ბრმის კვირა (Γεωργιανά, Georgian)

მთავარეპისკოპოსი ზოსიმე (შიოშვილი)

ბრმის კვირა

ქრისტეს მიერ საყვარელნო მამანო და ძმანო!

დღევანდელ კვირა დღეს ეკლესია ბრმის კვირას უწოდებს, რადგან იხსენიებს მაცხოვრის მიერ შობიდან ბრმის განკურნების სასწაულს. ამის შესახებ სახაერება მოგვითხრობს შემდეგს: იესო ქრისტეს ქვეყნად ცხოვრების უკანასკნელ წელს მიდიოდა გალილეიდან იერუსალიმში ტაძრის განახლების დღესასწაულზე. გზაზე მან დაინახა კაცი – შობიდან ბრმა. ეს იყო ყველასათვის ცნობილი ღატაკი, რომელიც იჯდა ქუჩაში და მოწყალებას თხოულობდა. მოციქულებმა ჰკითხეს მასზე იესოს: „მოძღვარო, ვინ სცოდა, ამან, თუ მშობელთა მისთა…

Μαρτυρίες της Καινής Διαθήκης για τη θέση της γυναίκας (2)

Ο Χριστός με την Μάρθα και την Μαρία. Μικρογραφία από δυτικό χειρόγραφο (1410).

Συνέχεια από (1)

Όχι μόνο στην κοινωνική του συμπεριφορά, αλλά κατ’ εξοχήν στη θεολογική του επιχειρηματολογία αναφορικά με τη γυναίκα, μπορούμε ανεπιφύλακτα να ισχυριστούμε, ότι ο Ιησούς „πρωτοτύπησε“. Πέρα από το αδιάψευστο γεγονός, ότι ο Χριστός με την τοποθέτησή του έναντι των γυναικών παραβίασε πολλές κοινωνικοπολιτιστικές διατάξεις της εποχής του, πρέπει να τονισθεί ότι στα λόγια του εμφαίνεται μια καινούρια χροιά αναφορικά με την μέχρι τούδε επικρατούσα θέση και αξία της γυναίκας. Μέσα λοιπόν στα πλαίσια της εσχατολογικής αξιολογήσεως της πίστεως στο νέο κόσμο που θεμελιώνεται, ο Ιησούς ασφαλώς εξισώνει γυναίκες και άνδρες σχετικοποιώντας το θεσμό της οικογένειας. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα στο Μκ 3,31-35, όπου μεταξύ των άλλων ο Χριστός αντιπαρέρχεται τη μητέρα του και προβάλλει ως κύριο κριτήριο τη χειροπιαστή πίστη: „ος αν ποιήση το θέλημα του θεού, ούτος αδελφός μου και αδελφή και μήτηρ εστίν“. Στη ίδια τροχιά κινείται και η απάντησή του στο Λκ 11,27-28, όταν κάποια άγνωστη γυναικεία φωνή τού επαινεί τη μητέρα που τον γέννησε και τον θήλασε: „μακάριοι οι ακούοντες τον λόγον του θεού και φυλάσσοντες“. Ακριβώς την ίδια σχετικοποίηση των κοινωνικών δομών εν όψει της ερχόμενης βασιλείας του Θεού διακηρύσσει περιληπτικά και ο Παύλος σε μία βαπτιστήρια διατύπωση της Γαλ 3,28: „ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ έλλην, ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ. Πάντες γαρ υμείς εις εστε εν Χριστώ Ιησού“.

Θαύματα της Αγίας Ζώνης (16)

Η Αγία Ζώνη της Υπεραγίας Θεοτόκου

40. Προσπαθούσε επί χρόνια να κάνει παιδί

5-2-2001, Μαραθώνος 44 – Περιστέρι

«Σε προηγούμενη επιστολή σας μας στείλατε μία κορδελίτσα ευλογημένη στην Τιμία Ζώνη της Παναγίας. Μία πολύ καλή μας φίλη προσπαθούσε επί χρόνια να κάνει παιδί και της την δώσαμε εξηγώντας της τί πρέπει να κάνει. Αυτή την στιγμή βρίσκεται στον έκτο μήνα της κυήσεως και, όπως καταλαβαίνετε, δοξάζει την Παναγία συνεχώς».

