Ιερά Μονή Μεγάλου Μετεώρου, Μετέωρα

Η Ιερά Μονή Μεγάλου Μετεώρου, που η ίδρυσή της αποτελεί αφετηρία του οργανωμένου μετεωρικού μοναχισμού.

Η Μονή του Μεγάλου Μετεώρου ή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος ιδρύθηκε λίγο πριν από τα μέσα του ιδ΄ αιώνα από τον όσιο Αθανάσιο τον Μετεωρίτη, ο οποίος και υπήρξε ο πρώτος κτίτορας της Μονής και οργανωτής συστηματικού μοναστικού κοινοβίου. Γι΄ αυτό η ίδρυση του μοναστηριού αυτού αποτελεί σταθμό ή μάλλον αφετηρία του οργανωμένου μετεωρίτικου μοναχισμού.

Ο όσιος Αθανάσιος (Ανδρόνικος το κοσμικό του όνομα) γεννήθηκε περί το 1302 στην μεσαιωνική πόλη των Νέων Πατρών, την σημερινή Υπάτη, όπου, προς τιμήν του, η Μονή του Μεγάλου Μετεώρου ανήγειρε ως μετόχι της, στο πατρικό του οικόπεδο, μεγαλοπρεπή μοναστηριακό φερώνυμο ναό.

Ο μεγαλύτερος ελέφαντας

Τοποθετήθηκε στο βάθρο του στη ΔΕΘ, ο ύψους 14 μέτρων ελέφαντας, ο μεγαλύτερος στον κόσμο. Οι επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα, όχι μόνο να τον θαυμάσουν, αλλά και να τον …δαμάσουν. Η 74η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης από τις 5 έως και τις 13 Σεπτεμβρίου αναμένεται να προσελκύσει πλήθος επισκεπτών στη «Νύφη του Θερμαϊκού».

La Turquie tergiverse sur le sort des minorités chrétiennes

Armenian-Greek-Assyrian genocides

Alors que l’Année Saint-Paul qui vient de s’achever laissait espérer un assouplissement du statut des minorités religieuses en Turquie, leur situation concrète ne semble pas évoluer

Le gouvernement turc aurait finalement accepté d’étendre pour une durée indéterminée la possibilité de célébrer la messe dans l’église de Tarse, lieu de naissance de l’Apôtre Paul en Asie mineure. « Je suis confiant dans le fait que l’église de Tarse deviendra bientôt un centre de pèlerinage plutôt qu’un musée », a récemment déclaré sur Radio Vatican Mgr Luigi Padovese, vicaire apostolique d’Anatolie.

Pour en savoir plus…

Psalmul 4 (Ρουμανικά, Romanian)

La sfârşit, în cântări, psalm lui David

Când am strigat m-ai ascultat, Dumnezeul dreptăţii mele, întru primejdie m-ai lărgit. 2Milostiveşte-Te spre mine şi ascultă rugăciunea mea. 3Fii ai oamenilor, până când grei la inimă? Pentru ce iubiţi deşertăciunea şi căutaţi minciuna? 4Să cunoaşteţi că minunat a făcut Dumnezeu pe cel cuvios al Său. Domnul mă va asculta când voi striga către Dânsul. 5Mâniaţi-vă dar nu păcătuiţi; de cele ce ziceţi în inimile voastre, în aşternuturile voastre să vă pocăiţi. Jertfiţi jertfa dreptăţii şi nădăjduiţi în Domnul. Mulţi zic: „Cine ne va arăta nouă cele bune?» 7Însemnatu-s-a peste noi lumina feţei Tale, Doamne. Dat-ai bucurie în inima mea. 8Din roada grâului, vinului şi untdelemnului lor s-au înmulţit. 9Cu pace împreună mă voi culca şi voi dormi, 10căci Tu Doamne îndeosebi întru nădejde m-ai aşezat.

Antigua Literatura Monástica (7) (Ισπανικά, Spanish)

Continuación de la (6)

II.

Cómo se debe celebrar la sinaxis y reunir a los hermanos para escuchar la palabra de Dios, según los preceptos de los ancianos y la doctrina de las Sagradas Escrituras.

Los hermanos deben ser liberados de los errores de sus almas y glorificar a Dios en la luz de los vivientes (Sal 55). Es necesario que sepan cómo deben vivir en la casa de Dios, sin caídas ni escándalos. No debe embriagarlos ninguna pasión, por el contrario, han de permanecer en las normas de la verdad, fieles a las tradiciones de los apóstoles y de los profetas. Observen las reglas de las solemnidades, tomando por modelo de la casa de Dios la sociedad de los apóstoles y de los profetas, celebrando los ayunos y las oraciones habituales. En efecto, los que desempeñan bien el servicio siguen la regla de la Escrituras.

