Στην Τράπεζα!

Όμορφη ώρα πούναι μετά το απόδειπνο..
Γέροντα, πώς φαίνεται η Θεία Χάρις;
Έχετε κανένα γνώρισμα, κάποιο σημάδι;
Ρωτάει ο κόσμος να βγεί απ’ το σκοτάδι..

Προετοιμασίες για την Τράπεζα της πανήγυρης

 

 

Ξενία δεσποτική: Ο Μυστικός Δείπνος

Από τη φιλοξενία  της γης, υπάρχει μια άλλη φιλοξενία, απείρως ανώτερη. Θυμίζει τη φιλοξενία του παραδείσου. Επαναφέρει στη φιλοξενία του παραδείσου. Μας την παρουσιάζει η αποψινή βραδιά:

«Ξενίας δεσποτικής και αθανάτου τραπέζης εν υπερώω τόπω, ταις υψηλαίς φρεσί, πιστοί, δεύτε απολαύσωμεν, επαναβεβηκότα λόγον εκ του Λόγου μαθόντες, ον μεγαλύνομεν»(ελάτε να απολαυσουμεμε ανυψωμένο το ψυχικό μας κόσμο, τη φιλοξενία που μας κάνει ο Δεσπότης Χριστός και να απολαύσουμε το αθάνατο τραπέζι σε τόπο υψηλό,γιατί μάθαμε από το Λόγο του Θεού διδασκαλίες σπουδαίες. Αυτόν ας Τον δοξάσουμε με μεγάλη δόξα).(ειρμός της θ’ ωδής του κανόνα της Μεγ. Πέμπτης).

Περί Πνευματικής Τράπεζας

Η Τράπεζα της Μονής Βατοπαιδίου.

Στα Μοναστήρια του Αγίου Όρους ακριβώς απέναντι από το Καθολικό ( Ιερός Ναός του Μοναστηριού ), βρίσκεται η τράπεζα ( ο χώρος που συντρώγουν μοναχοί και προσκυνητές ).

Αυτό δηλώνει την ενότητα σώματος και ψυχής. Ο άνθρωπος σε αυτή τη ζωή – ως ψυχοσωματική οντότητα – έχει ανάγκη από Πνευματική τροφή ( προσφέρεται στον Ναό ) και υλική τροφή ( προσφέρεται στην τράπεζα ).

Το ξεχασμένο αντίδωρο

Η ιστορία, που θα σας αφηγηθώ είναι πέρα για πέρα αληθινή όσα απίστευτα στοιχεία και αν έχει. Συνεβει στις αρχές Δεκέμβρη 2007.

Οι έννοιες και οι φροντίδες της καθημερινότητας με είχαν καταβάλει εκείνο τον καιρό και ιδιαίτερα κάποιες οικογενειακές υποθέσεις μου είχαν προκαλέσει μεγάλη στεναχώρια. Τέλος πάντων σκεφτόμουν, τα έχει αυτά η ζωή. Αυτό, όμως, που ένοιωσα εκείνο το πρωί ήταν για μένα -έτσι σκεφτόμουν τότε- τελειωτικό.

Ρόδου Κύριλλος: «Οι καλοπροαίρετοι αναγνωρίζουν την αξία του Αγίου Όρους»

πηγή: Romfea.gr

Η Πανηγυρική Ιερά Αγρυπνία η οποία ξεκίνησε χθες Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010 στις 07:30 μ.μ. συνεχίσθηκε μέχρι και τις 04:45. Στη συνέχεια έλαβε χώρα μία μικρή διακοπή και στις 06:30 π.μ, με την έλευση του ηγουμένου της Ιεράς Μονής Καρακάλλου αρχιμ. Φιλόθεου, άρχισε η ακολουθία, με τον Αγιασμό και τη λιτανεία της Αγίας Ζώνης μέσα στη Μονή περνώντας και από τον τάφο του μακαριστού Γέροντα Ιωσήφ.

