Εν όψει των διεθνών διαπραγματεύσεων διά την αντιμετώπισιν της κλιματικής αλλαγής εις Μπανγκόκ της Ταϋλάνδης και δύο μόνον μήνας προ της κρισίμου παγκοσμίου διασκέψεως των Ηνωμένων Εθνών εις Κοπεγχάγην της Δανίας, απευθύνομεν έκκλησιν προς την διεθνή κοινότητα όπως αναλάβη γενναίας δεσμεύσεις διά την αποτροπή των δυσμενέστερων επιπτώσεων της αλλαγής του κλίματος. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
La sfârşit, pentru cele ascunse ale fiului, psalm lui DavidMulţumi-voi Ţie Doamne, cu toată inima mea, cunoscute voi face toate minunile Tale. 2Bucura-mă-voi şi mă voi veseli întru Tine, cânta-voi numele Tău Preaînalte. 3Când se va întoarce vrăjmaşul meu înapoi, slăbi-vor şi vor pieri de la faţa Ta. 4Căci ai făcut judecata mea şi dreptatea mea, şezut-ai pe tron, Cel ce judeci dreptatea. 5Certat-ai neamurile şi a pierit necredinciosul, numele lui l-ai stins în veac şi în veacul veacului. 6Vrăjmaşului i-au lipsit săbiile desăvârşit şi cetăţile i le-ai surpat. 7Pierit-a pomenirea lui cu sunet şi Domnul în veac rămâne. 8Gătit-a întru judecată tronul Lui şi El va judeca lumea cu dreptate, va judeca noroade cu nepărtinire. 9Şi S-a făcut Domnul scăpare sărmanului, ajutor la vreme potrivită în necazuri. 10Şi să nădăjduiască spre Tine cei ce cunosc numele Tău, căci n-ai părăsit pe cei ce Te caută pe Tine, Doamne. 11Cântaţi Domnului Celui ce locuieşte în Sion, vestiţi întru neamuri faptele Lui. 12Căci Cel care cere sângele lor Şi-a adus aminte, n-a uitat strigarea sărmanilor. 13Miluieşte-mă Doamne, vezi smerenia mea de către vrăjmaşii mei 14Cel ce mă înalţi din porţile morţii, ca să vestesc toate laudele Tale în porţile fiicei Sionului. 15Bucura-ne-vom de mântuirea Ta; căzut-au neamurile în stricăciunea pe care au făcut-o. 16În laţul acesta pe care l-au ascuns s-a prins piciorul lor. 17Se cunoaşte Domnul judecăţi făcând, întru lucrul mâinilor sale s-a prins păcătosul. 18Întoarcă-se păcătoşii în iad, toate neamurile care-L uită pe Dumnezeu. 19Căci nu până în sfârşi va fi uitat săracul, răbdarea sărmanilor nu va pieri până în sfârşit. 20Scoală-Te Doamne, să nu se întărească omul, să fie judecate neamurile înaintea Ta. 21Pune Doamne leguitor peste ei, să cunoască neamurile că oameni sunt. 22 Pentru ce, Doamne, stai departe? Treci cu vederea în vremurile potrivite de necaz? 23Când se mândreşte necredinciosul se întărâtă săracul; se prind în sfaturile pe care le gândesc, 24căci se laudă păcătosul întru poftele sufletului său, şi cel ce face nedreptate se binecuvintează. 25Întărâtat-a pe Domnul cel păcătos, după mulţimea urgiei Lui nu va căuta. 26Nu este Dumnezeu înaintea lui, căile lui se spurcă în toată vremea. 27Judecăţile Tale sunt lepădate de la faţa lui, pe toţi vrăjmaşii lui îi va stăpâni. 28Căci a zis întru inima lui: „Nu mă voi clătina, din neam în neam rău nu-mi va fi.» 29A cărui gură se umple de blestem şi amărăciune şi vicleşug, sub limba lui osteneală şi durere. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Την Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου επισκέφθηκε την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κολουέζι (Κατάγκας) κ. Μελέτιος.
Στην Τράπεζα της Μονής μίλησε για το ιεραποστολικό έργο που επιτελείται στην αρχιερατική του περιφέρεια στο Κονγκό-Ζαΐρ της Αφρικής. Είπε πράγματα συγκλονιστικά. Οι ιθαγενείς που βαπτίζονται εκεί, ζουν πρωτοχριστιανικές καταστάσεις. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Quinto Concilio Ecuménico.
