Ποιός είδε πρώτος τον Αναστάντα Χριστό

ποιός είδε πρώτος

Με πολύ σαφή τρόπο ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ερμηνεύει τις σχετικές περικοπές των ευαγγελίων και αποδεικνύει ότι η Πα-ναγία είναι πρώτη και στη θέα του Αναστάντος Χριστού, γιατί ήταν η καθαρωτέρα και αγιωτέρα όλων. Λέγει λοιπόν:

«Τον Χριστό, όταν αναστήθηκε από τους νεκρούς», κανένας από τους ανθρώπους δεν τον είδε, αφού δεν ήταν παρών κανένας. Μετά όμως την Ανάσταση τον είδε η Μαρία η Μαγδαληνή, σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Μάρκο που λέγει: «Αναστάς ο Ιησούς πρωί πρώτη σαββάτου, εφάνη πρώτον Μαρία τη Μαγδαληνή».

Δεν είναι όμως έτσι, γιατί πιο πάνω ο ίδιος Ευαγγελιστής, λέγει πως η Μαρία η Μαγδαληνή πήγε και προηγουμένως στον τάφο με άλλες Μυροφόρες και τον βρήκαν αδειανό και έφυγαν. Ώστε ο Κύριος αναστήθηκε πολύ πριν από το πρωί εκείνο, που τον είδε η Μαρία. Επισημαίνοντας δε και την ώρα εκείνη που πήγε για πρώτη φορά. λέγει «λίαν πρωί», ο δε Ιωάννης λέγει «σκοτίας έτι ούσης». Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Όσιος Συμεών ο Μυροβλύτης (+1199)

Ο Στέφανος Α΄ Νεμάνια υπήρξε ισχυρός ηγεμόνας του σέρβικου έθνους, ενοποιός των σερβικών χωρών, δημιουργός ανεξάρτητου κράτους γύρω στα 1170, πρόμαχος και υπέρμαχος της Ορθοδοξίας, εξολοθρευτής των αιρέσεων και Ιδρυτής της δυναστείας των Νεμανιδών, πολλά μέλη της οποίας αξιώθηκαν αγιωνυμίας. Γεννήθηκε το 1114 στη Ζέτα, το σημερινό Μαυροβούνι.

Όταν ισχυροποίησε το κράτος του και στερέωσε την ορθόδοξη πίστη σε αυτό, παρέδωσε τη βασιλεία του και -κατά το παράδειγμα του υιού του Σάββα- έλαβε το μοναχικό σχήμα στη μονή Στουντένιτσα, παίρνοντας το όνομα Συμεών. Η σύζυγος του αποσύρθηκε και εκείνη σε γυναικείο μοναστήρι και από Άννα ονομάσθηκε Αναστασία (1196).

Μετά δύο χρόνια μοναστικής ζωής στη Στουντένιτσα έρχεται στο Άγιον Όρος προς συνάντηση του κατά σάρκα υιού του, στον οποίο και υποτάσσεται γινόμενος κατά πνεύμα υιός του. Έζησαν μαζί στη μονή Βατοπεδίου με συνεχή προσευχή και άσκηση. Έκτισαν παρεκκλήσια και ενίσχυσαν με δωρεές το μοναστήρι. Η αρετή τους έφερε πολλούς συμπατριώτες τους στον Άθωνα. Έτσι αναγκάσθηκαν ν΄ αγοράσουν τα ερείπια του Χιλανδαρίου και να κτίσουν την ωραία μονή, στην οποία ο Συμεών έζησε μόνο οκτώ μήνες, μέχρι τον θάνατό του.

Αναπαύθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1199 με τα μάτια στραμμένα προς την εικόνα της Θεοτόκου και του Σωτήρος, που σώζεται μέχρι σήμερα στο Χιλανδάρι. Τα τελευταία λόγια του ήταν: «Πάσα πνοή αινεσάτω τον Κύριον». Στα ετήσια μνημόσυνα από της κοιμήσεως του ανέβλυζε μύρο από τα λείψανα του. Ο τάφος του βρίσκεται στο Καθολικό του Χιλανδαρίου. Το τίμιο λείψανο του μετακομίσθηκε στη μονή Στουντένιτσας, όπου και αναπαύεται μέχρι σήμερα.