Ο Γέροντας Φιλόθεος δεν παραλείπει να παρευρίσκεται στις πανηγύρεις της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου (ιδιαιτέρως της Αγίας Ζώνης) μεταφέροντας τις ευχές και ευλογίες του

Οι κατά σάρκα αδελφοί Γέροντες Παΐσιος και Δαμασκηνός οι Σταυροβουνιώτες

Ο Γέρων Παίσιος ο Σταυροβουνιώτης

Αξιοζήλευτον παράδειγμα μοναχικής ακριβείας μας κατέλιπον οι ευλαβέστατοι κατά σάρκα αδελφοί, Παΐσιος και Δαμασκηνός, οι οποίοι δεν επεσκέφθησαν τον Άθω, αλλ’ εφοίτησαν μετά ζήλου παρά τους πόδας πρώην Αθωνιτών πατέρων.

Η καταγωγή των ήτο από την Αραδίππου, κωμόπολιν πλησίον της Λάρνακος, της Κύπρου. Ο πατήρ των ήτο ιερεύς, και αφήκε λαμπράς αναμνήσεις αρίστου λειτουργού και πνευματικού πατρός εις το ποίμνιόν του. Διεκρίθη διά την αυστηρότητα της ζωής του και διά την πνευματικήν του διάκρισιν. Εάν το δένδρον «εκ των καρπών γινώσκεται», δεν κάμνομεν λάθος τοποθετούντες τους αγαθούς αυτούς βλαστούς πλησίον της ρίζης των.

Μπροστά στο ταμείο

Δόξα τω Θεώ πού συμβαίνουν κάποια γεγονότα, τα οποία σε κάνουν να δακρύζεις, από ευτυχία και χαρά, γιατί διαπιστώνεις πώς έχει μείνει ακόμη ανθρωπιά, ακόμη τιμιότητα και ήθος.

Μπροστά στο ταμείο της Τράπεζας, σε μια ουρά ατέλειωτη, στέκεται ένας αξιοπρεπής και σεβάσμιος ηλικιωμένος. Φαίνεται λίγο βιαστικός και ανήσυχος. Παρακαλεί να του δώσουν σειρά. Κάποιοι σέβονται την ηλικία του και του την παραχωρούν. Πλησίαζει τον ταμία.

– Παιδί μου, δεν μπόρεσα όλη τη νύχτα να κοιμηθώ, με την σκέψη πώς θα ήσουν ταραγμένος, απαρηγόρητος, τρομαγμένος, εκτεθειμένος. Το λάθος σου το επεσήμανα αργά και δεν προλάβαινα να επιστρέψω την ίδια μέρα. Χτύπησες ένα μηδενικό παραπάνω και αντί για 10.000 ευρώ που κατέθεσα, εσύ χτύπησες 100.000 ευρώ. Διόρθωσε το, για να μην έχεις προβλήματα. Πάμε μαζί στο Διευθυντή σου να επιβεβαιώσω την αλήθεια. Δεν θέλω να χάσεις τη δουλειά σου, ούτε νά σε επιπλήξουν. Τα λάθη είναι ανθρώπινα.

Ο πατήρ Ιάκωβος Τσαλίκης, Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίου Δαβίδ Ευβοίας, όπως τον γνώρισα (3)

Η πρώτη γνωριμία μου με τον Γέροντα

Ήτανε θέρος του 1981. Μόλις είχα μπει στον Άρειο Πάγο. Και κάθε υπηρεσιακή μεταβολή-προαγωγή του Δικαστικού Λειτουργού έχει δυσκολίες, μέχρι να γνωρίσει τις συνθήκες εργασίας της νέας του θέσεως και προσαρμοσθεί.

Τότε, μια ευσεβής και ευγενική χριστιανή πού έμενε στην Χαλκίδα -όπου είχα υπηρετήσει ως Πρόεδρος Πρωτοδικών την διετία 1971-1973- και ήτο γνωστή του πατρός Ιακώβου, η κ. Δήμητρα Κ., μου ετηλεφώνησε και μου είπε: «Κύριε Πρόεδρε, ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής του Οσίου Δαβίδ π. Ιάκωβος Τσαλίκης επιθυμεί να σας γνωρίσει και ζητήσει την συμβουλή σας επί ενός σοβαρού νομικού ζητήματος της Μονής πού τον απασχολεί».