Με σεβασμό

Αικατερίνη Κωτσέλη

41. Έκαναν προσπάθεια, αλλά τίποτα

6-4-2001, Τρίλοφο

Ο ΘΕΟΣ ΩΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ (2)

Η Προσκύνηση του Αρνίου (Αποκάλυψη, κεφ. 4-5). Μικρογραφία από (ορθόδοξο) ισπανικό χειρόγραφο του 10ου αιώνα περίπου

Συνέχεια από (1)

Κάλλιστου Γουέαρ, Επίσκοπου Διοκλείας

«Στην ανάσταση» λένε οι ομιλίες του αγ. Μακαρίου, «όλα τα μέλη του σώματος θ’ αναστηθούν: ούτε μια τρίχα δεν θα χαθεί» (πρβλ. Λουκ. 21,18). Ταυτόχρονα λέγεται ότι το αναστημένο σώμα θα είναι «πνευματικό σώμα» (βλ. Α’ Κορ. 15,35-46). Αυτό δεν σημαίνει ότι στην ανάσταση τα σώματά μας κατά κάποιο τρόπο θα εξαϋλωθούν· αλλά θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η ύλη, όπως την ξέρουμε σ’ αυτό τον πεπτωκότα κόσμο, μ’ όλη της την αδράνεια και αδιαφάνεια δεν είναι η ίδια εκείνη ύλη, που ο Θεός την προόριζε να είναι. Ελευθερωμένο από την πλαδαρότητα της πεπτωκυίας σάρκας το σώμα στην ανάσταση θα μετέχει στις ιδιότητες του ανθρώπινου σώματος του Χριστού κατά τη Μεταμόρφωση κι έπειτα στην Ανάσταση. Αλλά, αν και μεταμορφωμένο, το σώμα μας στην ανάσταση θα αναγνωρίζεται ακόμη σαν το ίδιο σώμα, που έχουμε τώρα· θα υπάρχει μια συνέχεια ανάμεσα στα δύο. Με τα λόγια του αγ. Κυρίλλου Ιεροσολύμων:

Είναι αυτό το ίδιο σώμα που θ’ αναστηθεί, αν και όχι στην τωρινή του κατάσταση της αδυναμίας· γιατί θα ενδυθεί «αφθαρσία» (Α’ Κορ. 15,53) κι έτσι θα μεταμορφωθεί… Δεν θα χρειάζεται πια τις τροφές που τρώμε τώρα για να το διατηρήσουμε ζωντανό, ούτε σκάλες για να το ανεβάσουμε· γιατί θα γίνει πνευματικό και θα είναι κάτι το θαυμάσιο, τέτοιο που δεν μπορούμε να το περιγράψουμε όπως πρέπει.

Και ο Αγ. Ειρηναίος μαρτυρεί: Ούτε η δομή ούτε η ουσία της δημιουργίας καταστρέφεται. Είναι μόνο το «σχήμα του κόσμου τούτου» (Α’ Κορ. 7,31) που περνάει -δηλαδή οι συνθήκες που δημιούργησε η πτώση. Και όταν αυτό το «σχήμα» θα έχει παρέλθει, ο άνθρωπος θ’ ανανεωθεί και θα ανθίσει σε μια ακμή ζωής που θα είναι άφθαρτη, έτσι ώστε να μη μπορεί πια να γεράσει. Θα υπάρξει «ουρανός καινός και γη καινή» (Αποκ. 21,1)· και σ’ αυτό τον καινούργιο ουρανό και την καινούργια γη ο άνθρωπος θα κατοικεί πάντα νέος και για πάντα συνομιλώντας με το Θεό.