Σώζονται τρεις βιογραφίες του αγίου Συμεών. Την πρώτη έγραψε ο υιός του άγιος Σάββας περί το 1208, τη δεύτερη ο άλλος υιός του Στέφανος Β’ ο Πρωτοστεφής περί το 1216 και την τρίτη ο Χιλανδαρινός μοναχός Δομεντιανός περί το 1242. Ακολουθίες προς τιμήν του έγραψε ο άγιος Σάββας και ο μοναχός Θεοδόσιος. Από τους συγχρόνους λαμπρή βιογραφία έγραψε ο άγιος Νικόλαος Αχρίδος και ο άρχιμ. Ιουστίνος Πόποβιτς.

Ο τάφος του παπα-Τύχωνα στο Άγιον Όρος

Ο Τάφος του παπα-Τύχωνα.Το πνευματικοπαίδι του, ο άγιος γέροντας Παϊσιος, (Άξιος Υιός, αξίου Πατρός)

 

Επειδή ο παπα-Τύχωνας του απαγόρευσε να κάνει την εκταφή, έσπειρε δεντρολίβανα επάνω στον απέριττο τάφο του, για να μην πατιούνται τα άγια λείψανα του.

Φτάνοντας στον Τάφο του Αγίου ΠατροΚοσμά του Αιτωλού

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ

ΘΗΒΩΝ

Φτάνοντας στον Τάφο του Αγίου ΠατροΚοσμά του Αιτωλού.

Με ιδιαίτερη χαρά αλλά και συγκίνηση σας πληροφορούμε  ότι η Ενορία μας διοργανώνει από 19 έως  22 Αυγούστου 2012 Προσκυνηματική Εκδρομή στην Βόρειο Ήπειρο με Επίκεντρο τον Τάφο του Προφηταπόστολου και Εθναπόστολου τουΓενους  μας Αγίου Κοσμά του Αιτωλού καθώς και τις πόλεις της Αλβανίας που συνδέονται με την Εθνική μας Ιστορία και τους Αγώνες για την Ανεξαρτησία μας.Στο πρόγραμμα περιλαμβάνεται επίσκεψη στον Σεβασμιώτατο Γέροντα Μητροπολίτη Βερατίου,Αυλώνος και Κανίνης κ.Ιγνάτιο .

Το μαυσωλείο του αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στη Δαμασκό

Στο παραπάνω βιβλίο του π. Δανιήλ Γούβαλη, σελ. 144, αλιεύουμε τα παρακάτω:

Στη Δαμασκό της Συρίας υπάρχει ο μεγαλοπρεπέστατος μοναστηριακός Ναός του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου, κτίσμα του Ιουστινιανού. Από τότε που οι Άραβες κατέλαβαν την περιοχή (8^ος αι. μ.Χ.) μετεβλήθη σε μουσουλμανικό τέμενος [πρόκειται για το Τζαμί των Ομαγιάδων, 995 μ.Χ.]. Ωστόσο σ’ ένα σημείο του κολοσσιαίου Ναού υπάρχει ένα θαυμάσιο, καλλιτεχνικό και αρκετά μεγάλο μαυσωλείο. Πρόκειται για τον τάφο της τιμίας κεφαλής του Βαπτιστού. […]

Το Μυστήριο της Αναστάσεως

Ο κόσμος ολόκληρος -ορατός και αόρατος- έγινε για τη Σάρκωση, η δε Σάρκωση για την Ανάσταση, λέγει ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής. Ο σκοπός δηλαδή όλων των δημιουργημάτων, από το πιο μικρό ως το πιο μεγάλο, ήταν να συμβάλουν το καθένα με τον δικό του τρόπο, στην πραγματοποίηση του γεγονότος της ενανθρώπησης του Υιού και Λόγου του Θεού, η δε ενανθρώπηση στην Ανάσταση. Έτσι θα νικηθεί ο πιο μεγάλος εχθρός, ο θάνατος, και θα λυτρωθεί ο άνθρωπος από τα δεσμά του.