Como heredero de los Césares, Justiniano considero su deber restaurar el Imperio romano, pero a la vez quería establecer en el interior del Imperio una ley y una fe únicas. “Un Estado, una Ley, una Iglesia”): tal fue la breve fórmula a que se atuvo la política de Justiniano. Absolutista por principio, estimaba que en un Estado bien organizado todo debía subordinarse a la autoridad del emperador. Notando muy bien que la Iglesia podía ser un arma preciosa en manos del gobierno, se esforzó por todos los medios en subordinarla a él. Los historiadores que tratan de descubrir los principios directivos de la política religiosa de Justiniano, se inclinan en favor del predominio de los móviles políticos y declaran que la religión no fue para él sino la servidora del Estado, (2) ahora dicen que aquel “segundo Constantino estuvo siempre dispuesto a olvidar sus deberes con el Estado tan pronto como intervino la religión.”
VatopaidiFriend: Παρακολουθήστε ένα πολύ ωραίο ντοκυμανταίρ με τίτλο «Στιγμές αιωνιότητος» για την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, που θα το ανεβάσουμε σε έξι μέρη. Το αφιερώνουμε στις αναγνώστριες του ιστολογίου μας που ως γυναίκες δεν μπορούν να επισκεφθούν την Ιερά Μονή, αλλά και σε όσους δεν έχουν επισκεφθεί τη Μονή, για να δουν όντως τί μεγάλο έργο, υλικό και πνευματικό, επιτελείται εκεί.
The Gossip. Painting of Nikolaos Gyzis
Strangely enough, the word ‘gossip’ originally meant ‘godparent’ and it is connected with the word ‘sibling’. It is useful to recall, because it means that gossip comes about when people are too familiar, too close to each other. I think that in the hothouse of certain tiny convert groups, where relations are too close for comfort, this can be a problem. I have not particularly come across the problem of gossip in more ‘normal’, larger parishes.
The essence of gossip is pride, the wish to feel superior to others, it is smugness, pretentiousness, self-importance. Gossip always condemns others. Here we must distinguish between ‘judging’ and ‘condemning’. We constantly have to judge – judges have to do it, parents have to do it, priests have to do it.
…Το παιδί όταν γεννιέται, δεν γεννιέται με γνώση οι προκομμένοι άνθρωποι το αναστήνουν και το προκόβουν. Τέτοια ηθική είχετε εσείς και προκοπή, τέτοιους καταντήσετε κ᾿ εμάς τους δυστυχείς. Όμως του κάκου κοπιάζετε. Αν δεν υπάρχει ᾿σ εσάς αρετή, υπάρχει η δικαιοσύνη του μεγάλου Θεού, του αληθινού βασιλέα. Ότι εκεινού η δικαιοσύνη μας έσωσε και θέλει μας σώση ότι όσα είπε αυτός είναι όλα αληθινά και δίκαια και τα δικά σας ψέματα δολερά. Κι᾿ όλοι οι τίμιοι Έλληνες δεν θέλει κανένας ούτε να σας ακούση, ούτε να σας ιδή, ότι μας φαρμάκωσε η κακία σας, όχι των φιλανθρώπων υπηκόγωνέ σας, εσάς των ανθρωποφάγων οπ᾿ ούλο ζωντανούς τρώτε τους ανθρώπους και ᾿περασπίζεστε τους άτιμους και παραλυμένους και καταντήσετε την κοινωνία παραλυσία…
Γράφει ο Αιμίλιος Πολυγένης
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ – Επιβεβαίωση για το Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «Romfea.gr», το οποίο στις 6 Σεπτεμβρίου 2009, είχε γράψει ότι δεν υπάρχει καμία απόφαση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο για δήθεν «ξύρισμα» του Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου Αρχιμ. Εφραίμ.
Συγκεκριμένα είχαμε γράψει ότι ποτέ δεν συγκλήθηκε κανένα δικαστήριο εις βάρος του Ηγουμένου, αλλά ούτε του ζητήθηκε να παραιτηθεί και να μείνει ένας απλός μοναχός.
Κάποιοι όμως βιαστήκαν να συκοφαντήσουν τον Ηγούμενο της Μονής Βατοπαιδίου, με σκοπό να δημιουργήσουν σύγχυση και αρνητικό κλίμα πριν τα δικαστήρια.
Χθες, Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009, συνεδρίασε η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου όπου εξέτασε την Εισήγηση της Επιτροπής του Πατριαρχείου επί των Αγιορειτικών θεμάτων, με βασικό θέμα την επιβολή πνευματικών ποινών στον Ηγούμενο Εφραίμ σχετικά με την υπόθεση Βατοπαιδίου και την αναμόχλευσή της απεξαρχής. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Παπαδιαμάντης σε ένα διήγημά του μιλάει για μια γυναίκα που είναι στην εκκλησία με το μωρό της αγκαλιά και πάει ένας επίτροπος με υπερβάλλοντα ζήλο να της πει να κάνη ησυχία, με αποτέλεσμα ο ίδιος κάνει περισσότερη φασαρία από το μωρό… Και συμπληρώνει ο Παπαδιαμάντης «και μετά σου λένε πως οι άνδρες είναι δήθεν εξυπνότεροι των γυναικών!…». Οι ειδικοί αποφαίνονται ότι η γυναίκα έχει 1) περισσότερο συναίσθημα από τον άντρα, 2) περισσότερη αντοχή και 3) περισσότερη πίστη στο Θεό. Όταν όμως κάποιος δεν ξέρει την δύναμή του ή την χρησιμοποιεί λάθος τότε γίνεται επικίνδυνος. Ξέρετε, όσο πιο μεγάλη δύναμη έχεις, το λάθος σου είναι όλο και πιο καταστροφικό. Ας αναλύσουμε λίγο το κάθε χαρακτηριστικό της γυναίκας ξεχωριστά.
