Ο όσιος Ρωμύλος της Ραβάνιτσας – 18 Σεπτεμβρίου

Όσιος Ρωμύλος της Ραβάνιτσας. Σύγχρονη εικόνα Ι.Μ.Δοχειαρίου. Από το βιβλίο του Μωυσέως Μοναχού Αγιορείτου, Οι Άγιοι του Αγίου Όρους, εκδ. Μυγδονία (σελ. 282).

Ο όσιος Ρωμύλος γεννήθηκε κατά το 1300 στην παραδουνάβια πόλι Βιδίνιο από ευσεβείς γονείς, πατέρα Έλληνα και μητέρα Βουλγάρα. Κατά το άγιο βάπτισμα ονομάσθηκε Ράϊκος. Από την παιδική του ηλικία έδειχνε πόθο για μάθησι και οι διδάσκαλοί του, θαυμάζοντας την σοφία και την σύνεσί του, τον αποκαλούσαν «παιδαριογέροντα». Όταν ανδρώθηκε, για να αποφύγη τον γάμο που εσκέπτοντο οι γονείς του, έφυγε κρυφά σε μοναστήρι της επαρχίας του Τιρνόβου. Εκεί, μετά την κανονική δοκιμασία, εκάρη μικρόσχημος με το όνομα Ρωμανός και διακονούσε με πολλή ευλάβεια στον ναό ως εκκλησιαστικός.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟ ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ (1)

Άγιος Μακάριος Κορίνθου. Φορητή εικόνα Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου (19ος αι.). Από το βιβλίο του Μωυσέως Μοναχού Αγιορείτου, Οι Άγιοι του Αγίου Όρους, εκδ. Μυγδονία (σ. 526).

Αγίου Μακαρίου Νοταρά

«Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς»

Πραγματικά, αδελφοί μου, είναι μεγάλη η εύσπλαγχνία του Κυρίου μας και ανερμήνευτη η φιλανθρωπία που έδειξε και δείχνει σε μας τους αχάριστους καί αγνώμονες προς Αυτόν, τον ευεργέτη μας. Διότι, οχι μόνο μας ανέστησε, ενώ είχαμε κατρακυλήσει στην αμαρτία, αλλά, επειδή η αγαθότητα Του είναι άπειρη, μας παρέδωσε και πρότυπο προσευχής, που ανεβάζει το νου μας στην υψηλή κατάσταση της Θεολογίας και βοηθά ολο το ανθρώπινο γένος να μην πέσει πάλι από επιπολαιότητα και αφροσύνη στα ίδια αμαρτήματα.

Γι’ αυτό το λόγο, έτσι όπως είναι και πρέπον, από την αρχή της προσευχής, ανεβάζει το νου μας στο υψηλό επίπεδο της Θεολογίας. Μας γνωρίζει τον κατά φύση Πατέρα Του και Δημιουργό όλης της ορατής και αοράτου κτίσεως, και μας επισημαίνει την κατάσταση της υιοθεσίας, την οποία εμείς οι Χριστιανοί αξιωθήκαμε να λάβουμε, γι’ αυτό έχουμε και τη δυνατότητα να Τον φωνάζουμε κατά χάριν, «Πατέρα».

Διότι, αφού ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός σαρκώθηκε, δόθηκε εξουσία σε όλους, όσοι Τον πίστευσαν, να γίνουν τέκνα και υιοί του Θεού, μέσω του αγίου Βαπτίσματος, καθώς το λέει ο Θεολόγος και Ευαγγελιστής Ιωάννης: «Σ’ όσους Τον δέχθηκαν και πίστευσαν σ’ Αυτόν, έδωσε το δικαίωμα να γίνουν παιδιά του Θεού».

Συνεχίζονται οι διαρρήξεις ελληνικών εκκλησιών στην Αλβανία

Κορυτσά– Κλοπή σημειώθηκε στην εκκλησία της Παναγίας στη Μοσχόπολη της Κορυτσάς (Αλβανία). Η διάρρηξη, σύμφωνα με τις αρχές, έγινε τα ξημερώματα της Πέμπτης και οι δράστες αφαίρεσαν μεγάλο τμήμα των εικόνων. Στο ναό εκτελούνταν έργα αποκατάστασης και τα μέτρα ασφαλείας ήταν ελλιπή, σύμφωνα με τις αρχές.