Η Ανάσταση είναι ο τελικός σκοπός όλης της δημιουργίας. Πρώτα του ανθρώπου, που είναι καλεσμένος στην «κατά χάριν» θέωση και μετά όλου του κόσμου, που θα ακολουθήσει την «εν Χριστώ» ανακαίνιση του ανθρώπου.

Για να προσεγγίσει κανείς την αλήθεια της Ανάστασης, ως ζωής «εν τω Θεώ», αθάνατης και ατελεύτητης, είναι ανάγκη να μυηθεί στην «απόρρητον δύναμιν της Αναστάσεως», όπως λέγει στη συνέχεια ο άγιος Μάξιμος.

Μέγα Σάββατο: Ο Νικητής του θανάτου – Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου

Σήμερα λοιπόν ο Κύριός μας περιοδεύει στον Άδη. Σήμερα συνέτριψε τις χάλκινες πύλες και τους σιδερένιους μοχλούς του. Πρόσεξε την ακριβολογία. Δεν είπε, άνοιξε τις πύλες, αλλά «συνέτριψε τις χάλκινες πύλες», για να αχρηστεύσει το δεσμωτήριο. Δεν αφαίρεσε τους μοχλούς, αλλά τους συνέτριψε, για να αχρηστεύσει τη φυλακή. Όπου βέβαια δεν υπάρχει ούτε μοχλός ούτε θύρα, και αν κάποιος εισέλθει, δεν εμποδίζεται να εξέλθει. Όταν λοιπόν συντρίψει ο Χριστός, ποιος θα μπορέσει να διορθώσει;

Ο Άγιος Κύριλλος ο Στ’ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ( ≈1769 – 18 Απριλίου 1821)

Ο Άγιος Νέος Ιερομάρτυς Κύριλλος Στ Οικουμενιός Πατριάρχης (1813 - 1818)

Ο Άγιος νέος Ιερομάρτυρας και Οικουμενικός Πατριάρχης Κύριλλος ο Στ΄ γεννήθηκε γύρω στα 1769 στην Ανδριανούπολη. Χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Ικονίου και αργότερα μετατέθηκε στην Μητρόπολη Ανδριανουπόλεως. Έγινε Οικουμενικός Πατριάρχης

Όσιος Σίμων ο Μυροβλύτης (+1257)

Κτήτορας της τολμηρότερης αρχιτεκτονικά αγιορείτικης μονής, της Σιμωνόπετρας. Υπήρξε θαυμάσιος ασκητής, θαυματουργός και μυροβλύτης.

Υποτάχθηκε σε αυστηρό Γέροντα και τόσο τον αγάπησε, ώστε την ώρα πού κοιμόταν ασπαζόταν τα πόδια του και κατά την απουσία του τον τόπο της κατακλίσεως του. Πίστευε ότι δίχως αυτόν δεν θα μπορούσε ν΄ ανεβεί στον ουρανό. Η υποταγή του έδωσε την υψοποιό ταπείνωση και αυτή τη διάκριση. Με την ευλογία του Γέροντα του κατοικεί σε σπήλαιο, πού σώζεται μέχρι σήμερα κοντά στη μονή του, για να δοθεί όλος στην προσευχή, δίχως να φοβάται τις συχνές επιθέσεις των δαιμόνων. Οι επισκέψεις των ανθρώπων τον σύγχυζαν και ετοιμαζόταν ν΄αναχωρήσει σ΄ ερημικότερο τόπο, όταν άκουσε προσευχόμενος ουράνια φωνή· «Σίμων, φίλε πιστέ, και λάτρη του Υϊού μου, μη αναχωρεί των ώδε, ότι εις φως τέθεικά σε μέγα, και μέλλω να δοξάσω τον τόπον τούτον με το όνομα σου». Πιστεύοντας στην αναξιότητά του ο άξιος, θεώρησε τη φωνή τέχνασμα του πονηρού. Τη νύκτα των Χριστουγέννων προσευχόμενος είδε αστέρα να κατεβαίνει από τον ουρανό και να στέκεται πάνω στην πέτρα, όπου σήμερα η μονή, και η φωνή της Θεοτόκου να του λέγει· «Εδώ πρέπει να θεμελίωσης, ω Σίμων, το κοινόβιόν σου, και να σώσης ψυχάς, και πρόσεχε καλώς· μη απιστήσης, ως πρότερον, εγώ θέλω είμαι βοηθός σου».

