Ας διαβάσουμε κάτι για την Τουρκοκρατία στην Κύπρου και πώς στο λιμάνι της Αμμοχώστου η Μαρία Συγκλητική, αιχμάλωτη με άλλες νέες που προορίζονταν ως δώρο για το σουλτάνο, ανατίναξε το πλοίο που θα τις μετέφερε!.. «Aυτή μια νύχτα σκοτεινή, νύχτα δίχως φεγγάρι / Στη ναυαρχίδα οδήγησε το χέρι του Kανάρη», λέει ένα δημοτικό τραγούδι!.. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Στον προσφυγικό ναό των Τριών Ιεραρχών στην κοινότητα Λειβαδιών Λάρνακας τοποθετήθηκε σήμερα εικόνα του Αγίου Φωτίου, που είχε κλαπεί στη διάρκεια της τουρκικής εισβολής του 1974 από τον ναό της Αγίας Τριάδας Καρπασίας.
Στο νοσοκομείο έστειλε γυναίκα αστυνομικό, η πρέσβειρα της Αιγύπτου στην Κύπρο, το Σάββατο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η πρέσβειρα της Αιγύπτου επιθυμούσε να συνοδεύσει συγγενικά της πρόσωπα μέχρι την αίθουσα αναμονής του αεροδρομίου Λάρνακας.
Γυναίκα αστυνομικός της εξήγησε ότι σύμφωνα με τους κανονισμούς και τις οδηγίες της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, οι διπλωμάτες δεν εξαιρούνται του ελέγχου και δεν επιτρέπεται η παρουσία της στην αίθουσα αναμονής του αεροδρομίου.
Τότε, η πρέσβειρα χαστούκισε στο μάγουλο την αστυνομικό, προκαλώντας οίδημα και εκχυμώσεις.
Στη συνέχεια, η Αιγύπτια διπλωμάτης οδηγήθηκε στο γραφείο του Αρχιλοχία και αντί να δώσει εξηγήσεις, πληροφορίες αναφέρουν ότι του επιτέθηκε, του τράβηξε τα μαλλιά και τον εξύβρισε.
Ο Αρχηγός της Αστυνομίας ζήτησε έκθεση περιστατικού και ενημέρωσε σχετικά το Υπουργείο Εξωτερικών.
Σημειώνεται ότι η πρέσβειρα απολαμβάνει ασυλίας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Σήμερα το απόγευμα, αναχώρησε αντίγραφο της Παναγίας Τριχερούσας από τον Άγιο Δημήτριο προς την Μητρόπολη Θεσσαλονίκης όπου ανήκει.
Μετά την παράκληση προς την Παναγία ακολούθησε ο καθαγιασμός του Αγίου Μύρου από την λάρνακα του Αγίου.
Την ώρα που ο Μητροπολίτης Άνθιμος διάβαζε ευχές και έκανε δεήσεις προς τον Άγιο, είδα με τα ίδια μου τα μάτια, όπως και όλος ο κόσμος την λάρνακα να ανοίγει μόνη της, να ξεχειλίζει από μύρο και να ευωδιάζει στο δευτερόλεπτο όλος ο ναός από το μύρο του Αγίου μας. Πραγματικά ήταν κάτι που δεν το είχα ξαναζήσει και για μια ακόμη φορά… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Οι πρόσφυγες της κοινότητας Αγκαστίνας, με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Θεράποντος, τελούν Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό, το Σάββατο, 13 Οκτωβρίου 2012, στον ιερό ναό Αγίου Θεράποντος και Αγίας Μαρίνας στις Αγγλισίδες, στη Λάρνακα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Την αταξία αυτή του αγ. Γρηγορίου μας τη διηγείται ο ίδιος. Και τη διηγείται σε ομιλία του με αφορμή τη μνήμη των Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, όχι μόνο επειδή η παιδική του αταξία συνδέεται με την επέτειο αυτή, αλλά και με τον σκοπό να τιμήσει τους Μάρτυρες και να οικοδομήσει το πολυάριθμο ακροατήριό του.
Η αταξία του συνδέεται άμεσα με τη μητέρα του Εμμελία. Το μικρό ιστορικό έχει ως εξής: η μητέρα του Γρηγορίου προερχόταν από οικογένεια που συνδύαζε την ευσέβεια, την κοινωνική προβολή και τη μεγάλη κτηματική περιουσία, ένα μέρας της οποίας βρισκόταν στην Αρμενία. Η ζωή της ήταν αφιερωμένη στην επιτέλεση αγαθοεργών σκοπών, τους οποίους πολλαπλασίασε μετά τον θάνατο του συζύγου της.
