Psalmul 6 (Ρουμανικά, Romanian)

La sfârşit, în cântări, pentru a opta, psalm lui David

Doamne, nu cu mânia Ta să mă mustri, nici cu urgia Ta să mă cerţi. 2Miluieşte-mă Doamne, căci neputincios sunt. Tămăduieşte-mă Doamne, căci s-au tulburat oasele mele, 3şi sufletul meu s-a tulburat foarte, şi Tu Doamne, până când? 4Întoarce-Te Doamne, izbăveşte sufletul meu, mântuieşte-mă pentru mila Ta, 5căci nu este întru moarte cel ce Te pomeneşte pe Tine, şi în iad cine se va mărturisi Ţie? 6Ostenit-am întru suspinul meu, scălda-voi în toate nopţile patul meu, cu lacrimile mele aşternutul meu voi uda. 7Tulburatu-s-a de mânie ochiul meu, învechitu-m-am întru toţi vrăjmaşii mei. 8Depărtaţi-vă de la mine toţi cei ce lucraţi fărădelegea, căci a ascultat Domnul glasul plângerii mele, 9auzit-a Domnul rugămintea mea, Domnul rugăciunea mea a primit. 10Să fie ruşinaţi şi tulburaţi toţi vrăjmaşii mei, să se întoarcă şi degrabă să fie ruşinaţi foarte.

Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, ΦΤΩΧΟΣ ΑΓΙΟΣ (διήγημα) (2)

Συνέχεια από (1)

Β΄ 

Εγερθείς περί όρθρον βαθύν ο πτωχός Τσόμπανος, ο βόσκων ολίγας αίγας και μανδρίζων εις το κατάμερον των Τριών Σταυρών, ήμελξε τας αίγας του, και αφυπνίσας τον παραγυιόν του, τον έστειλε να φέρει την καρδάραν πλήρη εις το χωρίον, προς τον κολλήγαν του, τον προεστόν, και να γυρίσει γρήγορα οπίσω. Εάν ιδεί και αργούν ν’ ανοίξουν την γέφυραν, του είπε να κράξει τον φύλακα, τον πυλωρόν, και ν’ ανεβάσει το γάλα με το παλάγκο εις το Κάστρον επάνω. Αλλά να μη φύγει πριν λάβει είδησιν από τον κυρ Αναγνώστην, τον προεστόν, τον κολλήγα του, μη τυχόν ήθελε να του παραγγείλει τίποτε. Ο παις επέταξε την κάπαν του, ενίφθη με την στάμναν, εσφογγίσθη με τα μανίκια του υποκαμίσου του, ήρπασε την καρδάραν κι έφυγε τρέχων.

Θείας Χάριτος Εμπειρίες, Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής (32)

Η Παναγία στο καράβι διαλέγει το Άγιον Όρος για περιβόλι της. Λεπτομέρεια από φορητή εικόνα στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου. (ερασιτεχνική φωτογραφία)

Συνέχεια (31)

(+Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού)

ΕΜΜΕΤΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ (Γέροντα Ιωσήφ Ησυχαστή)

1. <Υποσχέσεις της Παναγίας προς τους Αγιορείτες>.

Δεν έπαυσεν ο γηραιός και υψικόμης Άθως,

να τρέφη εις τους πόδας του του φυτά, δέντρα μετ΄ άνθους

όπου μετά την Σταύρωσιν του Σωτήρος Χριστού μας,

εδόθη αυτή η δωρεά εις την μητέρα του Θεού μας,

όταν εις τον Άθω απέπλευσε μετά των Αποστόλων,

τότε έκανε την αίτησιν προς τον Θεόν των όλων,

Ιερα Μονή Φιλοθέου – The Holy Monastery of Filotheou

Η Ιερά Μονή Φιλοθέου. Πανοραμική εξωτερική άποψη. Holy Monastery of Filotheou. A panorama view.

Πρώτη αναφορά της Μονής γίνεται σε έγγραφο του 1013, όταν ονομαζόταν «Μονή της Πτέρης» Δύο έτη αργότερα αναφέρεται με το σημερινό όνομά της, το οποίο φαίνεται να είναι το όνομα του κτήτορα. Κατά το 16ο αι., ηγούμενος της ήταν ο άγιος Διονύσιος ο οποίος αργότερα ίδρυσε τη Μονή του Αγίου Διονυσίου στον Όλυμπο. Στη Φιλοθέου μόνασε κατά το 18ο αι. και ο πολύς, άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.

Τι σημαίνει ιατρικώς «κάνω έκτρωση». Ομιλία του Dr. Σάββα Κυριακίδη, ιατρού γυναικολόγου

ΨΑΛΜΟΣ 126,3: Ιδού, τα παιδιά είναι κληρονομία από τον Κύριο, ο καρπός της κοιλίας είναι αμοιβή.