Ο π. Ιάκωβος εν μέσω 5 Αρεοπαγιτών, ενός Προέδρου Εφετών και του κ. Τάσου Καββαδία, συζύγου της κ. Δήμητρας Κ. εξ αριστερών προς τα δεξιά: 1) Στέφανος Γαβράς, Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου, 2) Κωνστ. Παπαδόπουλος, Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου ε.τ., 3) Γεώργ. Αντωνόπουλος, Αρεοπαγίτης ε.τ., 4) Εμ. Εμμανουηλίδης, Αρεοπαγίτης ε.τ., 5) Δημ. Τζούμα, Αρεοπαγίτης (προ της χειροτονίας του), 6) Βασίλ. Λαμπρόπουλος, Πρόεδρος Εφετών και 7) Τάσος Καββαδίας.

Απήντησα στην κ. Δήμητρα Κ., ότι κι εγώ επιθυμούσα πολύ να γνωρίσω τον πατέρα Ιάκωβο και νά ζητήσω την ευλογία Του, αλλά λυπάμαι, γιατί, λόγω πολλών υπηρεσιακών υποχρεώσεων και επιβαρύνσεων, αυτή την εποχή δεν έχω χρόνο ούτε για ένα απλό προσκύνημα στη Μονή.

Ιερα Μονή Ξενοφώντος – The Holy Monastery of Xenophontos

Ιερά Μονή Ξενοφώντος. Πανοραμική άποψη. Holy Monastery of Xenophontos. A panorama view.

Ιδρύθηκε περί τα τέλη του 10ου αι. από τον όσιο Ξενοφώντα, ο οποίος φαίνεται ότι είχε την υποστήριξη του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου. Κατά τα τέλη του 18ου αι. διευρύνθηκε ο περίβολος και τριπλασιάσθηκε ο εντός των τειχών χώρος της Μονής. Το παλαιό Καθολικό τιμάται στον άγιο Γεώργιο (όπως και το νέο) και κτίσθηκε γύρω στο έτος 1000. Ο κυρίως ναός τοιχογραφήθηκε από τον Αντώνιο το 1544, η λιτή από κάποιο Θεοφάνη το 1564 και ο εξωνάρθηκας το 1637. Το παρεκκλήσι του Αγίου Δημητρίου είναι κτίσμα του 14ου αι. με τοιχογραφίες της ίδιας περιόδου. Οι τοιχογραφίες της Τράπεζας είναι έργο του 1496. Το νέο Καθολικό κτίσθηκε κατά τα έτη 1817-1837 και θεωρείται ως το μεγαλύτερο αγιορείτικο Καθολικό. Στα πολλά κειμήλια της Μονής ξεχωρίζουν οι δύο μεγάλες ψηφιδωτές εικόνες των αγίων Γεωργίου και Δημητρίου και το ανάγλυφο σε στεατίτη εικονίδιο της Μεταμορφώσεως. Στην Ξενοφώντος υπάγεται και η Σκήτη του Ευαγγελισμού, η λεγόμενη και «Ξενοφωντινή».

Ιερα Μονή Σταυρονικήτα – The Holy Monastery of Stavronikita

Ιερα Μονή Σταυρονικήτα. Εξωτερική άποψη. Holy Monastery of Stavronikita. External view.

Φαίνεται να είναι ίδρυμα των αρχών του 11ου αι., αλλά το 13ο αι. ερημώθηκε και αργότερα μετέπεσε σε τάξη κελλιού της Μονής Φιλοθέου. Το 1536 επανήλθε στην τάξη των Μονών με σιγίλλιο του πατριάρχη Ιερεμία του Α΄. Η ριζική αναδιοργάνωση της κατά τη δεκαετία του 1960, σήμανε την έναρξη μιας νέας εποχής για τα αγιορείτικα πράγματα. Το Καθολικό της, τιμώμενο στον άγιο Νικόλαο, φαίνεται να είναι κτίσμα του 11ου αι. επισκευασμένο ευθύς μετά την ανασυγκρότηση της Μονής και τοιχογραφημένο το 1546 από το σπουδαίο ζωγράφο Θεοφάνη τον Κρήτα. Στην Τράπεζα διατηρούνται τοιχογραφίες αποδιδόμενες και αυτές στο Θεοφάνη και τη συνοδεία του. Από τα σημαντικώτερα κειμήλια της Μονής είναι η ψηφιδωτή εικόνα του αγίου Νικολάου του επονομαζόμενου «ο Στρειδάς».