Η Κυρά της Ρω: Η μακαριστή Δέσποινα Αχλαδιώτη

Η Ρω ή Ρώγη ή Ροπή, όπως την αναφέρουν διάφοροι χάρτες ή παλιά βιβλία, βρίσκεται 4 μίλια δυτικά από το Καστελλόριζο και σε απόσταση 12 μιλίων από τις τoυρκικές ακτές. Είναι το πρώτο νησάκι που βλέπει ο επισκέπτης από το πλοίο λίγο πριν φτάσει στο νησί προερχόμενος από τη Ρόδο, με την Ελληνική σημαία να ανεμίζει και το Κάστρο να δεσπόζει στη μέση και ψηλά, σαν μάρτυρας μιας μακράς Ιστορίας πολυκύμαντης αλλά όχι ξεχασμένης.

Ρόδου Κύριλλος: «Οι καλοπροαίρετοι αναγνωρίζουν την αξία του Αγίου Όρους»

πηγή: Romfea.gr

Η Πανηγυρική Ιερά Αγρυπνία η οποία ξεκίνησε χθες Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010 στις 07:30 μ.μ. συνεχίσθηκε μέχρι και τις 04:45. Στη συνέχεια έλαβε χώρα μία μικρή διακοπή και στις 06:30 π.μ, με την έλευση του ηγουμένου της Ιεράς Μονής Καρακάλλου αρχιμ. Φιλόθεου, άρχισε η ακολουθία, με τον Αγιασμό και τη λιτανεία της Αγίας Ζώνης μέσα στη Μονή περνώντας και από τον τάφο του μακαριστού Γέροντα Ιωσήφ.

Ο Γέροντας Φιλόθεος δεν παραλείπει να παρευρίσκεται στις πανηγύρεις της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου (ιδιαιτέρως της Αγίας Ζώνης) μεταφέροντας τις ευχές και ευλογίες του

Να δούμε ποιός από σας …θα το εγκαινιάσει;

Τί νομίζετε πως έκανε ο μεγάλος Θεοδόσιος, που ήξερε πως τίποτε άλλο δεν ωφελεί τόσο τους ανθρώπους στο να γίνουνε ενάρετοι και στο να μένουνε πάντα τέτοιοι, όσο το να στοχάζονται και να θυμούνται, πως κάποτε θα πεθάνουν;

Πρόσταξε τους μαθητές του να κατασκευάσουν ένα μεγάλο μνήμα. Και για να τους θυμίζει -όπως είναι και τ’ όνομά του­ το τέλος τους, και για να κεντρίζει το ζήλο τους στην αρετή. Μα και για να τους δέχεται, όταν πεθαίνουνε· κι’ επειδή και πρόβλεψε τι θα συνέβαινε.

Επίσκεψη των Μυροφόρων στον τάφο του Χριστού

Θεοφάνους Κεραμέως, Επισκόπου Ταυρομενίου

 Καθώς ο ήλιος ανατέλλει την αυγή, ευφραίνει τους οφθαλμούς και καταλαμπρύνει το πρόσωπο της γης με τις ακτίνες του. Με τον ίδιο τρόπο και το άκουσμα των θείων λόγων ευφραίνει τις ψυχές των πιστών με το να φεγγοβολεί σαν άλλες ακτίνες τα πνευματικά νοήματα. Επειδή λοιπόν και πάλι έχετε έρθει με προθυμία στον ιερό τούτο ναό, σαν στην ανατολή, ας ανοίξουμε το ιερό Ευαγγέλιο σαν να ήταν ηλιακός δίσκος, κι ας φωτισθούμε από τις λάμψεις που εκπέμπει.[…]

Οι θείοι ευαγγελιστές ιστορούν με διαφορετικό τρόπο τη φρικτή και ζωοπάροχη ανάσταση. Από τη μια μεριά, δηλαδή, ο Ματθαίος είπε ότι ο Κύριος εμφανίσθηκε στις δύο μαθήτριες «Μετά το Σάββατο, μόλις άρχισε να φωτίζει η πρώτη ημέρα της εβδομάδας».