Τι σημαίνει ιατρικώς «κάνω έκτρωση».mp3

 

Πηγή : http://www.dailygreece.com/2008/01/post_214.php

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟ ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ (3)

Άγιος Μακάριος Κορίνθου. Φορητή εικόνα Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου (19ος αι.). Από το βιβλίο του Μωυσέως Μοναχού Αγιορείτου, Οι Άγιοι του Αγίου Όρους, εκδ. Μυγδονία (σ. 526).

Συνέχεια από (2)

Αγίου Μακαρίου Νοταρά

« Ελθέτω η βασιλεία Σου»

Επειδή η ανθρώπινη φύση με τη θέλησή της υποδουλώθηκε στον ανθρωποκτόνο διάβολο, γι’ αυτό μας προστάζει ο Κύριός μας να παρακαλούμε τον Θεό και Πατέρα μας να μας ελευθέρωσει, από την πικρή τυραννία του διαβόλου. Αλλά αυτό δεν γίνεται με κανέναν άλλο τρόπο, παρά μόνο αν έλθει η Βασιλεία του Θεού μέσα μας. Αυτό σημαίνει να έλθει το Πνεύμα το Άγιο, για να διώξει από μας τον τύραννο εχθρό και να μας εξουσιάσει, καθότι στους τέλειους αρμόζει να ζητούν τη Βασιλεία του Θεού και Πατρός, επειδή αυτοί έχουν φθάσει στην τελειότητα της πνευματικής ηλικίας.

Όσοι όμως έχουμε ακόμη τις τύψεις της συνειδήσεως να μας βασανίζουν, όπως εγώ, δεν μπορούμε ούτε να ανοίξουμε το στόμα μας να ζητήσουμε τέτοια πράγματα, αλλά πρέπει να παρακαλούμε τον Θεό να στείλει το Άγιό Του Πνεύμα, για να μας φωτίσει και να μας δυναμώσει στο θέλημα Του το άγιο και στα έργα της μετάνοιας. Διότι λέει ο Τίμιος Πρόδρομος : «Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η βασίλεια των ουρανών». Δηλαδή: «Μετανοείτε, γιατί έφθασε η Βασιλεία του Θεού». Σαν να λέει: Άνθρωποι, μετανοείτε για τα κακά που κάνετε και ετοιμασθείτε για να υποδεχθείτε τη Βασιλεία των Ουρανών, δηλαδή Αυτόν τον Μονογενή και Λόγο του Θεού, ο Οποίος ήλθε για να εξουσιάσει και να σώσει όλον τον κόσμο.

„Cine vrea să vină după Mine, să se lepede de sine…” (Ρουμανικά, Romanian)

MITROPOLITUL AUGUSTIN AL FLORINEI (GRECIA)

Duminica după Înălţarea Sfintei Cruci (Marcu 8, 34 – 9, 1)

Toţi, iubiţii mei, toţi ne numim creştini. Dar ne întrebăm: suntem într-adevăr creştini? Ca să fie cineva creştin, trebuie să asculte şi să facă tot ce zice Hristos. Desăvârşita ascultare faţă de Hristos, ascultare faţă de toate câte porunceşte, este semnul de recunoaştere a unui creştin adevărat. Şi ce porunceşte Hristos? O vedem în Evanghelia de astăzi. Zice Hristos: „Cine vrea să vină după Mine, să se lepede pe sine, să-şi ia crucea sa şi să-Mi urmeze Mie!”. Auziţi ce zice? Înţelesul cuvintelor Lui este: Vrei, omule, să-Mi urmezi, să vii după Mine, să fii omul Meu şi ucenicul Meu? Te chem lângă Mine, dar nu te forţez. Înaintea ta sunt două drumuri. Unul este drumul satanei, care la început pare uşor şi mulţumitor, dar la sfârşit este prăpastie, distrugere, iad. Celălalt drum este al Meu. Este drumul care pare îngust şi dificil. Drum anevoios şi obositor, drum presărat cu spini, cu multe piedici şi ispite, drum care seamănă cu drumul Golgotei. Dar acest drum, drumul credinţei şi al virtuţii, este binecuvântat, şi la sfârşitul drumului este viaţa veşnică. O, omule! Aceste două drumuri stau înaintea ta. Alege unul din două. Eşti liber. Dar din clipa în care vei alege şi te vei hotărî să urmezi drumul Meu – zice Hristos – , trebuie să împlineşti trei condiţii.

Şi care sunt, Hristoase, condiţiile cu care Mă primeşti?

Şi Domnul, Domnul cel răstignit, de pe înălţimea Crucii răspunde fiecăruia care urmăreşte mântuirea sa: Condiţiile sunt trei. „Să se lepede de sine” este prima condiţie. „Să-şi ia crucea sa” este a doua condiţie. Şi „să-Mi urmeze Mie” este a treia condiţie.