SVAKODNEVNA DUHOVNOST: Zahvalnost u srcu (Σέρβικα,Serbian)

IN ENGLISH

Sveti Apostol Pavle u Prvoj Poslanici Korićanima kaže: «Blagodarim neprestano Bogu mojemu za vas, na blagodati Božijoj koja vam je data u Hristu Isusu» (Kor.1:4). Beleška u našem pravoslavnom priručniku, koja objašnjava ovaj Biblijski citat kaže: «Ništa nije toliko drago Bogu kao naša zahvalnost za Njegovu milost prema nama i bližnjem našem.»

Ova kratka napomena veoma je važna, jer nam objašnjava da zahvalnost srca rađa ljubav i pokazuje nam put ka Gospodu. Kada počnemo da osećamo Božiju ljubav,upećemo da osetimo i prepoznamo pozitivne promene u nama. Bog koji je stvorio svemir( tj. nešto iz ničega) dao je život svemu, pa i nama. Mi postojimo po promislu Njegovom. Kao naš Stvoritelj, Bog nam daje sve neophodno za životnu radost i zadovoljstvo. Međutim, On nas ninašta ne prisiljava.Mi imamo potpunu slobodu da govorimo, radimo, samostalno mislimo…On hoće da mi imamo tu slobodu i On nam je ne uskraćuje čak i ako se odlučimo da ga se odrekenemo.

Bog hoće da ga mi ljubimo,ali da ljubimo i bližnjega svog. Bog zna da ljubav prema Njemu i bližnjem našem jeste ključ unutrašnjeg mira. Ta ljubav je temelj za život ispunjen radošću; život bez briga i strahova. Da bismo to ostvarili, Gospod od nas traži samo jednu žrtvu, a to je da uzmemo krst naš i da ga sledimo. «Ako hoće ko zamnom ići, neka se odrekne sebe i uzme krst svoj i zamnom neka ide. Jer ko hoće život svoj da sačuva, izgubiće ga, a ako ko izgubi život svoj mene radi, naći će ga»(Mat.16:24-25). Ova zapovest znači da pratimo Gospoda i da se neprestano borimo protiv naših grešnih sklonosti, kako bismo živeli u radosti i miru. Uprkos činjenici da je On naš Stvoritelj, Gospod je sebe prineo kao žrtvu, da bi otkupio grehe koje smo mi počinili onda kada smo ga se odrekli. Gospod je pretrpeo raspeće i smrt na Krstu da bi nas izbavio, da bismo pobedili greh i da bismo naše živote ponovo usmerili ka Njemu.

Το δελτίο ειδήσεων

VatopaidiFriend: Όπως θα καταλάβετε, διαβάζοντας το παρακάτω, δεν είναι «του κουτιού» το άρθρο. Όμως, αυτό, το μόνο που αποδεικνύει είναι ότι η κατάσταση χειροτερεύει μέρα με την ημέρα. Προσέξτε, τώρα αν δεν βρίσκουν νέα, τα πλάθουν…

Θ. Π. Λιανός, Από τον ημερήσιο Τύπο

Με το τέλος του καλοκαιριού και των διακοπών και με την επιστροφή των φίλων και των γνωστών στην Αθήνα σκέφτηκα και έκανα μια πρόχειρη και περιορισμένη έρευνα. Ρώτησα ένα σχετικά μικρό αριθμό ανδρών και γυναικών να απαντήσουν χωρίς μεγάλη σκέψη στο ακόλουθο ερώτημα: Τι βρήκες πιο ενοχλητικό ή πιο δυσάρεστο με την επιστροφή σου από τις διακοπές στην Αθήνα; Όπως θα περίμενε κανείς, οι πιο συχνές απαντήσεις ήταν δύο: η κυκλοφοριακή συμφόρηση και ο βρώμικος αέρας, χωριστά ή και τα δυο μαζί. Άλλες απαντήσεις ήταν: η συνάντηση με τον προϊστάμενο στη δουλειά, η επίσκεψη στην εφορία, η κλήση για παράνομο παρκάρισμα, η επίσκεψη σε νοσοκομείο, τα σκουπίδια στους δρόμους κλπ.