Ιερα Μονή Φιλοθέου – The Holy Monastery of Filotheou

Η Ιερά Μονή Φιλοθέου. Πανοραμική εξωτερική άποψη. Holy Monastery of Filotheou. A panorama view.

Πρώτη αναφορά της Μονής γίνεται σε έγγραφο του 1013, όταν ονομαζόταν «Μονή της Πτέρης» Δύο έτη αργότερα αναφέρεται με το σημερινό όνομά της, το οποίο φαίνεται να είναι το όνομα του κτήτορα. Κατά το 16ο αι., ηγούμενος της ήταν ο άγιος Διονύσιος ο οποίος αργότερα ίδρυσε τη Μονή του Αγίου Διονυσίου στον Όλυμπο. Στη Φιλοθέου μόνασε κατά το 18ο αι. και ο πολύς, άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.

Ιερα Μονή Καρακάλλου – The Holy Monastery of Karakallou

Η Ιερά Μονή Καρακάλλου. Εξωτερική άποψη. Holy Monastery of Karakallou. External view.

Φαίνεται ότι υπήρχε ήδη το 1018, αλλά μετά από πολλές περιπέτειες ανακαινίσθηκε από τους Παλαιολόγους κατά το 14ο αι. Το 16ο αι. ήταν καταστραμμένη από τους πειρατές και ξανακτίσθηκε από τον ηγεμόνα της Βλαχίας Πέτρο. Το Καθολικό, αφιερωμένο στους αποστόλους Πέτρο και Παύλο, κτίσθηκε κατά τα έτη 1548-1563 και τοιχογραφήθηκε κατά τα έτη 1716, 1750 και 1763.

Ιερα Μονή (Αγίου) Διονυσίου – The Holy Monastery of Dionysiou

Η Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου. Εξωτερική άποψη. The Holy Monastery of Dionysiou. External view.

Ιδρύθηκε λίγο μετά το 1370 από τον όσιο Διονύσιο, τον καταγόμενο από την Κορυσό της Καστοριάς, με χρηματοδότηση του αυτοκράτορα της Τραπεζούντος Αλεξίου Γ΄ Κομνηνού. Το 1520 κτίσθηκε ο πύργος, ύψους 25 μέτρων. Το 1535 καταστράφηκε από πυρκαγιά το μεγαλύτερο μέρος της Μονής. Το Καθολικό, τιμώμενο στο Γενέσιο του Προδρόμου, πρέπει να είναι κτίσμα του 1375, ανακαινισμένο μετά την πυρκαγιά. Τα ιδιόρρυθμα Τυπικαριά του φαίνεται να είναι τα παλαιότερα του είδους στο Άγιον Όρος

Ιερα Μονή Χιλανδαρίου (ή Χελανδαρίου) – The Holy Monastery of Chilandari (or Chelandari)

Η Ιερά Μονή Χιλανδαρίου (ή Χελανδαρίου). Πανοραμική εξωτερική άποψη. A panoramic view of the Holy Monastery of Chilandari (or Chelandari).

Ιδρύθηκε περί τα τέλη του 10ου αι. Το 1198 παραχωρήθηκε με χρυσόβουλλο του Αλεξίου Γ΄ στο σέρβο ηγεμόνα Στέφανο Νεμάνια και το γιο του, οι οποίοι μόναζαν τότε στο Βατοπαίδι με τα ονόματα Συμεών και Σάββας. Έκτοτε αποτελεί ένα από τα βασικώτερα πνευματικά κέντρα του σερβικού έθνους.

Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας – The Holy Monastery of the Great Lavra

Η Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας. Πανοραμική εξωτερική άποψη. A panoramic view of the Holy Monastery of the Great Lavra.