Trei condiţii! Nu te teme auzindu-le. Împlineşte-le şi vei afla pace şi odihnă.

Dar ce înseamnă cele trei condiţii pe care le cere Hristos? Lăsând la o parte cea de-a doua şi cea de-a treia condiţie, în această scurtă predică vom vorbi despre prima: lepădarea de noi înşine.

«Prayer: the test, the source, the driving force… of all things»

First Christians of Kiev. Painting by Vasily Perov (1880)

By Fr. Andrew Jarmus

«Prayer is the test of everything; prayer is also the source of everything; prayer is the driving force of everything; prayer is also the director of everything. If prayer is right, everything is right. For prayer will not allow anything to go wrong.» — St. Theophan the Recluse

Perhaps the most popular and basic definition of prayer is that it is a conversation with God. While this is essentially true, Orthodox Christianity, looks upon prayer as something even deeper than «conversation».

Read more…

Μοναχός σώζει τον έγγαμο κλήρο

 

Για την κατανόηση των σχετικών με τον πιο πάνω τίτλο γεγονότων των άρχων του 4ου μ.Χ. αιώνα χρειάζεται εισαγωγικά να κάνουμε μια σύντομη ιστορική αναδρομή ειδικά πάνω στο θέμα της χειροτονίας των κληρικών και της έγγαμης ή μη ζωής τους. Είναι βέβαια ευνόητο ότι στις αρχές της εγκαθιδρύσεως του χριστιανισμού στον κόσμο το θέμα του γάμου του ιερού κλήρου δεν μπορούσε από τα πράγματα να είχε αντιμετωπιστεί όπως αντιμετωπίστηκε αργότερα.

Στην Καινή Διαθήκη, συνεπώς στους αποστολικούς χρόνους, ο μόνος που αναφέρθηκε στο θέμα ήταν ο απόστολος Παύλος. Στην Α’ Προς Τιμόθεον επιστολή του και στο κεφάλαιο Γ’ αναφέρει αρκετά εκτεταμένα τα προσόντα και τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει οποίος «ορέγεται επισκοπής», ειδικότερα ότι πρέπει να είναι «μιας γυναικός άνδρα[ς]» (3, 2), δηλαδή σε πρώτο γάμο. Επίσης και για τους διακόνους λέει: «έστωσαν μιας γυναίκας άνδρες» (3, 12). Άλλα και στην Προς Τίτον επιστολή του (1,5)» όπου του δίνει εντολή να εγκαταστήσει «κατά πόλιν πρεσβυτέρους», πάλι, μαζί με τις πολλές αρετές που θέτει ως προϋπόθεση για το γάμο ειδικά, επισημαίνει «ει τις… μιας γυναικός ανήρ» (1,6).

Το μήνυμα της ημέρας (βίντεο)

Ευχαριστούμε τον τηλεοπτικό σταθμό 4Ε και την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου για την παραχώρηση του ωραίου ντοκυμαντέρ για το Άγιο Όρος.

«Στο ναό της Ελλάδος σταυρός του τρούλου ο Άθως»

 

“These Truths We Hold” (Part XII)

Continuued from (Part XI)

The Divine Liturgy.

The Divine Liturgy has its origins in the Sacrament of the Holy Eucharist, instituted by the Lord Himself: Now on the first day of Unleavened Bread the disciples came to Jesus, saying, “Where will You have us prepare for You to eat the passover?” He said, “Go into the city to a certain one, and ‘ay to him, ‘The Teacher says, My time is at hand; I will keep the Passover at your house with My disciples.’“ And the disciples did as Jesus had directed them, and they pre-pared the Passover. When it was evening, He sat at table with the twelve disciples…. Now as they were eating, Jesus took bread, and blessed, and broke it, and gave it to the disciples and said, “Take, eat; this is My body.” And He took a cup, and when He had given thanks He gave it to them, saying, “Drink of it, all of you; for this is My blood of the new covenant, which is poured out for many for the forgiveness of sins… And when they had sung a hymn, they went out to the Mount of Olives (Matt. 26:17-20; 26-28, 30). This Eucharistic Supper and the Lord’s commandments concerning it were held sacred by the Apostles; for when they met together, they spent the time in prayer, in the singing of sacred hymns, and the breaking of bread in memory of Christ.

Read more…

Δέηση (ποίημα)

 

Εικόνα χαριτόβρυτη

και του καρκίνου τρόμος·

σε όσες μανούλες σου έκλαψαν

ανάμνηση είναι ο πόνος.

 

Ρίξε μου Αγγελοφύλακτη

του Ελέους σου μια αχτίδα,

σταλάγματα του κάλλους σου

βάλσαμο, λύτρωση, ελπίδα.