Η εκκλησία έχει χτιστεί το 18ο αιώνα και το τέμπλο της ζωγραφίστηκε το 1770.

Πηγή: http://www.greekinsight.com/article.php?id=28863

Mărturisire de credință împotriva ecumenismului (Ρουμανικά, Romanian)

Intervenţie a profesorului Dimitrios Tselenghidis pe lângă Sfântul Sinod al Bisericii Greciei pentru dialogul cu catolicii

Profesorul de dogmatică de la Facultatea de Teologie a Universităţii Aristotelice din Tesalonic, domnul Dimitrios Tselenghidis, în scrisoarea sa către Sfântul Sinod al Bisericii Greciei cere de la ierarhi să se ocupe cu textul de la Ravenna şi să ia o poziţie în chestiunea primatului papal înainte de întrunirea critică a Comisiei Mixte de Dialog între ortodocşi şi romano-catolici în luna octombrie ce se apropie, în Cipru. O scrisoare asemănătoare domnul profesor a trimis şi către Sfântul Sinod al Bisericii Ciprului, dar şi către Sfânta Chinotită a Sfântului Munte. Textul scrisorii este următorul:

ORTHODOX CHRISTIAN MONASTICISM

With the development of monasticism in the Church there appeared a peculiar way of life, which however did not proclaim a new morality. The Church does not have one set of moral rules for the laity and another for monks, nor does it divide the faithful into classes according to their obligations towards God. The Christian life is the same for everyone. All Christians have in common that «their being and name is from Christ»[1]. This means that the true Christian must ground his life and conduct in Christ, something which is hard to achieve in the world.

What is difficult in the world is approached with dedication in the monastic life. In his spiritual life the monk simply tries to do what every Christian should try to do: to live according to God’s commandments. The fundamental principles of monasticism are not different from those of the lives of all the faithful. This is especially apparent in the history of the early Church, before monasticism appeared.

Historia del Imperio Bizantino. (6) (Spanish, Ισπανικά)

Continuación de la (5)

Las Disputas Religiosas y el Tercer Concilio Ecuménico.

Los dos primeros concilios ecuménicos habían establecido definitivamente el punto de que Cristo era a la vez Dios y hombre. Pero esta solución no satisfacía a los espíritus ávidos de verdad religiosa, los cuales comenzaron a discutir de qué manera convenía entender en Jesús la unión de la persona humana y la substancia divina, y sus relaciones recíprocas. El fin del siglo IV y vio nacer en Antioquía una doctrina según la cual no existía unión completa de las dos naturalezas en Jesucristo, demostrando a continuación la plena independencia de la naturaleza humana en Jesucristo, tanto antes como después de su unión con la naturaleza divina. Mientras semejante doctrina no rebaso un círculo restringido de personas, no motivó grandes turbaciones en la Iglesia. Pero a contar del día en que la sede episcopal de Constantinopla fue ocupada por Nestorio, partidario convencido de aquella doctrina, las circunstancias cambiaron. El nuevo patriarca quiso imponer la doctrina de Antioquía a toda la Iglesia. Nestorio que era célebre por su elocuencia, dirigió al emperador, a raíz de su consagración, las palabras siguientes: “Dame, Señor, una tierra limpia de herejes y yo te daré en cambio el cielo; ayúdame a exterminar a los herejes y yo te ayudaré a exterminar a los persas.” (3) Con el nombre de herejes, Nestorio comprendía todos aquellos que no compartían sus opiniones sobre la independencia de la naturaleza humana en Jesucristo. Nestorio no llamaba a la Virgen María “Madre de Dios,” sino “Madre del Cristo,” es decir, “Madre de un hombre.”