Όσιος Ιωακείμ ό Παππουλάκης ο Βατοπαιδινός ο εξ Ιθάκης (1786-1868)

Γεννήθηκε στον οικισμό Καλύβια της Ιθάκης το 1786. Οί απλοί και ευσεβείς γονείς του ονομάζονταν Άγγελος Πατρίκιος και Αγνή. Στην αγία κολυμβήθρα έλαβε τ’ όνομα Ιωάννης. Επτά ετών ορφάνεψε από μητέρα. Ό πατέρας του ξαναπαντρεύθηκε και η μητριυά του δεν του φερόταν καθόλου καλά. Παρηγορούνταν στα εκκλησάκια του νησιού του. Τα πρώτα γράμματα έμαθε στην πατρίδα του. Εργάσθηκε στο καράβι του πατέρα του και ενός συμπατριώτη του. Από μικρός αγάπησε την προσευχή, τη νηστεία και την ελεημοσύνη.

Αρχιεπίσκοπος Λουκάς.

Από τις ιάσεις στον ιατρό του σεβασμ. μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης & Καμπανίας κ. Παντελεήμονος

Ο άγιος Λουκάς, αρχιεπίσκοπος Κριμαίας, ως γιατρός υπήρξε αντικείμενο θαυμασμού από το αθεϊστικό καθεστώς της Ρωσίας, αλλά ως κληρικός εξορίστηκε, ταλαιπωρήθηκε και βασανίστηκε. Το κείμενο που ακολουθεί μάς πληροφορεί για την ζωή και την προσφορά του στον άνθρωπο.

Ανθρωπος αγιότητος και αγάπης υπήρξε ο άγιος Λουκάς, επίσκοπος Συμφερουπόλεως, ο Ιατρός. Έζησε σε μία πολύ κρίσιμη περίοδο για την ιστορία της ανθρωπότητος· κρίσιμη από κάθε άποψη: πολιτική, πολιτισμική, οικονομική, επιστημονική, θρησκευτική. Ήταν η εποχή που «ξύπνησε» το μεγάλο θεριό, ο άνθρωπος, και θέλησε να αντικαταστήσει την επίγνωση της αμαρτίας με την γνώση των αμαρτωλών πραγμάτων, την εμπύρια θέωση με την εμπειρία της αυτοθεώσεως, την ειρηνεύουσα αυτοκυριαρχία με τις πολεμοχαρείς αυτοκρατορίες, την μυστική παρουσία του Δημιουργού με την ομολογία του «θανάτου» Του, την ξενιτεία του κόσμου με την αποξένωση, την εκούσια πτωχεία με τον ανόσιο πλουτισμό, τον εαυτό του με τον Θεό. Ήταν η εποχή των αμφισβητήσεων, της έπαρσης, της ιδεοκρατίας της ύλης, της ανόδου, της καθόδου, του ύψους, της αβύσσου, της διάσπασης του ατόμου, της διάσπασης του προσώπου, της διάστασης των ανθρώπων, της διένεξης, των πολέμων, της αθεΐας.

Ιερό Λείψανο Ευαγγ. Λουκά του Ιατρού

 

Η ΕΔΑΝΙ με την ευλογία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ.κ. Ιερωνύμου του Β΄,  του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θηβών κ. Γεωργίου και την στήριξη της Δ/σεως του Ιπποκράτειου θα φιλοξενήσει το ιερό λείψανο του Ευαγγελιστού Λουκά του Ιατρού στο ομώνυμο Νοσοκομειακό παρεκκλήσιο
Σας αποστέλλουμε το πρόγραμμα και παρακαλούμε όσους επιθυμούν να συνδιακονήσουν τις ημέρες αυτές (με οποιονδήποτε τρόπο) στο ιερό λείψανο να επικοινωνήσουν με το τηλ. 6932911585
Θα σας περιμένουμε στις λατρευτικές εκδηλώσεις.
Προσμένουμε και επικαλούμεθα τις προσευχές σας
 
ΤΟ  ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ  ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ 
ΚΑΙ  ΤΩΝ  ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