Ένας από τους αγαθοεργούς σκοπούς της ήταν και η φροντίδα της για την τιμή της μνήμης των Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, που Θανατώθηκαν το 320 στη Σεβάστεια της Αρμενίας. Συγκεκριμένα η Εμμελία φρόντισε να συγκεντρώσει τα οστά των μαρτύρων σε ειδική θήκη (λάρνακα), να την τοποθετήσει σε έναν ναΐσκο (σηκό), και να εγκαινιάσει «την επί τοις λειψάνοις πανήγυριν την πρώτην». Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Η εκκλησία της Παναγίας της Αγάπης βρίσκεται 3 χιλιόμετρα βόρεια του χωριού Βάβλα της επαρχίας Λάρνακας στην όχθη του ποταμού του Αγίου Μηνά, που διασχίζει το χωριό. Είναι η μόνη εκκλησία που υπάρχει στην Κύπρο, αλλά και σε όλο τον κόσμο με αυτή την ονομασία. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
«…Και σού ‘δωσαν πατρίδα μου την ακριβή ζωή τους
και πήραν την αληθινή κι ακοίμητη Ζωή
στη μόνιμη κι αιώνια Πατρίδα τ’ Ουρανού».
Μιχαήλ Ζένιου
απόσπασμα από Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Κατά την Τετάρτη Αγία και Οικουμενική Σύνοδο, που συγκλήθηκε στη Χαλκηδόνα από τους ευσεβείς αυτοκράτορες Μαρκιανό και Πουλχερία στη μεγάλη βασιλική της αγίας Ευφημίας, οι εξακόσιοι τριάντα Πατέρες ανέλαβαν να αναιρέσουν τις αιρετικές γνώμες του αρχιμανδρίτη Ευτυχίου, που υποστηριζόταν από τον αρχιεπίσκοπο Αλεξανδρείας Διόσκορο. Για να λυθεί η διαφορά με θεία απόφαση, ο πατριάρχης άγιος Ανατόλιος πρότεινε στα δύο μέρη να συντάξουν τόμο περιέχοντα την αντίστοιχη Ομολογία Πίστεως τους και τα δύο έγγραφα να κατατεθούν στην λάρνακα της αγίας Ευφημίας. Οι δύο περγαμηνές στις όποιες ήσαν γραμμένοι οι ορισμοί της Πίστεως όσον άφορα το Πρόσωπο του Χριστού, αποτέθηκαν έτσι πάνω στο στήθος της αγίας και αφού σφραγίστηκε η λάρνακα οι Πατέρες άρχισαν να προσεύχονται. Μετά οκτώ ημέρες μετέβησαν όλοι στο μαρτύριο και ανοίγοντας τη λάρνακα ανακάλυψαν με θαυμασμό την αγία να κρατά στην αγκαλιά της τον ορθόδοξο τόμο, σαν να ήθελε να τον βάλει στην καρδιά της, ενώ ο τόμος των αιρετικών ήταν πεταμένος στα πόδια της. Μπροστά στη λαμπρή αύτη απόδειξη της αλήθειας, οι Ορθόδοξοι ανέπεμψαν ευχαριστίες στον Θεό και οι αιρετικοί αποδοκιμάστηκαν και ονειδίστηκαν από το πλήθος των πιστών. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ιερός Ναός Παναγίας Χρυσοπολιτίσσης:
Είναι η δεύτερη πιο σημαντική εκκλησία της Λάρνακας. Είναι κτισμένη στην περιοχή της ακρόπολης του αρχαίου Κιτίου και η ύπαρξη της ανάγεται στην προ της Φραγκοκρατίας Βυζαντινή εποχή. Δεν είναι γνωστό πότε πήρε την ονομασία Παναγία Χρυσοπολίτισσα.