Leer más…

Pourquoi le sourire de l’Ancien Joseph est-il « de l’éternité » ? (French, Γαλλικά)

Honorable Monsieur Papanicolaou,

Quelques heures après l’ensevelissement de l’Ancien Joseph vous avez publié sur votre site internet un article ayant pour titre : « Les funérailles du bienheureux Ancien Joseph de Vatopaidi – Sourire de l’éternité » décrivant en peu de mots l’évènement illustré de quelques photographies. La photographie du défunt, souriant, non seulement des lèvres mais par toute l’expression de son visage, a fait grande impression dans le monde comme nous pouvons le constater d’après les articles et commentaires qui sont apparus sur de nombreux sites internet. Assurément, on rencontre des cas de défunts présentant un visage lumineux, avec une expression de profonde sérénité ; cependant où peut-on trouver un tel sourire ? D’une part, tous les Pères spirituels disent que l’heure de la mort est effrayante pour tout être humain, et d’autre part nous lisons dans les écrits patristiques que ceux qui sont les plus avancés dans la vie spirituelle, par humilité, ne se laissaient jamais gagner par une assurance présomptueuse de leur salut avant d’être passé dans l’autre vie, où il n’y a plus de danger. De plus, l’Ancien Joseph souffrait du cœur et était très accablé par la maladie. Pouvait-il donc mourir en souriant ?

Το άγχος για την τελειότητα

VatopaidiFriend: Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αξία της γυναίκας πάντα ήταν και πάντα θα είναι η δυνατότητα  που έχει  να δίνει αγάπη στους άλλους. Αυτό είναι που την κάνει και όμορφη (χωρίς κομμωτήριο) και ποθητή (χωρίς γυμναστήριο). Αυτή είναι παράδοση που δεν πρέπει να αλλάξει ποτέ. Ο Θεός την γυναίκα διάλεξε να γεννάει – και ακόμα και αν εκείνη δεν έχει δικά της παιδιά, έχει το χάρισμα από τον Θεό να αγαπάει όλα τα παιδιά του κόσμου. Τί πιο τέλειο από αυτό;

Μαρία Λασσιθιωτάκη – Ψυχολόγος

Το άγχος για την τελειότητα αντιμετωπίζει κυρίως η συγχρονη γυναίκα,ώστε να είναι πάντα πολύ καλή σε όλα.

1.όμορφη και περιποιημένη(κομμωτηριο,πεντικιούρ,μακιγιαζ,ρούχα κλπ

2.ικανή επαγγελματίας πετυχημένη στη δουλειά της

3.ερωτεύσιμη και γοητευτική ,δηλαδή πρέπει να είναι και γυναίκα

Θείας Χάριτος Εμπειρίες, Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής (31)

Συνέχεια από (30)

(+Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού)

Επιστολή 28

Προς Ανώνυμη Μοναχή,

[…]

Εύχομαι να είσθε λίαν καλά.

Έλαβον, τέκνον μου, την επιστολήν σου και λίαν εχάρη όπου ζητείς λόγον Θεού διά την ωφέλειαν της ψυχής σου.

Λοιπόν, άνοιξόν σου τα ώτα και πληρώσω αυτά αγαθών. Το στόμα σου αδιαλείπτως να μελετά την ευχήν: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με». Κολληθείτω η πνοή σου εις το όνομα του γλυκύτατου Χριστού, και αυτό αφού θα πολυκαιρίση, θα το συνηθίση ο νους να το λέγη παντοτινά με τόν ενδιαθέτον λόγον. Μόνον πρόσεχε μην δέχεσαι φαντασίες. Εις τα λόγια μόνον της ευχής να προσεχής και πολύ θα ωφεληθής.

Διότι με την ευχήν, θα καθαρίση ο νους σου και θα την κατεβάση εις την καρδίαν, και θα γίνη διαδρομή, ένωσις νοός, λόγου και καρδίας, και θα γίνη Παράδεισος μέσα σου.

Ποίημα για την Μονή Βατοπεδίου (3)

Το παρεκκλήσιο της Αγίας Ζώνης στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου με τις σκαλωσιές. Η επισκευή του ναού έχει διακοπεί, αλλά προσευχόμαστε, για την τιμή της Παναγίας μας, ότι αυτό δεν θα κρατήσει για πολύ ακόμα. Η φωτογραφία λήφθηκε τον περασμένο μήνα στα σαράντα της κοιμήσεως του γέροντα Ιωσήφ.

Ήρθε η σειρά μου να ασπαστώ
τώρα την Παναγία!
Να δω την Ζώνη την Αγνή!
Τη Ζώνη την Αγία!
Να προσκυνήσω ταπεινά
να πάρω ευλογία.