Ιδρύθηκε από τον άναμορφωτή του αθωνικού μοναχισμού, όσιο Αθανάσιο τον επονομασθέντα Αθωνίτη, περί το 963, με δαπάνες του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκα. Έχει τά πρωτεία στην τάξη των αγιορείτικων μονών και πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα οικοδομικά συγκροτήματα του Αγίου Όρους. Ο βασικός πυρήνας του Καθολικού της οικοδομήθηκε από τον Όσιο, περί το έτος 1000.

Ιερά Μονή Βαρλαάμ, Μετέωρα

Η Ιερά Μονή Βαρλαάμ ορθώνεται επιβλητική στους βράχους των Μετεώρων από τον 14ο αιώνα

Η Μονή Βαρλαάμ ιδρύθηκε στα μέσα του ιδ΄ αιώνα από τον σύγχρονο του οσίου Αθανασίου του Μετεωρίτη ασκητή Βαρλαάμ. Το μεγαλόπρεπο σημερινό καθολικό, πού τιμάται στην μνήμη τω ν Αγών Πάντων, έκτισαν στα 1541/42 οι Γιαννιώτες αδελφοί ιερομόναχοι Θεοφάνης (†1544) και Νεκτάριος (†1550) οι Αψαράδες. Το καθολικό τοιχογραφήθηκε το 1548 από τον σπουδαίο Θηβαίο ζωγράφο Φράγκο Κατελάνο, όπως μαρτυρούν η τεχνοτροπία, η εκτέλεση και το καλλιτεχνικό στυλ των παραστάσεων.

Ιερά Μονή Αγίου Στεφάνου, Μετέωρα

Η Ιερά Μονή Αγίου Στεφάνου λειτουργεί από το 1961 ως γυναικείο μοναστήρι.

Η Μονή του Αγίου Στεφάνου, την οποία παλαιά παράδοση συνδέει με τον γυναικείο μοναχισμό, λειτουργεί από το 1961 ως γυναικείο μοναστήρι με πολυμελή και δραστήρια αδελφότητα, η οποία, παράλληλα με το πλούσιο και υψηλής στάθμης πνευματικό και πολυσχιδές φιλανθρωπικό της έργο, έχει να επιδείξει και αξιοθαύμαστο ανακαινιστικό και οικοδομικό έργο, με απόλυτο σεβασμό πάντοτε προς τους παραδοσιακούς αρχικούς αρχιτεκτονικούς ρυθμούς των κτισμάτων της. Βέβαιοι κτίτορές της αναφέρονται ο αρχιμανδρίτης όσιος Αντώνιος, γύρω στο πρώτο μισό του ιε΄ αιώνα, και ο ιερομόναχος από την Σκλάταινα (σημερινό Ρίζωμα Τρικάλων), ιερομόναχος όσιος Φιλόθεος, γύρω στα μέσα του ιζ΄ αιώνα.

Μνήμη των Αγίων Νεομαρτύρων Ηγεμόνος Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου και των υιών αυτού Κωνσταντίνου, Στεφάνου, Ράδου και Ματθαίου και του θησαυροφύλακα αυτού Γιαννάκη Βακαρέσκου (+ 15 Αυγούστου 1714) [μέρος 2ο]

Συνέχεια από μέρος α’

Καταδικάσθηκαν σε θάνατο στις 15 Αυγούστου 1714, την ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, κατά την οποία εόρταζε και ή σύζυγος του Μαρίκα! Τότε ο Κωνσταντίνος είχε ηλικία 60 ετών. Τους έβγαλαν άπό την φυλακή όλους ξυπόλυτους, αλυσοδεμένους και με ένα υποκάμισο επάνω τους. Τους οδήγησαν στον τόπο της εκτελέσεως, κοντά στο μεγάλο σαράι του σουλτάνου, μέσα άπό τους δρόμους της Πόλεως, ωσάν να ήσαν κακούργοι. Μπροστά επήγαινε ο μικρότερος γυιός του Ματθαίος, ηλικίας 12 ετών, και τελευταίος ο πρώην Ηγεμών. Στον τόπο της εκτελέσεως παρευρίσκοντο τα τάγματα των γενιτσάρων, παρατεταγμένα, ο ίδιος ο Σουλτάνος, ο Βεζύρης του και οι πρέσβεις των μεγάλων Ευρωπαϊκών Κρατών, προσκαλεσμένοι εκεί, για να ιδούν το μακάβριο θέαμα! Το φοβερό δράμα, είπαν μερικοί αυτόπτες μάρτυρες, δεν διήρκεσε περισσότερο άπό ένα τέταρτο της ώρας. Ο δήμιος τους έβαλε να γονατίσουν όλοι, σε μια μικρή απόσταση ο ένας άπό τον άλλον. Τους έβγαλε τους σκούφους τους και τους επέτρεψε να κάνουν μία σύντομη προσευχή, πριν την εκτέλεσί τους. Ο γραμματεύς Φλωρεντίν διατηρεί τα έξης γενναία λόγια του Μπρινκοβεάνου: «Παιδιά μου, να έχετε θάρρος.