1) Η γυναίκα έχει περισσότερο συναίσθημα: Έχει την δυνατότητα να συνεισφέρει μέσα στην οικογένειά της, κυρίως με το συναίσθημα, ενώ ο άντρας κυρίως με τη λογική. Υπάρχουν βέβαια και οικογένειες με διαφοροποιήσεις, αλλά κατά κανόνα η γυναίκα αποτελεί την καρδιά της οικογένειας ενώ ο άνδρας το μυαλό της.
Όταν μιλάμε για συναισθήματα εννοούμε τα συναισθήματα της αγάπης, της τρυφερότητας, της καλοσύνης και κυρίως την ικανότητα να νοιώθει, πώς νοιώθει ο άλλος, να μπαίνει στη θέση του. Κάτι που είναι προϋπόθεση για την Αγάπη. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Καρυές. Πανοραμική άποψη. Karyes. A panorama view.
Είναι η εδρα της κοινότητος του Αγίου Όρους. Στις αρχές του 10ου αι. ο συνοικισμός υπήρχε ήδη και ονομαζόταν «Μέση». Εκεί ήταν εγκατεστημένος ο «Πρώτος», δηλαδή η διοικητική κεφαλή της μοναχικής κοινότητας. Εκεί βρισκόταν και ο κεντρικός ναός της χερσονήσου, το λεγόμενο «Πρωτάτον», το οποίο αποτελούσε τον βασικό χώρο των λατρευτικών και διοικητικών συναθροίσεων των αθωνιτών μοναχών. Ο ναός, αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου, ήταν μικρός αλλά, περί το 960, κατεδαφίσθηκε και οικοδομήθηκε στη θέση του ο υπάρχων. Τις τοιχογραφίες του, καμωμένες περί το 1300, η παράδοση τις θεωρεί έργα του «Πανσελήνου». Στο Πρωτάτο φυλάσσεται η θαυματουργός εικόνα του «Άξιον Έστιν». Δίπλα στο ναό βρίσκεται το κτήριο όπου συνεδριάζει η Ιερά Κοινότης και ο πύργος όπου φυλάσσεται το αρχείο με πολλά έγγραφα, μεταξύ των οποίων τα «Τυπικά» του 972 καί του 1045, θεωρημένα με τις υπογραφές των αυτοκρατόρων Ιωάννου Τσιμισκή και Κωνσταντίνου Μονομάχου, αντιστοίχως. Στις Καρυές εδρεύει ο Διοικητής του Αγίου Όρους και βρίσκονται διεσπαρμένα τα «κονάκια» των είκοσι κυριάρχων Μονών. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Αρχιμ.Παντελεήμων Καραλάζος
Στις ημέρες μας δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι η γλώσσα της κοινής προσευχής και λατρείας της εκκλησίας θα έπρεπε να ήταν ίδια με την καθομιλουμένη. Έτσι θα ήταν κατανοητά από όλους και θα προσέλκυε πολύ περισσότερους στην λειτουργική ζωή της Εκκλησίας.
Στο Θέμα αυτό πολύ διαφωτιστικές είναι οι επισημάνσεις του γνωστού αγίου και θεολογικοτάτου κληρικού των ημερών μας, του γέροντος Σωφρονίου. Στο βιβλίο του «Οψόμεθα τον Θεόν καθώς έστι», κοντά στο κεφάλαιο που αναλύει το βασικότερο θέμα της διδασκαλίας του, την υποστατική αρχή, έχει τοποθετήσει ένα μικρό κεφάλαιο αναφερόμενο στη λειτουργική γλώσσα. Στο κεφάλαιο αυτό ο γέρων Σωφρόνιος είναι ξεκάθαρος και κατηγορηματικός. Η γλώσσα των λειτουργικών κειμένων της εκκλησίας, η οποία είναι η αρχαία ελληνική, δεν θα πρέπει ποτέ να μεταφραστεί. Την αλήθεια αυτή την στηρίζει σε πολύ σοβαρά επιχειρήματα και την επισφραγίζει με την έκδηλη χάρη που προπορεύεται των λόγων του. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών κυρός Διονύσιος (1907-1970).