Κοιτάζοντας την Παναγιά
Δέος με κυριεύει!
Κοιτάζοντας τη Ζώνη της!
Νιώθω σαν να με δένει!
Να προσκυνήσω ταπεινά
μόνο αυτό μου μένει,
τα πόδια μου δεν ξεκινούν
η Ζώνη! Μου τα δένει!

Ηχητικά ντοκουμέντα από την πανήγυρη της Αγίας Ζώνης (4)

Σε συνέχεια του αφιερώματος των ηχητικών ντοκουμέντων από την πανήγυρη της Αγίας Ζώνης στην Ι.Μ. Βατοπαιδίου ανεβάζουμε στο ιστολόγιό μας το δεύτερο μέρος από το περίφημο δίχορο και οκτάηχο “Θεοτόκε Παρθένε” του Πέτρου Μπερεκέτου του Γλυκή (1768, μαθητής του Δαμιανού Βατοπαιδινού).

Ποίημα για την Μονή Βατοπεδίου (2)

VatopaidiFriend: Αναδημοσιεύουμε το δεύτερο μέρος ενός πανέμορφου ποιήματος του ποιητή Δημήτρη Πολυχρόνη για την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, το οποίο είχε αναρτηθεί πριν από αρκετό καιρό. Αμέσως μετά ακολουθεί το επόμενο μέρος, το οποίο δεν έχει δημοσιευθεί ως τώρα. Αξίζει πάντως να δείτε και το πρώτο μέρος…

(συνέχεια από 1)

Η Μονή Βατοπεδίου
μέγα θαύμα του Κυρίου!
Μέσα στου κόσμου την ψευτιά
είναι ένα Θαύμα ακόμα!
Θα ‘χεις κατάλευκη ψυχή!
Όταν το μαύρο σου κορμί
θα σου το φάει το χώμα!
Ψάξε για νά ‘βρεις το Χριστό!
Όσο μπορείς ακόμα.

Το μοναστήρι τούτο εδώ
είναι πιο πάνω απ’ τις Καρυές
μακριά από τη Δάφνη,
το βλέπω τώρα από κοντά
μοιάζει χρυσό Στεφάνι!

Ο άγιος Ευμένιος επίσκοπος Γορτύνης της Κρήτης ο Θαυματουργός – 18 Σεπτεμβρίου

Ο μακάριος Ευμένιος κατήγετο από την Κρήτη. Από την νεανική του ηλικία αφιερώθηκε με πολλή επιμέλεια στα έργα της ασκήσεως, τα οποία συνεδύαζε με άκρα ταπείνωσι. Το πρόσωπό του ήταν πάντοτε λουσμένο στα δάκρυα. Ποτέ δεν κατέκρινε κανένα ούτε δέχθηκε να ακούση άλλον να καταλαλή. Έφθασε σε τέτοιο ύψος αρετής, ώστε οι χριστιανοί της Γορτύνης τον πίεσαν να γίνη επίσκοπός τους. Με πολλή σύνεσι εποίμανε το ποίμνιό του, αξιώθηκε δέ να λάβη από τον Θεό και την δύναμι να επιτελή θαύματα. Όταν μετέβη στην Ρώμη<1>, σαν πυρσός την κατεφώτισε με τις θείες διδασκαλίες του και στερέωσε τους πιστούς με τα πολλά του θαύματα.

Η αγία Αριάδνη (η και Μαρία ονομαζομένη) η εν Φρυγία – 18 Σεπτεμβρίου

Αγία Αριάδνη. Μηνολόγιον Βασιλείου Β΄, φ. 48 (11ος αι.)