Άγιος Μάξιμος ο Βατοπαιδινός, ΧΡΟΝΙΚΟ ανακάλυψης τάφου, ανακομιδής και μετακομιδής αγίων λειψάνων (2) [με πλούσιο φωτογραφικό υλικό]

Ύστερα από 33 έτη, και συγκεκριμένα στις 2 Νοεμβρίου του 1993, ο κ. Beljaev, ανταποκρινόμενος στο ευλαβές ενδιαφέρον μου για την ανακομιδή των λειψάνων του Οσίου συμπατριώτη μου, είχε την ευγενή καλοσύνη να θέσει υπόψη μου όλα τα στοιχεία του φακέλου της Rozanova περί του τάφου του Αγίου Μαξίμου του Γραικού και να με ενημερώσει αναλυτικά ο ίδιος για όλα τα σπουδαία σημεία της αδημοσίευτης αυτής μελέτης.

Έτσι, από αυτόν τον φάκελο της Rozanova πληροφορηθήκαμε ότι:…

Άγιος Μάξιμος ο Βατοπαιδινός, ΧΡΟΝΙΚΟ ανακάλυψης τάφου, ανακομιδής και μετακομιδής αγίων λειψάνων (1) [με πλούσιο φωτογραφικό υλικό]

Ρωσσική Εικόνα του Αγίου Μαξίμου του Γραικού κλασσικής ρωσσικής τεχνοτροπίας του 19ου αι., ευρισκομένη στο σκευοφυλάκιο της Ιεράς Μεγίστης Μονής του Βατοπαιδίου

Αντί Προλόγου

Βραχύ Βιογραφικό του Αγίου Μαξίμου του Γραικού

Ο άγιος Μάξιμος ο Γραικός, ο κατά κόσμον Μιχαήλ Τριβώλης, γεννήθηκε στην Άρτα το 1470 και ήταν γόνος ευγενούς και θρησκευόμενης οικογενείας. Οι γονείς του, Μανουήλ και Ειρήνη, τον ανέθρεψαν χριστιανικά. Έμαθε τα γράμματα πρώτα από τους γονείς του, φοίτησε στην σχολή της Άρτας και μετά στην σχολή της Κέρκυρας. Για ανώτατες σπουδές πήγε στην Ιταλία, οπου σπούδασε σε διάφορα πανεπιστήμια της. Έλαβε τεράστια μόρφωση και ασχολήθηκε με τη μετάφραση και τον σχολιασμό των Πατερικών κειμένων χάριν του άρχοντος της Μιρανδούλης Τζιάν-Φραντσέσκο Πίκο. Αλλά αντί να λάβει πανεπιστημική έδρα, αναχώρησε το 1506 για να μονάσει στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους, καρείς με το όνομα Μάξιμος. Εκεί, ανέπτυξε ιεραποστολικό και εθναποστολικό έργο και συνέθεσε Ακολουθίες και Παρακλητικούς Κανόνες ως και χριστιανικά ποιήματα.

Το 1516 ο Μέγας Δούκας της Ρωσσίας, Βασίλειος Γ Ιβάνοβιτς, ζήτησε από το Βατοπαίδι έναν σοφό και γλωσσομαθή για την μετάφραση του Ηρμηνευμένου Ψαλτήρα. Το Άγιον Όρος του έστειλε τον μορφωμένο Βατοπαιδινό μοναχό Μάξιμο. Αυτός

Το θάρρος και η πίστη πάντα θάβονται στον ίδιο τάφο!!!