αρχιμανδρίτου Ελισαίου, Καθηγουμένου Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας, Αγίου Όρους
Η επανέκδοση προσφάτως δύο βιβλίων: «Ανατολικός Ορθόδοξος Μοναχισμός» τ. Α και Β από την Ιερά Μονή Παντοκράτορος Κερκύρας, και «Μάρτυρες», από την Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Βυτουμά Καλαμπάκας, δίδει στους νεωτέρους την ευκαιρία να γνωρίσουν μία μεγάλη μορφή της Εκκλησίας, τον μακαριστό Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών κυρό Διονύσιο Χαραλάμπους, πρότυπο επισκόπου και στύλο της μοναχικής αναγεννήσεως στα τέλη του 20ού αιώνος. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Η Τελική Κρίση. Χαρακτικό του Hieronymus Bosch (1450 - 1516).
Ο Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης, από τη Ρωσία, διηγείται αυτό το όραμα που είχε τον Ιανουάριο του 1901:
«Οι αγιασμένοι άνθρωποι του Θεού δεν θα πρόδιδαν την πίστη ούτε με μια λέξη»
Μετά τις βραδινές προσευχές, ξάπλωσα λίγο να ξεκουραστώ στο αμυδρά φωτισμένο κελί μου, καθώς ήμουν κουρασμένος. Μπροστά από την εικόνα της Μητέρας του Θεού βρισκόταν κρεμασμένη η λαμπάδα μου. Δεν είχε περάσει πάνω από μισή ώρα, όταν άκουσα ένα θρόισμα. Κάποιος ακούμπησε τον αριστερό μου ώμο και με τρυφερή φωνή μου είπε: «σήκω δούλε του Θεού Ιωάννη, και ακολούθησε το θέλημα του Θεού!» Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Οι άγιοι Ιωακείμ και Άννα με την Παναγία. Από τοιχογραφία του καθολικού της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου.
(+Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού)
ΕΜΜΕΤΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ (Γέροντα Ιωσήφ Ησυχαστή)
8 . <Περί αγάπης>
Αλλ΄ ουδέ επιτρέπει, η γλώσσα λαλήσαι
ούτε νους και καρδία, ψυχή και θελήσει,
επειδή βασιλεύει η γλυκεία Αγάπη,
Ιησούς ο Σωτήρ μου, ο γλυκύτατος έρως,
και Πατήρ πλαστουργός μου και Άγιον Πνεύμα,
ω Τριάς Παναγία, εν μονάδι τη Θεία,
η ζωή της ψυχής μου και τρυφή της καρδίας, Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Όσοι έχουμε παρατηρήσει τις μεθόδους του παρακράτους και των μηχανισμών που αρέσκονται στο να το μιμούνται, γνωρίζουμε ότι μια κλασική του μέθοδος είναι αυτή της «ηθικής δολοφονίας χαρακτήρων». Σε τι συνίσταται η «ηθική δολοφονία»;
Στοχοποιείται καταρχάς ένα πρόσωπο, ένας χαρακτήρας, που λόγω ιδιαίτερων ιδιοτήτων του είναι ευάλωτος στη συκοφαντία. Μια Ορθόδοξη Ιερά Μονή με μεγάλη περιουσία, όπως η Ιερά Μονή Βατοπαιδίου είναι εύκολος στόχος, διότι μπορεί εύκολα να υποβληθεί στο ακροατήριο η αντίληψη ότι «ο λαός πεινάει και οι παπάδες είναι μέσα στο χρήμα». Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Fresco from the Holy Great Monastery of Vatopaidi
The Feast of Feasts-The Holy Pascha of the Lord.
On Saturday, the day after the crucifixion of the Lord, His disciples and followers were filled with gloom, for they had seen their Lord and Master die, crucified on a cross. As Holy Scripture tells us, there was a man named Joseph from the Jewish town of Arimathea. He was a member of the council, a good and righteous man, who had not consented to their purpose and deed, and he was looking for the kingdom of God. This man went to Pilate and asked for the body of Jesus (Luke 23:50-52). Pilate gave him leave. So he came and took away His body. [He and] Nicodemus also, who had at first come to Him by night…took the body of Jesus, and bound it in linen clothes…as is the burial custom of the Jews. Now in the place where He was crucified there was a garden, and in the garden a new tomb where no one had ever been laid. So because of the Jewish day of Preparation, as the tomb was close at hand, they laid Jesus there (John 19:38-42). The women who had come with Him from Galilee followed, and saw the tomb, and how His body was laid; then they returned and prepared spices and ointments. On the Sabbath they rested according to the commandment (Luke 23:55-56).
ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο) 