Το εικονοστάσι του ναού, ξυλόγλυπτο και Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Οι Αρχιεπίσκοποι Κύπρου Κύριλλος (Παπαδόπουλος) Β' ο από Κιτίου (Βασιλείου) γνωστός ως Κυριλλάτσος και Κύριλλος Γ' ο από Κυρηνείας γνωστός ως Κυριλλούδιν
Η αυγή του εικοστού αιώνα βρίσκει την Κύπρο υπό βρετανική κυριαρχία. Ο τερματισμός της οθωμανικής διοίκησης κατά το έτος 1878 δεν επέφερε την πολυπόθητη ένωση με το ελληνικό κράτος παρά τις προσδοκίες της ελληνικής πλειοψηφίας του πληθυσμού του νησιού, οι οποίες ήταν αντίθετες με το μακροπρόθεσμο στρατηγικό σχεδιασμό της βρετανικής πολιτικής στην περιοχή.
Σκοπός της παρούσας δημοσίευσης είναι η εστίαση στη βρετανική θεώρηση της πρώιμης αυτής φάσης του ενωτικού κινήματος, όπως αυτό αντικατοπτρίζεται μέσα από το Αρχιεπισκοπικό Ζήτημα. Η φιλονικία μεταξύ των δύο Κυρίλλων, που αμφότεροι ήταν υποψήφιοι για το θρόνο, επεφύλασσε ουσιαστικά τη σύγκρουση ανάμεσα σε δύο διαφορετικές προσεγγίσεις βασισμένες στους εθνικούς οραματισμούς της συντριπτικής πλειοψηφίας των πιστών: των «Διαλλακτικών» από τη μια και των «Αδιάλλακτων» από την άλλη, εκ των οποίων οι τελευταίοι υπήρξαν βεβαίως φανατικοί υποστηρικτές της ένωσης. Οι Βρετανοί προφανώς επεδίωξαν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους τη διαμάχη εστιάζοντας ασφαλώς την προσοχή τους στην πολιτική περισσότερο πτυχή του ζητήματος παρά την εκκλησιαστική. Οπωσδήποτε κύρια φροντίδα της Βρετανίας ήταν σαφώς να διατηρήσει την εξουσία της στο νησί. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Η σοβαρή προειδοποίηση ότι διαμορφώνονται οι συνθήκες για τη δημιουργία μιας μουσουλμανικής μειονότητας στη Λάρνακα, σημαδεύει την κοινή μελέτη που έκαναν για το ζήτημα της νόμιμης και παράνομης μετανάστευσης στην Κύπρο, ο Γεωγράφος Γιώργος Κάρουλλας και ο Οικονομολόγος Μιχάλης Χαϊλής. Στη μελέτη, που παρουσιάστηκε προψές στην ημερίδα του Κέντρου Μελετών Λάρνακας στο Intercollege, η εξέλιξη αυτή αποδίδεται στο γεγονός ότι το μεγαλύτερο κύμα αλλοδαπών που φθάνει στην Κύπρο προέρχεται από μουσουλμανικές χώρες και στο ότι η Λάρνακα φιλοξενεί αυτή τη στιγμή τους περισσότερους πολιτικούς πρόσφυγες, κυρίως Παλαιστινίους από το Ιράκ.
«Δεν έχουμε την πολυτέλεια να εφησυχάζουμε»
«…Και σού ’δωσαν πατρίδα μου την ακριβή ζωή τους
και πήραν την αληθινή κι ακοίμητη Ζωή
στη μόνιμη κι αιώνια Πατρίδα τ’ Ουρανού».
Μιχαήλ Ζένιου
απόσπασμα από ομιλία στη σχολική γιορτή της
1ης Απριλίου 1974.
Τον Οκτώβριο του 1947 γεννήθηκε Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Γέρων Παίσιος ο Σταυροβουνιώτης
Αξιοζήλευτον παράδειγμα μοναχικής ακριβείας μας κατέλιπον οι ευλαβέστατοι κατά σάρκα αδελφοί, Παΐσιος και Δαμασκηνός, οι οποίοι δεν επεσκέφθησαν τον Άθω, αλλ’ εφοίτησαν μετά ζήλου παρά τους πόδας πρώην Αθωνιτών πατέρων.