Η αγία Αριάδνη έζησε κατά τους χρόνους των βασιλέων Αδριανού (117-138) και Αντωνίνου (138-161). Δούλη κάποιου Τερτύλου, πρώτου πολίτου της Πρυμνησού της Φρυγίας Σαλουταρίας, αρνήθηκε να ακολουθήση την οικογένεια του κυρίου της στον ναό των ειδώλων, για να συνεορτάση μαζί τους τα γενέθλια του υιού του. Επειδή ομολόγηση πως ήταν χριστιανή, την εκτύπησαν σκληρά και την έρριξαν στην φυλακή, όπου έμεινε τελείως άσιτη. Αργότερα στρατιώτες του ηγεμόνος την κρέμασαν και της ξέσχιζαν τα πλευρά. Όταν την άφησαν ελεύθερη, βρήκε ευκαιρία και έφυγε στο όρος, αλλά οι στρατιώτες την κατεδίωξαν με ξίφη. Μπροστά στον κίνδυνο να συλληφθή πάλι, η μάρτυς παρεκάλεσε τον Θεό να ανοίξη μία πέτρα και να την δεχθή στην ρωγμή της. Εκεί μέσα η Αριάδνη ευχαριστώντας τον Θεό παρέδωσε το πνεύμα της. Τους διώκτες της θανάτωσαν με δόρατα άγγελοι Κυρίου.

Πηγή (κειμένου και φωτογραφίας): “Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας”, υπό ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου, εκδ. Ίνδικτος (τόμος πρώτος, σ. 197-198).

H BYZANTINH ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΓΝΟΥΝΤΑΣ (ΤΟΥ 11ΟΥ ΑΙΩΝΑ) ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΑΥΡΟ (6) (με φωτογραφίες από το πανέμορφο καθολικό)

Συνέχεια από (5)

VatopaidiFriend: Η Μονή της Παναγίας Αγνούντας είναι ένα κυριολεκτικά πανέμορφο και γραφικότατο μοναστηράκι πάνω σε έναν κατάφυτο λοφίσκο δίπλα στο δρόμο από την Κόρινθο στην Επίδαυρο. Η επίσκεψη σε τούτο το μικρό στολίδι της Ορθοδοξίας είναι μια ιδιαίτερη εμπειρία. Υπάρχει μια τελείως διαφορετική ατμόσφαιρα εκεί. Τα γήινα τερακόττα χρώματα σε πάνε κατευθείαν στην Κάτω Ιταλία. Οι κάκτοι που αναρριχώνται στο κτίριο της μονής και τα κελλιά παλαιών ασκητών προσθέτουν ακόμα περισσότερο στην εξωτική ατμόσφαιρά της. Η αρχιτεκτονική της εκκλησίας της μονής, που είναι αφιερωμένη στην Παναγία, είναι κάτι το μοναδικό. Η υψηλή, σε σύγκριση με το μήκος και το πλάτος της, οροφή της είναι κάτι που δεν το συναντάς συχνά. Το εσωτερικό του ναού, με τις εκπληκτικές μεταβυζαντινές τοιχογραφίες του, χαρακτηρίζεται από ένα κλίμα υπερβατικό και μυστηριακό. Πραγματικά, όταν πάς σε αυτό το μοναστήρι, είναι σαν να μεταφέρεσαι δέκα αιώνες πίσω. Επίσης αναφέρουμε πως στην μονή φυλάσσεται ως πολύτιμος θησαυρός η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Αγνούντας, μέσω της οποίας επιτελούνται πάμπολλα θαύματα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που πολύς κόσμος, και από την Αθήνα ακόμα, επιλέγει αυτό το μοναστηράκι για να κάνει εκεί τις βαφτίσεις των παιδιών τους. Το μόνο που έχετε να κάνετε, είναι μια εκδρομούλα να πάτε να το δείτε από μόνοι σας. Σας το συστήνουμε κατηγορηματικά!!!

8. Το Καθολικό της Μονής

Μετά το διαβατικό μπαίνουμε στο λιθόστρωτο αίθριο, που σχηματίζει έναν πέτρινο διάδρομο γύρω από το ναό. Στη δυτική πλευρά η αυλή έχει πολύ μεγαλύτερη ευρυχωρία, ώστε να αναδεικνύεται η πρόσοψη του ναού και κυρίως να απομονώνεται ο χώρος λατρείας από τους θορύβους του περιβάλλοντος.

Το μήνυμα της ημέρας

Όπου και αν βρεθείς, να βάζεις τον εαυτό σου κάτω από όλους, και θα βρίσκεις ανάπαυση.

Αββάς Ισαάκ Σύρος

Message of the day

Wherever you may be, put yourself below everyone, and you shall find peace.

Abba Isaac the Syrian