Η ψευδοεπιστήμη και η ψευδοθεολογία εχθρεύονται την πίστη, γιατί η ψευδοεπιστήμη δημαγωγεί εναντίον της πίστης, και η ψευδοθεολογία δημαγωγεί εναντίον της επιστήμης. Η ψευδοεπιστήμη παίρνει τις χείριστες και πρωτογενείς μορφές της πίστης, αυτές τονίζει σαν πίστη γενικώς, αυτές κριτικάρει και αυτές αρνείται. Η ψευδοθεολογία πάλι έχει μάτια μόνο για καταχρήσεις των επιστημονικών εφευρέσεων και ανακαλύψεων, γενικεύει αυτές τις καταχρήσεις και αρνείται την επιστήμη. Τον τελευταίο αιώνα εξελίχθηκαν σημαντικά οι φυσικές και οι τεχνολογικές επιστήμες. Οι σοβαροί άνθρωποι αυτό το χρησιμοποίησαν για εμβάθυνση, ενώ οι γραφικοί για να κάνουν πιο ρηχή τη ζωή.

Από το βίο του Αγίου Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου (11 Ιανουαρίου)

( Από τον Ευεργετινό)

Τί νομίζετε πως έκανε ο μεγάλος Θεοδόσιος, που ήξερε πως τίποτε άλλο δεν ωφελεί τόσο τους ανθρώπους στο να γίνουνε ενάρετοι και στο να μένουνε πάντα τέτοιοι, όσο το να στοχάζονται και να θυμούνται, πως κάποτε θα πεθάνουν;

Πρόσταξε τους μαθητές του να κατασκευάσουν ένα μεγάλο μνήμα. Και για να τους θυμίζει -όπως είναι και τ’ όνομά του­ το τέλος τους, και για να κεντρίζει το ζήλο τους στην αρετή.

Όσιος Κούξα της Οδησσού (+1964)

Γεννήθηκε ο κατά κόσμον Κοσμάς Βελίτσκο, στο χωριό Αρμπουζίνκα της Χερσώνος το 1875. Οι γονείς του ήταν αγρότες και ιδιαίτερα ευσεβείς. Άπό μικρός αγάπησε την Εκκλησία και τη μελέτη της Αγίας Γραφής.

Το 1895 επισκέφθηκε τους Αγίους Τόπους και το Άγιον Όρος. Μετά ένα έτος επισκέφθηκε πάλι το Άγιον Όρος και εισήλθε ως δόκιμος μοναχός στην ιερά μονή Αγίου Παντελεήμονος. Διήλθε άπό τα διακονήματα του προσφοράρη και του αρχοντάρη. Το 1901 εστάλη στο μετόχι της Νέας Θηβαΐδος, στην είσοδο του Αγίου Όρους, όπου έμεινε επί μία δεκαετία. Το 1902 έλαβε τη ρασοευχή και ονομάσθηκε Κωνσταντίνος. Το 1905 εκάρη μικρόσχημος μοναχός και έλαβε το όνομα Ξενοφών. Το 1913 αναχώρησε

Από τη ζωή του Αγίου Σάββα

Ένας Γέροντας από τη Βηθανία, που τον έλεγαν Άνθιμο και που με τη σκληρή ασκητική ζωή που έκανε, είχε καταστολίσει μ’ αρετές τη ζωή του, έκτισε κάποιο κελί αντίκρυ από τη σκήτη του αγίου Σάββα, πέραν  από την ποταμιά και προς το ανατολικό της μέρος, κι’ έμεινε εκεί τριάντα χρόνια. Στα τελευταία του όμως αρρώστησε και ήτανε κατάκοιτος.

Όταν λοιπόν τον είδε ο μακάριος Σάββας να βασανίζεται έτσι από την αρρώστια κι’ από τα γηρατειά, του είπε, να θελήσει να τον μεταφέρουνε σ’ ένα από τα κελιά του Μοναστηρίου του, για να μπορούν, έτσι, να τον περιποιούνται οι αδελφοί καλύτερα και ευκολότερα.