He aquí el servicio que deben prestar los ministros de la Iglesia.

Leer más…

Το ψεύτικο δημοσίευμα του «Έθνους» για δήθεν …ξύρισμα του π.Εφραίμ

Παρασκευή, 4 Σεπτέμβριος 2009

Καμία απόφαση δεν υπάρχει για…ξύρισμα του ηγουμένου Εφραίμ από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.Δεν συγκλήθηκε κανένα δικαστήριο και είναι πραγματικά απορίας άξιον πως βγαίνουν και γράφουν τέτοια πράγματα ότι του ζητάνε να… παραιτηθεί και να μείνει απλός μοναχός. Η επιτροπή που γράφει το «Έθνος» είναι εισηγητική και δεν παίρνει καμία απόφαση.

Γέρων Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός (ποίημα)

 

Καρδίας σκίρτημα, ψυχής σπινθήρισμα και θείος έρως.

Στήθη ευχόμενα, σπηλαίων άνθος που έγινες σοφίας γέρος.

Συγνώμης γίγαντας, αγάπης εκχύλισμα, της ησυχίας αθλητής

της νήψης πρίγκιπας, που ήσουν στο πλήθος και ασκητής.

Ορολογίας πατερικής Χρυσόστομε, βατοπαιδίου ανακαινιστή

τέκνον κατέστης άξιο του γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστή.

 

τέκνο πνευματικό του Γέροντα και πολύ ευεργετημένο από αυτόν

Επιχείρηματα ενάντια στη γενική ισχύ της Δαρβινικής εξελικτικής θεωρίας

 

Ειδοποιός διαφορά των επιστημονικών θεωριών από τα δόγματα είναι ότι οι επιστημονικές θεωρίες επιδέχονται αμφισβήτησης. Η πρόοδος της επιστήμης βασίζεται σε αυτή ακριβώς τη διαψευσιμότητα των επιστημονικών θεωριών.

Η δαρβινική θεωρία της εξέλιξης των ειδών, από τη διατύπωση της μέχρι σήμερα, υπόκειται σε αμφισβήτηση από μια σταθερή και συνεχή μειοψηφία του επιστημονικού κόσμου. Οι επιστήμονες αυτοί θεωρούν, πως η δαρβινική εξελικτική θεωρία, αν και εξηγεί τη δημιουργία νέων παραπλήσιων ειδών, δεν δύναται να εξηγήσει την προέλευση των οικογενειών και όλων των άλλων ανώτερων ταξινομικών κατηγοριών.

The Communion of Children

The anonymous writer at the marvelous French-language blog Moinillon au quotidien offers the following points of reflection on children and Holy Communion, which I here translate for your consideration:

• -Communion is not a magical act; its action is related to a certain preparation and to a certain interior disposition.

-Communion is communion with Christ and with the other faithful in Christ; it must therefore take place within the context of communal Liturgy.

-The entire Liturgy is a preparation for Communion; all people who commune must therefore be present at least from the beginning of the Liturgy of the faithful.

-It is important to teach children from their youngest age to behave themselves in church; even if they do not understand the words and action of the Liturgy, they are impregnated with the spiritual atmosphere and benefit from the prayers of the priest and of the community, and recieve the grace of the Holy Liturgy.

Θείας Χάριτος Εμπειρίες, Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής (23)

Συνέχεια από (22)

(+Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού)

Επιστολή 6

Προς Εργίνα, την κατά σάρκα και αγαπημένη, του αδελφή.

Εν Άγίω Όρει τη 16η Δέκεμβρίου 1932.

Αδελφή μου εν Χριστώ ήγαπημένη Εργίνα, εγκόλπιον της ψυχής μου, το αληθινόν μου πνευματικόν τέκνον εν Κυρίω, υγίαινε.

