σκήτης, στη συναναστροφή με τους «πεινώντες και διψώντες Χριστό», στη μακρινή Αυστραλία, στις επισκέψεις σε πολλές περιοχές της Ελλάδας μας, και στην Κύπρο μας. Ποτέ δεν υπολόγισε τον κίνδυνο, τη φουρτουνιασμένη θάλασσα, τα χιόνια, τους καύσωνες, προκειμένου να αναπαύσει τις ψυχές που διψούσαν, που οι πειρασμοί και οι δυσκολίες βάραιναν τις ζωές τους, να συναντήσει τις «κορούλες του», όπως έλεγε, που δεν μπορούσαν να πάνε στο Άγιο Όρος, να νουθετήσει μοναχές που ζητούσαν «λόγον αγαθόν». Σε όλους είχε να προσφέρει «λόγον παρακλήσεως» σε παιδιά, νέους, μεγαλύτερους, άνδρες, γυναίκες. Όλους με τρόπο διακριτικό και φιλάνθρωπο οδηγούσε στην πηγή της «Όντως ζωής». Έγινε «τοις πάσι τα πάντα» προκειμένου να δείξει «οδόν μετανοίας». Σε μας, τους κοσμικούς, πάντοτε τόνιζε να έχουμε «θάρρος και υπομονή, να κρατούμε την αγάπη, την ενότητα στην οικογένεια, να έχουμε ταπεινό φρόνημα, πίστη στην πρόνοια του Θεού και συμπάθεια στους συνανθρώπους μας». Σε κάθε δυσκολία, μας τόνιζε χαρακτηριστικά: «πού είναι ο Θεός; Γίνεται τίποτε χωρίς Θεό;»

(Οι φωτογραφίες είναι χωρίς χρονολογική σειρά. ). Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Η κοινωνία με το Θεό (Οσίου Σιλουανού του Αθωνίτου)

Κόπτικη εικόνα του Παντοκράτορα

Κόπτικη εικόνα του Παντοκράτορα

Όποιος αγαπάει τον Κύριο, σκέφτεται πάντα Εκείνον. Η θύμηση του Θεού γεννάει την προσευχή. Αν δεν θυμάσαι τον Κύριο, τότε και δεν θα προσεύχεσαι’ και χωρίς την προσευχή, δεν θα παραμείνει η ψυχή στην αγάπη του Θεού, γιατί η χάρη του Αγίου Πνεύματος έρχεται με την προσευχή.

Η προσευχή προφυλάσσει τον άνθρωπο από την αμαρτία, γιατί ο νους, όταν προσεύχεσαι, είναι απασχολημένος με το Θεό και στέκεται με ταπεινό Πνεύμα ενώπιον του Κυρίου, τον Οποίο γνωρίζει η ψυχή του προσευχομένου. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Αναρτήθηκε στις Πνευματικά μαργαριτάρια. Ετικέτες: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , . Leave a Comment »

Τι μας εμποδίζει να γνωρίσουμε το Θεό (Οσίου Σιλουανού του Αθωνίτου)

Η αφροσύνη. Τοιχογραφία του Giotto (1267-1337).

Η αφροσύνη (ανοησία). Τοιχογραφία του Giotto (1267-1337). Παρατηρήστε πώς έχει το κεφάλι ψηλά με αλαζονικό τρόπο, και είναι σαν ψάχνει κάτι χωρίς να το βρίσκει (και ούτε πρόκειται).

Η απιστία προέρχεται από την υπερηφάνεια. Ο υπερήφανος ισχυρίζεται πως θα γνωρίσει τα πάντα με το νου του και την επιστήμη, αλλά η γνώση του Θεού παραμένει ανέφικτη γι’ αυτόν, γιατί ο Θεός γνωρίζεται μόνο με αποκάλυψη του Αγίου Πνεύματος. 

Ο Κύριος αποκαλύπτεται στις ταπεινές ψυχές. Σ’ αυτές δείχνει τα έργα Του, που είναι ακατάληπτα για το νου μας. Με τον φυσικό μας νου μπορούμε να γνωρίσουμε μόνο τα γήινα πράγματα, κι αυτά μερικώς, ενώ ο Θεός και όλα τα ουράνια γνωρίζονται με το Άγιο Πνεύμα.

Μερικοί μοχθούν σ’ όλη τους τη ζωή για να μάθουν τι υπάρχει στον ήλιο ή στη σελήνη ή κάτι παρόμοιο, αλλ’ αυτά δεν ωφελούν την ψυχή. Αν όμως προσπαθούσαμε να γνωρίσουμε τι υπάρχει μέσα στον άνθρωπο, τότε θα βλέπαμε στην ψυχή του αγίου τη βασιλεία των ουρανών, ενώ στην ψυχή του αμαρτωλού σκοτάδι και κόλαση. Και είναι ωφέλιμο να το ξέρουμε, γιατί θα είμαστε αιώνια είτε στη βασιλεία είτε στην κόλαση.

Ο νωθρός στην προσευχή εξετάζει με περιέργεια τα πάντα, όσα βλέπει στη γη και στον ουρανό, αλλά δεν γνωρίζει ποιος είναι ο Κύριος ούτε προσπαθεί να το μάθει. Κι όταν ακούει διδασκαλία για το Θεό, λέει:

«Μα πώς είναι δυνατό να γνωρίσουμε το Θεό; Κι εσύ από που Τον γνωρίζεις;».

Θα σου πω: Μαρτυρεί το Άγιο Πνεύμα, Αυτό γνωρίζει και μας διδάσκει.

«Άλλα μήπως το Πνεύμα είναι ορατό;».

Οι απόστολοι Το είδαν να κατεβαίνει σε πύρινες γλώσσες, κι εμείς Το αισθανόμαστε μέσα μας. Είναι γλυκύτερο από καθετί γήινο. Αυτό γεύονταν οι προφήτες και μιλούσαν στο λαό, και ο λαός τους πρόσεχε. Οι άγιοι απόστολοι έλαβαν Άγιο Πνεύμα και κήρυξαν σωτηρία στον κόσμο χωρίς να φοβούνται τίποτα, γιατί τους ενίσχυε αυτό το Πνεύμα. Το ίδιο και οι μάρτυρες και οι ασκητές πήγαιναν χαρούμενοι στο μαρτύριο και την κακοπάθεια. Γιατί το Άγιο Πνεύμα, το αγαθό και γλυκύ, έλκει την ψυχή στην αγάπη του Κυρίου. Κι έτσι η ψυχή, χάρη στη γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος, δεν φοβάται τα βασανιστήρια. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Αναρτήθηκε στις Απόψεις διαφόρων προσώπων. Ετικέτες: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , . Leave a Comment »