Μνήμη Αγίων Νεομαρτύρων Ηγεμόνος Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου και των υιών αυτού Κωνσταντίνου, Στεφάνου, Ράδου και Ματθαίου και του θησαυροφύλακα αυτού Γιαννάκη Βακαρέσκου (+ 15 Αυγούστου 1714) [μέρος 1ο]

Η ιστορία των Ρουμάνων φθάνει στο αποκορύφωμα της κατά το τέλος του 17ου αιώνος και τις πρώτες δεκαετίες του επομένου με την ισχυρή προσωπικότητα του ηγεμόνος της Ρουμανικής χώρας (Ουγγροβλαχίας), του Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου. Η ηγεμονία του άρχισε στις 29 Οκτωβρίου 1688 και έκλεισε κατά τρόπο τραγικό στις 15 Αυγούστου του έτους 1714. Στην περίοδο αυτή συνέβησαν πολλές σπουδαίες οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και πολιτιστικές αλλαγές.

Χαιρετισμοί εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον (Αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου)

Παναγία, η Αγία Νάπα.

Χαίρε Θρόνε βαστάζων τον βασιλέα της δόξης, ον άνω τα Χερουβείμ ατενίσαι ου δύνανται.

Χαίρε υψηλοτέρα των ουρανίων ταγμάτων, ως χωρήσασα τον τούτοις αχώρητον και βαστάσασα τον τούτοις αθεώρητον.

Χαίρε θεοκατόρθωτε πρώτε ουρανέ, εν ω κατοικεί το ανέσπερον φως.

Χαίρε στερέωμα, εξ ου ο της δικαιοσύνης ήλιος ανέτειλεν.

Χαίρε άδυτε ήλιε, δι΄ ου κατηυγάσθη της οικουμένης το πέρατα.

Χαίρε σελήνη παμφώτιστε, δι’ ής το της απιστίας απελήλαται σκότος, και το της πίστεως φως αντεισήχθη.

Χαίρε το των ποικίλων αστέρων πολυπλάσιον φέγγος.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΥΨΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ;

Όσοι έτυχε να παρευρεθείτε σε τράπεζα μίας Αγιορείτικης Μονής θα παρακολουθήσατε τη λεγομένη Ύψωση (του άρτου) της Παναγίας. Θα δώσουμε μια εξήγηση αυτής της ακολουθίας.

Ο άρτος της Παναγίας είναι μια τριγωνική μερίδα άρτου που κόβεται από ένα πρόσφορο και υψώνεται προς τιμή της Θεοτόκου. Ποιός κάνει την ύψωση; Σύμφωνα με τη λειτουργική παράδοση κατά το τέλος της τράπεζας ο τραπεζάρης της μονής. Τα παλαιά τυπικά και Ωρολόγια γράφουν ότι την ύψωση κάνει ο «ταχθείς αδελφός» ή ο «ταχθείς μοναχός» ή ο «μέλλων υψώσαι την Παναγίαν»ή «παρά του εις τούτο τεταγμένου μοναχού»(Άγιος Μάρκος Εφέσου). Ο Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης αναφέρει ότι την ύψωση κάνει «ο αναγνούς και τα πνευματικά διακονήσας τοις αδελφοίς», δηλ. ο αναγνώστης του λόγου προς πνευματική οικοδομή των μοναχών και προσκυνητών. Σε καμιά περίπτωση δεν αναφέρεται ότι την κάνει ο ηγούμενος ή ο εφημέριος της Μονής. Αυτοί παρακολουθούν.

ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙΟ ΙΕΡΑΣ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ (10)

Αγγλικά-English

Γερμανικά-German-Deutch

Γαλλικά-French-Français

Συνέχεια από (9)

ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ

Σάββας, ιεροδιάκονος και βηματάρης (10ος αι.). Αθανάσιος, Νικόλαος και Αντώνιος, κτήτορες από την Άδριανούπολη, (10ος αι.), Δεκεμβρίου 17. Σάββας, αρχιεπίσκοπος Σερβίας (1169-1235), Ιανουαρίου 14.

ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙΟ ΙΕΡΑΣ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ (9)

Αγγλικά-English

Γερμανικά-German-Deutch

Γαλλικά-French-Français

Συνέχεια από (8)

Ελαιοβρύτισσα

ΟΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

α) Παναγία Βηματάρισσα ή Κτητόρισσα

Βρίσκεται στη θέση του συνθρόνου του ιερού βήματος και σχετίζεται με την εξής παράδοση. Τον 10ο αιώνα, κατά τη διάρκεια επιδρομής των Αράβων στη μονή, ο ιεροδιάκονος Σάββας, βηματάρης τότε, πρόλαβε και έκρυψε μέσα στο πηγάδι του ιερού βήματος την εικόνα και το σταυρό του Μ. Κωνσταντίνου, τοποθετώντας μπροστά τους και μία αναμμένη λαμπάδα. Οι Άραβες λεηλάτησαν τη μονή, και ο ιεροδιάκονος Σάββας μεταφέρθηκε αιχμάλωτος στην Κρήτη, απ’ όπου ελευθερώθηκε μετά από εβδομήντα χρόνια και επέστρεψε στη μονή. Οι νέοι μοναχοί, που δεν γνώριζαν τίποτε για τα κρυμμένα κειμήλια, άνοιξαν, με υπόδειξη του, το πηγάδι και βρήκαν την εικόνα και το σταυρό όρθια πάνω στο νερό και τη λαμπάδα ακόμη αναμμένη.

ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙΟ ΙΕΡΑΣ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ (8)

Αγγλικά-English

Γερμανικά-German-Deutch

Γαλλικά-French-Français

Συνέχεια από (7)

Ιερά κειμήλια

Η ΤΙΜΙΑ ΖΩΝΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Το ιερότερο κειμήλιο της μονής

Η ζώνη της Θεοτόκου, διαιρεμένη σήμερα σε τρία τεμάχια, είναι το μοναδικό κειμήλιο που σώζεται από την επίγεια ζωή Της. Σύμφωνα με την παράδοση, η ζώνη φτιάχτηκε από τρίχες καμήλας από την ίδια τη Θεοτόκο, και μετά την κοίμησή Της, κατά τη μετάστασή Της, την παρέδωσε στον απόστολο Θωμά. Κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες φυλασσόταν στα Ιεροσόλυμα,και τον 4ο αιώνα τη συναντούμε στη Ζήλα της Καππαδοκίας. Τον ίδιο αιώνα ο Μ. Θεοδόσιος την επανέφερε στα Ιεροσόλυμα, απ’ όπου τελικά ο γιος του Αρκάδιος τη μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί κατατίθεται κατ’ αρχάς στο ναό των Χαλκοπρατείων, για να καταλήξει αργότερα στο ναό των Βλαχερνών από τον αυτοκράτορα Λέοντα (458). Επί της βασιλείας του Λέοντος ΣΤ’ του Σοφού (886-912) μεταφέρεται στο παλάτι όπου θεραπεύει την ασθενή σύζυγο του αυτοκράτειρα Ζωή. Αυτή, χάριν ευγνωμοσύνης προς τη Θεοτόκο, κέντησε με χρυσή κλωστή όλη τη ζώνη, έτσι όπως φαίνεται ως σήμερα.