Η καταγωγή των ήτο από την Αραδίππου, κωμόπολιν πλησίον της Λάρνακος, της Κύπρου. Ο πατήρ των ήτο ιερεύς, και αφήκε λαμπράς αναμνήσεις αρίστου λειτουργού και πνευματικού πατρός εις το ποίμνιόν του. Διεκρίθη διά την αυστηρότητα της ζωής του και διά την πνευματικήν του διάκρισιν. Εάν το δένδρον «εκ των καρπών γινώσκεται», δεν κάμνομεν λάθος τοποθετούντες τους αγαθούς αυτούς βλαστούς πλησίον της ρίζης των. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος (με την ασημένια επένδυση). Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Μαυροβουνίου, Τρούλλοι Λάρνακας, Κύπρος
Αρχιμανδρίτου Συμεών
Το επάργυρο κάλυμμα έγινε στην Αθήνα από τον εξαίρετο αργυροχόο Κωνσταντίνο Κύρκο, ο οποίος εκτέλεσε σχέδιο πού του προτείναμε εμείς. Η εικόνα αυτή μαζί με όλες τις υπόλοιπες παλιές εικόνες μετεφέρθησαν στην εκκλησία το Μέγα Σάββατο. Έγινε νέο τέμπλο, λιτό και απέριττο, πού μαζί με τις εικόνες των χρόνων της Τουρκοκρατίας δημιουργούν κατανυκτικό περιβάλλον.
Στο κάτω μέρος της εικόνας υπάρχει η επιγραφή:
Ηργυροκοσμήθη η παρούσα Εικών του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Μαυροβουνιώτου, εν τη πόλει των Αθηνών επί Αρχιθύτου Κιτιέων Χρυσοστόμου του Α΄. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος. Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Μαυροβουνίου, Τρούλλοι Λάρνακας, Κύπρος
Αρχιμανδρίτου Συμεών
Η αρχή της Ιστορίας της μονής αυτής είναι επί του παρόντος άγνωστη. Στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους αναφέρεται ως μονή των Μεσοβυζαντινών χρόνων.
Ο Άγιος Νεόφυτος ο Έγκλειστος (1134) στον Λόγο του για τον Άγιο Θεοσέβιο τον Αρσινοΐτη μίλα για κάποιο θαύμα του Αγίου Θεοσεβίου σ΄ έναν τυφλό μοναχό πού κάνει τάμα στον Άγιο να τον θεραπεύσει και να παραμείνει να υπηρετεί στο ναό του μέχρι το τέλος της ζωής του. Ο μοναχός όμως δεν τηρεί το τάμα του. Αφού πέρασε λίγο καιρό στο ναό του Αγίου «υπεχώρησε και απελθών περί τα λεγόμενα Μαυροβούνια εν τω του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου σηκώ παρώκησεν εν αυτώ». Υπάρχει πιθανότης ο Άγιος Νεόφυτος να αναφέρεται στη Μονή Μαυροβουνίου, η οποία τότε θα ήκμαζε και θα ήταν γνωστή σ΄ όλη την Κύπρο (κάποιοι ισχυρίζονται ότι πιθανόν ο Άγιος Νεόφυτος να αναφέρεται στο Ναό του Αγίου Γεωργίου Νικοξυλίτη πού βρίσκεται στην Πάφο). Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Μητροπολίτης Ρεθύμνου και Αυλοποτάμου Άνθιμος αντιπροσφωνών ως εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχου της Κωνσταντινουπόλεως
Το απόγευμα της ίδιας μέρας, παραμονή της μεγάλης ρωσσικής χριστιανικής γιορτής, μιας εκ των δύο κάθε έτους, της Παναγίας του Kazan, η αποστολή παρέστη στον μεγάλο εσπερινό στον ναό της Αγίας Τριάδος της Μόσχας, όπου πρωτοσυναντήσαμε, χαιρετίσαμε και ασπασθήκαμε τον Πατριάρχη Μόσχας και πάσης Ρωσσίας κ.κ. Αλέξιο. Ο εσπερινός ηταν λαμπρότατος και είχε τοποθετηθεί η μεγάλη και θαυματουργή εικόνα της Παναγίας του Kazan. Παρέστησαν ο τότε Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στη Μόσχα, ο πρέσβης της Κύπρου στην Αθήνα, ο Γενικός Πρόξενος της Κύπρου στη Μόσχα, πολλοί οικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες, προεξαρχόντων των Ελλήνων βουλευτών.