Οσιομάρτυς Κοσμάς ο Πρώτος ο Βατοπαιδινός (+1280)

Κατά την αναφερθείσα επίσκεψη των Ενωτικών λατινοφρόνων έκτος των Βατοπαιδινών μαρτύρησαν μοναχοί των ιερών μονών Ιβήρων, Ζωγράφου και Ξενοφώντος. Κατά μία παράδοση ο ίδιος ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Η΄ ο Παλαιολόγος ηγείτο στρατιωτικής ομάδος. «Κατέλαβε την των Καραιών κελλιωτικήν λαύραν, ένθα και το του Όρους πρωτείον ίδρυται· ο δε πρωτεύων και οι συν αυτώ αντέστησαν αυτώ γενναίως, τοις προλαβούσιν ομοίως ελέγχοντες· ο δε βασιλεύς εις οργήν κινηθείς, εκέλευσε πάντας αυτούς μαχαίρας έργον γενέσθαι, και ούτως ετελειώθησαν οι άγιοι ομολογηταί την δε εκκλησίαν αυτών πυρπολήσας, και τα των μοναχών σκηνώματα ληϊσάμενος…».

Η Κλεοπάτρα από την Αίγυπτο και τα παραδείσια κάλλη (εορτή 19 Οκτωβρίου)

Οταν αυτοκράτορας στη Ρώμη ήταν ο Μαξιμιανός, μαρτύρησε στην Αίγυπτο γύρω στα 304 ο άγιος Ούαρος, νεαρός ακόμη αξιωματικός κάποιας ρωμαϊκής λεγεώνος. Ζηλωτής χριστιανός, συνελήφθη μέσα στις φυλακές πού πήγαινε κρυφά, για ν΄ ανακουφίζη και να δίνη θάρρος στους μάρτυρες. Ήρθε έτσι κι η δική του σειρά να χύση το αίμα του για την αγάπη του Χριστού. Στον τόπο του μαρτυρίου του βρέθηκε, σταλμένη από τη θεία πρόνοια, μια πολύ ευσεβής χριστιανή, η Κλεοπάτρα. Ήταν χήρα, αλλά πλουσιότατη κι είχε κοντά της τον μικρό μοναχογιό της. Η ευγενής κυρία παρακολούθησε με βαθύ πόνο τα σκληρά βασανιστήρια, πού έκαναν στον νέο για ν΄ αρνηθή την πίστι του. Όταν έμεινε πια άψυχο το μαρτυρικό σώμα, η Κλεοπάτρα έδωσε πολλά χρήματα στους δημίους και το πήρε. Με μεγάλη ευλάβεια το μετέφερε στο αρχοντικό της και το έθαψε.

Ύστερα από λίγα χρόνια, όταν βασίλεψε ο Μέγας Κωνσταντίνος και σταμάτησαν οι διωγμοί εναντίον των χριστιανών, η Κλεοπάτρα άφησε την Αίγυπτο για να γυρίση πίσω στην πατρίδα της, την Παλαιστίνη, και πήρε μαζί της το λείψανο του μάρτυρος, σαν πολύτιμο θησαυρό. Εκεί ξόδεψε ένα μεγάλο μέρος από την περιουσία της κι έκτισε μεγαλοπρεπέστατη εκκλησία στο όνομα του αγίου Ουάρου κι αφιέρωσε σ΄ αυτή το τίμιο λείψανο πού φύλαγε μέσα σε ολόχρυση λάρνακα.

Οι ΚΡΥΜΜΕΝΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ του Αγίου Όρους

Τους «κρυμμένους θησαυρούς» του Αγίου Όρους αποκαλύπτει Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου αρχιμ. Γεώργιος στην συνέντεξη που ακολουθεί*.

π. Κωνσταντίνος: Σε πρόσφατο προσκύνημά μας στο Άγιον Όρος είχαμε την ευλογία να συναντήσουμε τον σεπτό καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου, τον π. Γεώργιο, και να μας ομιλήση για τους χαριτωμένους ανθρώπους πού γνώρισε στην ζωή του. Τον παρακαλούμε και τώρα, να απευθυνθή προς τους ακροατάς της εκπομπής μας και να μας ομιλήση για τους χαριτωμένους ανθρώπους.