Σήμερον έλαβον την πλήρως γέμουσαν αγάπην και ευλάβειαν, σοφίαν και σύνεσιν, γνώσιν και ταπείνωσιν, επιστολήν σου και τας χείρας εκπετάσας προς Κύριον, μετά θερμής αγάπης και ζέσεως ψυχής, τας μυστικάς φωνάς της ταπεινής μου καρδίας ηντιβόλουν προς Κύριον:

«Επάκουσον, λέγω, ω γλυκεία αγάπη, Ιησούς ο Σωτήρ μου, το φως, το υπέρ παν φως, το εξ Ανάρχου Πατρός Γενήτορος, η γνώσις και η αλήθεια, η ελπίς και η παρηγοριά μου, η ισχύς και δύναμίς μου· η αγάπη και ο φωτισμός μου, επάκουσον, λέγω, και πέμψον επί την αδελφιδού μου το φως της θείας Σου παρακλήσεως και διάσπασον τους μοχλούς και τα κλείθρα της σκοτεινής και πεπονημένης αυτής ψυχής και τη φωταυγεία της Σης αίγλης παρακάλεσον την αυτής καρδίαν, όπως μικρυνθώσιν αι αυτής θλίψεις και τα αλλεπάλληλα των πειρασμών βάσανα.

Message of the day

Man, small world.

Democritus

Το μήνυμα της ημέρας

Άνθρωπος, μικρός κόσμος

Δημόκριτος

Старац Јосиф Ватопедски – Живи свједок Живога Бога (3)

Старац Јосиф Ватопедски (2)

Ово је само неколико капљица у океану чуда које је старац творио још за живота.

И поред свега овога, старац је успио да остане скривен за многе. Тек што би се негдје пројавила његова светост, он би нестајао. Желио је да буде скривен од очију овог свијета, и Господ му је то и даривао.

Старац је веома љубио нас Србе! Кад год би чуо да му је дошао неки Србин у келију, лице би му просто заблистало. И одмах би почињао да говори о о. Јустину Поповићу, кога је изузетно волио и цијенио. Више пута нам је говорио: „Оно што је Свети Сава био за Србе у своје вријеме, то је о. Јустин био у наше вријеме! Свети Сава и Свети Јустин су два највећа стуба Српске Цркве!“ А једном ми је чак рекао: „ Ах, тај о, Јустин!!! То је један духовни гигант! Ја га нисам лично упознао, али сам га упознао кроз молитву и кроз његове књиге! Знаш, након мог старца Јосифа (Исихасте), ја за свог духовног оца сматрам о. Јустина!“ Волио је веома и ученике о. Јустина, наше угледне епископе. Увијек је подстицао све који су му долазили, било да су монаси, свештеници или мирјани, да не заборављамо своју отаџбину, да не заборављамо примјер који су нам дали Свети Сава, Свети Симеон, и о. Јустин, и толико других Светих из нашег рода! Молио нас је да чувамо светоотачка предања, да будемо, као што је говорио, „близу Светих Отаца“, чувајући оно што су нам они у Цркви предали! Говорио је са радошћу и поносом како смо ми Срби и Јелини кроз историју увијек имали љубав једни према другима! Радовао се највише када би му говорили о томе како се Христос враћа у душе Срба, како се манастири пуне, како се народ све више враћа Цркви и Богу! Увијек, а нарочито за вријеме ратова код нас, много се молио и плакао за наш народ! С обзиром да је старац потицао са многострадалног Кипра, много га је болило и страдање нашег народа. Старац Јосиф је био, заиста, један искрени пријатељ Срба.

“These Truths We Hold” (Part II)

Continued from (Part I)

Other Apostles.

St. Barnabas.

St. Barnabas, a good man, full of the Holy Spirit and of faith (Acts 11:24), was a Jew from Cyprus, closely associated with the work of St. Paul. It was Barnabas who was sent to the Christians at Antioch, fetching Paul from Tarsus to help him. Later, he and Paul were sent on the first missionary journey, which began on the island of Cyprus, of which Church St. Barnabas is said to have founded. According to Church tradition, he was martyred on Cyprus at Salamis. He commemorated together with St. Bartholomew on June 11.

St. James the Brother of the Lord.

St. James was a half-brother (or perhaps a cousin) of the Lord, and was the first Bishop of the Church at Jerusalem, being called by St. Paul a pillar of that Church, together with Peter and John (Gal. 2:9). At the first general Church council, the Council of Jerusalem, James is depicted as having a leading role (Acts 15:12-21). Having ruled the Church in Jerusalem wisely (for which reason he is often called the Just), St. James was martyred there. Being taken to the top of the Temple wall, he was commanded to convince the people to turn away from Christ, which he refused to do, speaking to them in quite the opposite manner. Thereupon he was thrown down from that high point to the ground, where he was stoned and beaten to death. The Epistle of St. James is attributed to him and his Feast Day is celebrated on October 23.

More…