Οταν αυτοκράτορας στη Ρώμη ήταν ο Μαξιμιανός, μαρτύρησε στην Αίγυπτο γύρω στα 304 ο άγιος Ούαρος, νεαρός ακόμη αξιωματικός κάποιας ρωμαϊκής λεγεώνος. Ζηλωτής χριστιανός, συνελήφθη μέσα στις φυλακές πού πήγαινε κρυφά, για ν΄ ανακουφίζη και να δίνη θάρρος στους μάρτυρες. Ήρθε έτσι κι η δική του σειρά να χύση το αίμα του για την αγάπη του Χριστού. Στον τόπο του μαρτυρίου του βρέθηκε, σταλμένη από τη θεία πρόνοια, μια πολύ ευσεβής χριστιανή, η Κλεοπάτρα. Ήταν χήρα, αλλά πλουσιότατη κι είχε κοντά της τον μικρό μοναχογιό της. Η ευγενής κυρία παρακολούθησε με βαθύ πόνο τα σκληρά βασανιστήρια, πού έκαναν στον νέο για ν΄ αρνηθή την πίστι του. Όταν έμεινε πια άψυχο το μαρτυρικό σώμα, η Κλεοπάτρα έδωσε πολλά χρήματα στους δημίους και το πήρε. Με μεγάλη ευλάβεια το μετέφερε στο αρχοντικό της και το έθαψε.
Ύστερα από λίγα χρόνια, όταν βασίλεψε ο Μέγας Κωνσταντίνος και σταμάτησαν οι διωγμοί εναντίον των χριστιανών, η Κλεοπάτρα άφησε την Αίγυπτο για να γυρίση πίσω στην πατρίδα της, την Παλαιστίνη, και πήρε μαζί της το λείψανο του μάρτυρος, σαν πολύτιμο θησαυρό. Εκεί ξόδεψε ένα μεγάλο μέρος από την περιουσία της κι έκτισε μεγαλοπρεπέστατη εκκλησία στο όνομα του αγίου Ουάρου κι αφιέρωσε σ΄ αυτή το τίμιο λείψανο πού φύλαγε μέσα σε ολόχρυση λάρνακα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο κατά κόσμον Μιχαήλ Τριβώλης, υιός των επιφανών, πλουσίων και ευσεβών γονέων Μανουήλ και Ειρήνης, κατήγετο από την Λακεδαίμονα της Πελοποννήσου, αλλά γεννήθηκε στην Άρτα της Ηπείρου το 1470. Έλαβε καλή μόρφωση, στην αρχή από τον πατέρα του και στην συνέχεια από τον ιερέα Ιωάννη Μόσχο. Έφηβος φοίτησε στο περίφημο ελληνικό σχολείο της Άρτας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
«Αττίλας ΙΙ»
Με βελτιωμένες, παράσπονδα, τις θέσεις του, ο τουρκικός στρατός, κατά παράβαση της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός και παρά τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, εξαπέλυσε, στις 4.35 π.μ. της 14ης Αυγούστου 1974, νέα επίθεση κατά της Κύπρου, γνωστή ως «Αττίλας II».
Στην επιχείρηση αυτή έρριψαν 40.000 άνδρες εφοδιασμένους με όλα τα σύγχρονα όπλα και μέσα, με περισσότερα από 200 άρματα μάχης και υποστηριζόμενους από την Πολεμική Αεροπορία που διέθετε απόλυτη κυριαρχία αέρος – έχοντας την δυνατότητα να τηρεί συνεχώς πάνω από το κυπριακό έδαφος 64 αεροσκάφη. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
του Ιωάννη Ζαμπάρτα, Υποστράτηγου
Η επιβολή της δικτατορίας στην Ελλάδα, την 21η Απριλίου 1967, επέφερε την αποσταθεροποίηση και την αμυντική αποδιοργάνωση του νησιού, ενώ παράλληλα, αποτέλεσε πλήγμα για την ενότητα του πληθυσμού. Αποτέλεσμα της νέας κατάστασης υπήρξε η πλήρης αποθράσυνση των Τούρκων στην Κύπρο και την Τουρκία.
Σύλληψη του Ραούφ Ντενκτάς
Στις 31 Οκτωβρίου 1967, ένα περιστατικό πυροδότησε νέα ένταση: στην περιοχή Αγίου Θεοδώρου Καρπασίας συνελήφθη ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ραούφ Ντενκτάς, πού κατείχε σημαίνουσα εισαγγελική θέση κατά την περίοδο της Αγγλοκρατίας και εκπροσωπούσε ήδη την σκληροπυρηνική μερίδα των Τουρκοκυπρίων. Ο Ντενκτάς, μετά την διαφυγή του από τα Κόκκινα, βρισκόταν, από το 1964, εκτός Κύπρου, δεδομένου ότι οι κυπριακές αρχές, εξαιτίας των στασιαστικών του ενεργειών, του είχαν απαγορεύσει την είσοδο στο νησί. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο) 