π. Γεώργιος: Ο π. Κωνσταντίνος με παρεκάλεσε να ομιλήσω για τους χαριτωμένους ανθρώπους πού υπάρχουν στο Άγιον Όρος. Κατ΄ αρχήν θα ήθελα να πώ ότι χαριτωμένοι είναι όλοι οι Χριστιανοί, γιατί όλοι οι Χριστιανοί έχουν την Χάρι του αγίου Βαπτίσματος. Χαριτωμένοι είναι και οι μοναχοί, γιατί εκτός από την Χάρι του αγίου Βαπτίσματος έχουν και την Χάρι του αγγελικού Σχήματος. Βέβαια το ζήτημα είναι ότι λόγω των παθών μας κρύβουμε αυτήν την Χάρι, όπως κρύβεται η φωτιά κάτω από την στάχτη και δεν φαίνεται. Όταν όμως σιγά-σιγά με την μετάνοιά μας, την άσκησί μας, τον αγώνα μας τον πνευματικό και την προσευχή μας παραμερίσουμε τα πάθη, τότε σιγά-σιγά υποχωρεί η στάχτη των παθών και η φωτιά της θείας Χάριτος -που καίει μέσα μας- φανερώνεται. Και φανερώνεται η Χάρις του Θεού στους ανθρώπους, οι οποίοι αγωνίζονται έτσι. Τότε οι άνθρωποι είναι χαριτωμένοι και φαίνονται χαριτωμένοι.

Όσιοι Συμεών και Θεόδωρος (9ος αι.)

Γεννήθηκαν στη Θεσσαλονίκη, και ήταν αδέλφια. Ήλθαν στον Άθωνα, μαθήτεψαν στον όσιο Ευθύμιο τον Νέο, χειροτονήθη καν ιερείς και χρημάτισαν σοφοί διδάσκαλοι του Όρους, διακρινόμενοι για την ασκητικότητά τους.

Αναχωρούν από τον Άθωνα προς προσκύνηση των Αγίων Τόπων και του θεοβαδίστου όρους Σινά. Επιστρέφουν σε αυτόν για ν’ αναχωρήσουν και πάλι για τη Θεσσαλονίκη και Θεσσαλία κηρύττοντας κατά της αιρέσεως των εικονομάχων. Σταθμεύουν στο παρά τις Θερμοπύλες όρος συνεχίζοντας τους ενθέους αγώνες τους και κατόπιν οράματος μεταβαίνουν στο παρά τα Καλάβρυτα της Πελοποννήσου Μέγα Σπήλαιο. Εκεί συναντώνται με την οσία Ευφροσύνη και μετά την εύρεση της θαυματουργής εικόνας της Θεοτόκου ανεγείρουν μονή.

Οι τρεις φίλοι και ο βασιλιάς

Εκ των διδαχών (Επιστολή) του μακάριου Γέροντα Αρσένιου του Ησυχαστή

Άγιον Όρος

Αγαπητόν μας παιδάκι Π. εύχομαι να είσαι καλά. Έλαβον την επιστολήν σου και εχάρην δια την καλήν σου υγείαν.

Τα χρήματα πού έστειλες πολύ σ΄ ευχαριστώ διότι με έκαμες μεγάλο καλό. Επειδή, εγώ εργάζομαι εις τον κήπον, ήθελα να φέρω νερό και πολεμούσα με τενεκάκι διότι δεν είχαμε χρήματα ν΄ αγοράσουμε σωλήνες και τώρα με αυτά πού με έστειλες τα έδωσα να με φέρουν και θα εύρω μεγάλην ανάπαυσιν. Και σεις να έχετε τον μισθόν και εύχομαι να σας χαρίση τα αιώνια αγαθά ο Χριστός μας και να είμεθα εις τον παράδεισον μαζί. Αμήν, Αμήν, Αμήν.

Και τώρα θα σου ειπώ διήγημα από τους αγίους πατέρες.

Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας – The Holy Monastery of the Great Lavra

Η Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας. Πανοραμική εξωτερική άποψη. A panoramic view of the Holy Monastery of the Great Lavra.

Ιδρύθηκε από τον άναμορφωτή του αθωνικού μοναχισμού, όσιο Αθανάσιο τον επονομασθέντα Αθωνίτη, περί το 963, με δαπάνες του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκα. Έχει τά πρωτεία στην τάξη των αγιορείτικων μονών και πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα οικοδομικά συγκροτήματα του Αγίου Όρους. Ο βασικός πυρήνας του Καθολικού της οικοδομήθηκε από τον Όσιο, περί το έτος 1000.